🔹فیلم‌ها و کتاب‌های پیشنهادی منیرو روانی‌پور: از سه رنگ کیشلوفسکی تا آخرین کتاب سلمان رشدی

شیوع ویروس کرونا در دنیا و قرنطینه خودخواسته یا اجباری برای قطع زنجیره انتقال بیماری کووید- ۱۹، بسیاری را خانه‌نشین کرد. دیدن فیلم و سریال یکی از وقت‌گذرانی‌های لذت‌بخش در روزهای کرونایی است.

«ایران‌وایر» سراغ اهالی رشته‌های مختلف هنر، سیاست، سینما و ادبیات رفته و فیلم‌ها و سریال‌های موردعلاقه آن‌ها را فهرست کرده است؛ فیلم‌هایی که توصیه می‌کنند دیگران هم ببینند.

«منیرو روانی‌پور»، نویسنده نام آشنای ایرانی و صاحب آثار درخشانی در زمینه داستان است. او در روستای کوچکی به نام «جفره»، در نزدیکی بوشهر به دنیا آمده و سال‌ها است برای شناساندن داستان، فرهنگ و آثار مهم ادبیات داستانی برای مخاطبانش تلاش می‌کند؛ از برگزاری کارگاه‌های آموزشی در طول سالیان فعالیتش در ایران و پس از مهاجرت گرفته تا برگزاری جلسات نقد و کتاب‌خوانی.

منیرو روانی‌پور تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در بوشهر گذراند و بعد برای ادامه تحصیل در رشته روان‌شناسی، به شیراز رفت. پس از پایان تحصیلاتش، تصمیم گرفت به امریکا برود. او در رشته علوم تربیتی از «دانشگاه ایندیانا» فوق لیسانس گرفت.

ادامه این مطلب و لیست پیشنهادی منیرو روانی‌پور را اینجا بخوانید👇
#سینمای_خانگی_در_قرنطینه #درخانه_بمانیم #قرنطینه_خانگی #کرونا #کرونا_در_ایران
@Farsi_Iranwire

🔹فیلم‌ها و کتاب‌های پیشنهادی منیرو روانی‌پور: از سه رنگ کیشلوفسکی تا آخرین کتاب سلمان رشدی

شیوع ویروس کرونا در دنیا و قرنطینه خودخواسته یا اجباری برای قطع زنجیره انتقال بیماری کووید- ۱۹، بسیاری را خانه‌نشین کرد. دیدن فیلم و سریال یکی از وقت‌گذرانی‌های لذت‌بخش در روزهای کرونایی است.

«ایران‌وایر» سراغ اهالی رشته‌های مختلف هنر، سیاست، سینما و ادبیات رفته و فیلم‌ها و سریال‌های موردعلاقه آن‌ها را فهرست کرده است؛ فیلم‌هایی که توصیه می‌کنند دیگران هم ببینند.

«منیرو روانی‌پور»، نویسنده نام آشنای ایرانی و صاحب آثار درخشانی در زمینه داستان است. او در روستای کوچکی به نام «جفره»، در نزدیکی بوشهر به دنیا آمده و سال‌ها است برای شناساندن داستان، فرهنگ و آثار مهم ادبیات داستانی برای مخاطبانش تلاش می‌کند؛ از برگزاری کارگاه‌های آموزشی در طول سالیان فعالیتش در ایران و پس از مهاجرت گرفته تا برگزاری جلسات نقد و کتاب‌خوانی.

منیرو روانی‌پور تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در بوشهر گذراند و بعد برای ادامه تحصیل در رشته روان‌شناسی، به شیراز رفت. پس از پایان تحصیلاتش، تصمیم گرفت به امریکا برود. او در رشته علوم تربیتی از «دانشگاه ایندیانا» فوق لیسانس گرفت.

ادامه این مطلب و لیست پیشنهادی منیرو روانی‌پور را اینجا بخوانید👇
#سینمای_خانگی_در_قرنطینه #درخانه_بمانیم #قرنطینه_خانگی #کرونا #کرونا_در_ایران
@Farsi_Iranwire

🔹 فیلم‌ و سریال‌های پیشنهادی شاهین نجفی؛ جدال مفاهیم

فهرست پیشنهادی «شاهین نجفی» متفاوت و کمتر شنیده شده است. او که پیش از خروج از ایران، یک موسیقی‌دان زیرزمینی و فعال سیاسی بود، بعد از مهاجرت فعالیت‌های خود را گسترش داد؛ موسیقی «رپ» و «راک» کار کرد، شعر و ترانه نوشت، به موضوعات سیاسی، اجتماعی و مدنی پرداخت و تلاش کرد که عناصر شاعرانه و ادبی و اصطلاح‌های فلسفی و سیاسی در ترانه‌هایش حضور داشته باشند.

شاهین نجفی انتخاب‌هایش را با فیلم «رابینسون کروزو» (Robinson crusoe) به کارگردانی«لوییس بونوئل» آغاز کرد؛ فیلمی از سینمای کلاسیک، محصول سال ۱۹۵۴ که بر اساس رمان مشهور «دنیل دوفو» ساخته شده است.

نجفی در پاسخ به این سوال که چرا باید این فیلم را دید، به «ایران‌وایر» می‌گوید: «اساسا درباره بونوئل باید بگویم که هیچ کاری از او را نمی‌شود استثنا قرار داد و باید همه ساخته‌های او را دید. برای من بحث کارگردان است. برخی کارگردان‌ها همه فیلم‌هایشان باید دیده شود. این فیلم برای دوره‌ای که ساخته شده، به نسبت امکانات، فیلم سرگرم کننده و تمیزی است.»


درباره فیلم‌های پیشنهادی دیگر شاهین نجفی اینجا بخوانید👇

#شاهین_نجفی #سینمای_خانگی_در_قرنطینه #فیلم #سریال



@Farsi_Iranwire

🔹 فیلم‌ و سریال‌های پیشنهادی شاهین نجفی؛ جدال مفاهیم

فهرست پیشنهادی «شاهین نجفی» متفاوت و کمتر شنیده شده است. او که پیش از خروج از ایران، یک موسیقی‌دان زیرزمینی و فعال سیاسی بود، بعد از مهاجرت فعالیت‌های خود را گسترش داد؛ موسیقی «رپ» و «راک» کار کرد، شعر و ترانه نوشت، به موضوعات سیاسی، اجتماعی و مدنی پرداخت و تلاش کرد که عناصر شاعرانه و ادبی و اصطلاح‌های فلسفی و سیاسی در ترانه‌هایش حضور داشته باشند.

شاهین نجفی انتخاب‌هایش را با فیلم «رابینسون کروزو» (Robinson crusoe) به کارگردانی«لوییس بونوئل» آغاز کرد؛ فیلمی از سینمای کلاسیک، محصول سال ۱۹۵۴ که بر اساس رمان مشهور «دنیل دوفو» ساخته شده است.

نجفی در پاسخ به این سوال که چرا باید این فیلم را دید، به «ایران‌وایر» می‌گوید: «اساسا درباره بونوئل باید بگویم که هیچ کاری از او را نمی‌شود استثنا قرار داد و باید همه ساخته‌های او را دید. برای من بحث کارگردان است. برخی کارگردان‌ها همه فیلم‌هایشان باید دیده شود. این فیلم برای دوره‌ای که ساخته شده، به نسبت امکانات، فیلم سرگرم کننده و تمیزی است.»


درباره فیلم‌های پیشنهادی دیگر شاهین نجفی اینجا بخوانید👇

#شاهین_نجفی #سینمای_خانگی_در_قرنطینه #فیلم #سریال



@Farsi_Iranwire

🔹 فیلم‌ها و سریال‌های پیشنهادی آسیه امینی: در روزهای تلخ تا می‌توانید فیلم طنز ببینید
در معرفی خودش در اینستاگرام نوشته است: «شاعر، بقیه کارهایی که کرده‌ام، فرع بوده است.»

نام او علاوه بر شاعران و نویسندگان، در میان روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق زنان نیز شناخته شده است. «آسیه امینی» از بنیان‌گذاران «کمپین قانون بی‌سنگسار» و برنده جایزه بین‌المللی «بنیاد آکسفام نوویب» است. این بنیاد، یک سازمان غیردولتی است که در راستای حمایت از کشورهای در حال توسعه، با «انجمن جهانی قلم» همکاری می‌کند.

آسیه امینی فارغ‌لتحصیل رشته ارتباطات اجتماعی در گرایش روزنامه‌نگاری است. او از سال ۱۳۷۲ با روزنامه ایران کار خود را آغاز کرد. پس از آن به «ایران جوان» رفت و از سال ۱۳۷۷ همکاری‌ خود را با روزنامه «زن» آغاز و تا آخرین شماره این روزنامه که سال ۱۳۷۸ تعطیل شد، با آن کار کرد. او پس از تعطیلی این روزنامه هم با روزنامه‌های مطرح دیگر آن دوران مانند «مناطق آزاد»، «صبح امروز» و «اعتماد» و هم‌چنین ماه‌نامه «زنان» به همکاری ادامه داد.

یکی از فعالیت‌های شاخص امینی به عنوان روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان، دست‌یابی به اطلاعاتی در باره اجرای حکم سنگسار در ایران بود. او این اطلاعات را در در ادامه تحقیق درباره اعدام «عاطفه رجبی سهاله»، دختر نوجوان اهل نکا به دست آورد و بر اساس این اطلاعات، سلسله گزارش‌هایی نوشت. گزارش وی از اعدام عاطفه نیز دست‌مایه ساخت یک فیلم مستند از رنج رفته بر این دختر جوان شد.

آسیه امینی از سال ۲۰۰۹ تاکنون به عنوان نویسندهٔ میهمان، در شهر تروندهایم کشور نروژ زندگی می‌کند. وقتی از او می‌خواهیم برای روزهای قرنطینه، فهرستی از آثار سینمایی دیدنی سینما معرفی کند، می‌گوید: «معرفی ۱۰ فیلم و سریال آسان نیست؛ به ویژه اگر محدودیت زمانی و ژانر هم در کار نباشد. بنابراین من از خیر آثار خیلی معروف یا کلاسیک سینمای جهان می‌گذرم و سه ویژگی را برای انتخاب در نظر می‌گیرم؛ یکی فیلمی که اثری ماندگار بر ذهنم گذاشته باشد. دوم فیلمی که اخیرا دیده باشم و آن را به دیگران توصیه کنم. ویژگی سوم، سلیقه، حرفه و تجربه شخصی من است. چون به عنوان شاعر و روزنامه‌نگار، فیلم‌هایی که به این دو حوزه مربوط هستند را دنبال می‌کنم.»


فیلم‌های پیشنهادی آسیه امینی را اینجا بخوانید👇

#سینمای_خانگی_در_قرنطینه #آسیه_امینی #فیلم #سریال


@Farsi_Iranwire

🔹 فیلم‌ها و سریال‌های پیشنهادی آسیه امینی: در روزهای تلخ تا می‌توانید فیلم طنز ببینید
در معرفی خودش در اینستاگرام نوشته است: «شاعر، بقیه کارهایی که کرده‌ام، فرع بوده است.»

نام او علاوه بر شاعران و نویسندگان، در میان روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق زنان نیز شناخته شده است. «آسیه امینی» از بنیان‌گذاران «کمپین قانون بی‌سنگسار» و برنده جایزه بین‌المللی «بنیاد آکسفام نوویب» است. این بنیاد، یک سازمان غیردولتی است که در راستای حمایت از کشورهای در حال توسعه، با «انجمن جهانی قلم» همکاری می‌کند.

آسیه امینی فارغ‌لتحصیل رشته ارتباطات اجتماعی در گرایش روزنامه‌نگاری است. او از سال ۱۳۷۲ با روزنامه ایران کار خود را آغاز کرد. پس از آن به «ایران جوان» رفت و از سال ۱۳۷۷ همکاری‌ خود را با روزنامه «زن» آغاز و تا آخرین شماره این روزنامه که سال ۱۳۷۸ تعطیل شد، با آن کار کرد. او پس از تعطیلی این روزنامه هم با روزنامه‌های مطرح دیگر آن دوران مانند «مناطق آزاد»، «صبح امروز» و «اعتماد» و هم‌چنین ماه‌نامه «زنان» به همکاری ادامه داد.

یکی از فعالیت‌های شاخص امینی به عنوان روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان، دست‌یابی به اطلاعاتی در باره اجرای حکم سنگسار در ایران بود. او این اطلاعات را در در ادامه تحقیق درباره اعدام «عاطفه رجبی سهاله»، دختر نوجوان اهل نکا به دست آورد و بر اساس این اطلاعات، سلسله گزارش‌هایی نوشت. گزارش وی از اعدام عاطفه نیز دست‌مایه ساخت یک فیلم مستند از رنج رفته بر این دختر جوان شد.

آسیه امینی از سال ۲۰۰۹ تاکنون به عنوان نویسندهٔ میهمان، در شهر تروندهایم کشور نروژ زندگی می‌کند. وقتی از او می‌خواهیم برای روزهای قرنطینه، فهرستی از آثار سینمایی دیدنی سینما معرفی کند، می‌گوید: «معرفی ۱۰ فیلم و سریال آسان نیست؛ به ویژه اگر محدودیت زمانی و ژانر هم در کار نباشد. بنابراین من از خیر آثار خیلی معروف یا کلاسیک سینمای جهان می‌گذرم و سه ویژگی را برای انتخاب در نظر می‌گیرم؛ یکی فیلمی که اثری ماندگار بر ذهنم گذاشته باشد. دوم فیلمی که اخیرا دیده باشم و آن را به دیگران توصیه کنم. ویژگی سوم، سلیقه، حرفه و تجربه شخصی من است. چون به عنوان شاعر و روزنامه‌نگار، فیلم‌هایی که به این دو حوزه مربوط هستند را دنبال می‌کنم.»


فیلم‌های پیشنهادی آسیه امینی را اینجا بخوانید👇

#سینمای_خانگی_در_قرنطینه #آسیه_امینی #فیلم #سریال


@Farsi_Iranwire

🔹 فیلم‌های پیشنهادی بیتا ملکوتی: از خشت و آیینه تا جوکر

«بی‌تا ملکوتی» فارغ‌التحصیل رشته‌ تئا‌تر (نمایش‌نامه نویسی) دانشکدهٔ هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران است. فعالیت در مطبوعات ایران را به عنوان منتقد تئا‌تر آغاز و از سال ۱۳۷۶ نوشتن شعر و داستان کوتاه را به صورت جدی شروع کرده است.

داستان‌ها و شعر‌های #بیتا_ملکوتی در مطبوعات و رسانه‌های داخل و خارج از ایران به چاپ رسیده و برخی از آثارش به زبان‌های انگلیسی، فرانسه و اسپانیایی ترجمه شده‌اند.

او از سال ۱۳۸۴ به امریکا مهاجرت کرده است. آخرین اثرش با عنوان «مای نیم ایز لیلا»، از رمان‌های موفق ایرانی در سال‌های اخیر است.

این نویسنده ۱۰ #فیلم_سینمایی برای روزهای در خانه ماندن پیشنهاد می‌کند و برای چرایی دیدن آن‌ها در روزهای #قرنطینه می‌گوید: «کسانی‌که در قرنطینه هستند و به این دلیل فرصت بیشتری برای دیدن فیلم و سریال دارند، اگر دسترسی به اینترنت و اسمارت تی‌وی هم داشته‌ باشند، از جهتی خوش‌بخت هستند؛ مخصوصا اگر اهل #سینما و #فیلم باشند. چون همیشه در زندگی آدم‌های امروز، حسرت ندیدن فیلم‌هایی به دل مانده است. اولین توصیه من به شما، دیدن فیلم‌هایی است که احتمالا لیستی از آن‌ها دارید؛ فیلم‌هایی که ندیده‌اید و همیشه دنبال فرصتی بوده‌اید تا به دیدن‌شان بنشینید فارغ از این که قدیمی هستید یا جدید، ایرانی هستید یا هالیوودی و یا اروپایی. شخصا هرگز فرصت دیدن سریال‌ نداشته‌ام اما از ۱۰ فیلمی که در این ایام آرزوی دوباره دیدن آن‌ها را دارم، کوتاه برایتان می‌نویسم.»

فیلم‌های پیشنهادی بی‌تا ملکوتی:

۱-«خشت و آیینه»، ساخته «ابراهیم گلستان»: این فیلم که آغازگر موج نوی سینمای ایران است، ۵۶ سال پیش ساخته شده اما به موضوعاتی می‌پردازد که امروز هم گریبان‌گیر جامعه ما است. دیدن فیلم حتی امروز نشان می‌دهد که گلستان چه قدر از زمان خود جلوتر بوده است. فیلم چه به لحاظ موضوع و چه به لحاظ ساختار، هم‌چنان از مهم‌ترین آثار سینمای ایران به شمار می‌رود. نسخه‌ای از این فیلم در یوتیوب موجود است.

ادامه این یادداشت را در این لینک بخوانید.
#سینمای_خانگی_در_قرنطینه #کرونا_در_ایران
@Farsi_Iranwire

🔹پیشنهادهای سینمایی محمدجواد اکبرین: از نقش‌های بدلی تا عاشق کشان کودتا

«محمدجواد اکبرین»، یکی از دین‌پژوهان شناخته‌شده ایرانی ساکن فرانسه است. روزنامه‌نگار و فعال سیاسی که در دو دهه گذشته آثار متعددی در حوزه‌ دین، فرهنگ و سیاستِ ایران و خاورمیانه‌ی عربی در رسانه‌ها‌ی فارسی و عربی منتشر کرده است.

با طولانی شدن روزهای قرنطینه و خانه‌ماندن‌های اجباری در سراسر جهان بازار تماشای فیلم و سریال داغ شد. محمدجواد اکبرین اما می‌گوید روزهای خانه ماندن را بیشتر به خواندن گذرانده است تا دیدن:
«برخلاف روزگارِ پیشاقرنطینه که سعی می‌کردم هفته‌ای یک فیلم خوب در سینما ببینم در دوره قرنطینه بیشتر وقتم به کتاب گذشت اما در میان آنچه دیده‌ام دو سریال برایم ماند، یکی آمریکایی و دیگری ایرانی و از قضا هرکدام سه فصل.»

محمدجواد اکبرین می‌گوید سریال West World که در فارسی دنیای غرب ترجمه شده را به پیشنهاد پسرش دیده است. سریالی به کارگردانی «جاناتان نولان» و «لیزا جوی» که هنوز در جریان است و هر هفته بخش تازه آن روی شبکه HBO نمایش داده می‌شود.

او می‌گوید: «این سریال کمکم کرد تصور کنم جهانی را که بازی‌های کامپیوتری از جعبه‌های جادویی‌شان بیرون بزنند و تبدیل بشوند به سرنوشت ما. سریالی تخیلی از ربات‌های میزبان در یک پارک و مهمانانی واقعی که قرار است تمام فانتزی‌های وحشی‌شان را ارضاء کنند و ثروتمندانی که پشت این نقشه نشسته‌اند، جهان را به گند می‌کشند! روح‌های پست و کوچکی که تلاش می‌کنند جهان را به‌اندازه پستی‌شان کوچک کنند. در آن میان اما کاراکترهایی از ربات‌ها بر این رذالت می‌شورند و از تقدیری که برایشان ساخته‌اند بیرون می‌زنند.»

او یکی از صحنه‌های اوایل فصل سوم از این سریال را به‌طور ویژه به خاطر سپرده است: «در یکی از صحنه‌های اوایل فصل سوم؛ کسی که نقش بدل شخصیتی به نام "شارلوت" را بازی می‌کند، لحظاتی هست که ناخن‌هایش را در پوستش فرومی‌برد و خون می‌زند بیرون، به خودش آسیب می‌زند چون این خود را دوست ندارد، انگار می‌خواهد برگردد به آنچه بود و از بدلی شدن خسته می‌شود. این تصویر را دوست داشتم؛ تصویری از حال‌وروز انسانی که خودش نیست! دلش می‌خواهد از نقش‌های بدلی که برایش ساخته‌اند بزند بیرون.»

ادامه این مطلب را اینجا بخوانید👇
#سینمای_خانگی_در_قرنطینه #درخانه_بمانیم #قرنطینه_خانگی
@Farsi_Iranwire

🔹 فیلم‌های پیشنهادی فاطمه اختصاری: آن‌ها که در زمانه خود پیش‌رو بودند و نوآور

«فاطمه اختصاری»، شاعر ساکن نروژ تاکنون سه مجموعهٔ داستان کوتاه و خاطرات و یک مجموعهٔ شعر به چاپ رسانده است. این کتاب‌ها همه در ایران به صورت غیررسمی به فروش می‌رسند.

این شاعر غزل پست مدرن که آثار و ترانه‌هایش توسط خوانندگان مختلفی اجرا شده‌‌اند، در طول سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ همواره برای انتشار کارهایش در ایران با مشکل مواجه بود.
سال ۱۳۸۹ کتاب او، «یک بحث فمینیستی قبل از پختن سیب زمینی‌ها»، از نمایشگاه کتاب جمع شد و این فشارها در نهایت به بازداشت او در سال ۱۳۹۲ منجر شدند.

«فاطمه» را به ۹ سال حبس و ۹۹ ضربه شلاق محکوم کردند. او پس از دریافت این حکم سنگین، خروج از ایران را انتخاب کرد.

این شاعر در مقدمه فیلم‌های پیشنهادی خود برای «ایران‌وایر» می‌نویسد: «سخت است که فقط ۱۰ فیلم برای مخاطب معرفی کرد و سخت‌تر از آن، نوشتن تنها یک یا دو خط برای دلیل معرفی آن فیلم است. من ترجیح می‌دهم سراغ فیلم‌های یکی دو سال اخیر نروم و ۱۰ فیلمی را معرفی کنم که بی‌هیچ ترتیبی جزو ۵۰ انتخاب اولم هستند. در این ۱۰ فیلم، ویژگی‌های مشترکی وجود دارد که شاید علت اصلی انتخابم نباشند اما مسلما در آن دخالت دارند؛ ویژگی‌هایی مثل نوآوری در روایت و شخصیت‌پردازی‌ها، بازی‌های خوب، پیش‌رو بودن در زمان خود و اندیشه‌ای که در پس اثر وجود دارد و باعث می‌شود پس از پایان، فیلم در تو ادامه داشته باشد و به آن فکر کنی. علاوه بر این، شاید دیدن این فیلم‌ها باعث شود مخاطب به دنبال دیدن سایر فیلم‌های کارگردان برود که در نهایت اتفاق خوبی است.»


درباره فیلم‌های پیشنهادی فاطمه اختصاری اینجا بخوانید👇

#سینمای_خانگی_در_قرنطینه #فاطمه_اختصاری #فیلم #سریال


@Farsi_Iranwire

🔹 فیلم‌های پیشنهادی فاطمه اختصاری: آن‌ها که در زمانه خود پیش‌رو بودند و نوآور

«فاطمه اختصاری»، شاعر ساکن نروژ تاکنون سه مجموعهٔ داستان کوتاه و خاطرات و یک مجموعهٔ شعر به چاپ رسانده است. این کتاب‌ها همه در ایران به صورت غیررسمی به فروش می‌رسند.

این شاعر غزل پست مدرن که آثار و ترانه‌هایش توسط خوانندگان مختلفی اجرا شده‌‌اند، در طول سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ همواره برای انتشار کارهایش در ایران با مشکل مواجه بود.
سال ۱۳۸۹ کتاب او، «یک بحث فمینیستی قبل از پختن سیب زمینی‌ها»، از نمایشگاه کتاب جمع شد و این فشارها در نهایت به بازداشت او در سال ۱۳۹۲ منجر شدند.

«فاطمه» را به ۹ سال حبس و ۹۹ ضربه شلاق محکوم کردند. او پس از دریافت این حکم سنگین، خروج از ایران را انتخاب کرد.

این شاعر در مقدمه فیلم‌های پیشنهادی خود برای «ایران‌وایر» می‌نویسد: «سخت است که فقط ۱۰ فیلم برای مخاطب معرفی کرد و سخت‌تر از آن، نوشتن تنها یک یا دو خط برای دلیل معرفی آن فیلم است. من ترجیح می‌دهم سراغ فیلم‌های یکی دو سال اخیر نروم و ۱۰ فیلمی را معرفی کنم که بی‌هیچ ترتیبی جزو ۵۰ انتخاب اولم هستند. در این ۱۰ فیلم، ویژگی‌های مشترکی وجود دارد که شاید علت اصلی انتخابم نباشند اما مسلما در آن دخالت دارند؛ ویژگی‌هایی مثل نوآوری در روایت و شخصیت‌پردازی‌ها، بازی‌های خوب، پیش‌رو بودن در زمان خود و اندیشه‌ای که در پس اثر وجود دارد و باعث می‌شود پس از پایان، فیلم در تو ادامه داشته باشد و به آن فکر کنی. علاوه بر این، شاید دیدن این فیلم‌ها باعث شود مخاطب به دنبال دیدن سایر فیلم‌های کارگردان برود که در نهایت اتفاق خوبی است.»


درباره فیلم‌های پیشنهادی فاطمه اختصاری اینجا بخوانید👇

#سینمای_خانگی_در_قرنطینه #فاطمه_اختصاری #فیلم #سریال


@Farsi_Iranwire

🔹 فیلم‌ها و سریال‌های پیشنهادی اسدالله امرایی: تقابل تصویر و تخیل

اسد الله امرایی در مورد روزهای قرنطینه و گذراندن اوقات در این ایام به ایران‌وایر می‌گوید: «ذات کار ما نویسنده‌ها به‌نوعی قرنطینه است. الان فقط کمی حضور در جلسات ادبی‌مان کمتر شده. من به روال روزهای گذشته می‌خوانم، می‌نویسم، می‌خوابم و به کارهای عقب‌افتاده‌ام می‌رسم و البته کمی ساعت‌های خواب‌وبیداری‌ام به‌هم‌خورده است.»

این مترجم شناخته‌شده در روزهای قرنطینه ترجمه یک مجموعه داستان کوتاه تازه را به پایان رسانده و به ناشر سپرده است.

آقای امرایی در مورد پیشنهادهای سینمایی به ایران‌وایر می‌گوید: «واقعیتش را بخواهید من خیلی اهل دیدن سریال نیستم. تعقیب کردن سریال ممکن است ممکن نباشد اما به توصیه بعضی از دوستان سریال Unorthodox را دیدم. سریالی که براساس زندگی یهودیان ارتودکس در نیویورک ساخته شده است.»

سریال مورداشاره اسد امرایی، یک مینی سریال جدید محصول ۲۰۲۰ است با بازی «شیرا هاس» و کارگردانی «ماریا شریدر». داستان زن جوان ۱۹ ساله‌ای که بر عقاید خانواده مذهبی و متعصب خود می‌شورد.

آقای امرایی می‌گوید در روزهای خانه‌نشینی فرصت مغتنمی دست داده تا مستندهایی درباره زندگی نویسندگان مطرح جهان ببیند و دیدن این مستند را به کسانی که به جهان خصوصی نویسندگان علاقه‌مندند توصیه می‌کند.


درباره فیلم و سریال‌های پیشنهادی اسد امرایی اینجا بیشتر بخوانید👇

#سینمای_خانگی_در_قرنطینه #اسد_امرایی #فیلم #سریال #در_خانه_بمانیم



@Farsi_Iranwire

🔹 فیلم‌ها و سریال‌های پیشنهادی اسدالله امرایی: تقابل تصویر و تخیل

اسد الله امرایی در مورد روزهای قرنطینه و گذراندن اوقات در این ایام به ایران‌وایر می‌گوید: «ذات کار ما نویسنده‌ها به‌نوعی قرنطینه است. الان فقط کمی حضور در جلسات ادبی‌مان کمتر شده. من به روال روزهای گذشته می‌خوانم، می‌نویسم، می‌خوابم و به کارهای عقب‌افتاده‌ام می‌رسم و البته کمی ساعت‌های خواب‌وبیداری‌ام به‌هم‌خورده است.»

این مترجم شناخته‌شده در روزهای قرنطینه ترجمه یک مجموعه داستان کوتاه تازه را به پایان رسانده و به ناشر سپرده است.

آقای امرایی در مورد پیشنهادهای سینمایی به ایران‌وایر می‌گوید: «واقعیتش را بخواهید من خیلی اهل دیدن سریال نیستم. تعقیب کردن سریال ممکن است ممکن نباشد اما به توصیه بعضی از دوستان سریال Unorthodox را دیدم. سریالی که براساس زندگی یهودیان ارتودکس در نیویورک ساخته شده است.»

سریال مورداشاره اسد امرایی، یک مینی سریال جدید محصول ۲۰۲۰ است با بازی «شیرا هاس» و کارگردانی «ماریا شریدر». داستان زن جوان ۱۹ ساله‌ای که بر عقاید خانواده مذهبی و متعصب خود می‌شورد.

آقای امرایی می‌گوید در روزهای خانه‌نشینی فرصت مغتنمی دست داده تا مستندهایی درباره زندگی نویسندگان مطرح جهان ببیند و دیدن این مستند را به کسانی که به جهان خصوصی نویسندگان علاقه‌مندند توصیه می‌کند.


درباره فیلم و سریال‌های پیشنهادی اسد امرایی اینجا بیشتر بخوانید👇

#سینمای_خانگی_در_قرنطینه #اسد_امرایی #فیلم #سریال #در_خانه_بمانیم



@Farsi_Iranwire

🔹 فیلم‌ها و سریال‌های پیشنهادی مریم زهدی: اگر سالوادور دالی فیلم می‌ساخت...

«مریم زهدی»، روزنامه‌نگار، صداپیشه، نویسنده و یکی از مجریان فعلی شبکهٔ تلویزیونی «بی‌بی‌سی» فارسی و رادیو بی‌بی‌سی است. او که متولد ۱۶ تیر ۱۳۵۲ است، فعالیت مطبوعاتی خود را از «ماهنامه تصویر» در سال ۱۳۷۱ آغاز کرده است.

اولین کتاب مریم زهدی با عنوان «ممنوعه با ما است»، در سال ۱۳۸۳ منتشر شد. سال ۱۳۸۶ قصد داشت مجموعه دوم خود را با نام «نامه به روزهای نیمه رسمی» منتشر کند اما به علت سانسورهای بیش از حد، از این اقدام منصرف شد.

مریم زهدی درباره پیشنهادهای سینمایی برای روزهای در خانه ماندن به مخاطبان «ایران‌وایر» می‌گوید: «فهرست پیشنهادهای من بدون در نظر گرفتن ترتیب ارایه می‌شوند؛ یعنی آن که در ابتدای فهرست آمده است، لزوما بهترین در این فهرست نیست. اما همه این‌ فیلم‌ها به نظرم از منظری باید دیده شوند. دلایلم را هم می‌گویم.»

اولین فیلم در فهرست پیشنهادهای مریم زهدی، «اینتراستالر» (Interstellar) است. این فیلم محصول ۲۰۱۴ و از آثار «کریستوفر نولان» است.
مریم زهدی در پاسخ به این سوال که چرا باید این فیلم را دید، می‎‌گوید: «موسیقی این فیلم، شاهکار و فوق‌العاده است. خط روایی جذابی دارد. در یک فیلم، احساسات متفاوت و متناقض را در مخاطب بیدار می‌کند و کنار هم نشان دادن این احساسات این طور از ته ته غم و غصه به خوشحالی کشاندن مخاطب در یک فیلم، خیلی نقطه پررنگی است. به همین دلیل من فکر می‌کنم این انتخاب خوبی برای دیدن باشد.»

او جایگاه دوم در فهرستش را به یک فیلم به دوران «اشتازی» و قدرت حکومت سوسیالیستی در آلمان اختصاص می‌دهد. فیلم «زندگی دیگران»(The Lives of Others) مربوط به زمانی است که اشتازی در آلمان قدرت داشت: «دلیل این انتخابم، هم‌ذات پنداری عجیب و غریبی است که آدم وقتی دارد این فیلم را می‌بیند، در ذهنش زنده می‌شود. مدام فکر می‌کند چه قدر این وضعیت را خوب می‌شناسد یا انگار این وضعیت را دیده است. آن تجربیاتی که همه ما کرده‌ایم یا تجریباتی از این دست که شاهدش بوده‌ایم، به نظرم خیلی جذابش می‌کنند. بازی‌های فوق العاده‌ای هم دارد.»

ادامه این گزارش را این‌جا بخوانید 👇
#سینمای_خانگی_در_قرنطینه #قرنطینه_خانگی #کرونا_در_ایران
@Farsi_Iranwire

🔹 فیلم‌ها و سریال‌های پیشنهادی مریم زهدی: اگر سالوادور دالی فیلم می‌ساخت...

«مریم زهدی»، روزنامه‌نگار، صداپیشه، نویسنده و یکی از مجریان فعلی شبکهٔ تلویزیونی «بی‌بی‌سی» فارسی و رادیو بی‌بی‌سی است. او که متولد ۱۶ تیر ۱۳۵۲ است، فعالیت مطبوعاتی خود را از «ماهنامه تصویر» در سال ۱۳۷۱ آغاز کرده است.

اولین کتاب مریم زهدی با عنوان «ممنوعه با ما است»، در سال ۱۳۸۳ منتشر شد. سال ۱۳۸۶ قصد داشت مجموعه دوم خود را با نام «نامه به روزهای نیمه رسمی» منتشر کند اما به علت سانسورهای بیش از حد، از این اقدام منصرف شد.

مریم زهدی درباره پیشنهادهای سینمایی برای روزهای در خانه ماندن به مخاطبان «ایران‌وایر» می‌گوید: «فهرست پیشنهادهای من بدون در نظر گرفتن ترتیب ارایه می‌شوند؛ یعنی آن که در ابتدای فهرست آمده است، لزوما بهترین در این فهرست نیست. اما همه این‌ فیلم‌ها به نظرم از منظری باید دیده شوند. دلایلم را هم می‌گویم.»

اولین فیلم در فهرست پیشنهادهای مریم زهدی، «اینتراستالر» (Interstellar) است. این فیلم محصول ۲۰۱۴ و از آثار «کریستوفر نولان» است.
مریم زهدی در پاسخ به این سوال که چرا باید این فیلم را دید، می‎‌گوید: «موسیقی این فیلم، شاهکار و فوق‌العاده است. خط روایی جذابی دارد. در یک فیلم، احساسات متفاوت و متناقض را در مخاطب بیدار می‌کند و کنار هم نشان دادن این احساسات این طور از ته ته غم و غصه به خوشحالی کشاندن مخاطب در یک فیلم، خیلی نقطه پررنگی است. به همین دلیل من فکر می‌کنم این انتخاب خوبی برای دیدن باشد.»

او جایگاه دوم در فهرستش را به یک فیلم به دوران «اشتازی» و قدرت حکومت سوسیالیستی در آلمان اختصاص می‌دهد. فیلم «زندگی دیگران»(The Lives of Others) مربوط به زمانی است که اشتازی در آلمان قدرت داشت: «دلیل این انتخابم، هم‌ذات پنداری عجیب و غریبی است که آدم وقتی دارد این فیلم را می‌بیند، در ذهنش زنده می‌شود. مدام فکر می‌کند چه قدر این وضعیت را خوب می‌شناسد یا انگار این وضعیت را دیده است. آن تجربیاتی که همه ما کرده‌ایم یا تجریباتی از این دست که شاهدش بوده‌ایم، به نظرم خیلی جذابش می‌کنند. بازی‌های فوق العاده‌ای هم دارد.»

ادامه این گزارش را این‌جا بخوانید 👇
#سینمای_خانگی_در_قرنطینه #قرنطینه_خانگی #کرونا_در_ایران
@Farsi_Iranwire

🔹فیلم‌های پیشنهادی حسین نوش‌آذر: نمی‌توان خطر کرد و نیازموده را آزمود

«حسین نوش‌آذر»، داستان‌نویس و مترجم مقیم آلمان است. کتاب‌های او اغلب توسط «نشر باران» در سوئد منتشر شده‌اند؛ کتاب‌هایی هم‌چون «اجاره‌نشین بیگانه»، «تأملی بر تنهایی»، «سر سفره خویشان» و «نامه‌های یک تمساح به همزادش». او چندین اثر منتشر شده هم در امریکا دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به کتاب «نه دیگر تک نه دیگر تاب» اشاره کرد که «نشر کتاب» آن ‌را منتشر کرده است.
«دیوارهای سایه‌دار» نوش‌آذر نیز توسط «انتشارات تصویر» و «یک روز آفتابی» به همت «نشر ری» در اختیار علاقه‌مندان دنیای ادبیات فارسی قرار گرفته ‌است.

حسین نوش‌آذر همراه با «بهروز شیدا» و «عباس صفاری»، تجربه سردبیری فصل‌نامه ادبی «سنگ» را در ۱۲ شماره دارد. او که این‌روزها در پاریس زندگی می‌کند، در روزهای اوج شیوع ویروس کرونا در فرانسه به «ایران‌وایر» گفت: «در پاریس آلودگی به ویروس کرونا را ۱۲ درصد تخمین زده‌اند. در محل سکونت ما در شمال پاریس، آلودگی بیشتر است. بنابراین من حدود پنج هفته است پایم را از خانه بیرون نگذاشته‌ام. از هفت صبح تا هفت شب در معرض انواع خبرها قرار دارم. هفت و نیم شب هم در تلویزیون سر و کله "ژروم سالومون"، مدیر کل اداره بهداشت فرانسه پیدا می‌شود و ما را درگیر می‌کند با میزان اشاعه و کشته‌ها و ظرفیت بخش‌های مراقبت ویژه. از آن به بعد اگر رمقی بماند، صرف تمدد اعصاب و هواخوری مغز می‌شود.»

حسین نوش‌آذر در این روزها سریال «پایتخت» به کارگردانی «سیروس مقدم» را دیده است. درباره تجربه دیدن این سریال می‌گوید: «سریال پایتخت برای من بسیار مغتنم بود. خوبی این سریال این است که احساس می‌کنی در جمع یک خانواده ایرانی و سر سفره آن‌ها نشسته‌ای. راز محبوبیتش هم به گمانم در همین است و نه الزاماً در پیام یا ارزش‌های تصویری. با همان منطق تلویزیون واقع‌نما ساخته شده است. بسیار نزدیک به زندگی روزانه اما جدا از آن و در یک مسیر هدایت‌شده با بازی‌های تکرارشونده عالی.»

او می‌گوید از هرگونه فیلم یا سریالی که با اشاعه و فاجعه درگیرش کند، پرهیز کرده است و برای مخاطبان هم همین را پیشنهاد می‌کند: «اوایل همه‌گیری، فیلم "شیوع" به کارگردانی "استیون سودربرگ" را دیدم. ما را بس بود. خواب دیدم با همسرم به جنوب ایتالیا گریخته‌ایم که در راه به یک سگ ولگرد برمی‌خوریم و با او رفیق می‌شویم. اما بعد معلوم می‌شود که سگ آلوده است و تحت تأثیر عفونتی که در بین انسان و حیوان شیوع پیدا کرده است، به یک "زامبی" میمون‌نما تبدیل می‌شود و ما را به دردسر می‌اندازد. از آن به بعد پشت دستم را داغ کردم که چنین فیلم‌هایی نبینم!»

ادامه این مطلب را اینجا بخوانید👇
#کرونا #کرونا_در_ایران #قرنطینه_خانگی #درخانه_بمانیم #سینمای_خانگی_در_قرنطینه
@Farsi_Iranwire

🔹فیلم‌های پیشنهادی حسین نوش‌آذر: نمی‌توان خطر کرد و نیازموده را آزمود

«حسین نوش‌آذر»، داستان‌نویس و مترجم مقیم آلمان است. کتاب‌های او اغلب توسط «نشر باران» در سوئد منتشر شده‌اند؛ کتاب‌هایی هم‌چون «اجاره‌نشین بیگانه»، «تأملی بر تنهایی»، «سر سفره خویشان» و «نامه‌های یک تمساح به همزادش». او چندین اثر منتشر شده هم در امریکا دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به کتاب «نه دیگر تک نه دیگر تاب» اشاره کرد که «نشر کتاب» آن ‌را منتشر کرده است.
«دیوارهای سایه‌دار» نوش‌آذر نیز توسط «انتشارات تصویر» و «یک روز آفتابی» به همت «نشر ری» در اختیار علاقه‌مندان دنیای ادبیات فارسی قرار گرفته ‌است.

حسین نوش‌آذر همراه با «بهروز شیدا» و «عباس صفاری»، تجربه سردبیری فصل‌نامه ادبی «سنگ» را در ۱۲ شماره دارد. او که این‌روزها در پاریس زندگی می‌کند، در روزهای اوج شیوع ویروس کرونا در فرانسه به «ایران‌وایر» گفت: «در پاریس آلودگی به ویروس کرونا را ۱۲ درصد تخمین زده‌اند. در محل سکونت ما در شمال پاریس، آلودگی بیشتر است. بنابراین من حدود پنج هفته است پایم را از خانه بیرون نگذاشته‌ام. از هفت صبح تا هفت شب در معرض انواع خبرها قرار دارم. هفت و نیم شب هم در تلویزیون سر و کله "ژروم سالومون"، مدیر کل اداره بهداشت فرانسه پیدا می‌شود و ما را درگیر می‌کند با میزان اشاعه و کشته‌ها و ظرفیت بخش‌های مراقبت ویژه. از آن به بعد اگر رمقی بماند، صرف تمدد اعصاب و هواخوری مغز می‌شود.»

حسین نوش‌آذر در این روزها سریال «پایتخت» به کارگردانی «سیروس مقدم» را دیده است. درباره تجربه دیدن این سریال می‌گوید: «سریال پایتخت برای من بسیار مغتنم بود. خوبی این سریال این است که احساس می‌کنی در جمع یک خانواده ایرانی و سر سفره آن‌ها نشسته‌ای. راز محبوبیتش هم به گمانم در همین است و نه الزاماً در پیام یا ارزش‌های تصویری. با همان منطق تلویزیون واقع‌نما ساخته شده است. بسیار نزدیک به زندگی روزانه اما جدا از آن و در یک مسیر هدایت‌شده با بازی‌های تکرارشونده عالی.»

او می‌گوید از هرگونه فیلم یا سریالی که با اشاعه و فاجعه درگیرش کند، پرهیز کرده است و برای مخاطبان هم همین را پیشنهاد می‌کند: «اوایل همه‌گیری، فیلم "شیوع" به کارگردانی "استیون سودربرگ" را دیدم. ما را بس بود. خواب دیدم با همسرم به جنوب ایتالیا گریخته‌ایم که در راه به یک سگ ولگرد برمی‌خوریم و با او رفیق می‌شویم. اما بعد معلوم می‌شود که سگ آلوده است و تحت تأثیر عفونتی که در بین انسان و حیوان شیوع پیدا کرده است، به یک "زامبی" میمون‌نما تبدیل می‌شود و ما را به دردسر می‌اندازد. از آن به بعد پشت دستم را داغ کردم که چنین فیلم‌هایی نبینم!»

ادامه این مطلب را اینجا بخوانید👇
#کرونا #کرونا_در_ایران #قرنطینه_خانگی #درخانه_بمانیم #سینمای_خانگی_در_قرنطینه
@Farsi_Iranwire

🔹فیلم‌های پیشنهادی مهدی موسوی؛ سکانس‌های حسی، روایت‌های جذاب

نام «مهدی موسوی» با «غزل پست مدرن» در ایران گره خورده است. او یکی از شاعران معاصر ایران است که با استفاده بدیع از کلمات و تغییر سیاق غزل به شیوه مرسوم، به یک‌باره توانست جایگاه منحصر به فردی در میان نسل جوان در ایران پیدا کند.

مهدی موسوی متولد ۱۳۵۵ در تهران است. او فارغ‌التحصیل رشته داروسازی است و در کنار تحصیل، سالیان طولانی اقدام به برگزاری کارگاه‌های آموزش شعر و داستان کرده است.

انتشار سه مقاله‌ «تبارشناسی غزل پست‌مدرن»، «شناسه‌های غزل پست‌مدرن» و «جستاری در غزل امروز» در سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۲ در نشریات ایران، باعث شد تعدادی از شاعران جوان دیگر به جریان نوظهور غزل پست مدرن جذب شوند.
در دهه ۸۰ خورشیدی، فضای امنیتی حاکم برکشور، سانسور گسترده و ممیزی‌ها بر فعالیت‌های او نیز سایه انداخت و سرانجام در سال ۱۳۸۸، با حمایت علنی موسوی و برخی دیگر از اهالی ادبیات از «میرحسین موسوی»، فعالیت‌های او بیش از گذشته تحت نظر نیروهای امنیتی قرار گرفت و یک سال بعد، در مهرماه ۱۳۸۹ بازداشت شد.

احضارها، بازداشت‌ها و آزادی‌های موقت او تا سال ۱۳۹۱ تداوم یافتند تا این که ترانه‌ای به نام «نقی» با صدای «شاهین نجفی» وارد بازار موسیقی شد. نام مهدی موسوی به عنوان شاعری که با شاهین نجفی همکاری کرده بود بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاد و فشارها از سوی نهادهای امنیتی افزون شدند تا جایی که پس از محکومیت به ۱۱ سال زندان، این شاعر غزل‌سرا به ناچار ایران را ترک کرد.

مهدی موسوی که حالا در کشور نروژ اقامت دارد، در مورد انتخاب ۱۰ فیلم یا سریال برای روزهای در خانه ماندن به «ایران‌وایر» می‌گوید: «یکی از سخت‌ترین کارهای جهان، انتخاب ۱۰ کتاب، فیلم یا هر چیز محبوب دیگری است.

معمولا سه چهار انتخاب اول از بقیه متمایز هستند و بعد تو می‌مانی و ده‌ها اثر هنری که همه برایت دوست‌داشتنی و در یک رده هستند. البته که معمولا این محدودیت‌ها و انتخاب‌ها گریزناپذیر هستند و باید جایی چشم بست و بین دو خوب، یکی را انتخاب کرد. من در انتخاب ده‌گانه‌ام، سعی کرده‌ام از سینمای ایران انتخابی نداشته باشم و از فیلم‌های قدیمی و کلاسیک هم (جز یکی دو نمونه) انتخاب نکنم تا با این محدودیت‌ها، انتخاب ساده‌تر شود. هرچند هنوز هم جای بسیاری از فیلم‌ها و کارگردان‌های محبوبم خالی است و می‌شود این لیست را حداقل تا ۴۰ فیلم ادامه داد.»

ادامه این مطلب را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #سینمای_خانگی_در_قرنطینه #درخانه_بمانیم #کرونا #قرنطینه_خانگی
@Farsi_Iranwire

🔹فیلم‌های پیشنهادی مهدی موسوی؛ سکانس‌های حسی، روایت‌های جذاب

نام «مهدی موسوی» با «غزل پست مدرن» در ایران گره خورده است. او یکی از شاعران معاصر ایران است که با استفاده بدیع از کلمات و تغییر سیاق غزل به شیوه مرسوم، به یک‌باره توانست جایگاه منحصر به فردی در میان نسل جوان در ایران پیدا کند.

مهدی موسوی متولد ۱۳۵۵ در تهران است. او فارغ‌التحصیل رشته داروسازی است و در کنار تحصیل، سالیان طولانی اقدام به برگزاری کارگاه‌های آموزش شعر و داستان کرده است.

انتشار سه مقاله‌ «تبارشناسی غزل پست‌مدرن»، «شناسه‌های غزل پست‌مدرن» و «جستاری در غزل امروز» در سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۲ در نشریات ایران، باعث شد تعدادی از شاعران جوان دیگر به جریان نوظهور غزل پست مدرن جذب شوند.
در دهه ۸۰ خورشیدی، فضای امنیتی حاکم برکشور، سانسور گسترده و ممیزی‌ها بر فعالیت‌های او نیز سایه انداخت و سرانجام در سال ۱۳۸۸، با حمایت علنی موسوی و برخی دیگر از اهالی ادبیات از «میرحسین موسوی»، فعالیت‌های او بیش از گذشته تحت نظر نیروهای امنیتی قرار گرفت و یک سال بعد، در مهرماه ۱۳۸۹ بازداشت شد.

احضارها، بازداشت‌ها و آزادی‌های موقت او تا سال ۱۳۹۱ تداوم یافتند تا این که ترانه‌ای به نام «نقی» با صدای «شاهین نجفی» وارد بازار موسیقی شد. نام مهدی موسوی به عنوان شاعر اثر، بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاد و فشارها از سوی نهادهای امنیتی افزون شدند تا جایی که پس از محکومیت به ۱۱ سال زندان، این شاعر غزل‌سرا به ناچار ایران را ترک کرد.

مهدی موسوی که حالا در کشور نروژ اقامت دارد، در مورد انتخاب ۱۰ فیلم یا سریال برای روزهای در خانه ماندن به «ایران‌وایر» می‌گوید: «یکی از سخت‌ترین کارهای جهان، انتخاب ۱۰ کتاب، فیلم یا هر چیز محبوب دیگری است.

معمولا سه چهار انتخاب اول از بقیه متمایز هستند و بعد تو می‌مانی و ده‌ها اثر هنری که همه برایت دوست‌داشتنی و در یک رده هستند. البته که معمولا این محدودیت‌ها و انتخاب‌ها گریزناپذیر هستند و باید جایی چشم بست و بین دو خوب، یکی را انتخاب کرد. من در انتخاب ده‌گانه‌ام، سعی کرده‌ام از سینمای ایران انتخابی نداشته باشم و از فیلم‌های قدیمی و کلاسیک هم (جز یکی دو نمونه) انتخاب نکنم تا با این محدودیت‌ها، انتخاب ساده‌تر شود. هرچند هنوز هم جای بسیاری از فیلم‌ها و کارگردان‌های محبوبم خالی است و می‌شود این لیست را حداقل تا ۴۰ فیلم ادامه داد.»

ادامه این مطلب را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #سینمای_خانگی_در_قرنطینه #درخانه_بمانیم #کرونا #قرنطینه_خانگی
@Farsi_Iranwire

🔹 فیلم‌ها و سریال‌های پیشنهادی سپینود ناجیان: قصه‌های سرراست، ایده‌های خلاق

«سپینود ناجیان»، نویسنده، ویراستار و وبلاگ‌نویس، ساکن ترکیه است. اولین مجموعه‌ داستانش را سال ۱۳۸۴ نوشت اما در هزار توی گرفتن مجوز و فراز و فرود آن‌ سال‌ها، انتشارش چهار سال به تعویق افتاد. این مجموعه با نام «سریرا، سیلویا و دیگران»، در نهایت سال ۱۳۸۸ و در بحبوحه روزهای آشفته ایران پس از انتخابات پرمناقشه ریاست جمهوری، توسط «نشر چشمه» به بازار آمد.

مجموعه‌ داستان دوم ناجیان، «قصه‌هایی که در چمدان جا نشدند»، اواخر ۱۳۹۴ توسط «نشر آموت» منتشر شد.

سپینود از شماره‌های اول مجله‌ «داستان همشهری» تا پیش از خروج از ایران، با این نشریه همکاری داشت و مدتی هم با بخش ادبی مجله «زنان امروز» همکاری‌ کرد.

او در ابتدای فهرست فیلم‌ها و سریا‌ل‌های پیشنهادی‌ خود برای روزهای در خانه ماندن می‌نویسد :«یکی از نقل قول‌های بانمک روزهای کرونا با این مضمون بود که "اگه راست می‌گویید و هنر و هنرمند مفاهیم چرت و به درد نخوری‌ هستند، پس لطف کنید قرنطینه را بدون کتاب، موسیقی و فیلم بگذرانید". ساده ، گویا و کاربردی. من به چیز دیگری هم رسیده‌ام؛ این مدت با فیلم‌های جذاب و بشاش که قصه‌های سرراست و ایده‌های خلاق داشتند، وقت گذراندم و راستش به هیچ عنوان طرف فیلم‌ها و سریال‌های خشن که پر از خون و خون‌ریزی هستند و خیلی هم باب شده‌اند، نرفتم. به این دلیل ساده که نفس قرنطینه و بیماری و فضای آغشته با غم و مرگ و میر انسان‌ها کافی است که نخواهی دستی دستی خودت را در معرض خشونت و خون قرار بدهی.»

ادامه این مطلب را اینجا بخوانید👇
#سینمای_خانگی_در_قرنطینه #درخانه_بمانیم #قرنطینه_خانگی #کرونا_در_ایران
@Farsi_Iranwire

🔹 فیلم‌ها و سریال‌های پیشنهادی سپینود ناجیان: قصه‌های سرراست، ایده‌های خلاق

«سپینود ناجیان»، نویسنده، ویراستار و وبلاگ‌نویس، ساکن ترکیه است. اولین مجموعه‌ داستانش را سال ۱۳۸۴ نوشت اما در هزار توی گرفتن مجوز و فراز و فرود آن‌ سال‌ها، انتشارش چهار سال به تعویق افتاد. این مجموعه با نام «سریرا، سیلویا و دیگران»، در نهایت سال ۱۳۸۸ و در بحبوحه روزهای آشفته ایران پس از انتخابات پرمناقشه ریاست جمهوری، توسط «نشر چشمه» به بازار آمد.

مجموعه‌ داستان دوم ناجیان، «قصه‌هایی که در چمدان جا نشدند»، اواخر ۱۳۹۴ توسط «نشر آموت» منتشر شد.

سپینود از شماره‌های اول مجله‌ «داستان همشهری» تا پیش از خروج از ایران، با این نشریه همکاری داشت و مدتی هم با بخش ادبی مجله «زنان امروز» همکاری‌ کرد.

او در ابتدای فهرست فیلم‌ها و سریا‌ل‌های پیشنهادی‌ خود برای روزهای در خانه ماندن می‌نویسد :«یکی از نقل قول‌های بانمک روزهای کرونا با این مضمون بود که "اگه راست می‌گویید و هنر و هنرمند مفاهیم چرت و به درد نخوری‌ هستند، پس لطف کنید قرنطینه را بدون کتاب، موسیقی و فیلم بگذرانید". ساده ، گویا و کاربردی. من به چیز دیگری هم رسیده‌ام؛ این مدت با فیلم‌های جذاب و بشاش که قصه‌های سرراست و ایده‌های خلاق داشتند، وقت گذراندم و راستش به هیچ عنوان طرف فیلم‌ها و سریال‌های خشن که پر از خون و خون‌ریزی هستند و خیلی هم باب شده‌اند، نرفتم. به این دلیل ساده که نفس قرنطینه و بیماری و فضای آغشته با غم و مرگ و میر انسان‌ها کافی است که نخواهی دستی دستی خودت را در معرض خشونت و خون قرار بدهی.»

ادامه این مطلب را اینجا بخوانید👇
#سینمای_خانگی_در_قرنطینه #درخانه_بمانیم #قرنطینه_خانگی #کرونا_در_ایران
@Farsi_Iranwire