Forwarded from کانون حقوق بشر ایران
مختصری از خاطرات زندان از زبان یک زندانی سیاسی آزاد شده
«به جرئت می توانم بگویم تمام افرادی که در زندان دیدم اگر در کشوری دموکراتیک و آزاد به دنیا می آمدند هرگز پایشان به زندان باز نمیشد».
این نتیجه گیری یک زندانی سیاسی از مشاهدات و تجاربی است که در زندان داشته است. این زندانی سیاسی که جدیدا پس از سالها حبس در زندانهای مختلف آزاد شده؛ انبوهی از چراهایی در ذهن دارد که پاسخ آنها را در این جمله خلاصه می کند که: «در رژیمی که سران آن با سواستفاده از نام دین انحصار قدرت را در دست گرفته و هیچ حقی به مردم نمیدهند چیزی به حقوق بشر برای انسانها باقی نمی ماند».
کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ از زندانیان سیاسی آزاد شده می خواهد که گزارشهای خود از زندان را برای اطلاع عموم هموطنان به آدرسهای این کانون ارسال کنند.
قبل از اینکه دستگیر شوم بارها در سایت های مختلف می خواندم و از زبان مردم میشنیدم که افرادی بیگناه و در سخترین شرایط زندگی در زندان ها هستند و حتی خودم نیز زبانی به نقض حقوق بشر در ایران اشاره میکردم اما هیچ وقت نمیفهمیدم چه میگویم و عمق فاجعه چه قدر است؟!
هنگامی که فقط به خاطر عقیده ای که داشتم دستگیر شدم به سلول کوچک و تاریکی با چشم بند انتقال یافتم؛ در آنجا سکوت سنگینی بود. البته هر ازگاهی صدای گریه و آه و ناله از سلول های اطراف می آمد. اما اونم زیاد طول نمیکشید و دوباره سکوت همه جا رو میگرفت.
بر روی دیوار پر بود از یادگاری زندانیان قدیمی که با گچ بر روی دیوار نوشته بودند. اجازه نداشتم بدون چشم بند از سلول خارج شوم و هر گاه برای بازجویی میرفتم؛ بهترین حالت برای من این بود «بازجوها با مشت و لگد به من حمله کنند». بعضی وقت ها پیش می آمد که دست و پای من را از پشت می بستند و با چوب به کمرم ضربه میزدند....در کنار تحمل آن شرایط سخت باید به فکر خانواده ام که بارها توسط بازجوها تهدید میشدم باشم.....
در بند عمومی قانون تفکیک جرایم رژیم توسط قوه اجرا نشد. مدتی را در بندهای عادی کنار زندانیان عادی بودم ......اکثر زندانیان جوانان هم سن سال یا کوچکتر از من بودند... یکی از انها پسری ۲۲ساله بود که به خاطر ۱۱میلیون در زندان بود و پسری ۲۴ساله را دیدم که به خاطر هزینه درمان مادرش دست به دزدی زده بود و بسیاری جوانان با سنین از ۱۸تا ۳۵ساله که در زیر بار کتک های ماموران آگاهی به قتل اعتراف کرده بودند در صورتی که قاتل نبودند...... آنها تعریف میکردند که ماموران آگاهی (آگاهی شاپور) آخرین کسی را که با مقتول ارتباط تلفنی داشته باشد را شناسایی و با زور کتک اعتراف قتل میگیرند.....
زندان ها در بین زندانیان به زندانهای غیر انتفاعی مشهور هستند زندان هیچ چیز به زندانیان نمیدهد در بهترین حالت هر زندانی تازه وارد سه تا پتو که ان هم زیاد تمیز نیست میدهند و زندانی مجبور هست برای تهیه کوچکترین نیاز هایش پول بدهد .....اکثر زندانیان وضع مالی خوبی ندارند در حدی که بعضی از انها حتی قدرت خرید کاسه برای گرفتن غذای دولتی را ندارند و غذایشان را بر روی روزنامه میریزند و بادست می خورند.
به جرئت می توانم بگویم تمام افرادی که در زندان دیدم اگر در کشوری دموکراتیک و آزاد به دنیا می آمدند هرگز پایشان به زندان باز نمیشد......
حال اگر از شرایط نابسمان زندگی در زندان بگذریم باید پرسید چرا که کسی که توسط رژیم محکوم به اعدام هست باید سالها در زندان بماند و بار ها به انفرادی برای اعدام برود و برگرد و بعد از ۱۵سال قصاص شود؟؟!!
چرا اکثر زندانیان باید از داشتن حق وکیل محروم باشند و در طول ۵دقیقه در دادگاههای غیر علنی محکوم به حبس یا اعدام شوند؟؟!!!
و چرا کسانی که برای حقوق کودکان کار یا حق تحصیل یا تبلیغ عقیده و دینشان باید در زندان باشند؟؟!!!!
در رژیمی که سران ان با سواستفاده از نام دین انحصار قدرت را در دست گرفته و هیچ حقی به مردم نمیدهند چیزی به حقوق بشر برای انسانها باقی نمی ماند......
کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#ایران #حقوق_بشر #زندانی #خاطرات #اعدام #قصاص #دستگیری
«به جرئت می توانم بگویم تمام افرادی که در زندان دیدم اگر در کشوری دموکراتیک و آزاد به دنیا می آمدند هرگز پایشان به زندان باز نمیشد».
این نتیجه گیری یک زندانی سیاسی از مشاهدات و تجاربی است که در زندان داشته است. این زندانی سیاسی که جدیدا پس از سالها حبس در زندانهای مختلف آزاد شده؛ انبوهی از چراهایی در ذهن دارد که پاسخ آنها را در این جمله خلاصه می کند که: «در رژیمی که سران آن با سواستفاده از نام دین انحصار قدرت را در دست گرفته و هیچ حقی به مردم نمیدهند چیزی به حقوق بشر برای انسانها باقی نمی ماند».
کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ از زندانیان سیاسی آزاد شده می خواهد که گزارشهای خود از زندان را برای اطلاع عموم هموطنان به آدرسهای این کانون ارسال کنند.
قبل از اینکه دستگیر شوم بارها در سایت های مختلف می خواندم و از زبان مردم میشنیدم که افرادی بیگناه و در سخترین شرایط زندگی در زندان ها هستند و حتی خودم نیز زبانی به نقض حقوق بشر در ایران اشاره میکردم اما هیچ وقت نمیفهمیدم چه میگویم و عمق فاجعه چه قدر است؟!
هنگامی که فقط به خاطر عقیده ای که داشتم دستگیر شدم به سلول کوچک و تاریکی با چشم بند انتقال یافتم؛ در آنجا سکوت سنگینی بود. البته هر ازگاهی صدای گریه و آه و ناله از سلول های اطراف می آمد. اما اونم زیاد طول نمیکشید و دوباره سکوت همه جا رو میگرفت.
بر روی دیوار پر بود از یادگاری زندانیان قدیمی که با گچ بر روی دیوار نوشته بودند. اجازه نداشتم بدون چشم بند از سلول خارج شوم و هر گاه برای بازجویی میرفتم؛ بهترین حالت برای من این بود «بازجوها با مشت و لگد به من حمله کنند». بعضی وقت ها پیش می آمد که دست و پای من را از پشت می بستند و با چوب به کمرم ضربه میزدند....در کنار تحمل آن شرایط سخت باید به فکر خانواده ام که بارها توسط بازجوها تهدید میشدم باشم.....
در بند عمومی قانون تفکیک جرایم رژیم توسط قوه اجرا نشد. مدتی را در بندهای عادی کنار زندانیان عادی بودم ......اکثر زندانیان جوانان هم سن سال یا کوچکتر از من بودند... یکی از انها پسری ۲۲ساله بود که به خاطر ۱۱میلیون در زندان بود و پسری ۲۴ساله را دیدم که به خاطر هزینه درمان مادرش دست به دزدی زده بود و بسیاری جوانان با سنین از ۱۸تا ۳۵ساله که در زیر بار کتک های ماموران آگاهی به قتل اعتراف کرده بودند در صورتی که قاتل نبودند...... آنها تعریف میکردند که ماموران آگاهی (آگاهی شاپور) آخرین کسی را که با مقتول ارتباط تلفنی داشته باشد را شناسایی و با زور کتک اعتراف قتل میگیرند.....
زندان ها در بین زندانیان به زندانهای غیر انتفاعی مشهور هستند زندان هیچ چیز به زندانیان نمیدهد در بهترین حالت هر زندانی تازه وارد سه تا پتو که ان هم زیاد تمیز نیست میدهند و زندانی مجبور هست برای تهیه کوچکترین نیاز هایش پول بدهد .....اکثر زندانیان وضع مالی خوبی ندارند در حدی که بعضی از انها حتی قدرت خرید کاسه برای گرفتن غذای دولتی را ندارند و غذایشان را بر روی روزنامه میریزند و بادست می خورند.
به جرئت می توانم بگویم تمام افرادی که در زندان دیدم اگر در کشوری دموکراتیک و آزاد به دنیا می آمدند هرگز پایشان به زندان باز نمیشد......
حال اگر از شرایط نابسمان زندگی در زندان بگذریم باید پرسید چرا که کسی که توسط رژیم محکوم به اعدام هست باید سالها در زندان بماند و بار ها به انفرادی برای اعدام برود و برگرد و بعد از ۱۵سال قصاص شود؟؟!!
چرا اکثر زندانیان باید از داشتن حق وکیل محروم باشند و در طول ۵دقیقه در دادگاههای غیر علنی محکوم به حبس یا اعدام شوند؟؟!!!
و چرا کسانی که برای حقوق کودکان کار یا حق تحصیل یا تبلیغ عقیده و دینشان باید در زندان باشند؟؟!!!!
در رژیمی که سران ان با سواستفاده از نام دین انحصار قدرت را در دست گرفته و هیچ حقی به مردم نمیدهند چیزی به حقوق بشر برای انسانها باقی نمی ماند......
کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
#ایران #حقوق_بشر #زندانی #خاطرات #اعدام #قصاص #دستگیری
Forwarded from Attach Master
نامه مهم آقای منتظری به خمینی در خصوص وحشیگری ها در زندان و اعدام های بی رویه
۵ مهر ۱۳۶۰
«بسم الله الرحمن الرحیم
محضر مبارک آیت الله العظمی امام خمینی مدظله العالی
پس از سلام، با اینكه مدتی است موفق به زیارت حضرتعالی نشده ام و تصمیم داشتم برای امور جاریه كشور كه طبعا هر كدام مسئولی دارد مزاحم اوقات شریف نشوم ولی بر حسب احساس وظیفه شرعی لازم دانستم به نحو اجمال خاطر حضرتعالی را به جریاناتی كه در مهمترین ارگان‌های ضامن بقاء انقلاب و كشور می گذرد جلب كنم:
۱. ضعف شورایعالی قضایی و بالنتیجه دادگاههای انقلاب به حدی است كه افراد صادق و متعهدی كه خود در متن آنها هستند می گویند اوضاع جاری زندان اوین و بسیاری از زندانهای شهرستان‌ها از قبیل اعدام‌های بی رویه و احیاناً بدون حكم قضات شرع یا بدون اطلاع آنها و گاهی به رغم مخالفت با آنها و ناهمآهنگی بین دادگاه‌ها و احكام صادره و تاثیر جوها و احساسات و عصبانیت‌ها در احكام صادره و حتی اعدام دختران سیزده چهارده ساله به صرف تندزبانی بدون اینكه اسلحه در دست گرفته یا در تظاهرات شركت كرده باشند كاملا ناراحت كننده و وحشتناک است، فشارها و تعزیرات و شكنجه‌های طاقت فرسا رو به افزایش است. آمار زندانیان به حدی است كه بسا در یک سلول انفرادی پنج نفر باید با وضع غیر انسانی بمانند حتی به آنها نوعاً امكانات نماز خواندن هم داده نمی شود، و به تعبیر یكی از قضات شرع هرج و مرج و خود مختاری مسئولین بازجویی و بازپرسی سخت نگران كننده است. اعدام‌های اخیر معمولا از مهره‌های رده سوم و چهارم و سمپات‌ها می باشد و مهره‌های اصلی كاملا به كار مشغولند و از اعدام شدگان قهرمان سازی كرده و افراد دیگری را به دام انداخته و به میدان می فرستند. اگر مهره‌های اصلی و موثر اعدام می شدند و كار توجیهی روی اغفال شدگان انجام می شد -نظیر آنچه با گروه فرقان انجام شد- امید بود كه ریشه این گروه‌ها و فكر آنها كنده شود، ولی با زیادشدن آمار معدومین ممكن است در كوتاه مدت جریان ترور ضعیف گردد ولی بالاخره با شكل و تجربیات پیچیده تری جوانه می زنند و مشكل همچنان باقی است. زمزمه‌هایی حتی از خانواده‌های متعبد و مذهبی شروع شده كه معلوم نیست گسترش نیابد، چون خون طبعا تحریک كننده عواطف و احساسات است، و بالاخره اموری در زندانها می گذرد كه اگر حضرتعالی اطلاع داشتید قطعاً به آنها رضایت نمی دادید. البته این مطالب را كسی به حضرتعالی می نگارد كه از اول مخالف گروه‌ها بوده و از آنها هم ضربه خورده و سعی دارد عقل و فكر را حكم قرار دهد و تحت تاثیر احساسات آنی واقع نشود.
۲. سپاه پاسداران تقریبا به صورت اهرم گروه‌ها و افراد درآمده، در برخوردها و تصفیه‌ها و عزل و نصب‌ها كمتر تقوی و خط اسلام و رهبر مطرح است، و بسا احیاناً به جای تصفیه افراد مشكوک یا مظنون افراد صالح و مفید تصفیه و حقوق آنان قطع می شود، و پیش بینی می شود اگر سپاه به این وضع پیش برود در آینده نزدیكی این ارگان انقلابی متلاشی یا به صورت یك ارگان انتظامی بی خاصیتی درآید. لازم است به هر نحو ممكن سپاه از گروه بازی نجات یابد و نمایندگی حضرتعالی در آن به شكل فعال و موثر در آید.
والسلام علیكم و ادام الله ظلكم
۲۸ ذی القعده ۱۴۰۱ - حسینعلی منتظری»
کتاب « #خاطرات آیت الله منتظری» جلد دوم، صفحه ۱۰۶۵، پیوست ۱۲۸
👇🏻👇🏻👇🏻
🆔 @CHZIR
https://t.me/joinchat/C3oUokkImfphd242skFgpA
۵ مهر ۱۳۶۰
«بسم الله الرحمن الرحیم
محضر مبارک آیت الله العظمی امام خمینی مدظله العالی
پس از سلام، با اینكه مدتی است موفق به زیارت حضرتعالی نشده ام و تصمیم داشتم برای امور جاریه كشور كه طبعا هر كدام مسئولی دارد مزاحم اوقات شریف نشوم ولی بر حسب احساس وظیفه شرعی لازم دانستم به نحو اجمال خاطر حضرتعالی را به جریاناتی كه در مهمترین ارگان‌های ضامن بقاء انقلاب و كشور می گذرد جلب كنم:
۱. ضعف شورایعالی قضایی و بالنتیجه دادگاههای انقلاب به حدی است كه افراد صادق و متعهدی كه خود در متن آنها هستند می گویند اوضاع جاری زندان اوین و بسیاری از زندانهای شهرستان‌ها از قبیل اعدام‌های بی رویه و احیاناً بدون حكم قضات شرع یا بدون اطلاع آنها و گاهی به رغم مخالفت با آنها و ناهمآهنگی بین دادگاه‌ها و احكام صادره و تاثیر جوها و احساسات و عصبانیت‌ها در احكام صادره و حتی اعدام دختران سیزده چهارده ساله به صرف تندزبانی بدون اینكه اسلحه در دست گرفته یا در تظاهرات شركت كرده باشند كاملا ناراحت كننده و وحشتناک است، فشارها و تعزیرات و شكنجه‌های طاقت فرسا رو به افزایش است. آمار زندانیان به حدی است كه بسا در یک سلول انفرادی پنج نفر باید با وضع غیر انسانی بمانند حتی به آنها نوعاً امكانات نماز خواندن هم داده نمی شود، و به تعبیر یكی از قضات شرع هرج و مرج و خود مختاری مسئولین بازجویی و بازپرسی سخت نگران كننده است. اعدام‌های اخیر معمولا از مهره‌های رده سوم و چهارم و سمپات‌ها می باشد و مهره‌های اصلی كاملا به كار مشغولند و از اعدام شدگان قهرمان سازی كرده و افراد دیگری را به دام انداخته و به میدان می فرستند. اگر مهره‌های اصلی و موثر اعدام می شدند و كار توجیهی روی اغفال شدگان انجام می شد -نظیر آنچه با گروه فرقان انجام شد- امید بود كه ریشه این گروه‌ها و فكر آنها كنده شود، ولی با زیادشدن آمار معدومین ممكن است در كوتاه مدت جریان ترور ضعیف گردد ولی بالاخره با شكل و تجربیات پیچیده تری جوانه می زنند و مشكل همچنان باقی است. زمزمه‌هایی حتی از خانواده‌های متعبد و مذهبی شروع شده كه معلوم نیست گسترش نیابد، چون خون طبعا تحریک كننده عواطف و احساسات است، و بالاخره اموری در زندانها می گذرد كه اگر حضرتعالی اطلاع داشتید قطعاً به آنها رضایت نمی دادید. البته این مطالب را كسی به حضرتعالی می نگارد كه از اول مخالف گروه‌ها بوده و از آنها هم ضربه خورده و سعی دارد عقل و فكر را حكم قرار دهد و تحت تاثیر احساسات آنی واقع نشود.
۲. سپاه پاسداران تقریبا به صورت اهرم گروه‌ها و افراد درآمده، در برخوردها و تصفیه‌ها و عزل و نصب‌ها كمتر تقوی و خط اسلام و رهبر مطرح است، و بسا احیاناً به جای تصفیه افراد مشكوک یا مظنون افراد صالح و مفید تصفیه و حقوق آنان قطع می شود، و پیش بینی می شود اگر سپاه به این وضع پیش برود در آینده نزدیكی این ارگان انقلابی متلاشی یا به صورت یك ارگان انتظامی بی خاصیتی درآید. لازم است به هر نحو ممكن سپاه از گروه بازی نجات یابد و نمایندگی حضرتعالی در آن به شكل فعال و موثر در آید.
والسلام علیكم و ادام الله ظلكم
۲۸ ذی القعده ۱۴۰۱ - حسینعلی منتظری»
کتاب « #خاطرات آیت الله منتظری» جلد دوم، صفحه ۱۰۶۵، پیوست ۱۲۸
👇🏻👇🏻👇🏻
🆔 @CHZIR
https://t.me/joinchat/C3oUokkImfphd242skFgpA
Telegram
📎
بخشی از نامه آقای منتظری به خمینی در مورد شکنجه در زندانها
۵ مهر ۱۳۶۰
ضعف شورایعالی قضایی و بالنتیجه دادگاههای انقلاب به حدی است كه افراد صادق و متعهدی كه خود در متن آنها هستند می گویند اوضاع جاری زندان اوین و بسیاری از زندانهای شهرستان‌ها از قبیل اعدام‌های بی رویه و احیاناً بدون حكم قضات شرع یا بدون اطلاع آنها و گاهی به رغم مخالفت با آنها و ناهمآهنگی بین دادگاه‌ها و احكام صادره و تاثیر جوها و احساسات و عصبانیت‌ها در احكام صادره و حتی اعدام دختران سیزده چهارده ساله به صرف تندزبانی بدون اینكه اسلحه در دست گرفته یا در تظاهرات شركت كرده باشند كاملا ناراحت كننده و وحشتناک است، فشارها و تعزیرات و شكنجه‌های طاقت فرسا رو به افزایش است. آمار زندانیان به حدی است كه بسا در یک سلول انفرادی پنج نفر باید با وضع غیر انسانی بمانند حتی به آنها نوعاً امكانات نماز خواندن هم داده نمی شود، و به تعبیر یكی از قضات شرع هرج و مرج و خود مختاری مسئولین بازجویی و بازپرسی سخت نگران كننده است. اعدام‌های اخیر معمولا از مهره‌های رده سوم و چهارم و سمپات‌ها می باشد ...
امید بود كه ریشه این گروه‌ها و فكر آنها كنده شود، ولی با زیادشدن آمار معدومین ممكن است در كوتاه مدت جریان ترور ضعیف گردد ولی بالاخره با شكل و تجربیات پیچیده تری جوانه می زنند و مشكل همچنان باقی است. زمزمه‌هایی حتی از خانواده‌های متعبد و مذهبی شروع شده كه معلوم نیست گسترش نیابد، چون خون طبعا تحریک كننده عواطف و احساسات است، ....
۲۸ ذی القعده ۱۴۰۱ - حسینعلی منتظری»
کتاب « #خاطرات آیت الله منتظری» جلد دوم، صفحه ۱۰۶۵، پیوست ۱۲۸
https://t.me/CHZIR/11782
🆔 @CHZIR
https://t.me/joinchat/C3oUokkImfphd242skFgpA
۵ مهر ۱۳۶۰
ضعف شورایعالی قضایی و بالنتیجه دادگاههای انقلاب به حدی است كه افراد صادق و متعهدی كه خود در متن آنها هستند می گویند اوضاع جاری زندان اوین و بسیاری از زندانهای شهرستان‌ها از قبیل اعدام‌های بی رویه و احیاناً بدون حكم قضات شرع یا بدون اطلاع آنها و گاهی به رغم مخالفت با آنها و ناهمآهنگی بین دادگاه‌ها و احكام صادره و تاثیر جوها و احساسات و عصبانیت‌ها در احكام صادره و حتی اعدام دختران سیزده چهارده ساله به صرف تندزبانی بدون اینكه اسلحه در دست گرفته یا در تظاهرات شركت كرده باشند كاملا ناراحت كننده و وحشتناک است، فشارها و تعزیرات و شكنجه‌های طاقت فرسا رو به افزایش است. آمار زندانیان به حدی است كه بسا در یک سلول انفرادی پنج نفر باید با وضع غیر انسانی بمانند حتی به آنها نوعاً امكانات نماز خواندن هم داده نمی شود، و به تعبیر یكی از قضات شرع هرج و مرج و خود مختاری مسئولین بازجویی و بازپرسی سخت نگران كننده است. اعدام‌های اخیر معمولا از مهره‌های رده سوم و چهارم و سمپات‌ها می باشد ...
امید بود كه ریشه این گروه‌ها و فكر آنها كنده شود، ولی با زیادشدن آمار معدومین ممكن است در كوتاه مدت جریان ترور ضعیف گردد ولی بالاخره با شكل و تجربیات پیچیده تری جوانه می زنند و مشكل همچنان باقی است. زمزمه‌هایی حتی از خانواده‌های متعبد و مذهبی شروع شده كه معلوم نیست گسترش نیابد، چون خون طبعا تحریک كننده عواطف و احساسات است، ....
۲۸ ذی القعده ۱۴۰۱ - حسینعلی منتظری»
کتاب « #خاطرات آیت الله منتظری» جلد دوم، صفحه ۱۰۶۵، پیوست ۱۲۸
https://t.me/CHZIR/11782
🆔 @CHZIR
https://t.me/joinchat/C3oUokkImfphd242skFgpA
Telegram
در جستجوی بازداشت شدگان