رنسانس ایرانی🌱IRCF

واژه شاه از واژه‌ای ورجاوند بنام خَشا و خَشیَت می‌آيد و خود این واژه ریشه در خَشترَه وَئیریه[4] دارد که ایزد شهریور ماه است و به چَم پادشاهی آرمانی در مینو و همچنین ایزد فلزات در گیتی است. خود واژه خَشا از واژه‌ای ورجاوند بنام اَشا[5] می‌آيد که همان هجار هستی در دَئنا ی مزدیسنی است. هنجار هستی به چم این است که این کیهان و گیتی بصورت یک نظم به گرد هم می‌چرخد تا زندگی و جان که گرانمایه‌ترین عنصر آریایی است پدیدار گردد. برای اینکار و حرکت کیهانی، که نظم را در اَشا پدید آورد، نیازمند به عنصر دیگری است که نامش در فرهنگ آریاییان ''داد'' می‌باشد. به راستی واژه داد تخمه ی آن هنجار و نظم کیهانی است که بواسطه آن جان، این عنصر تداوم پدیدار می‌شود.
بنابراین، در هسته ی مرکزی واژه شاه، داد و جان وجود دارد. اگر این خط چم واژه‌گان را وارونه کنیم، چنین می‌شود، داد به اَشا، اَشا به خَشا و خَشا به شاه جهش و دگرگونی پیدا می‌کند.
واژه پاد که در پیشوند واژه شاه میآید، به چم نگاهبانی و پاسداری است «پاد – شاه». هنگامی که با فرزانش ایرانی به واژه پادشاه بنگریم، چم آن چنین میشود، نگهبان داد، پاسدار داد، دادگر، دادگستر. بدین چم، شخصی که داد را گسترش می‌دهد و آن شخص را نیاکان ما، شاه نامیدند. اصولا فره کیانی که نشان زمینی آن، همان تاج است، بر سر کسی گذاشته میشود که درک درستی از داد داشته باشد تا بتواند از آن پاسداری کرده و آنرا گسترش دهد. این پدیده مینوی که با پدیده گیتی گره خورده و درهم تنیده می‌شود، یکی از پدیده‌های بنیادین فرزانش آریاییان در این سرزمین اهورایی است.
گفتیم که ایزد خشتره وئیریه در گیتی، ایزد فلزات نیز می‌باشد. از آن فلز، شمشیری درست می‌شود که بدست شاه داده، تا هم از داد پاسداری کند و هم داد را گسترش دهد. به درست آن شخص دادگر و دادگستر است، آن شخص شاه است و پادشاه. یکی از دلایلی که بیش‌ترین شاهان ایران (اگر نگوییم همگی آنان) از پیشه لشگریان هستند، برای این است که به نیکی می‌توانند از شمشیر بهره ببرند و کارکرد آنرا برای گسترش و پاسداری از داد، نیز می‌دانند.

بر همین پایه نیز میتوان گفت که در تمدن آریاییان، هر تن یک شاه بحساب میآمده است و آن تنی که درک عمیقی از داد داشته است، اداره کشور را بدست می‌گرفته که آنرا شاه شاهان و یا همان شاهنشاه می‌نامند. جایگاه او از نگر حقوقی پادشاه و سامانه‌ای که این نظم را به اجرا در می‌آورد، پادشاهی نام دارد. اینچنین است که می‌بایست دوباره فرهنگ شاهنگی را در این سرزمین اهورایی گسترش داد و مردم را از بند فرهنگ ابراهیمیت بیرون آورد (هر ایرانی یک شاهه). بنابراین بکارگیری درست این واژه‌گان در جای خودش، خصوصا در سپهر سیاسی و هنگامه‌ای که ما مردم ایران بسر می‌بریم، دارای اهمیت دوچندان است. مردم، خصوصا پیشروان اجتماعی نباید پروانه دهند که این واژه‌گان ناب، که از دل تمدن ایرانشهر جوشیده است و اتفاقا ابزاری قدرتمند در جهت استمرار و ادامه همین تمدن نیز می‌باشد، به فراموشی سپرده شوند و جای آنرا واژه‌گانی که تهی از شاهنشاهی و تمدن ایرانشهر هستند را بگیرند، خصوصا که در پس این واژه ''شهریار''، که منظور حاکم محلی می‌باشد، اندیشه های اهریمنی ایران‌ستیزانه و جداسری قرار دارد.

در این ماه آبان که همانا بدرستی ماه شاهان است، بی‌آییم واژه‌گان شاهنشاه، پادشاه و شاه، را پاس بداریم و سوگند یاد کنیم که از این تمدن سترگ، تا آخرین هنگامه ی دم و بازدم‌مان، پاسداری می‌کنیم.

به ایرانشهر و آتش ورجاوند، بزرگترین آتش‌ها باز می‌گردیم🔥

پاینده ایران 👑
تا ابد #جاویدشاه

👑

#رنسانس_ایرانی

👑

۲ آبان ۸۵۸۴ ، برابر با ۲۴ اکتبر ۲۰۲۵ ترسایی
رضا مهربانی

🔥

💎

سرچشمه: ☑️
[1] ‘کتابخانه – Iranian Renaissance’. Accessed: Oct. 24, 2025. [Online]. Available: https://iircf.com/?page_id=79
[2] ‘Le Prince’, Wikipédia. Aug. 13, 2025. Accessed: Oct. 24, 2025. [Online]. Available: https://fr.wikipedia.org/w/index.php?title=Le_Prince&oldid=228102586
[3] رنسانس ایرانی Iranian Renaissance, قدرت واژه جاویدشاه در چیست؟, (May 04, 2025). Accessed: Sept. 01, 2025. [Online Video]. Available: https://www.youtube.com/watch?v=2Exm1ZMz3bs
[4] ‘امشاسپندان – ایزدان نامیرا – Iranian Renaissance’. Accessed: Sept. 21, 2025. [Online]. Available: https://iircf.com/?p=510
[5] ‘چم دَئِنا(دین) و اَشا – Iranian Renaissance’. Accessed: Sept. 21, 2025. [Online]. Available: https://iircf.com/?page_id=2230

Please open Telegram to view this post

VIEW IN TELEGRAM

10👏7🫡3👍2✍1

517 views15:22