‍ ‍ ‍ ‏روز تولدش در سال ۱۲۵۳ خورشیدی مشخص نیست اما گفته‌اند در سوزِ زمستان بود که دختری در ایلِ بختیاری به دنیا آمد که بعدها سردار شد...

‎بی‌بی_مریم_بختیاری یا آنطور که بختیاری‌ها خطابش میکنند " #بی_مریم"
‎#مجموعه_توییت

#مریم_بیگم دخترِ بی‌بی فاطمه کیان ارثیِ چارلنگ و #حسینقلی‌خان_ایلخانی بود اما نامداری‌اش نه مدیون نسب خانوادگی (که شهره به مبارزه با استبداد بودند). بله مدیون شجاعت، فرهیختگی و آزاداندیشی خودش است.

‏کمتر کسی است که نام #سرداراسعد_بختیاری را در جریان فتح تهران و مشروطه نشنیده باشد، #سردار_اسعدبختیاری برادر #بی‌بی_مریم_بختیاری ست؛ آورده‌اند که سخنرانی‌های مهیج و قرائ #بی_مریم در میان مردان ایل، برادرش #سردار_اسعدبختیاری را برای همراهی در فتح تهران تحت تاثیر قرار داد..

#بی_مریم که خود پیشقدم عزیمت به تهران شده بود به همراه عده ای سوار #بختیاری پیش از برادر مخفیانه به تهران رفت و در پشت بام خانه‌ای مُشرف به #بهارستان سنگر گرفت و جنگید تا برادرش #سردار_اسعد به تهران برسد او که در تیراندازی همچون اهلِ ایلَش ماهر بود شیردلانه با قزاقها جنگید..

‏نقل است #بی_مریم در سال ۱۲٨٨ در جنگ آزادسازی اصفهان فرماندهی یک ستون سواره‌نظام را برعهده داشت، علاوه بر جنگ‌آوری، درایتش نیز زبانزد بود، او برخلاف گرایش خوانین #بختیاری به انگلیس، بسیار از سیاستهای انگلیسی ها بیزار و بیمناک بود، تا آنجا که در سال ۱۲۹۵ بهترین نیروهای تحت فرماندهی خود را برای کمک به عشایر جنوب که درگیر مبارزه با نیروهای انگلیسی بودند به تنگستان فرستاد، از سوی دیگر
در جنگ جهانی اول همراه آلمان‌ها با نیروهای روس و انگلیس به مقابله ایستاد، اما پس از مغلوب شدن، افسران و کاردار آلمان و متحدانشان را در خانه خویش پناه داد و شبانه با تدابیری از جانب غرب کشور آنها را از مرز خارج کرد تا به آلمان بازگردند، به همین دلیل او تنها زن تاریخ است که به پاس رشادتهایش از امپراطور #ویلهلم اول، امپراطور عثمانی و اتریش، مدال‌های #جنگ، #شرف و #شجاعت گرفت...

‏علاوه بر اینها در همین سالهای پرآشوب جنگ جهانی اول، خانهٔ #بی‌بی_مریم_بختیاری در اصفهان مٲمن بسیاری از آزادی‌خواهان عصر از جمله #محمدعلی_دهخدا و #ملک_الشعرای_بهار بود...

#بی_بی_مریم از معدود زنان باسواد عصر خود بود که خاطراتش را مکتوب کرده است؛ پاره‌های بسیاری از نوشته هایش افسوس به حال زنان عصرش است و آرزو و تلاش برای آگاهی و پرورششان

او در جایی مینویسد:
"تمام بدبختیهای ما ازخودمان میباشد، زیراکه نه علم داریم نه حقوق خود را می‌دانیم،اگر بدانستیم البته در اطرافِ حقوقِ خود جانفشانی میکردیم"
و در جایی دیگر :

"افسوس که وجود چندین میلیون زن در خاک ایران از عدم علم برای هیچکس اهمیتی ندارد، امروز زنهای اروپایی مقام بزرگی دارند در اداره جات و کرسی وکالت را اشغال نموده اند... در ایران زنها یا باید بزک بکنند یا خیاطی و ریسمان تابیدن، کار بزرگ آنها همین است، افسوس..."

‏#بی_مریم از پذیرش ظلم از جانب مردم خشمگین بود و آه از نهادش بر آسمان بود که:
"بدبختانه ملت ایران سلطان را آیتِ خدا میدانند،فکر بکنید ما چه خاموش و تاریکیم، اگر فکر داشته باشیم میبینیم که سلطان یک نفر آدم است که نوکر ملت میباشد نه خدای ملت،اگر بد کار کرد باید معزول نمود و حسابش را رسید و پدرش را سوخت نه اینکه ستاشش نمود، منِ بیچاره با چشمِ خونبار و قلب افسرده این چیزها را میبینم و خون دل میخورم و آرزو داشتم که قدرت پیدا کنم و رفع تمام این ظلمها بنمایم و ریشهٔ پوسیدهٔ استبداد وحشیانه را از این ولایت قطع کنم"

#بی_مریم_بختیاری در جایی از خاطراتش آرزویی کرده و نهایتا از آیندگان سوالی پرسیده که فکر کردن به آن همیشه اشکم را سرازیر کرده و پشتم را لرزانده:
"ای کسانی که روزنامه مرا مطالعه مینمایید اگر در عصر شما، ایران، وطن عزیز مرا و خودتان را دیدید به دانش و علم، نورانی و مشعشع شده و قدم
در راه آزادی گذاشتید یا در سایهٔ علم و تمدن زندگانی نمودید، از منِ بیچاره که یگانه آرزویم تمدن ایران است یادی بنمایید.
آیا ساعتی که من در قعر گور خوابیده ام شما ایرانی‌های بدبخت آزادید؟ با کمال سرفرازی قدمهای شمرده شمرده میزنید؟"

‏در این مجموعه خواستم چنان که آرزو کرده بود از او یاد کنم و برابر بزرگی‌اش تعظیم کنم، همو که سالهاست هر روز چهره‌اش را بر دیوار اتاقم میینم و استوار میشوم...
باشد که روزگار ظلم سرآید و تا روزی مقابل عکسش بایستم و بگویم: #بی‌بی_مریم ! ما ایرانی‌های آزادیم!

برگرفته از مجموعه توییت بانو #sogand

@c_b_shahzadeh