دوربینهای تلهای حیات وحش؛ ابزارهای تازه برای آزار جنسی زنان در هندوستان
دوربینهای تلهای و پهپادهای کنترل از راه دور به طور فزایندهای در علم حفاظت از محیط زیست برای نظارت بر حیات وحش و زیستگاههای طبیعی جانوران استفاده میشوند.
به تازگی اما محققان کمبریج که جنگلی در شمال هند را مورد بررسی قرار دادهاند، دریافتهاند که این فناوریها توسط مردان روستایی و همینطور دولتهای محلی و ایالتی برای ضبط تصاویر از زنان بدون رضایت آنها مورد سوءاستفاده قرار گرفتهاند.
پژوهشگران در دانشگاه کمبریج بریتانیا ۱۴ ماه را صرف مصاحبه با ۲۷۰ نفر از ساکنین نواحی اطراف پارک ملی جیم کوربت در شمال هند کردند و متوجه شدند که آزار و ارعاب از طریق این فناوریها به رویهای رایج در این مناطق بدل شده است.
دکتر تریشانت سیملای، محقق در دانشگاه کمبریج بریتانیا که هدایت این مطالعه را بر عهده داشت، در این باره میگوید: «تصویر زنی که در حال استفاده از سرویس بهداشتی در جنگل بود توسط یک دوربین تلهای که ظاهراً برای نظارت بر حیات وحش نصب شده بود، گرفته شده و سپس در گروههای محلی فیسبوک و واتساپ پخش شد.»
وی اضافه کرد: «زنان هنگام دیدن دوربینها احساس محدودیت میکنند، زیرا نمیدانند چه کسی آنها را میبیند یا صدایشان را میشنود. این امر باعث تغییر رفتار آنها شده و اغلب سکوت بیشتری اختیار میکنند که آنها را در معرض خطر بیشتری قرار میدهد.»
خشونت خانگی و اعتیاد به الکل مشکلات گستردهای در این منطقه روستایی در هند هستند و بسیاری از زنان برای فرار از شرایط سخت خانه، ساعتها در جنگل میگذرانند.
محققان میگویند زنان ساکن اطراف پناهگاه جیم کوربت روزانه از جنگل برای فعالیتهایی که بخش مهمی از زندگیشان است، استفاده میکنند؛ از جمعآوری هیزم و گیاهان دارویی گرفته تا آوازخوانی سنتی در فضای باز.
با این حال بسیاری از این زنان به محققان گفتهاند که فناوریهای جدید، تحت عنوان پروژههای نظارت بر حیات وحش، برای ارعاب و اعمال قدرت بر آنها استفاده میشوند.
دکتر سیملای میگوید: «هیچکس نمیتوانست تصور کند که دوربینهای نصبشده در جنگلهای هند برای نظارت بر پستانداران، تأثیری منفی عمیق بر سلامت روانی زنان محلی که از این فضاها استفاده میکنند داشته باشد.»
زنانی که پیشتر از جنگل به عنوان مکانی امن برای دوری از محیط مردسالارانه روستاها استفاده میکردند، گفتهاند که اکنون به دلیل حضور دوربینها احساس نظارت و محدودیت میکنند.
این امر باعث شده که آنها هنگام صحبت یا آواز خواندن، صدای خود را پایین بیاورند و این امر احتمال برخورد غیرمنتظره با حیوانات خطرناکی همچون فیلها و ببرها را افزایش داده است.
یکی از زنانی که در این تحقیق با او مصاحبه شده بود بعدتر در حمله یک ببر کشته شد.
یافتههای مطالعه همچنین نشان میدهد که محیطبانان پارک ملی در هند به عمد پهپادها را بر فراز زنان محلی پرواز میدهند تا آنها را از جنگل بترسانند و مانع جمعآوری گیاهان دارویی خاص یا سایر منابع طبیعی شوند، با وجود اینکه هیچ قانونی زنان را از این کار منع نمیکند.
پروفسور کریس سندبروک، مدیر برنامه کارشناسی ارشد در هدایت حفاظت از محیطزیست در دانشگاه کمبریج، در این خصوص میگوید: «فناوریهای نظارتی که قرار است حیوانات را ردیابی کنند، میتوانند به راحتی برای نظارت بر انسانها استفاده شوند و حریم خصوصی آنها را نقض کرده و رفتارشان را تغییر دهند.»
مسئله این است که در هند به دلیل نبود توالت در داخل منازل، مردم برای قضای حاجت مجبورند از طبیعت استفاده کنند.
در این میان زنان معمولا خلوتترین مکانهای دهکده را انتخاب میکنند تا دور از چشم همه اجابت مزاج کنند. همین مسئله راه را برای سوءاستفاده کنندگان هموار میکند و زنان را در معرض خشونت جنسی و تجاوز قرار میدهد.
در رسانههای هندی گزارشهای بسیاری از زنانی منتشر میشود که به هنگام قضای حاجت به آنها تجاوز شده است.
هند بالاترین میزان موارد ثبت شده تجاوز به زنان را دارد و حالا با دوربینهای حیات وحش محدوده زندگی این زنان کوچکتر شده است.
نتایج تحقیق تازه در نشریه علمی «Environment and Planning F» منتشر شده است.
ترجمه: فاطمه لطفی
#فناوری #هند
@tavaanatech
دوربینهای تلهای و پهپادهای کنترل از راه دور به طور فزایندهای در علم حفاظت از محیط زیست برای نظارت بر حیات وحش و زیستگاههای طبیعی جانوران استفاده میشوند.
به تازگی اما محققان کمبریج که جنگلی در شمال هند را مورد بررسی قرار دادهاند، دریافتهاند که این فناوریها توسط مردان روستایی و همینطور دولتهای محلی و ایالتی برای ضبط تصاویر از زنان بدون رضایت آنها مورد سوءاستفاده قرار گرفتهاند.
پژوهشگران در دانشگاه کمبریج بریتانیا ۱۴ ماه را صرف مصاحبه با ۲۷۰ نفر از ساکنین نواحی اطراف پارک ملی جیم کوربت در شمال هند کردند و متوجه شدند که آزار و ارعاب از طریق این فناوریها به رویهای رایج در این مناطق بدل شده است.
دکتر تریشانت سیملای، محقق در دانشگاه کمبریج بریتانیا که هدایت این مطالعه را بر عهده داشت، در این باره میگوید: «تصویر زنی که در حال استفاده از سرویس بهداشتی در جنگل بود توسط یک دوربین تلهای که ظاهراً برای نظارت بر حیات وحش نصب شده بود، گرفته شده و سپس در گروههای محلی فیسبوک و واتساپ پخش شد.»
وی اضافه کرد: «زنان هنگام دیدن دوربینها احساس محدودیت میکنند، زیرا نمیدانند چه کسی آنها را میبیند یا صدایشان را میشنود. این امر باعث تغییر رفتار آنها شده و اغلب سکوت بیشتری اختیار میکنند که آنها را در معرض خطر بیشتری قرار میدهد.»
خشونت خانگی و اعتیاد به الکل مشکلات گستردهای در این منطقه روستایی در هند هستند و بسیاری از زنان برای فرار از شرایط سخت خانه، ساعتها در جنگل میگذرانند.
محققان میگویند زنان ساکن اطراف پناهگاه جیم کوربت روزانه از جنگل برای فعالیتهایی که بخش مهمی از زندگیشان است، استفاده میکنند؛ از جمعآوری هیزم و گیاهان دارویی گرفته تا آوازخوانی سنتی در فضای باز.
با این حال بسیاری از این زنان به محققان گفتهاند که فناوریهای جدید، تحت عنوان پروژههای نظارت بر حیات وحش، برای ارعاب و اعمال قدرت بر آنها استفاده میشوند.
دکتر سیملای میگوید: «هیچکس نمیتوانست تصور کند که دوربینهای نصبشده در جنگلهای هند برای نظارت بر پستانداران، تأثیری منفی عمیق بر سلامت روانی زنان محلی که از این فضاها استفاده میکنند داشته باشد.»
زنانی که پیشتر از جنگل به عنوان مکانی امن برای دوری از محیط مردسالارانه روستاها استفاده میکردند، گفتهاند که اکنون به دلیل حضور دوربینها احساس نظارت و محدودیت میکنند.
این امر باعث شده که آنها هنگام صحبت یا آواز خواندن، صدای خود را پایین بیاورند و این امر احتمال برخورد غیرمنتظره با حیوانات خطرناکی همچون فیلها و ببرها را افزایش داده است.
یکی از زنانی که در این تحقیق با او مصاحبه شده بود بعدتر در حمله یک ببر کشته شد.
یافتههای مطالعه همچنین نشان میدهد که محیطبانان پارک ملی در هند به عمد پهپادها را بر فراز زنان محلی پرواز میدهند تا آنها را از جنگل بترسانند و مانع جمعآوری گیاهان دارویی خاص یا سایر منابع طبیعی شوند، با وجود اینکه هیچ قانونی زنان را از این کار منع نمیکند.
پروفسور کریس سندبروک، مدیر برنامه کارشناسی ارشد در هدایت حفاظت از محیطزیست در دانشگاه کمبریج، در این خصوص میگوید: «فناوریهای نظارتی که قرار است حیوانات را ردیابی کنند، میتوانند به راحتی برای نظارت بر انسانها استفاده شوند و حریم خصوصی آنها را نقض کرده و رفتارشان را تغییر دهند.»
مسئله این است که در هند به دلیل نبود توالت در داخل منازل، مردم برای قضای حاجت مجبورند از طبیعت استفاده کنند.
در این میان زنان معمولا خلوتترین مکانهای دهکده را انتخاب میکنند تا دور از چشم همه اجابت مزاج کنند. همین مسئله راه را برای سوءاستفاده کنندگان هموار میکند و زنان را در معرض خشونت جنسی و تجاوز قرار میدهد.
در رسانههای هندی گزارشهای بسیاری از زنانی منتشر میشود که به هنگام قضای حاجت به آنها تجاوز شده است.
هند بالاترین میزان موارد ثبت شده تجاوز به زنان را دارد و حالا با دوربینهای حیات وحش محدوده زندگی این زنان کوچکتر شده است.
نتایج تحقیق تازه در نشریه علمی «Environment and Planning F» منتشر شده است.
ترجمه: فاطمه لطفی
#فناوری #هند
@tavaanatech