☀️🌾 @AdabSar

🕊☀️ آغازین روز ماه دی، روز زایش مهر، برآمدن دوباره‌ی خورشید و بلند شدن روزها پس از شب چله، «اورمزد روز»، «خورروز» و «خرم‌روز» نامیده می‌شد و آغازگر جشن‌های #دیگان بود. اورمزدروز، نخستین روز هر ماه گاهشماری باستانی ایران و به چم(معنی) روز خدا بود. ماه دی را نیز «خورماه» می‌نامیدند. «دی» یا «دا» نیز به چمار(معنی) آفریدگار است و این نام‌گذاری در پیوند با باور به روز خورشید و زایش مهر است. در زبان اوستایی، واژه‌ی دی از دا به چم دادن، ساختن و آفریدن و نام دادار و آفریدگار است که در نامه‌های اوستایی به‌جای واژه‌ی اهورامزدا به‌کار می‌رفت. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲ تا ۴۴۰ خورشیدی به ماه دی خورماه می‌گفتند. همچنین گفته می‌شود در روزگار ساسانیان، «خرمدینان» روز نخست دی را خرم‌روز نامیده بودند.

⛄️☀️ خرم‌روز به شَوَند(دلیل) هم‌نامی روز با ماه که نام خداوند نیز بود، در ایران باستان جشن گرفته می‌شد و روزی بود که خورشید باز هم به جهان زندگی می‌بخشید.
پارسیان این روز را گرامی داشته و آن‌را «دی‌دادار» جشن می‌نامیدند. همچنین باور داشتند که روز نخست دی، روز زایش دوباره‌ی خورشید است و زندگی روستاییان نیز روشنی تازه می‌یابد. ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین آیین‌ها و جشن‌ها بود.

🌾☀️ @AdabSar

☀️🌾 خور روز یا خرم‌روز در ايران باستان، روز برابری آدمیان بود. در اين روز شاه و مردم جامه‌ی ساده می‌پوشيدند و بر یک خوان می‌نشستند و گفت‌وگو می‌کردند تا يكسان باشند. كسی به دیگری دستور نمی‌داد و كارها خودخواسته (داوطلبانه) انجام می‌شد، نه زیر فرمان.

🕊☀️ در اين روز جنگ و کشتار، هتا(حتی) كشتن جانوران نکوهیده بود. دشمنان ايران نیز این را می‌دانستند و در این روز آتش‌بس می‌شد. گاه همين آتش‌بس کوتاه به آشتی پایدار می‌انجاميد.

#دیگان
☀️☃️ @AdabSar