🛑دقیقا 21 نوامبر بود که استاد طاهری @AmirTaheri4 مقاله ای منتشر کردند با عنوان " «کلاه‌نظامی» یا «عمامه» که امروزبا اعلام نامزدی ریاست جمهوری 1400 آقای دهقان روی خبرگذاری ها قرار گرفت . از اینرو شایسته است مروری هر چند مختصر به مهمترین نکات آن مقاله استاد

https://per.euronews.com/2020/11/24/dehghan-irgc-first-iran-presidential-election-1400-nominated?utm_medium=Social&utm_source=Twitter#Echobox=1606216207

استاد طاهری داشته باشیم تا با زوایای بیشتری از اهداف نامزدهای "کلاه نظامی" که فکر می کنم تا رییس کل ستاد مشترک آقای باقری هم پیش خواهد رفت آشنا شویم .

1- اولین نکته باز شدن این بحث این است که رهبران جمهوری اسلامی پیروزی جو بایدن را تثبیت شده می‌دانند .

2-بر این اساس است که نبرد قدرت در دستگاه حکومتی در تهران، وارد مرحله تازه‌ای شده است. تا حتی چند ماه پیش، یعنی پیش از آنکه بحران ناشی از ویروس کرونا محاسبات سیاسی در سطح جهانی را برهم بزند، رهبران تهران مطمئن بودند که دونالد ترامپ برای چهار سال دیگر در کاخ سفید باقی خواهد ماند.

بدینسان، سیاست فرابردی جمهوری اسلامی با محاسبه رویارویی ایالات متحده و برای دکترین «مقاومت» همراه با کوشش برای جلب حمایت روسیه و جمهوری خلق چین، شکل می‌گرفت. پیروزی احتمالی بایدن، این محاسبات را بر هم زده است . نخستین تغییر را در رفتار و کردار گروه‌های به اصطلاح «اصلاح‌طلب»

می‌توان دید. این گروه‌ها که تا چند ماه پیش خود را برای دورانی تازه از دوری از قدرت آماده می‌کردند، اکنون جان تازه‌ای گرفته‌اند. امید آنها این است که پرزیدنت بایدن، با احیای سیاست باراک اوباما در قبال جمهوری اسلامی، به جناح خواستار مماشات با واشنگتن در تهران فرصت دهد

تا با بهبود سریع هر چند محدود در اوضاع اقتصادی ایران به «اصلاح‌طلبان» امکان دهد که جای خود را در ضیافت خود در تهران حفظ کند.

اما فرمان سال گذشته رهبر رژیم برای تشکیل یک حکومت «حزب‌اللهی واقعی» معماری آینده حکومت ج.ا را ترسیم کرد.

در محافل سیاسی تهران و در میان هواداران ج.ا در غرب، سخن از انتخاب یک نظامی به عنوان رئیس جمهور اسلامی رایج بود. سال گذشته، گروهی از طرفداران رژیم مقیم آمریکا و اروپا حتی سخن از ریاست جمهوری سرلشکر قاسم سلیمانی را به میان آوردند.

البته قتل قاسم سلیمانی، این صحبت‌ها را تا حدی خاموش کرد. با این حال سخن از قرار گرفتن یک کلاه‌نظامی، به جای یک عمامه در سمت ریاست جمهوری کاملا خاموش نشده است.

اسماعیل کوثری، یکی از فرماندهان برجسته سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، می‌گوید: «عده‌ای می‌خواهند مردم را از نظامیان بترسانند. اما سپاه می‌تواند بر اوضاع کشور سر و سامان بدهد.‌».

هواداران «کلاه‌نظامی» به جای «عمامه»، در میان روشنفکران اسلامی، گاه حتی با ظاهری از مخالفت با رژیم نیز

وجود دارند. این هواداران را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد. بخش اول کسانی هستند که فکر می‌کنند تغییر در ایران بدون کنار گذاشتن روحانیون، ممکن نخواهد بود و تنها نیرویی که در حال حاضر می‌تواند روحانیون را از دولت و سیاست بیرون براند، نظامیان هستند.

دومین گروه از هواداران «کلاه‌نظامی» به جای «عمامه» کسانی هستند که در پی راهی برای جلوگیری از تغییر رژیم می‌گردند. آنان نه دموکراسی می‌خواهند، نه توسعه اقتصادی. هدف آنها ادامه «مقاومت» علیه «استکبار جهانی» است. حتی اگر حرکت در آن جهت به معنای فقر اقتصادی، اختناق سیاسی

و انزوای دیپلماتیک باشد. این گروه می‌پندارد که تنها نظامیان می‌توانند مانع از آن شوند که «نفوذی‌ها» یعنی عواملی که از داخل رژیم خواستار تعامل با «شیطان بزرگ» هستند، به کمک آمریکا، این بار به رهبری بایدن، جمهوری اسلامی را به به صورت یکی از اقمار آمریکا درآورند.

خبرگزاری فارس که متعلق به سپاه پاسداران است، در تحلیلی که این هفته منتشر کرد مدعی شد که بایدن می‌خواهد یک اصلاح‌طلب، احیانا محمدجواد ظریف، وزیر خارجه اسلامی را به ریاست جمهوری برساند. در محافل سیاسی ، سناریوهای گوناگون درباره یک دولت «کلاه‌نظامی» به‌سر، مطرح می‌شود.

در یک سناریو، جمهوری اسلامی الگوی برمه (میانمار) را برخواهد گزید. نظامیان میانمار، که زیر پرچم «سوسیالیسم بودائی» به میدان آمده‌اند، با قرار دادن یک چهره غیرنظامی، آنگ سانگ سوچی، برنده جایزه نوبل، زیر نورافکن‌ها، توانستند قدرت خود را حفظ کنند

و در عین‌حال نظر بین‌المللی را نسبت به رژیم خونخوار و فاسد خود، بهتر سازند. در جمهوری اسلامی نیز می‌توان یک چهره به ظاهر «حقوق بشری»، حتی یک زن ( #خمینی_زنانه )را در صف اول قرار داد. در حالی‌که چکمه‌پوشان نخ‌های این عروسک را در کنترل دارند.

هواداران راه‌حل نظامی با هر گرایش، یک ادعای دیگر نیز دارند. استقرار یک حکومت نظامی حزب‌اللهی با یکپارچه شدن رژیم، راه را برای توطئه گران خارجی
Sun Tzu

@TwitterMamnoe