ادبسار
☀️🕊 جشن مهرگان، پیشینه و آیینها فرستنده: #بزرگمهر_صالحی جشن باستانی #مهرگان یکی از جشنهای کهن ایرانیان به شمار میرود که به ایزدمهر، ایزد دوستی و پیمان پیوند داده شده است. پیشینه این جشن به هزاره دوم پیش از زادروز مسیها(مسیح) بر میگردد و بیش از ۴هزار سال…
☀️🕊
جشن مهرگان از آن دسته جشنهایی است که با گذر سدهها زمان برگزاری و آیینهای آن کمی دگرگون شده ولی بنیاد و ریشهی آن برجاست. پژوهشگران گفتهاند که #جشن_مهرگان ریشه در روزگار مهرپرستی ایرانیان دارد. آنان پیشینهی دینی ایران را در چهار بخش دیو پرستی، مهر پرستی، مزدیسنی و اسلامی میشناسند. در روزگار دیوپرستی که مردم هیچ شناختی از پدیدهها نداشتند، رخدادهای پرهامیک(طبیعی) را کار دیوها میدانستند و آنان را برای فرو نشاندن خشمشان نیایش میکردند. پس از آن مهر پرستی در سرزمینهای کهن ایران و هند پدید میآید و از راه ارمنستان و کاپادوکیه در سرزمینهای بسیاری از جهان گسترش مییابد. هتا(حتی) آیین ترساگری(مسیحیت) و جشنهای کریسمس از آن برآمده و با شب چلهی ما گذشتهای یکسان دارد.
گفته شده که تیرداد اشکانی شهریار ارمنستان برای گسترش آیین مهر به رم رفت و پس از آن سد(صد)ها نگارهی برجسته از ایزد مهر یا میترا بر سنگهای این سرزمین تراشیده شد. در یکی از این سنگنگارهها ایزد مهر با یک خنجر گاوی را میکشد. بر پایهی نوشتههای سنگی و گِلی کاسپیهای ایران سه هزار سال پیش در پیماننامههای خود به مهر سوگند میخوردند. در سنگنبشتههای یافته شده در «بغازکوی» آسیای کوچک از مهر یا میترا یاری خواستهاند. دیرینگی این سنگنوشتهها را ۱۴۰۰ سال پیش از برآمدن مسیها(مسیح) برآورد کردهاند. در دانگ(سکه)های یونانی نام Mitro نگاشته شده است. در این دانگها نام آذر Athro نیز دیده میشود. در سنگنوشتههای هخامنشی نیز پنج بار نام مهر آمده است. مهر پرستی با آمدن زرتشت و پیدایش باورهای مزدیسنی کمرنگ شد.
yun.ir/5yu8bb
✍ #پریسا_امام_وردیلو
📗 برگرفته از:
-شناخت اساطیر ایران، #جان_راسل_هینلز
-جهان اسطورهشناسی، #جلال_ستاری
-جشنها و آیینهای ایرانی با تکیه بر اسطوره و مردمشناسی، #حسام_الدین_مهدوی
#جشن_های_ایرانی #مهرگان
☀️🕊 @AdabSar
جشن مهرگان از آن دسته جشنهایی است که با گذر سدهها زمان برگزاری و آیینهای آن کمی دگرگون شده ولی بنیاد و ریشهی آن برجاست. پژوهشگران گفتهاند که #جشن_مهرگان ریشه در روزگار مهرپرستی ایرانیان دارد. آنان پیشینهی دینی ایران را در چهار بخش دیو پرستی، مهر پرستی، مزدیسنی و اسلامی میشناسند. در روزگار دیوپرستی که مردم هیچ شناختی از پدیدهها نداشتند، رخدادهای پرهامیک(طبیعی) را کار دیوها میدانستند و آنان را برای فرو نشاندن خشمشان نیایش میکردند. پس از آن مهر پرستی در سرزمینهای کهن ایران و هند پدید میآید و از راه ارمنستان و کاپادوکیه در سرزمینهای بسیاری از جهان گسترش مییابد. هتا(حتی) آیین ترساگری(مسیحیت) و جشنهای کریسمس از آن برآمده و با شب چلهی ما گذشتهای یکسان دارد.
گفته شده که تیرداد اشکانی شهریار ارمنستان برای گسترش آیین مهر به رم رفت و پس از آن سد(صد)ها نگارهی برجسته از ایزد مهر یا میترا بر سنگهای این سرزمین تراشیده شد. در یکی از این سنگنگارهها ایزد مهر با یک خنجر گاوی را میکشد. بر پایهی نوشتههای سنگی و گِلی کاسپیهای ایران سه هزار سال پیش در پیماننامههای خود به مهر سوگند میخوردند. در سنگنبشتههای یافته شده در «بغازکوی» آسیای کوچک از مهر یا میترا یاری خواستهاند. دیرینگی این سنگنوشتهها را ۱۴۰۰ سال پیش از برآمدن مسیها(مسیح) برآورد کردهاند. در دانگ(سکه)های یونانی نام Mitro نگاشته شده است. در این دانگها نام آذر Athro نیز دیده میشود. در سنگنوشتههای هخامنشی نیز پنج بار نام مهر آمده است. مهر پرستی با آمدن زرتشت و پیدایش باورهای مزدیسنی کمرنگ شد.
yun.ir/5yu8bb
✍ #پریسا_امام_وردیلو
📗 برگرفته از:
-شناخت اساطیر ایران، #جان_راسل_هینلز
-جهان اسطورهشناسی، #جلال_ستاری
-جشنها و آیینهای ایرانی با تکیه بر اسطوره و مردمشناسی، #حسام_الدین_مهدوی
#جشن_های_ایرانی #مهرگان
☀️🕊 @AdabSar