#خاطره_ای_زیبا_از_انقلاب_یزد
#فردایی_امام
خانوادگی تا سال ۶۰تهران نازی آباد هزار دستگاه زندگی میکردیم،
در چنین ایامی هرروز همه جابویژه تا میدان آزادی راهپیمایی بود،
کلاسی دوم دبستان بودم با پدرم میرفتیم ،
یکروز درجمعیتی عظیم از خانمهاگیر کردیم «عکس قشنگی از امام با قاب و دسته چوبی دستم بود،که دیگه چنین عکسی رو ندیدم و همیشه در تصاویر ی که پخش میشه دنبالش میگردم»
به پدرم گفتم آقایی چرا خانمها از آقایون بیشترن؟!قبل از بابام خانمی محجبه وباوقار جواب داد،چون غیرتشون بیشتره،
عکسی که دستم بود خیلی دوست داشتم ،یکروز چند نفر اومدن هر طوری بود راضیم کردن وگفتن صدو پنجاه تومن ازم میخرن«۱۵۰۰﷼»به هرحال با وساطت بابام دادم، یه مشت پول خرد بهم دادن ،توخونه که‌ شمردم ۷۵۰﷼ بیشتر نبود،
دوازدهم بهمن ماه رفتیم تا بهشت زهرا ومنتظر شدیم تاحضرت امام بیان،حاج آقای صدوقی که صحبت میکردن بابام توضیح دادن ایشون کی هستن، چه هیجانی بود وچه شوری،
تا پیروزی انقلاب یادمه میآمدن در خونه ها ویخ و پتو میگرفتن برای شهدا.
مباد که‌ خون و یادشان فراموش شود وبه آنها خیانت کنیم.