🎥 تکنیک های خلاقانه فیلمسازی گدار
✍️ در ادامه آشنایی بیشتر با #ژان_لوک_گدار کارگردان منتخب این ماه فیلمبازان قصد داریم تکنیک های خلاقانه فیلمسازی او را به صورت موردی در کانال بررسی کنیم. نام های کمی در تاریخ سینما مثل ژان لوک گدار با تحسین منتقدین همراه هستند. گدار یک فرد خلاق، مستقل، باهوش و با بصیرت بود که یکی از پیشگامان موج نوی سینمای فرانسه که از اواخر دهه 50 میلادی شروع شد و تا اواخر دهه 60 ادامه داشت به حساب میاد. زمانی که ماشین ستاره سازی هالیوود در اوج خودش بود، فیلم های گدار مثل یه جور سینمای یاغی شناخته میشدن و همه قوانینی که هالیوود سنتی در روایت داستانی ترجیح می داد رو زیر پا میگذاشتن.
گدار که در سال 1930 در فرانسه متولد شد، از اوایل زندگیش به فیلم و فلسفه مارکسیسم (که در اکثر کارهاش تاثیر گذار بوده) علاقه پیدا کرد. در اوایل دهه 50 همراه با همکارانش در موج نو مثل فرانسوا تروفو و کلود چابرول برای مجله کایه دو سینما که بر فرضیه و نقد سینما تمرکز داشت کار میکرد. گدار در مقاله های زیادی راکد بودن هالیوود و کارگردانانش رو محکوم میکرد و ادعا داشت که کارهاشون یک بعدیه و اهمیت سیاسی، اجتماعی و فلسفی نداره.
اون ادعا میکرد که هالیوود چیزی بیشتر از یک گاو بیش از حد دوشیده شده نیست و فقط می تونه توده ها رو به صورت سطحی سرگرم کنه. چیزی که گدار برای آینده رویا پردازی میکرد فقط سرگرم کردن مخاطب نبود، بلکه این بود که اونها بتونند عمیق تر فیلم رو حس کرده و روش فکر کنند. اون دوست داشت مخاطبین به جای صرف مناظر و جلوه های فیلم، مجذوب روایت داستانی که به اونها عرضه داشته شه و کاری کنه توسط پیچیدگی شخصیت هایی که اون ساخته احساسات رو تجربه کنن و در آخر پیام سیاسی و فلسفی خودش رو برسونه.
سبک فیلمسازی گدار سریعا قابل شناخته، استفاده انقلابی اون از تکنیک های فیلم مثل تدوین، صدا، رنگ، نور، فاصله گذاری برشتی و نحوه روایت داستانی محو که فیلم های خیره کننده و پر انرژی رو میسازه که تا به حال مخاطبین شبیه اون رو ندیدند. برای گدار، تکنیک فقط وسیله برای نشون دادن هدف نیست، بلکه یک راه برای تعریف داستان هم هست. استادی اون در همه جنبه های فیلم بهش اجازه میده با استعاره های مخفی سخن بگه و یک عمق باور نکردنی به داستان بده.
گدار که با عشقش به هنر و فلسفه انگیزه گرفته، تونسته جنبه پذیرش و درک مخاطب رو هم گسترش بده. اون اعتقاد داره مخاطبین نباید فقط یه عده بیننده ساده منفعل باشند، بلکه تجربه فیلم دیدن باید همراه با غرق شدن در احساس داستان و همزاد پنداری با تک تک شخصیت هاش باشه
⚡| #تکنیک_فیلمسازی_گدار
👤| #کارگردان_ماه
✍️| اختصاصی کانال فیلمبازان
✍️ در ادامه آشنایی بیشتر با #ژان_لوک_گدار کارگردان منتخب این ماه فیلمبازان قصد داریم تکنیک های خلاقانه فیلمسازی او را به صورت موردی در کانال بررسی کنیم. نام های کمی در تاریخ سینما مثل ژان لوک گدار با تحسین منتقدین همراه هستند. گدار یک فرد خلاق، مستقل، باهوش و با بصیرت بود که یکی از پیشگامان موج نوی سینمای فرانسه که از اواخر دهه 50 میلادی شروع شد و تا اواخر دهه 60 ادامه داشت به حساب میاد. زمانی که ماشین ستاره سازی هالیوود در اوج خودش بود، فیلم های گدار مثل یه جور سینمای یاغی شناخته میشدن و همه قوانینی که هالیوود سنتی در روایت داستانی ترجیح می داد رو زیر پا میگذاشتن.
گدار که در سال 1930 در فرانسه متولد شد، از اوایل زندگیش به فیلم و فلسفه مارکسیسم (که در اکثر کارهاش تاثیر گذار بوده) علاقه پیدا کرد. در اوایل دهه 50 همراه با همکارانش در موج نو مثل فرانسوا تروفو و کلود چابرول برای مجله کایه دو سینما که بر فرضیه و نقد سینما تمرکز داشت کار میکرد. گدار در مقاله های زیادی راکد بودن هالیوود و کارگردانانش رو محکوم میکرد و ادعا داشت که کارهاشون یک بعدیه و اهمیت سیاسی، اجتماعی و فلسفی نداره.
اون ادعا میکرد که هالیوود چیزی بیشتر از یک گاو بیش از حد دوشیده شده نیست و فقط می تونه توده ها رو به صورت سطحی سرگرم کنه. چیزی که گدار برای آینده رویا پردازی میکرد فقط سرگرم کردن مخاطب نبود، بلکه این بود که اونها بتونند عمیق تر فیلم رو حس کرده و روش فکر کنند. اون دوست داشت مخاطبین به جای صرف مناظر و جلوه های فیلم، مجذوب روایت داستانی که به اونها عرضه داشته شه و کاری کنه توسط پیچیدگی شخصیت هایی که اون ساخته احساسات رو تجربه کنن و در آخر پیام سیاسی و فلسفی خودش رو برسونه.
سبک فیلمسازی گدار سریعا قابل شناخته، استفاده انقلابی اون از تکنیک های فیلم مثل تدوین، صدا، رنگ، نور، فاصله گذاری برشتی و نحوه روایت داستانی محو که فیلم های خیره کننده و پر انرژی رو میسازه که تا به حال مخاطبین شبیه اون رو ندیدند. برای گدار، تکنیک فقط وسیله برای نشون دادن هدف نیست، بلکه یک راه برای تعریف داستان هم هست. استادی اون در همه جنبه های فیلم بهش اجازه میده با استعاره های مخفی سخن بگه و یک عمق باور نکردنی به داستان بده.
گدار که با عشقش به هنر و فلسفه انگیزه گرفته، تونسته جنبه پذیرش و درک مخاطب رو هم گسترش بده. اون اعتقاد داره مخاطبین نباید فقط یه عده بیننده ساده منفعل باشند، بلکه تجربه فیلم دیدن باید همراه با غرق شدن در احساس داستان و همزاد پنداری با تک تک شخصیت هاش باشه
⚡| #تکنیک_فیلمسازی_گدار
👤| #کارگردان_ماه
✍️| اختصاصی کانال فیلمبازان
من هنوز هم به اندازه زمانی که در کایه دو سینما بودم، خود را منتقد می دانم. تنها تفاوتی که الان وجود دارد این است که اکنون به جای نوشتن نقد، آن ها را فیلم می کنم
#نقل_قول
#ژان_لوک_گدار
@FilmBazan
#نقل_قول
#ژان_لوک_گدار
@FilmBazan
🎥 تکنیک های خلاقانه فیلمسازی گدار
2⃣ تدوین
🎬 فیلم: از نفس افتاده (1960)
❗هشدار اسپویل داستان
✍️ این فکر که بخوایم یه لیست از تکنیک های خلاقانه #ژان_لوک_گدار درست کنیم بدون این که به «از نفس افتاده» اشاره کنیم مثل این میمونه که یک جمع کاتولیک رو بدون عشای ربانی تصور کنیم. بسیاری از منتقدین و نظریه پردازهای فیلم عقیده دارند که این فیلم نه تنها یکی از بزرگترین فیلم های موج نوی فرانسه هست، بلکه شاخص ترینشونه. شجاعت، هیجان و بی حد و مرز بودن «از نفس افتاده» قوانین سینما رو تغییر داد.
چیزی که «از نفس افتاده» برای اون شناخته شده، سبک تدوین گدار هست، که جامپ کات ها رو مقبول و محبوب کرد. از فیلم های اون زمان انتظار میرفت که تغییر صحنه آروم داشته باشند توی تدوین و هر کاتی یک الگوی منطقی داشته باشه. گدار با فرمول کلی داستان گوییش این قانون رو عوض کرد و به جای این کار بر روی جامپ کات های سریع و غیر منتظره تکیه کرد.
در دقایق ابتدایی فیلم ما اولین جامپ کات ها رو میبینیم. ژان پاول بلموندو بازیگر نقش مایکل، یک خورده کلاه بردار که خودشو یک خلافکار نابغه میدونه هست. در صحنه اول ما شاهد این هستیم که در روز روشن توی خیابونهای پاریس یک ماشین رو میدزده و با اون به بیرون شهر فرار میکنه. اون تلاشی برای عادی نشون دادن خودش نداره و با سرعت به مسیرش ادامه میده.
گدار وقتی که مایکل از کنار چند ماشین کنار جاده رد میشه از جامپ کات استفاده میکنه. ما داریم از دید مایکل خیابون رو میبینیم که ماشین پشت ماشین از کنارش رد میشن. گدار همین صحنه رو بارها بدون صیغل دادن یا روان کردن تکرار میکنه. ما به داخل یک هرج و مرج از هم گسیخته انداخته میشیم. شاهکار گدار در کات زدن نه تنها به مخاطبین هیجان میده، بلکه شخصیت مایکل رو هم نشون میده. اون نابغه ای که خودش فکر میکنه نیست، اون محتاط یا حرفه ای نیست، بلکه بی پرواست و بدون شک قبل این که در خلافکاری به جایی برسه دستگیر میشه.
فقط چند دقیقه بعد ما میبینیم که بی فکری مایکل کار دستش میده. اون توسط یک موتورسیکلت پلیس به جرم سرعت زیاد و احتمال دزدی ماشین متوقف میشه، همونطور که پلیس سمت مایکل میاد اون یه تفنگ رو بیرون میکشه و به سینه پلیس شلیک می کنه و اون رو در جا میکشه. گدار مرگ رو فقط توی چهار نمای سریع نشون میده و بعد بافاصله مایکل رو در حال دویدن نشون میده. بار دیگه، گدار از تدوین برای توضیح شخصیت استفاده می کنه. مایکل کسیه که تصمیمات سریع و بی فکری میگیره و به عنوان شخصیت اصلی ما، ما نمیدونیم اون توی داستان ما رو به کجا میبره.
یک ویژگی متمایز دیگه در تدوین گدار، رها کردن نما/ضد نما در صحنه های مکالمه هست، به جای این گدار ترجیح میده در یک قاب هر شخصیتی که درگیر مکالمه هست رو نشون بده، و یا روی چهره یک شخصیت تمرکز کنه وقتی که مکالمه گرم گرفت. برای مثال، دیالوگ طولانی بین پاتریشا و مایکل در آپارتمان پاتریشا به دقت تدوین شده برای این که توجه مخاطب به شخصیت صحیحی باشه.
در فیلم های مرسوم هالیوود در زمان موج نو سینما فرانسه، معمولا تمرکز دوربین روی شخصیتی بود که حرف میزد و نمای دوربین بین شخصیت ها عوض میشد. این نما/ ضد نما هست. گدار کاملا از این استاندارد فیلمبرداری مکالمه خارج شد و چیزی که مخاطبین به عنوان نتیجه دیدند استثنایی بود.
وقتی که شخصیتی که موضوع مکالمه هست از تمرکز دوربین خارج نمیشه، اون نمیتونه خودش قایم کنه. مخاطب واکنش اون رو به مکالمه میبینند، مخصوصا در روایت داستانی گدار. بدون تغییر شخصیت در فیلمبرداری ما میتونیم عمق شخصیت رو بدون ادای کلمه ای و فقط با حالات صورت ببینیم.
➕ پست بخش اول نور پردازی
⚡| #تکنیک_فیلمسازی_گدار
👤| #کارگردان_ماه
✍️| اختصاصی کانال فیلمبازان
2⃣ تدوین
🎬 فیلم: از نفس افتاده (1960)
❗هشدار اسپویل داستان
✍️ این فکر که بخوایم یه لیست از تکنیک های خلاقانه #ژان_لوک_گدار درست کنیم بدون این که به «از نفس افتاده» اشاره کنیم مثل این میمونه که یک جمع کاتولیک رو بدون عشای ربانی تصور کنیم. بسیاری از منتقدین و نظریه پردازهای فیلم عقیده دارند که این فیلم نه تنها یکی از بزرگترین فیلم های موج نوی فرانسه هست، بلکه شاخص ترینشونه. شجاعت، هیجان و بی حد و مرز بودن «از نفس افتاده» قوانین سینما رو تغییر داد.
چیزی که «از نفس افتاده» برای اون شناخته شده، سبک تدوین گدار هست، که جامپ کات ها رو مقبول و محبوب کرد. از فیلم های اون زمان انتظار میرفت که تغییر صحنه آروم داشته باشند توی تدوین و هر کاتی یک الگوی منطقی داشته باشه. گدار با فرمول کلی داستان گوییش این قانون رو عوض کرد و به جای این کار بر روی جامپ کات های سریع و غیر منتظره تکیه کرد.
در دقایق ابتدایی فیلم ما اولین جامپ کات ها رو میبینیم. ژان پاول بلموندو بازیگر نقش مایکل، یک خورده کلاه بردار که خودشو یک خلافکار نابغه میدونه هست. در صحنه اول ما شاهد این هستیم که در روز روشن توی خیابونهای پاریس یک ماشین رو میدزده و با اون به بیرون شهر فرار میکنه. اون تلاشی برای عادی نشون دادن خودش نداره و با سرعت به مسیرش ادامه میده.
گدار وقتی که مایکل از کنار چند ماشین کنار جاده رد میشه از جامپ کات استفاده میکنه. ما داریم از دید مایکل خیابون رو میبینیم که ماشین پشت ماشین از کنارش رد میشن. گدار همین صحنه رو بارها بدون صیغل دادن یا روان کردن تکرار میکنه. ما به داخل یک هرج و مرج از هم گسیخته انداخته میشیم. شاهکار گدار در کات زدن نه تنها به مخاطبین هیجان میده، بلکه شخصیت مایکل رو هم نشون میده. اون نابغه ای که خودش فکر میکنه نیست، اون محتاط یا حرفه ای نیست، بلکه بی پرواست و بدون شک قبل این که در خلافکاری به جایی برسه دستگیر میشه.
فقط چند دقیقه بعد ما میبینیم که بی فکری مایکل کار دستش میده. اون توسط یک موتورسیکلت پلیس به جرم سرعت زیاد و احتمال دزدی ماشین متوقف میشه، همونطور که پلیس سمت مایکل میاد اون یه تفنگ رو بیرون میکشه و به سینه پلیس شلیک می کنه و اون رو در جا میکشه. گدار مرگ رو فقط توی چهار نمای سریع نشون میده و بعد بافاصله مایکل رو در حال دویدن نشون میده. بار دیگه، گدار از تدوین برای توضیح شخصیت استفاده می کنه. مایکل کسیه که تصمیمات سریع و بی فکری میگیره و به عنوان شخصیت اصلی ما، ما نمیدونیم اون توی داستان ما رو به کجا میبره.
یک ویژگی متمایز دیگه در تدوین گدار، رها کردن نما/ضد نما در صحنه های مکالمه هست، به جای این گدار ترجیح میده در یک قاب هر شخصیتی که درگیر مکالمه هست رو نشون بده، و یا روی چهره یک شخصیت تمرکز کنه وقتی که مکالمه گرم گرفت. برای مثال، دیالوگ طولانی بین پاتریشا و مایکل در آپارتمان پاتریشا به دقت تدوین شده برای این که توجه مخاطب به شخصیت صحیحی باشه.
در فیلم های مرسوم هالیوود در زمان موج نو سینما فرانسه، معمولا تمرکز دوربین روی شخصیتی بود که حرف میزد و نمای دوربین بین شخصیت ها عوض میشد. این نما/ ضد نما هست. گدار کاملا از این استاندارد فیلمبرداری مکالمه خارج شد و چیزی که مخاطبین به عنوان نتیجه دیدند استثنایی بود.
وقتی که شخصیتی که موضوع مکالمه هست از تمرکز دوربین خارج نمیشه، اون نمیتونه خودش قایم کنه. مخاطب واکنش اون رو به مکالمه میبینند، مخصوصا در روایت داستانی گدار. بدون تغییر شخصیت در فیلمبرداری ما میتونیم عمق شخصیت رو بدون ادای کلمه ای و فقط با حالات صورت ببینیم.
➕ پست بخش اول نور پردازی
⚡| #تکنیک_فیلمسازی_گدار
👤| #کارگردان_ماه
✍️| اختصاصی کانال فیلمبازان
فیلمبازان
#کوئنتین_تارانتینو : به نظر من گدار همان کاری را با سینما انجام داد که باب دیلن با موسیقی انجام داد. هر دو انقلابی در فرم ایجاد کردند. @FilmBazan | #نقل_قول
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
یکی از کارگردان هایی که #کوئنتین_تارانتینو بسیار تحت تاثیر آن بود #ژان_لوک_گدار است، در این ویدیو برخی از ارجاعات میزانسنی و دکوپاژی او به گدار را ببینید
@FilmBazan | #کارگردان_ماه
@FilmBazan | #کارگردان_ماه
💬 #ژان_لوک_گدار : من هیچوقت یک فیلم خوب را برای اولین بار در تلویزیون تماشا نمی کنم!
@FilmBazan | #نقل_قول
@FilmBazan | #نقل_قول
لحظه‌ای نادر در تاریخ جشنواره! / در کنفرانس خبری فیلم «کتاب تصویر» خبرنگاران در مقابل گوشی موبایل از #ژان_لوک_گدار مصاحبه می‌کنند. / فیلم گدار امروز در بخش مسابقه روی پرده رفت.
@FilmBazan | #کن2018
@FilmBazan | #کن2018
تلويزيون يک شكل استبداد است. كسانى كه هر روز ٤ ساعت تلويزيون نگاه مى‌كنند قربانى استبداد هستند. تلويزيون براى ارتباط برقرار كردن نيست، فقط براى دستور دادن است. به همين دليل دولت‌هاى مستبد با سينما مخالفند چون سينما هميشه خاطره خلق مى‌كند، در صورتى‌كه تلويزيون انسان را در تاريكى مى‌گذارد.
👤 #ژان_لوک_گدار
@FilmBazan | #نقل_قول
👤 #ژان_لوک_گدار
@FilmBazan | #نقل_قول
"من ماری‌جوآنا نمیکشم، و بهش احتیاجی هم ندارم چون فیلم ها برای من همون تاثیر رو دارن!"
#ژان_لوک_گدار
@FilmBazan | #نقل_قول
#ژان_لوک_گدار
@FilmBazan | #نقل_قول
امروز #تولد ۸۸ سالگی #ژان_لوک_گدار است، هگلِ جهان سینما که در همان نخستین فیلم اش، از نفس‌افتاده نشان می دهد که فیلمسازی غیرمتعارف است؛ غیرقابل پیش بینی، هرج و مرج طلب، تاثیرگذار و با تفکراتی مدرن و البته با حس سرزندگی و عشق به سینما
© @FilmBazan
© @FilmBazan
نام های کمی در تاریخ سینما مثل #ژان_لوک_گدار با تحسین منتقدین همراه هستند. فردی خلاق، مستقل و باهوش که یکی از پیشگامان موج نوی سینمای فرانسه به حساب می‌آید. زمانی که ماشین ستاره سازی هالیوود در اوج خودش بود، فیلم های او مثل یک جور سینمای یاغی شناخته میشدن و همه قوانینی که هالیوود سنتی در روایت داستانی ترجیح می داد را زیر پا میگذاشتند.
امروز به بهانه تولد گدار در مطلبی به معرفی ۱۱ فیلم او پرداختیم که دیدنش رو به هر فیلمبازی پیشنهاد میکنیم 🔽
☑️ http://bit.ly/2RBvDQh
© @FilmBazan | #FbList
امروز به بهانه تولد گدار در مطلبی به معرفی ۱۱ فیلم او پرداختیم که دیدنش رو به هر فیلمبازی پیشنهاد میکنیم 🔽
☑️ http://bit.ly/2RBvDQh
© @FilmBazan | #FbList
💬#ژان_لوک_گدار: سینما زیباترین فریب دنیاست...
عکس حین فیلمبرداری فیلم «از نفس‌افتاده » گرفته شده است .
🎬 Breathless (1960)
🍃 @FilmBazan | #نقل_قول
عکس حین فیلمبرداری فیلم «از نفس‌افتاده » گرفته شده است .
🎬 Breathless (1960)
🍃 @FilmBazan | #نقل_قول
#عشق_است_سینما را که بر همه زخم های نشسته از جور روزگار، مرهم می‌نهد و دست مان را گرفته و به تماشای رویایی می‌برد که در آن نه از جنگ خبری است و نه از تازیانه و نه از غروب چشمانی که گاه بزک به روشنایی می‌شود! و بگذار بدانند بی‌قامتان روزگار که ما خوشیم؛ به هر سودا که باشد، به جان قبله‌ی جانان کبک مان همیشه خروس می‌خواند چرا که ساعت سحرگاهی را به وقت تماشا تنظیم میکنیم و برخلاف خواب زدگان، بیداریم و حتی با چشمانی باز به خواب رویا با سینما می‌رویم.
در کاروان عاشقی همسفرانی داریم که دوستانی دیرپا با جهان عشق و جنون و بیداری هستند و در مسیر تماشا دست در دست #بلاتار و شانه به شانه با #استنلی_کوبریک و هم نگاه با #دیوید_لینچ و هم سایه با #ژان_لوک_گدار در مسیر گردش به جهان تخیل و تفکر هستیم و عجب آسمانی است همراز شدن با فلسفه #ترنس_مالیک ، همصحبتی با رویای #تئو_آنجلوپولوس و فهم جنون #میشائیل_هانکه
و چه خوش است عمری سر کردن با عالیجنابان #آلفرد_هیچکاک و #جان_فورد و #سرگئی_پاراجانف و #روبر_برسون و #مارتین_اسکورسیزی و #کن_لوچ و...
پس زمانی که می خواهیم سفر به ناکجاآباد خیال داشته باشیم، رنگ #لوئیس_بونوئل به چهره می‌پاشیم و هنگامی که طالب دیوانگی هستیم، سراغ #تیم_برتون را می‌گیریم و شباهنگام که چشمان نقره‌ای مان، شیرینی داستان می‌خواهد چه کسی بهتر از #هاوارد_هاکس که کنارمان بنشیند. و زمانی که به دنبال معنای سکوت از پسِ همه کفتارگوهای زمانه هستیم، نگاهمان زل می‌زند به چشمان #آنتونیونی که خوب می‌داند راز آدم‌ها در خاموشی است. فراموشی دردهای تب آلود دنیا را هم به دست طبیبی چون #برگمان می گذاریم و همچون «کودکی ایوان» به سراغ «نوستالژیا» می رویم تا «آینه» شویم همه تن بر زلال «ایثار» و تا غزل بخوانیم با نگاه «تارکوفسکی» که با زبان مولانا می گوید: «باز هم در خود تماشا می رویم»
و ما باز هم به تماشا می‌نشینیم جهانی که از آنِ ما است و تنها «دل عیش» را به آن راه خواهد بود. جهانی که عمری می‌دویم تا به آن بپیوندیم و از این رو روز تولد هر آدمی، قرارگاه رسیدن به دریچه سینما است که انسان از پیله گی روزگار درآمده و پروانه تماشا می‌شود و بند نافِ کژی کنده و ناف بریده، وصل به پیکری خوش می گردد. و #عشق_است_سینما را که تراش می دهد انسان را و بیدار می‌سازد خوابش را و شیدا می کند دلش را و نفس هایش را طراوت خواستن و خوانده شدن می دهد؛ پس اگر اهل دلی «هنر بیار و زبان آوری مکن سعدی».
- مرتضی اسماعیل دوست
به امید ادامه فعالیت همه‌ی وب‌سایت های سینمایی و ایجاد فضای رقابتی بدون فشار، شکایت و انحصار ❤️
🌐 FilmBazan.pro
©️ @FilmBazan
در کاروان عاشقی همسفرانی داریم که دوستانی دیرپا با جهان عشق و جنون و بیداری هستند و در مسیر تماشا دست در دست #بلاتار و شانه به شانه با #استنلی_کوبریک و هم نگاه با #دیوید_لینچ و هم سایه با #ژان_لوک_گدار در مسیر گردش به جهان تخیل و تفکر هستیم و عجب آسمانی است همراز شدن با فلسفه #ترنس_مالیک ، همصحبتی با رویای #تئو_آنجلوپولوس و فهم جنون #میشائیل_هانکه
و چه خوش است عمری سر کردن با عالیجنابان #آلفرد_هیچکاک و #جان_فورد و #سرگئی_پاراجانف و #روبر_برسون و #مارتین_اسکورسیزی و #کن_لوچ و...
پس زمانی که می خواهیم سفر به ناکجاآباد خیال داشته باشیم، رنگ #لوئیس_بونوئل به چهره می‌پاشیم و هنگامی که طالب دیوانگی هستیم، سراغ #تیم_برتون را می‌گیریم و شباهنگام که چشمان نقره‌ای مان، شیرینی داستان می‌خواهد چه کسی بهتر از #هاوارد_هاکس که کنارمان بنشیند. و زمانی که به دنبال معنای سکوت از پسِ همه کفتارگوهای زمانه هستیم، نگاهمان زل می‌زند به چشمان #آنتونیونی که خوب می‌داند راز آدم‌ها در خاموشی است. فراموشی دردهای تب آلود دنیا را هم به دست طبیبی چون #برگمان می گذاریم و همچون «کودکی ایوان» به سراغ «نوستالژیا» می رویم تا «آینه» شویم همه تن بر زلال «ایثار» و تا غزل بخوانیم با نگاه «تارکوفسکی» که با زبان مولانا می گوید: «باز هم در خود تماشا می رویم»
و ما باز هم به تماشا می‌نشینیم جهانی که از آنِ ما است و تنها «دل عیش» را به آن راه خواهد بود. جهانی که عمری می‌دویم تا به آن بپیوندیم و از این رو روز تولد هر آدمی، قرارگاه رسیدن به دریچه سینما است که انسان از پیله گی روزگار درآمده و پروانه تماشا می‌شود و بند نافِ کژی کنده و ناف بریده، وصل به پیکری خوش می گردد. و #عشق_است_سینما را که تراش می دهد انسان را و بیدار می‌سازد خوابش را و شیدا می کند دلش را و نفس هایش را طراوت خواستن و خوانده شدن می دهد؛ پس اگر اهل دلی «هنر بیار و زبان آوری مکن سعدی».
- مرتضی اسماعیل دوست
به امید ادامه فعالیت همه‌ی وب‌سایت های سینمایی و ایجاد فضای رقابتی بدون فشار، شکایت و انحصار ❤️
🌐 FilmBazan.pro
©️ @FilmBazan
تلويزيون يک شكل استبداد است. كسانى كه هر روز ٤ ساعت تلويزيون نگاه مى‌كنند قربانى استبداد هستند. تلويزيون براى ارتباط برقرار كردن نيست، فقط براى دستور دادن است. به همين دليل دولت‌هاى مستبد با سينما مخالفند چون سينما هميشه خاطره خلق مى‌كند، در صورتى‌كه تلويزيون انسان را در تاريكى مى‌گذارد.
#ژان_لوک_گدار
@FilmBazan
#ژان_لوک_گدار
@FilmBazan