دموکراسی در معنی حقیقی خود، نه فرمانروایی مردم _ به هر گونه که باشند _ بلکه فرمانروایی خرد و بزرگداشت انسان است. و این چگونگی نه تنها در قلمرو سیاست، بلکه در کل قلمرو زندگانی اجتماعی و حتی فردی است. از این دیدگاه میان واقعیت و آرمان دموکراسی _ حتی در پیشرفته‌ترین کشورها _ شکافی است بس بزرگ. خطر دموکراسی در نادانی و نابخردی، و رهایی از این خطر، در دانایی و خردمندی است؛ از این دیدگاه است که یاسپرس می‌گوید: 《دموکراسی تنها آن‌گاه پاینده خواهد بود که آریستوکراسی ویژه خود را پدید آورد‌.》و این، بی هیچ گفتگو، همه بر بنیاد تربیت است: تربیتی که به هیچ رو به سازمان‌های آموزشی محدود نمی‌شود، بلکه به کل جامعه، به همه نهادهای آن و به روال زندگانی فردی و اجتماعی باز می‌گردد.

✍دکتر میرعبدالحسین نقیب‌زاده
گفتارهایی در فلسفه و فلسفه تربیت
انتشارات طهوری،چاپ دوم، ۱۳۹۱، ص ۷۹

#دموکراسی
#آریستوکراسی
#خرد
#تربیت
📢@yazdfarda

دموکراسی در معنی حقیقی خود، نه فرمانروایی مردم _ به هر گونه که باشند _ بلکه فرمانروایی خرد و بزرگداشت انسان است. و این چگونگی نه تنها در قلمرو سیاست، بلکه در کل قلمرو زندگانی اجتماعی و حتی فردی است. از این دیدگاه میان واقعیت و آرمان دموکراسی _ حتی در پیشرفته‌ترین کشورها _ شکافی است بس بزرگ. خطر دموکراسی در نادانی و نابخردی، و رهایی از این خطر، در دانایی و خردمندی است؛ از این دیدگاه است که یاسپرس می‌گوید: «دموکراسی تنها آن‌گاه پاینده خواهد بود که آریستوکراسی ویژه خود را پدید آورد‌». و این، بی هیچ گفتگو، همه بر بنیاد تربیت است: تربیتی که به هیچ رو به سازمان‌های آموزشی محدود نمی‌شود، بلکه به کل جامعه، به همه نهادهای آن و به روال زندگانی فردی و اجتماعی باز می‌گردد.


✍دکتر میرعبدالحسین نقیب‌زاده

📚گفتارهایی در فلسفه و فلسفه تربیت، انتشارات طهوری، چاپ دوم، ۱۳۹۱، ص ۷۹.

#دموکراسی
#آریستوکراسی
#خرد
#تربیت