🔹 عارفه پیکار؛ از ساخت مدرسه دخترانه در زمان طالبان تا کاخ ریاست‌جمهوری
مدرسه و تحصیل برای دختران یکی از ممنوعیت‌هایی بود که حکومت «طالبان» به سر زنان افغانستان آورد. از نظر آن‌ها، زنان نباید تحصیل می‌کردند و باید به بردگی آن‌ها در می‌آمدند. بارها خبرهای مختلفی پخش شد که مدرسه‌ای را که دختران در آن تحصیل می‌کردند، به آتش کشیده یا دانش‌آموزان دختر را مسموم کرده بودند.
زنان زیر حکومت طالبان هیچ امنیتی نداشتند و این گروه تروریستی می‌توانست آن‌ها را در اختیار خود بگیرد. برای همین، حالا که مذاکرات صلح با این گروه جریان دارد، زنان بیشترین وحشت را دارند که از آن دوره حاکمیت جان سالم به در برده‌اند؛ زنانی که مخفیانه تدریس یا تحصیل می‌کردند و در ناامنی، روز و شب می‌گذراندند.
یکی از این زنان، «عارفه پیکار» است که کودکی خود را در مهاجرت گذراند و در دوران حکومت طالبان، مخفیانه مدرسه‌ای تاسیس کرد که حالا از جمله بزرگ‌ترین مدارس افغانستان است. او طی سال‌ها فعالیت برای ارتقای وضعیت زنان افغانستان، حالا معاون دوم ریاست جمهوری این کشور است. اما نگران است که مذاکرات صلح و قدرت‌گیری بیشتر طالبان باز هم زنان را قربانی سیاست کند.
دو سال آخر حکومت طالبان در افغانستان بود که عارفه پیکار ساختمانی را برای تحصیل مخفیانه دختران افغانستانی در شهر «غزنی» برپا کرد؛ ساختمانی که گاه پایگاه نظامی طالبان بود و گاه مکانی برای تحصیل زنان. او در دوره حکومت طالبان توانست دست‌کم ۱۰۰ دختر را زیر سقف این ساختمان جمع کند و به آن‌ها خواندن و نوشتن یاد بدهد. اگرچه نه خودش و نه مدرسه از هجوم طالبان در امان نبودند. او بارها مورد تهدید قرار گرفت و حتی مدرسه‌‌اش توسط طالبان به آتش کشیده شد.
ادامه گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#زنان #زنان_افغانستان #زنان_و_طالبان #صلح_با_طالبان #عارفه_پیکار #تحصیل_دختران
@Farsi_Iranwire
مدرسه و تحصیل برای دختران یکی از ممنوعیت‌هایی بود که حکومت «طالبان» به سر زنان افغانستان آورد. از نظر آن‌ها، زنان نباید تحصیل می‌کردند و باید به بردگی آن‌ها در می‌آمدند. بارها خبرهای مختلفی پخش شد که مدرسه‌ای را که دختران در آن تحصیل می‌کردند، به آتش کشیده یا دانش‌آموزان دختر را مسموم کرده بودند.
زنان زیر حکومت طالبان هیچ امنیتی نداشتند و این گروه تروریستی می‌توانست آن‌ها را در اختیار خود بگیرد. برای همین، حالا که مذاکرات صلح با این گروه جریان دارد، زنان بیشترین وحشت را دارند که از آن دوره حاکمیت جان سالم به در برده‌اند؛ زنانی که مخفیانه تدریس یا تحصیل می‌کردند و در ناامنی، روز و شب می‌گذراندند.
یکی از این زنان، «عارفه پیکار» است که کودکی خود را در مهاجرت گذراند و در دوران حکومت طالبان، مخفیانه مدرسه‌ای تاسیس کرد که حالا از جمله بزرگ‌ترین مدارس افغانستان است. او طی سال‌ها فعالیت برای ارتقای وضعیت زنان افغانستان، حالا معاون دوم ریاست جمهوری این کشور است. اما نگران است که مذاکرات صلح و قدرت‌گیری بیشتر طالبان باز هم زنان را قربانی سیاست کند.
دو سال آخر حکومت طالبان در افغانستان بود که عارفه پیکار ساختمانی را برای تحصیل مخفیانه دختران افغانستانی در شهر «غزنی» برپا کرد؛ ساختمانی که گاه پایگاه نظامی طالبان بود و گاه مکانی برای تحصیل زنان. او در دوره حکومت طالبان توانست دست‌کم ۱۰۰ دختر را زیر سقف این ساختمان جمع کند و به آن‌ها خواندن و نوشتن یاد بدهد. اگرچه نه خودش و نه مدرسه از هجوم طالبان در امان نبودند. او بارها مورد تهدید قرار گرفت و حتی مدرسه‌‌اش توسط طالبان به آتش کشیده شد.
ادامه گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#زنان #زنان_افغانستان #زنان_و_طالبان #صلح_با_طالبان #عارفه_پیکار #تحصیل_دختران
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
عارفه پیکار؛ از ساخت مدرسه دخترانه در زمان طالبان تا کاخ ریاست‌جمهوری
مدرسه و تحصیل برای دختران یکی از ممنوعیت‌هایی بود که حکومت «طالبان» به سر زنان افغانستان آورد. از نظر آن‌ها، زنان نباید تحصیل می‌کردند و باید به بردگی آن‌ها در می‌آمدند. بارها خبرهای مختلفی پخش شد که مدرسه‌ای را که دختران در آن تحصیل می‌کردند، به آتش کشیده…
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥 عارفه پیکار؛ از ساخت مدرسه دخترانه در زمان طالبان تا کاخ ریاست‌جمهوری
طالبان به هرگونه پیشرفت و حضور اجتماعی زنان مخالف بودند و تحصیل دختران از ممنوعیت‌های حکومت طالبان در افغانستان بود. در جریان مذاکرات صلح با طالبان، بیشترین وحشت از آن زنان است که از آن دوره حاکمیت، جان سالم به در برده‌اند. یکی از این زنان، «عارفه پیکار» است. زنی که کودکی خود را در مهاجرت گذراند و در دوران طالبان مخفیانه مدرسه‌ای تاسیس کرد. در اواخر حکومت طالبان، عارفه پایگاه نظامی زمستانی طالبان در غزنی را که در فصل‌هایی از سال خالی بود، به مدرسه تبدیل کرد. اگرچه نه خودش و نه مدرسه از هجوم «طالبان» در امان نبودند، عارفه توانست در دوره طالبان دست‌کم به صد دختر سواد بیاموزد. مدرسه «بی‌بی زینب» نخستین مدرسه دخترانه آن شهرستان بود و آموزش مخفیانه دختران، آنان را در خطر قرار داده بود. عارفه حالا معاون دوم ریاست جمهوری افغانستان است و نگران است قدرت گرفتن «طالبان» باز هم زنان را قربانی سیاست کند
#ویدیوی_روز #زنان #طالبان #عارفه_پیکار #افغانستان
@Farsi_Iranwire
طالبان به هرگونه پیشرفت و حضور اجتماعی زنان مخالف بودند و تحصیل دختران از ممنوعیت‌های حکومت طالبان در افغانستان بود. در جریان مذاکرات صلح با طالبان، بیشترین وحشت از آن زنان است که از آن دوره حاکمیت، جان سالم به در برده‌اند. یکی از این زنان، «عارفه پیکار» است. زنی که کودکی خود را در مهاجرت گذراند و در دوران طالبان مخفیانه مدرسه‌ای تاسیس کرد. در اواخر حکومت طالبان، عارفه پایگاه نظامی زمستانی طالبان در غزنی را که در فصل‌هایی از سال خالی بود، به مدرسه تبدیل کرد. اگرچه نه خودش و نه مدرسه از هجوم «طالبان» در امان نبودند، عارفه توانست در دوره طالبان دست‌کم به صد دختر سواد بیاموزد. مدرسه «بی‌بی زینب» نخستین مدرسه دخترانه آن شهرستان بود و آموزش مخفیانه دختران، آنان را در خطر قرار داده بود. عارفه حالا معاون دوم ریاست جمهوری افغانستان است و نگران است قدرت گرفتن «طالبان» باز هم زنان را قربانی سیاست کند
#ویدیوی_روز #زنان #طالبان #عارفه_پیکار #افغانستان
@Farsi_Iranwire
Forwarded from Iranwire
🔹 عارفه پیکار؛ از ساخت مدرسه دخترانه در زمان طالبان تا کاخ ریاست‌جمهوری
مدرسه و تحصیل برای دختران یکی از ممنوعیت‌هایی بود که حکومت «طالبان» به سر زنان افغانستان آورد. از نظر آن‌ها، زنان نباید تحصیل می‌کردند و باید به بردگی آن‌ها در می‌آمدند. بارها خبرهای مختلفی پخش شد که مدرسه‌ای را که دختران در آن تحصیل می‌کردند، به آتش کشیده یا دانش‌آموزان دختر را مسموم کرده بودند.
زنان زیر حکومت طالبان هیچ امنیتی نداشتند و این گروه تروریستی می‌توانست آن‌ها را در اختیار خود بگیرد. برای همین، حالا که مذاکرات صلح با این گروه جریان دارد، زنان بیشترین وحشت را دارند که از آن دوره حاکمیت جان سالم به در برده‌اند؛ زنانی که مخفیانه تدریس یا تحصیل می‌کردند و در ناامنی، روز و شب می‌گذراندند.
یکی از این زنان، «عارفه پیکار» است که کودکی خود را در مهاجرت گذراند و در دوران حکومت طالبان، مخفیانه مدرسه‌ای تاسیس کرد که حالا از جمله بزرگ‌ترین مدارس افغانستان است. او طی سال‌ها فعالیت برای ارتقای وضعیت زنان افغانستان، حالا معاون دوم ریاست جمهوری این کشور است. اما نگران است که مذاکرات صلح و قدرت‌گیری بیشتر طالبان باز هم زنان را قربانی سیاست کند.
دو سال آخر حکومت طالبان در افغانستان بود که عارفه پیکار ساختمانی را برای تحصیل مخفیانه دختران افغانستانی در شهر «غزنی» برپا کرد؛ ساختمانی که گاه پایگاه نظامی طالبان بود و گاه مکانی برای تحصیل زنان. او در دوره حکومت طالبان توانست دست‌کم ۱۰۰ دختر را زیر سقف این ساختمان جمع کند و به آن‌ها خواندن و نوشتن یاد بدهد. اگرچه نه خودش و نه مدرسه از هجوم طالبان در امان نبودند. او بارها مورد تهدید قرار گرفت و حتی مدرسه‌‌اش توسط طالبان به آتش کشیده شد.
ادامه گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#زنان #زنان_افغانستان #زنان_و_طالبان #صلح_با_طالبان #عارفه_پیکار #تحصیل_دختران
@Farsi_Iranwire
مدرسه و تحصیل برای دختران یکی از ممنوعیت‌هایی بود که حکومت «طالبان» به سر زنان افغانستان آورد. از نظر آن‌ها، زنان نباید تحصیل می‌کردند و باید به بردگی آن‌ها در می‌آمدند. بارها خبرهای مختلفی پخش شد که مدرسه‌ای را که دختران در آن تحصیل می‌کردند، به آتش کشیده یا دانش‌آموزان دختر را مسموم کرده بودند.
زنان زیر حکومت طالبان هیچ امنیتی نداشتند و این گروه تروریستی می‌توانست آن‌ها را در اختیار خود بگیرد. برای همین، حالا که مذاکرات صلح با این گروه جریان دارد، زنان بیشترین وحشت را دارند که از آن دوره حاکمیت جان سالم به در برده‌اند؛ زنانی که مخفیانه تدریس یا تحصیل می‌کردند و در ناامنی، روز و شب می‌گذراندند.
یکی از این زنان، «عارفه پیکار» است که کودکی خود را در مهاجرت گذراند و در دوران حکومت طالبان، مخفیانه مدرسه‌ای تاسیس کرد که حالا از جمله بزرگ‌ترین مدارس افغانستان است. او طی سال‌ها فعالیت برای ارتقای وضعیت زنان افغانستان، حالا معاون دوم ریاست جمهوری این کشور است. اما نگران است که مذاکرات صلح و قدرت‌گیری بیشتر طالبان باز هم زنان را قربانی سیاست کند.
دو سال آخر حکومت طالبان در افغانستان بود که عارفه پیکار ساختمانی را برای تحصیل مخفیانه دختران افغانستانی در شهر «غزنی» برپا کرد؛ ساختمانی که گاه پایگاه نظامی طالبان بود و گاه مکانی برای تحصیل زنان. او در دوره حکومت طالبان توانست دست‌کم ۱۰۰ دختر را زیر سقف این ساختمان جمع کند و به آن‌ها خواندن و نوشتن یاد بدهد. اگرچه نه خودش و نه مدرسه از هجوم طالبان در امان نبودند. او بارها مورد تهدید قرار گرفت و حتی مدرسه‌‌اش توسط طالبان به آتش کشیده شد.
ادامه گزارش باقر ابراهیمی را اینجا بخوانید👇
#زنان #زنان_افغانستان #زنان_و_طالبان #صلح_با_طالبان #عارفه_پیکار #تحصیل_دختران
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
عارفه پیکار؛ از ساخت مدرسه دخترانه در زمان طالبان تا کاخ ریاست‌جمهوری
مدرسه و تحصیل برای دختران یکی از ممنوعیت‌هایی بود که حکومت «طالبان» به سر زنان افغانستان آورد. از نظر آن‌ها، زنان نباید تحصیل می‌کردند و باید به بردگی آن‌ها در می‌آمدند. بارها خبرهای مختلفی پخش شد که مدرسه‌ای را که دختران در آن تحصیل می‌کردند، به آتش کشیده…