Forwarded from «سَرایِ زرتشت»
💢 اندر سنجش صفویه با ساسانیان
💢 یکی از افسانه‌هایی که از سوی جریان #پان‌شیعه بازگو میشود، تشبیه سلاطین #صفوی به شاهان ساسانی‌ست. آنها در این راستا می‌کوشند سلطنت صفویه را از جنس شاهنشاهی ساسانی بنمایانند. حتی می‌کوشند تا کارکرد #تشیع در زمان صفویه را به سان کارکرد دین زرتشتی در زمان ساسانیان نشان دهند.
💢 اما بر پایه‌ی اسناد بالا می‌توان اوج توهم‌آمیزی این تشبیه را دریافت. چه در حالی که نهاد دین در روزگار ساسانی ابزاری برای بازداشتن شاهان از ستمگری بود، در زمان #صفویه مذهب به دکانی برای توجیه ستمگری سلاطین تبدیل شد. نیز در حالی که #ساسانیان دادخواهی (تظلم) از پادشاه را پاره‌ای ناگسستنی از آیین پادشاهی می‌خواندند و بابت خطاهایشان کیفر می‌دیدند، صفویان خود را بازخواست‌ناپذیر و حتی از کیفر الهی هم مبری می‌دانستند! این هم گفتنی‌ست که در روزگار #ساسانی، شاهنشاه پیشوای سیاسی و موبدان‌موبد پیشوای دینی بود؛ در حالی که صفویان این هر دو عنوان را از آن خود می‌دانستند.
💢 حال تصور کنید پان‌شیعیان با چنگ‌اندازی به چنین افسانه‌هایی، خود و صفویه را به‌دروغ #ایرانشهری جا می‌زنند!
✍ #بهدین_تیرداد_نیک_اندیش
🆔 @TheGathas 👈
💢 یکی از افسانه‌هایی که از سوی جریان #پان‌شیعه بازگو میشود، تشبیه سلاطین #صفوی به شاهان ساسانی‌ست. آنها در این راستا می‌کوشند سلطنت صفویه را از جنس شاهنشاهی ساسانی بنمایانند. حتی می‌کوشند تا کارکرد #تشیع در زمان صفویه را به سان کارکرد دین زرتشتی در زمان ساسانیان نشان دهند.
💢 اما بر پایه‌ی اسناد بالا می‌توان اوج توهم‌آمیزی این تشبیه را دریافت. چه در حالی که نهاد دین در روزگار ساسانی ابزاری برای بازداشتن شاهان از ستمگری بود، در زمان #صفویه مذهب به دکانی برای توجیه ستمگری سلاطین تبدیل شد. نیز در حالی که #ساسانیان دادخواهی (تظلم) از پادشاه را پاره‌ای ناگسستنی از آیین پادشاهی می‌خواندند و بابت خطاهایشان کیفر می‌دیدند، صفویان خود را بازخواست‌ناپذیر و حتی از کیفر الهی هم مبری می‌دانستند! این هم گفتنی‌ست که در روزگار #ساسانی، شاهنشاه پیشوای سیاسی و موبدان‌موبد پیشوای دینی بود؛ در حالی که صفویان این هر دو عنوان را از آن خود می‌دانستند.
💢 حال تصور کنید پان‌شیعیان با چنگ‌اندازی به چنین افسانه‌هایی، خود و صفویه را به‌دروغ #ایرانشهری جا می‌زنند!
✍ #بهدین_تیرداد_نیک_اندیش
🆔 @TheGathas 👈
مراسم کهن آریایی آغاز سال نو (سال مج)، استان #مازندران :
مراسم سال مج از مراسم #ایرانی نگاهداری شده در منطقهٔ کجور و یا رویان کهن و برخی نواحی دیگر مازندران مانند #آلاشت است.در آغاز سال نو به گونه زير اجرا مى‌گردد:ابتدا چند روز پیش از سال نو اسامى چند فرد خانواده یا همسایه را انتخاب مى‌کنند و با استخاره، نام آن که خوب آمد او را به عنوان سال مج گزینش مى‌کنند. اين فرد در هنگام آغاز سال نو، با سينى محتوى نسک آشو ( کتاب مقدس ) ، شاخه گیاه ، سکه ، شيرينى و يک ظرف پرآب پیش از ديگران وارد خانه مى‌شود و آب را در چهار گوشهٔ اتاق‌ها به پاسداشت فرشته آب #آناهیتا مى‌ريزد و سکه میدهد. بدين ترتيب سالى پر از پاکی و پرباری براى خانواده به ارمغان مى‌آورد. معمولاً به کسى که به عنوان سال مَج گزینش مى‌شود، تخم‌مرغ رنگ کرده و پول و پیشکش های ديگر داده مى‌شود. گاهى ممکن است يک سال مَج براى چندين خانواده گزینش گردد، اگر خوش گام باشد سال آینده نخست نام او را گزینش میکنند. اين رسم کهن آریایی ، امروزه هم در برخی نواحی مازندران بیشتر باختر مازندران با تمایز کم و بيش در شيوهٔ اجراى آن مرسوم است .
مراسم سال مج یا پاگشا، رسمی #ساسانی و #زرتشتی که بوسیله حکومت اسپهبدان پادوسبانی نگاهداری شد :
این رسم در دوران ساسانیان در نخستین روز #فروردین با ورود موبد موبدان(خوش قدم)به حضور شاه انجام می شد.(ذبیحی ص71)
کما این که در بین زردشتیان این ایام هنگام تولد انسان و جشن گهنبار ششم بوده و سرود مقدس گات ها در آن خوانده می شود.(ذبیحی ص70)
آب نشانه پاکی، راستگویی و روشنایی است و سکه نماد روزی، خیر و فزونی، شاخه سبز نشانه ی رویش و سرسبزی و نو شدگی زیست بوم و جهان و زندگی و اوستا نماد دینی می باشد.
در این آیین آب ، بوسیلهفرد خوش قدم، بی درنگ پس از آغاز سال بر درگاه منزل یا روی افراد ریخته می شود و سپس سکه به آنها داده میشود و پیشکش هایی هم به فرد برگزیده داده میشود.
ابوریحان در آثارالباقیه می نویسد:
"این روز به "هروذا" که فرشته ی آب است تعلق دارد و به همین خاطر در این روز سپیده دم از خواب بر می خیزند و در آب حوض یا قنات خود را می شویند. و گاهی نیز آب جاری را برخود از راه تبرک و دفع آفات می ریزند.
این مراسم در حال حاضر در مازندران خصوصا غرب آن و منطقه کجور یا رویان و لاریجان تا دیلمان و سوادکوه اجرا میشود.
نوروزتان پیروز
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
مراسم سال مج از مراسم #ایرانی نگاهداری شده در منطقهٔ کجور و یا رویان کهن و برخی نواحی دیگر مازندران مانند #آلاشت است.در آغاز سال نو به گونه زير اجرا مى‌گردد:ابتدا چند روز پیش از سال نو اسامى چند فرد خانواده یا همسایه را انتخاب مى‌کنند و با استخاره، نام آن که خوب آمد او را به عنوان سال مج گزینش مى‌کنند. اين فرد در هنگام آغاز سال نو، با سينى محتوى نسک آشو ( کتاب مقدس ) ، شاخه گیاه ، سکه ، شيرينى و يک ظرف پرآب پیش از ديگران وارد خانه مى‌شود و آب را در چهار گوشهٔ اتاق‌ها به پاسداشت فرشته آب #آناهیتا مى‌ريزد و سکه میدهد. بدين ترتيب سالى پر از پاکی و پرباری براى خانواده به ارمغان مى‌آورد. معمولاً به کسى که به عنوان سال مَج گزینش مى‌شود، تخم‌مرغ رنگ کرده و پول و پیشکش های ديگر داده مى‌شود. گاهى ممکن است يک سال مَج براى چندين خانواده گزینش گردد، اگر خوش گام باشد سال آینده نخست نام او را گزینش میکنند. اين رسم کهن آریایی ، امروزه هم در برخی نواحی مازندران بیشتر باختر مازندران با تمایز کم و بيش در شيوهٔ اجراى آن مرسوم است .
مراسم سال مج یا پاگشا، رسمی #ساسانی و #زرتشتی که بوسیله حکومت اسپهبدان پادوسبانی نگاهداری شد :
این رسم در دوران ساسانیان در نخستین روز #فروردین با ورود موبد موبدان(خوش قدم)به حضور شاه انجام می شد.(ذبیحی ص71)
کما این که در بین زردشتیان این ایام هنگام تولد انسان و جشن گهنبار ششم بوده و سرود مقدس گات ها در آن خوانده می شود.(ذبیحی ص70)
آب نشانه پاکی، راستگویی و روشنایی است و سکه نماد روزی، خیر و فزونی، شاخه سبز نشانه ی رویش و سرسبزی و نو شدگی زیست بوم و جهان و زندگی و اوستا نماد دینی می باشد.
در این آیین آب ، بوسیلهفرد خوش قدم، بی درنگ پس از آغاز سال بر درگاه منزل یا روی افراد ریخته می شود و سپس سکه به آنها داده میشود و پیشکش هایی هم به فرد برگزیده داده میشود.
ابوریحان در آثارالباقیه می نویسد:
"این روز به "هروذا" که فرشته ی آب است تعلق دارد و به همین خاطر در این روز سپیده دم از خواب بر می خیزند و در آب حوض یا قنات خود را می شویند. و گاهی نیز آب جاری را برخود از راه تبرک و دفع آفات می ریزند.
این مراسم در حال حاضر در مازندران خصوصا غرب آن و منطقه کجور یا رویان و لاریجان تا دیلمان و سوادکوه اجرا میشود.
نوروزتان پیروز
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
