نگاه غرب به ایران از دیدگاه امیر طاهری
کانون فرهنگی پارس (کانون ایران سابق) جمعه ۲۶ ژانویه۲۰۲۴ میزبان امیر طاهری روزنامه‌نگار بین‌المللی و تحلیلگر سیاسی بود. شمار زیادی از هموندان کانون و ایرانیان علاقمند حضور یافتند تا به سخنان وی گوش دهند.

 امیر طاهری در مورد بُعد تاریخی نگاه غرب به ایران صحبت کرد. در ارتباط با ضرورت بررسی ابعاد دیگری از این موضوع، امیر طاهری قول داد که در جلسه‌‌ای دیگر در مورد بُعد فلسفی رابطه ایران و غرب و به ویژه شیفتگی ایرانیان به افکار سقراط صحبت کند. 

کیهان لندن گزارشی همراه با گفتگو با امیر طاهری و برخی از حاضران در این برنامه تهیه کرده است.

#کیهان_شما_کیهان_لندن

#نه_به_جمهوری_اسلامی

https://kayhan.london/


@AmirTaheri4

نگاه غرب به ایران از دیدگاه امیر طاهری
کانون فرهنگی پارس (کانون ایران سابق) جمعه ۲۶ ژانویه۲۰۲۴ میزبان امیر طاهری روزنامه‌نگار بین‌المللی و تحلیلگر سیاسی بود. شمار زیادی از هموندان کانون و ایرانیان علاقمند حضور یافتند تا به سخنان وی گوش دهند.

 امیر طاهری در مورد بُعد تاریخی نگاه غرب به ایران صحبت کرد. در ارتباط با ضرورت بررسی ابعاد دیگری از این موضوع، امیر طاهری قول داد که در جلسه‌‌ای دیگر در مورد بُعد فلسفی رابطه ایران و غرب و به ویژه شیفتگی ایرانیان به افکار سقراط صحبت کند. 

کیهان لندن گزارشی همراه با گفتگو با امیر طاهری و برخی از حاضران در این برنامه تهیه کرده است.

#کیهان_شما_کیهان_لندن

#نه_به_جمهوری_اسلامی

https://kayhan.london/

نسخه صوتی

@AmirTaheri4

عراق؛ یک انتخابات با خبرهای خوب
.
«انتخابات در عراق»! این عبارت تا سال ۲۰۰۳ میلادی، یعنی پیش از سقوط صدام حسین یکی از اصطلاحات طنزآمیز در دنیای سیاست به شمار می‌رفت. صدام در یکی از انتخاباتی که ریاست‌جمهوری او را تمدید می‌کرد، با ۱۰۰ درصد آرا پیروز شده بود. در حالی که رقم پیروزی حزب بعث او همواره بالاتر از ۸۰ یا ۹۰ درصد اعلام می‌شد.

پس از سقوط صدام و آزادی عراق از دهه‌ها استبداد، کمتر کسی انتظار داشت که ملت ستمدیده بتواند اعتیاد به استبداد را ترک کند و در مسیر سیاست مشارکتی قرار گیرد. مخالفان براندازی صدام تاکید می‌کردند که حمله نظامی نمی‌تواند دموکراسی به وجود آورد، اما تجربه عراق نشان داده است که حمله نظامی اگرچه نمی‌تواند دموکراسی بسازد، می‌تواند موانع پیدایش دموکراسی در یک جامعه را از میان بردارد. البته از آنجا که دموکراسی یک اسم عام است و در یک فرمول خاص تعریف‌ناپذیر، می‌توان گفت هر نظام سیاسی که در آن، شهروندان در تصمیم‌گیری سیاسی سهیم‌اند، در نقطه مقابل استبداد قرار دارد.

#استاد_امیر_طاهری #ایندیپندنت_فارسی


@AmirTaheri4

عراق؛ یک انتخابات با خبرهای خوب
.
«انتخابات در عراق»! این عبارت تا سال ۲۰۰۳ میلادی، یعنی پیش از سقوط صدام حسین یکی از اصطلاحات طنزآمیز در دنیای سیاست به شمار می‌رفت. صدام در یکی از انتخاباتی که ریاست‌جمهوری او را تمدید می‌کرد، با ۱۰۰ درصد آرا پیروز شده بود. در حالی که رقم پیروزی حزب بعث او همواره بالاتر از ۸۰ یا ۹۰ درصد اعلام می‌شد.

پس از سقوط صدام و آزادی عراق از دهه‌ها استبداد، کمتر کسی انتظار داشت که ملت ستمدیده بتواند اعتیاد به استبداد را ترک کند و در مسیر سیاست مشارکتی قرار گیرد. مخالفان براندازی صدام تاکید می‌کردند که حمله نظامی نمی‌تواند دموکراسی به وجود آورد، اما تجربه عراق نشان داده است که حمله نظامی اگرچه نمی‌تواند دموکراسی بسازد، می‌تواند موانع پیدایش دموکراسی در یک جامعه را از میان بردارد. البته از آنجا که دموکراسی یک اسم عام است و در یک فرمول خاص تعریف‌ناپذیر، می‌توان گفت هر نظام سیاسی که در آن، شهروندان در تصمیم‌گیری سیاسی سهیم‌اند، در نقطه مقابل استبداد قرار دارد.

#استاد_امیر_طاهری #ایندیپندنت_فارسی

نسخه صوتی

@AmirTaheri4

تجمع هامبورگ؛
ملت فدای ارتش، ارتش فدای ملت

ده‌ها نفر از ایرانیان میهن‌دوست در سالگرد آبان‌خونین ۹۸ به دعوت خانواده دادخواهان روز شنبه ۱۵ نوامبر (۲۴ آبان‌ماه) در شهر هامبورگ تجمع کردند. در ویدیویی که از این مراسم ارسال شد مردم در حمایت از اقدام شجاعانه ارتشی‌ها در اهتزار پرچم شیروخورشید ایران در متروی تهران شعار سر دادند.

KayhanLondon کیهان لندن

@AmirTaheri4

گفت‌وگوی استاد امیر طاهری با سردبیر ایندیپندنت فارسی؛ سازوکار حکومتی مناسب برای مردم ایران چیست؟
استاد امیر طاهری در گفت‌وگو با کاملیا انتخابی‌ فرد، سردبیر ایندیپندنت فارسی، درباره نظام مطلوب سیاسی ایران گفت مردم کشور ما در قرن گذشته دو شکل حکومت را تجربه کرده‌اند: پادشاهی مشروطه و نظام مشروعه. انتخاب بعدی باید از میان این دو گزینه آزموده انجام شود.

@AmirTaheri4

گفت‌وگوی استاد امیر طاهری با سردبیر ایندیپندنت فارسی؛ سازوکار حکومتی مناسب برای مردم ایران چیست؟
استاد امیر طاهری در گفت‌وگو با کاملیا انتخابی‌ فرد، سردبیر ایندیپندنت فارسی، درباره نظام مطلوب سیاسی ایران گفت مردم کشور ما در قرن گذشته دو شکل حکومت را تجربه کرده‌اند: پادشاهی مشروطه و نظام مشروعه. انتخاب بعدی باید از میان این دو گزینه آزموده انجام شود.
فایل صوتی

@AmirTaheri4

این حرفها رو خسرو فروهر ۳سال پیش گفته، زمانیکه هنوز دفترچه هم درنیامده بود:
«ایران اگر جمهوری بشه، رئیس‌جمهور ایران رو آمریکایی‌ها تعیین می‌کنند… کاری که با شاهزاده رضا پهلوی می‌خوان بکنند، ایشان را پدر ایران بکنند، یکی از این فرشگردی‌ها مثلاً سعید قاسمی‌نزاد رو رئیس‌جمهور کنند»

1984 𓃬‌‌‎☼

@AmirTaheri4

«مشکل ما این بود که بلافاصله سیستم چندین ویدا را به خیابان فرستاد - بازی را لوث کرد - ایرادی نداره، یک تمرین دیگر، یک پرش دیگر، شما خواهید دید …»

1984 𓃬‌‌‎☼

زنده‌یاد #مانوک_خدابخشیان: ببینید! یک ویدایی آمد و ایران را لرزاند، خیابان انقلاب را فتح کرد.
مشکل ما این بود که بلافاصله سیستم چندین ویدا را به خیابان فرستاد - بازی را لوث کرد - ایرادی نداره، یک تمرین دیگر، یک پرش دیگر، شما خواهید دید …

‌‎1984 𓃬‌‌‎☼

@AmirTaheri4

به قول استاد عزیزمون، امیر طاهری:

"مساله اینه که یک ایرانِ جوانی وجود داره که میخواد ایرانی زندگی کنه؛

اگر واقعا به کلیشه‌های مبتذلی مثل دموکراسی، فدرالیزم، سکولاریزم و لائیسیته نیاز داشتیم، براسون لغت فارسی درست میکردیم!"

#جاویدشاه
#دفترچه_بیچارگی
#بچه‌های_آیت‌الله

George The Suspended

@AdlerB321 به نظرم خود ارزش انگاری دموکراسی هم غلطه
یعنی یه این شکل نیستش که دموکراسی یک چیز ارزشمندی است که ما به علت شرایط نمیتونیم داشته باشیمش

frank

@AmirTaheri4

UTI90lRPll:
اینجا مجری می خواد عنوان «پدر» رو به ترامپ بده ولی ترامپ، هوشمندانه، می گه من تا حالا بهش فکر نکرده بودم و در عوض ماهرانه بحث رو به عشقش به کشور و مردمش بر می گردونه.

ولی، این طرف، ما شاهزاده رضا پهلوی رو داریم که وارث یک پادشاهی موروثی باافتخاره ولی در عوض مقام پادشاهی موروثی رو نفی و تحقیر کردن و خودشون به خودشون عنوان «پدر» دادن!

ولیعهدی و پادشاهی هر دو مسئولیت‌های سیاسی هستند که با تعهد حقوقی همراه هستند‌. این تعهد به صورت بدیهی به معنای انجام وظیفه مربوط به اون مسئولیت ها هم می شه. اینکه شاهزاده رضا پهلوی، برداشت ملک شخصی از این مسئولیت مهمی که ترکش کردند دارند، فقط نشانه عدم درک درست ایشان از جایگاه حقوقی شان و تاریخ این سرزمین است....

Baharak\_Irani:
سوال: “یک رئیس‌جمهور خوب تا حدی شبیه یک پدر خوب ست؛ محبت همراه با سخت‌گیری و تعیین مرزهای روشن، به‌نفع مردمی که از آنها مراقبت میکنید….آی...



@AmirTaheri4

🔗Saeid S.
به عنوان کسی که میخواسته یکی از ملی‌ترین عناصر ایرانی -یعنی وارث پادشاهی- رو بدزده و الانم سر جنگ با میراث مشروطه داره فکر نکنم «نگهبانی از میراث» خیلی شغل مناسبی باشه واسه ایشون.
یعنی اگه بخوایم لیست از آدمایی بنویسیم که حتی دزد هم نباید دستشون داد ایشون یکی از ۵ تا گزینه اوله.

Saeed Ghasseminejad
شادباش به دوستان فصلنامه شهریور برای انتشار یک شماره خوب و خواندنی دیگر در تبعید.

@AmirTaheri4

⚡اگر «حضرت اشرف» سکان‌دار بود…

یادی از تلاش‌ها و روش‌های قوام‌السلطنه، سکان‌دار کشتی ایران در دورانی طوفانی


یکی از استراتژی‌های قوام‌السلطنه، تبدیل نقطه ضعف ایران به نقطه قوت بود

در حالی که کوشش‌های پشت پرده برای بازگشت جمهوری اسلامی ایران به میز مذاکره با قدرت‌های بزرگ شدت می‌گیرد، این پرسش بار دیگر مطرح می‌شود: آیا می‌توان امیدوار بود که مشکل ایران، در واقع مشکل جمهوری اسلامی ایران، از طریق دیپلماسی حل شود؟
تجربه چهل سال گذشته نشان می‌دهد که پاسخ به این پرسش، نمی‌تواند مثبت باشد. در طی چهار دهه گذشته، جمهوری اسلامی ایران با کشورهای گوناگون و در زمینه‌های گوناگون مذاکره کرده است، بی آن که نتیجه‌ای پایدار به دست آید. رهبران تهران، گه‌گاه تعهداتی را نیز پذیرفته‌اند، بی آن که هرگز بخواهند یا بتوانند به آن تعهدات عمل کنند.
در مذاکراتی که به «برجام» انجامید، رهبران کنونی تهران تعهداتی را پذیرفتند که هیچ کشور مستقلی نمی‌تواند بپذیرد، زیرا از آغاز می‎دانستند که به وعده‎های خود عمل نخواهند کرد. جمهوری اسلامی ایران، کنوانسیون دریای مازندران را بدون شرکت در مذاکرات امضا کرد، اما هنوز جرات نکرده است که آن را از تمامی مراحل قانونی لازم بگذراند.
از آنجا که جمهوری اسلامی ایران خود را تجسم زمینی وحی مُنزل می‌داند، رهبران آن آمادگی ذهنی برای مذاکرات، یعنی داد و ستد بین دو طرف بر اساس تساوی مشروعیت‌شان، ندارند. جمهوری اسلامی یا باید دیکته کند، یا دیکته بنویسد. پاسخ آیت‌الله خمینی به نامه میخائیل گورباچف، رهبر اتحاد جماهیر شوروی سابق، که خواستار همکاری گسترده اقتصادی و سیاسی بود، نمونه بارزی از این طرز فکر به شمار می‌رود: « آقای گورباچف! بیایید به اسلام مشرف شوید!»
حالا، اگر ۷۵ سال به عقب برگردیم، با تصویری متفاوت از ایران به‌عنوان یک عضو خانواده جهانی روبه‌رو می‌شویم. در آن زمان، ایران هنوز در اشغال نیروهای اتحاد شوروی بود که در جنگ جهانی دوم با همراهی نیروهای انگلیس و سپس آمریکا، وارد کشور ما شده بودند.
در آن زمان، هیچ کس فکر نمی‌کرد که ایران ممکن است تنها کشوری بشود که پس از چند سال حضور ارتش سرخ در خاکش، بتواند استقلال و تمامیت ارضی خود را، آن هم از طرق دیپلماسی، پس بگیرد. ارتش سرخ، هر جا رفته بود، تا پایان عصر کمونیسم در سال ۱۹۹۰ میلادی باقی ماند؛ هرجا جز ایران.
حضور ارتش سرخ در بعضی استان‌های شمال و شمال غربی ایران، جزئی از طرح بزرگتری برای انحلال ایران به عنوان یک کشور مستقل و یکپارچه بود. در آذر ماه ۱۳۲۴ رادیو بی بی سی در برنامه خود به زبان فارسی خبر داد: « از تهران خبر می‌رسد که سِر ریدر بولارد، سفیر کبیر انگلیس، و والاس مری، سفیر کبیر آمریکا در تهران، به دولت ایران اطلاع داده‎اند که یک کمیته سه نفره مرکب از نمایندگان شوروی، آمریکا و انگلیس اوضاع ایران را به طور اعم، و اوضاع آذربایجان را به نحو اخص، مورد بررسی قرار خواهند داد. سفیران مذکور این طرح را به اعلیحضرت شاهنشاه تقدیم کرده‌اند، اما جواب موافق به طرح مذکور نگرفته‌اند.»

سِر ریدر بولارد، سفیر بریتانیا، بی آن که منتظر پاسخ رهبران ایران شود، فعالیت‌هایی را در لباس حاکم واقعی ایران اغاز کرد و طرحی برای اعلام چهار زبان فارسی، عربی، ترکی و کردی به عنوان زبان‌های رسمی ایران ارائه داد.
طرح کمیته سه نفره، اندک اندک، توسعه یافت و به شکل یک طرح ۱۱ ماده‌ای برای تحمیل قیمومیت سه قدرت فاتح (شوروی، بریتانیا و آمریکا) به حکیم‌الملک نخست وزیر، با حضور نجم‌الملک وزیر خارجه، ارائه شد. در همان زمان، وزارت خارجه بریتانیا در لندن طرحی را برای خودمختاری خوزستان و بلوچستان و تشکیل یک «شورای مدیریت گذار» مرکب از شوروی، آمریکا و بریتانیا، برای اداره ایران روی میز نهاد.
کابینه حکیم‌الملک طرح لندن را رد کرد و بی بی سی، بلافاصله تبلیغات گسترده‌ای را برای «شورای مدیریت گذار»، و در واقع تجزیه ایران، به راه انداخت.
در همان حال، فرماندهی کل ارتش سرخ در گزارشی که در ۲۵ دسامبر ۱۹۴۵ به دفتر سیاسی حزب کمونیست عرضه کرد، مدعی شد: «پیشرفت‌های روز‌افزونی در نقاط مختلف ایران، مخصوصا آذربایجان، زنجان، کردستان، مازندران و تهران نصیب هواخواهان شوروی شده است، در آینده نزدیک امید بسیار است که سرتاسر خاک ایران تا پایان سال ۱۹۴۶ به عنوان یک جمهوری جدید در صف دوَل متحد روسیه قرار گیرد. در این صورت جایز نیست که از خاک ایران سهمی برای انگلیس و امریکا در نظر گرفته شود.»
در چنان شرایطی بود که هیات حاکمه ایران، مرکب از شاه جوان، هیات دولت، گردانندگان پارلمان و ریش‌سفیدان سیاسی، تجاری و قومی، تصمیم گرفتند که احمد قوام یا قوام‌السلطنه را در راس دولت قرار دهند.

Independentpersian

@AmirTaheri4

نخست‌وزیری قوام با مخالفت شدید سفیر بریتانیا روبه‌رو شد. در واقع عوامل بریتانیا، چند سال قبل از بازگشت او به مرکز سیاست، خانه‌اش را آتش زده بودند. با این حال، قوام نخست‌وزیری را پذیرفت و در چارچوب تمرکز تصمیم گیری، وزارت امور خارجه و وزارت کشور را نیز خود بر عهده گرفت.
هیئت ایرانی به ریاست قوام پیش از سفر به مسکو- از صفحه ویکی پدیا احمد قوام


با توجه به احتمال دسیسه از سوی «هواداران انگلیس» در مجلس شورای ملی، قوام تصمیم گرفت که درست پس از رای اعتماد به کابینه‌اش، به مسکو سفر کند و برای پایان دادن به اشغال ارتش سرخ و حل غائله آذربایجان، مذاکرات خود را با استالین آغاز کند.
بسیاری از جزییات استراتژی قوام در این زمینه هنوز به‌طور کامل بررسی نشده است. در گفت‌وگوهایی که سال‌ها پیش در پاریس با مظفر فیروز، شاهزاده قاجار و همکار نزدیک قوام، داشتم، برایم روشن شد که «روباه عینکی»  (یکی از القاب قوام) به هیچ‌کس اجازه نمی‌داد که از مانورهای حساب شده‌اش باخبر شود. قوام، فیروز را به عنوان «دوست روسیه» در میدان داشت و در عین حال از احمد آرامش، همکار دیگرش ، به‌عنوان «دوست آمریکا» استفاده می‌کرد. اندکی بعد، قوام سرلشکر حسن ارفع را از ریاست ستاد ارتش برکنار کرد و سرلشکر آق‌اِولی را که روسی می‌دانست و هوادار مسکو به حساب می‎آمد، به جای او قرار داد.
هسته مرکزی استراتژی قوام از سه اصل تشکیل می‌شد. نخستین اصل، وحدت نهادهای دولتی ایران و نیروهای سیاسی کشور بود. به همین سبب، قوام اصرار داشت که محمد رضا شاه را که در آن زمان نفوذ چندانی نداشت، از اقدامات خود مطلع سازد و مانع از آن شود که معاندان، بین سلطنت و دولت اختلاف بیاندازند. در همان حال، آزادی همه احزاب را اعلام کرد و چهار وزیر توده‌ای را در کابینه خود جای داد. از سوی دیگر، فرماندهان ارتش هفته‌ای یک بار با نخست وزیر دیدار داشتند و از آن رو، احساس نمی‌کردند که از بازی حذف شده‌اند.
اصل دوم استراتژی قوام، جلوگیری از اتحاد سه قدرت بزرگ آن زمان علیه ایران بود. بدین سان، او حزب خود را «حزب دموکرات» خواند، یعنی به نام حزب دموکرات آمریکا که به رهبری پرزیدنت ترومن، قدرت را در دست داشت. در همان حال، با نادیده گرفتن دشمنی دیرین، در مهمانی بولارد، سفیر انگلیس، نیز حضور یافت و با چرب‌زبانی خاص، دشمنی او را تا حدی خنثی کرد. اصرار قوام برای نزدیکی دوستانه با جرج الن، سفیر جدید ایالات متحده، نیز در همین مسیر شکل گرفت.
اصل سوم استراتژی قوام، تبدیل ضعف ایران به یک نقطه قوت بود. در گفت‌و‌گوهامان در پاریس، فیروز یادآور شد که قوام پیش از آغاز مذاکرات با استالین، از همکاران خود پرسیده بود، «نقطه قوت ما در حال حاضر چیست؟» پاسخ‌های گوناگون همکاران، از جمله فیروز، آرامش، و حسن ارسنجانی، بازتابی از غرور و نخوت ما ایرانیان بود و خلاصه می‌شد در تاریخ پرشکوه ایران، فرهنگ و تمدن ما، و زبان و ادبیات فارسی که در جهان بی نظیر است.

پاسخ قوام این بود (نقل به معنی): «در وضعی که ما هستیم، همه این‌ها یک پول سیاه نمی‌ارزد. نقطه قوت ما در حال حاضر ضعف ماست. استالین نمی‌تواند تصور کند که یک کشور ضعیف، ممکن است از او اطاعت نکند، چه رسد به این که در برابرش موضع بگیرد.»
به عبارت دیگر، گذشته هر کشور، چیزی جز زرق و برقی بر ظاهر اینجا و اکنون آن نیست. دعوا بر سر گذشته یا فخر فروشی از آن، امروز را مخدوش می‌کند.
قوام از تکنیک سنتی‌ای که «کتمان» خوانده می‌شود، بسیار بهره گرفت. حتی امروز هم هیچ کس به درستی نمی‌داند که در کُنه ذهن قوام چه می‌گذشت. در نخستین دیدار با استالین، قوام آشکارا تحقیر شد. روشن بود که مستبد روس می‌خواهد سیاستمدار ایرانی را پیش از آغاز مذاکرات، خوار و خفیف کند. واکنش قوام، جاخالی دادن بود. برخلاف رهبران جمهوری اسلامی ایران که با دست خالی بلوف می‌زنند و طناب دور گردن خود را تنگ‌تر می کنند، قوام حاضر بود هر خفتی را در سطح شخصی بپذیرد، تا به هدف خود، تنها هدفش در آن زمان، یعنی پاکسازی ایران از نیروهای اشغالگر، برسد.
این که قوام بازی را بر اساس سناریو استالین انجام نداد، دیکتاتور شوروی را مبهوت ساخت. در نخستین مهمانی شام، قرار بود که قوام به تنهایی شرکت کند، در حالی که استالین چند همکار خود، از جمله وزیر امور خارجه، را نیز دعوت کرده بود. قوام موفق شد که برای همه اعضای هیات خود، از جمله روزنامه‌نگاران همراه، دعوتنامه بگیرد و مهمانی شام استالین را به صورت نمایشی از دوستی دو همسایه، بازنویسی کند.
قوام با مطالعه دقیق روش‌ها و عادات استالین به خوبی با شخصیت رهبر شوروی آشنا شده بود. او می‌دانست که استالین گفت‌و‌گو‎ها را با خیره شدن در چشمان طرف مذاکره آغاز می‌کند تا محیطی از رُعب توام با احترام به وجود آورد. این روش در مورد قوام که عینک ذره‌بینی سیاه داشت، کارآمد نبود.

در طی مذاکرات مسکو، ارزش واقعی قوام به عنوان نماینده یک سنت دولتی چند هزارساله و محصول یک فرهنگ پرتوان، در برابر رهبر رژیمی نوپا در چارچوب یک فرهنگ مسلک‌زده و ایدئولوژیک، اندک اندک آشکار شد. قوام‌السلطنه موفق شد استالین را قانع کند که خروج ارتش سرخ از ایران، به سود اتحاد شوروی نیز خواهد بود و ادامه غائله آذربایجان به سود هیچ کس نیست.
بقیه ماجرا را همه می‎دانند. کشوری که در ضعیف‌ترین موقعیت ممکن قرار داشت، موفق شد که با شکیبایی، دلاوری توام با تواضع، و یکپارچگی در سطح هیات حاکمه، از یک طوفان مرگبار سالم به‌درآید.
در پایان ماجرا، قوام لقب «حضرت اشرف» گرفت ، اما خانه‌نشین شد. ایرانیان، مانند همیشه، ناسپاسی خود را به بهترین فرزندانشان نشان دادند. دی ماه گذشته، هفتاد و پنجمین سالگرد مذاکرات قوام - استالین بود و ما را، به عنوان یک دانشجوی تاریخ، با این «اگر» روبه‌رو کرد: «اگر امروز «حضرت اشرف» به جای «حضرت آیت‌الله» سکاندار کشتی طوفان‌زده ایران می‌بود،...»

https://t.me/AmirTaheri4/9113

@AmirTaheri4

بکجایی استاد طاهری گفتند: ما در زبان فارسی واژه‌ای داریم که در هیچ زبان دیگری همتای واقعی ندارد؛ واژه‌ای به نام میهن.
این واژه در خود همه‌چیز را جمع کرده است: نسل‌های گذشته و آینده، تمامیت ارضی، فرهنگ، هویت و آن پیوند عمیقی که ایرانی را با خاک و تاریخ خود معنا می‌بخشد.
واقعا ایرانی بودن لیاقت می‌خواد.
#پاينده_ایران
#جاویدشاه

Ehsan Arjmand

@AmirTaheri4

به یاد جاویدنام #حمیدرضا_روحی در سالروز کشته شدنش، ۲۶ آبان

تو همان نوری هستی که تا ابد جاودانه است و روزی تاریکی را کنار خواهد زد.

Vida

@AmirTaheri4

ملت شریف ایران،
امروز لازم است حقیقتی را با صدای بلند اعلام کنیم،حقیقتی که دشمنان آگاهی مردم نمی‌خواهند شنیده شود.

عده‌ای با سوءاستفاده از اعتبار پادشاه و با تحریف آشکار پیام ایشان، تلاش کردند توییتی را که در پاسداشت یاد و آرمان‌های آبان ۹۸ بود، به عنوان «فراخوان خیابانی» جلوه دهند. هدفشان روشن بود: نه همراهی با مردم، نه دلسوزی برای ایران، بلکه تخریب چهره پادشاه در افکار عمومی.

اما ملت ایران هوشیارتر از آن است که در دام سناریوهای دست‌ساز بیفتد. مردم دقیقاً پیام پادشاه را همان‌گونه که بود دریافت کردند؛ امّا بازیچه‌ی جریان‌هایی نشدند که می‌خواستند با انتشار ویدئوهای قدیمی و القای فضای دروغین، یک شکست ساختگی بسازند و آن را به‌نام پادشاه تمام کنند.

بدانید و بشنوید:
ملت ایران هرگز پشت پادشاه خود را خالی نکرده و نخواهد کرد.

آنچه فرو ریخته، اعتبار کسانی است که می‌خواستند با تحریف، با هیاهو، و با فریب افکار عمومی، جایگاه پادشاه را لکه‌دار کنند. این شما هستید که در آزمون صداقت، ناکام ماندید ای #فرزندان_آیت_الله...

Behnaz610552955

@AmirTaheri4