🔹 ناپدیدشدگان قهری؛ بخشی از تاریخ جمهوری اسلامی از دهه ۶۰ تا هنوز
موضوع پایان بخشیدن به رنجی که خانواده ناپدیدشدگان قهری می‌برند، این روزها و هم‌زمان با ابهام در مورد اعدام «هدایت عبدالله‌پور» زندانی سیاسی کُرد، بار دیگر توسط مدافعان حقوق‌بشر مطرح شده است. موضوعی که از دهه شصت به بخشی از تاریخ ایران تبدیل شده است.
«ناپدیدشدگان قهری»، زنان یا مردانی هستند که بعد از اعتراض در خیابان، هرگز به خانه‌هایشان برنگشته‌‌اند، زندانیانی که از سرنوشت روزهای پایانی عمرشان یا شیوه مرگ و محل دفنشان اطلاعات چندانی وجود ندارد. دگراندیشانی که بی‌تشریفات و مراحل قانونی ربوده شده و سربه‌نیست شده‌‌اند و کسی مسئولیت ناپدیدشدنشان را به عهده نگرفته است.
در سال ۱۹۷۸ مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای نخستین بار به موضوع ناپدیدشدگان قهری توجه نشان داد و بعد از آن بود که در سال ۲۰۱۰ فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق‌بشر از اعضایش درخواست کرد که حمایت از ناپدیدشدگان قهری را الزام‌آور بدانند.
به باور سازمان‌های مدافع حقوق‌بشر، جرم ناپدیدشدگی قهری یک جرم ادامه‌دار و نقض حقوق مداوم انسان تا زمان روشن شدن ماجراست.
پدر هدایت عبدالله‌پور روز گذشته به ایران‌وایر گفته بود شعبه نهم اجرای احکام دادگاه انقلاب به او گفته که فرزندش بیست روز پیش از اعدام و در مکانی نامعلوم دفن شده است. بیست و سوم خرداد، سازمان عفو بین‌الملل با انتشار یک بیانیه دیگر از مقامات ایرانی درخواست کرد هر چه سریع‌تر به رنج خانواده هدایت عبدالله‌پور پایان داده و حقایق مربوط به سرنوشت این زندانی را به‌طور روشن و شفاف به خانواده‌اش اطلاع دهد.
این دومین بیانیه سازمان عفو بین‌الملل در خصوص مبهم بودن شرایط هدایت عبدالله‌پور در طول چند هفته گذشته بوده است.
ادامه گزارش ماهرخ غلامحسین‌پور را اینجا بخوانید👇
#ناپدیدشدگان_قهری #هدایت_عبدالله‌پور #سعید_زینالی‌زاده #کشتار_دهه_شصت #دادخواهی
@Farsi_Iranwire
موضوع پایان بخشیدن به رنجی که خانواده ناپدیدشدگان قهری می‌برند، این روزها و هم‌زمان با ابهام در مورد اعدام «هدایت عبدالله‌پور» زندانی سیاسی کُرد، بار دیگر توسط مدافعان حقوق‌بشر مطرح شده است. موضوعی که از دهه شصت به بخشی از تاریخ ایران تبدیل شده است.
«ناپدیدشدگان قهری»، زنان یا مردانی هستند که بعد از اعتراض در خیابان، هرگز به خانه‌هایشان برنگشته‌‌اند، زندانیانی که از سرنوشت روزهای پایانی عمرشان یا شیوه مرگ و محل دفنشان اطلاعات چندانی وجود ندارد. دگراندیشانی که بی‌تشریفات و مراحل قانونی ربوده شده و سربه‌نیست شده‌‌اند و کسی مسئولیت ناپدیدشدنشان را به عهده نگرفته است.
در سال ۱۹۷۸ مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای نخستین بار به موضوع ناپدیدشدگان قهری توجه نشان داد و بعد از آن بود که در سال ۲۰۱۰ فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق‌بشر از اعضایش درخواست کرد که حمایت از ناپدیدشدگان قهری را الزام‌آور بدانند.
به باور سازمان‌های مدافع حقوق‌بشر، جرم ناپدیدشدگی قهری یک جرم ادامه‌دار و نقض حقوق مداوم انسان تا زمان روشن شدن ماجراست.
پدر هدایت عبدالله‌پور روز گذشته به ایران‌وایر گفته بود شعبه نهم اجرای احکام دادگاه انقلاب به او گفته که فرزندش بیست روز پیش از اعدام و در مکانی نامعلوم دفن شده است. بیست و سوم خرداد، سازمان عفو بین‌الملل با انتشار یک بیانیه دیگر از مقامات ایرانی درخواست کرد هر چه سریع‌تر به رنج خانواده هدایت عبدالله‌پور پایان داده و حقایق مربوط به سرنوشت این زندانی را به‌طور روشن و شفاف به خانواده‌اش اطلاع دهد.
این دومین بیانیه سازمان عفو بین‌الملل در خصوص مبهم بودن شرایط هدایت عبدالله‌پور در طول چند هفته گذشته بوده است.
ادامه گزارش ماهرخ غلامحسین‌پور را اینجا بخوانید👇
#ناپدیدشدگان_قهری #هدایت_عبدالله‌پور #سعید_زینالی‌زاده #کشتار_دهه_شصت #دادخواهی
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
ناپدیدشدگان قهری؛ بخشی از تاریخ جمهوری اسلامی از دهه ۶۰ تا هنوز
موضوع پایان بخشیدن به رنجی که خانواده ناپدیدشدگان قهری می‌برند، این روزها و هم‌زمان با ابهام در مورد اعدام «هدایت عبدالله‌پور» زندانی سیاسی کُرد، بار دیگر توسط مدافعان حقوق‌بشر مطرح شده است. موضوعی که از دهه شصت به بخشی از تاریخ ایران تبدیل شده است.
Forwarded from Iranwire
🔹 ناپدیدشدگان قهری؛ بخشی از تاریخ جمهوری اسلامی از دهه ۶۰ تا هنوز
موضوع پایان بخشیدن به رنجی که خانواده ناپدیدشدگان قهری می‌برند، این روزها و هم‌زمان با ابهام در مورد اعدام «هدایت عبدالله‌پور» زندانی سیاسی کُرد، بار دیگر توسط مدافعان حقوق‌بشر مطرح شده است. موضوعی که از دهه شصت به بخشی از تاریخ ایران تبدیل شده است.
«ناپدیدشدگان قهری»، زنان یا مردانی هستند که بعد از اعتراض در خیابان، هرگز به خانه‌هایشان برنگشته‌‌اند، زندانیانی که از سرنوشت روزهای پایانی عمرشان یا شیوه مرگ و محل دفنشان اطلاعات چندانی وجود ندارد. دگراندیشانی که بی‌تشریفات و مراحل قانونی ربوده شده و سربه‌نیست شده‌‌اند و کسی مسئولیت ناپدیدشدنشان را به عهده نگرفته است.
در سال ۱۹۷۸ مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای نخستین بار به موضوع ناپدیدشدگان قهری توجه نشان داد و بعد از آن بود که در سال ۲۰۱۰ فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق‌بشر از اعضایش درخواست کرد که حمایت از ناپدیدشدگان قهری را الزام‌آور بدانند.
به باور سازمان‌های مدافع حقوق‌بشر، جرم ناپدیدشدگی قهری یک جرم ادامه‌دار و نقض حقوق مداوم انسان تا زمان روشن شدن ماجراست.
پدر هدایت عبدالله‌پور روز گذشته به ایران‌وایر گفته بود شعبه نهم اجرای احکام دادگاه انقلاب به او گفته که فرزندش بیست روز پیش از اعدام و در مکانی نامعلوم دفن شده است. بیست و سوم خرداد، سازمان عفو بین‌الملل با انتشار یک بیانیه دیگر از مقامات ایرانی درخواست کرد هر چه سریع‌تر به رنج خانواده هدایت عبدالله‌پور پایان داده و حقایق مربوط به سرنوشت این زندانی را به‌طور روشن و شفاف به خانواده‌اش اطلاع دهد.
این دومین بیانیه سازمان عفو بین‌الملل در خصوص مبهم بودن شرایط هدایت عبدالله‌پور در طول چند هفته گذشته بوده است.
ادامه گزارش ماهرخ غلامحسین‌پور را اینجا بخوانید👇
#ناپدیدشدگان_قهری #هدایت_عبدالله‌پور #سعید_زینالی‌زاده #کشتار_دهه_شصت #دادخواهی
@Farsi_Iranwire
موضوع پایان بخشیدن به رنجی که خانواده ناپدیدشدگان قهری می‌برند، این روزها و هم‌زمان با ابهام در مورد اعدام «هدایت عبدالله‌پور» زندانی سیاسی کُرد، بار دیگر توسط مدافعان حقوق‌بشر مطرح شده است. موضوعی که از دهه شصت به بخشی از تاریخ ایران تبدیل شده است.
«ناپدیدشدگان قهری»، زنان یا مردانی هستند که بعد از اعتراض در خیابان، هرگز به خانه‌هایشان برنگشته‌‌اند، زندانیانی که از سرنوشت روزهای پایانی عمرشان یا شیوه مرگ و محل دفنشان اطلاعات چندانی وجود ندارد. دگراندیشانی که بی‌تشریفات و مراحل قانونی ربوده شده و سربه‌نیست شده‌‌اند و کسی مسئولیت ناپدیدشدنشان را به عهده نگرفته است.
در سال ۱۹۷۸ مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای نخستین بار به موضوع ناپدیدشدگان قهری توجه نشان داد و بعد از آن بود که در سال ۲۰۱۰ فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق‌بشر از اعضایش درخواست کرد که حمایت از ناپدیدشدگان قهری را الزام‌آور بدانند.
به باور سازمان‌های مدافع حقوق‌بشر، جرم ناپدیدشدگی قهری یک جرم ادامه‌دار و نقض حقوق مداوم انسان تا زمان روشن شدن ماجراست.
پدر هدایت عبدالله‌پور روز گذشته به ایران‌وایر گفته بود شعبه نهم اجرای احکام دادگاه انقلاب به او گفته که فرزندش بیست روز پیش از اعدام و در مکانی نامعلوم دفن شده است. بیست و سوم خرداد، سازمان عفو بین‌الملل با انتشار یک بیانیه دیگر از مقامات ایرانی درخواست کرد هر چه سریع‌تر به رنج خانواده هدایت عبدالله‌پور پایان داده و حقایق مربوط به سرنوشت این زندانی را به‌طور روشن و شفاف به خانواده‌اش اطلاع دهد.
این دومین بیانیه سازمان عفو بین‌الملل در خصوص مبهم بودن شرایط هدایت عبدالله‌پور در طول چند هفته گذشته بوده است.
ادامه گزارش ماهرخ غلامحسین‌پور را اینجا بخوانید👇
#ناپدیدشدگان_قهری #هدایت_عبدالله‌پور #سعید_زینالی‌زاده #کشتار_دهه_شصت #دادخواهی
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
ناپدیدشدگان قهری؛ بخشی از تاریخ جمهوری اسلامی از دهه ۶۰ تا هنوز
موضوع پایان بخشیدن به رنجی که خانواده ناپدیدشدگان قهری می‌برند، این روزها و هم‌زمان با ابهام در مورد اعدام «هدایت عبدالله‌پور» زندانی سیاسی کُرد، بار دیگر توسط مدافعان حقوق‌بشر مطرح شده است. موضوعی که از دهه شصت به بخشی از تاریخ ایران تبدیل شده است.