🔸 زبان پهلوی اشکانی هنوز زنده است!
زبان پهلوی اشکانی يکی از شاخه‌های زبان پارسی ميانه است که تقريبا فراموش شده است و امروزه شمار اندکی از واژه‌های آن تنها در شهرستان #ابيانه در استان #کاشان به گوش می‌رسد.

زبان مردمان ابیانه شاخه‌ای از پارسی میانه است که البته در درازای زمان دچار دگرگونی های زیادی شده و اکنون تنها شمار اندکی از واژه‌های ریشه دار پهلوی اشکانی در گویش آنان شنیده می‌شود.
این در حالی است که چندی پیش نیز پژوهشگران پژوهشکده زبان و گویش ثابت کردند باشندگان #میمند در استان #کرمان هنوز به زبان پهلوی ساسانی گویش میکنند .

پهلوی اشکانی که پهلوانیک نیز نامیده می‌شود پس از سقوط دودمان اشکانی، در کتیبه‌های اردشیر بابکان به جای ماند. نویسه های «یادگار زریران» و «درخت آسوریک» نیز به این زبان نبشته شده‌اند.

▫️زبان‌های ایرانشهری

زبان‌های ايرانشهری وابسته به گروه هند و ايرانی (آريايی) خانواده هند و اروپايی _ که زبان های زنده ای چون آلماني، فرانسه، انگليسي، روسي، اسپانيايی و . . . از آن نسب می برند _ هستند. گروه هند و ايرانی خود به دو شاخه هندی و ايرانی بخش می‌شود. زبان‌های شاخه ايرانشهری در سه دوران مورد پژوهش و بررسی قرار می‌گيرند:

- پارسی باستان
پارسی باستان (پارسی کهن) زبانی است که در زمان هخامنشیان با آن گفتگو کرده‌اند و سنگ نبشته‌های بیستون، الوند و تخت جمشید به این زبان است. دبیره ( خط ) این زبان را میخی نامند، زیرا شبیه به میخ است و از چپ به راست نبشته می‌شده است.

- پارسی میانه
پارسی میانه که آن را پهلوی هم می‌خوانند، به خصوص در زمان اشکانیان رواگ داشته است و به دو قسمت می‌شود، یکی پهلوی اشکانی (پارتی) و دیگری پهلوی ساسانی. دبیره این زبان را نیز پهلوی نامند. پهلوی در شمال خاوری ایرانشهر بزرگ رواج داشته و از راست به چپ نبشته می‌شده است.

- پارسی دری
پارسی دری در زمان ساسانیان در خاور و جنوب ایرانشهر به خصوص در پایتخت آنان، مدائن رواج داشته است و پس از تازش اسلام به ایرانشهر به تدریج دگرگونی هایی در آن داده شده است و به ریخت زبان پس از تازش #اسلام به ایرانشهر در آمده و از نیمه دوم سده سوم تازی تا به اکنون ادامه دارد.

دل جهان است ایرانشهر 🔥

پاینده ایران
تا ابد #جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
#پیمان_نوین
🔥
💎
🔸 زبان پهلوی اشکانی هنوز زنده است!
زبان پهلوی اشکانی يکی از شاخه‌های زبان پارسی ميانه است که تقريبا فراموش شده است و امروزه شمار اندکی از واژه‌های آن تنها در شهرستان #ابيانه در استان #کاشان به گوش می‌رسد.

زبان مردمان ابیانه شاخه‌ای از پارسی میانه است که البته در درازای زمان دچار دگرگونی های زیادی شده و اکنون تنها شمار اندکی از واژه‌های ریشه دار پهلوی اشکانی در گویش آنان شنیده می‌شود.
این در حالی است که چندی پیش نیز پژوهشگران پژوهشکده زبان و گویش ثابت کردند باشندگان #میمند در استان #کرمان هنوز به زبان پهلوی ساسانی گویش میکنند .

پهلوی اشکانی که پهلوانیک نیز نامیده می‌شود پس از سقوط دودمان اشکانی، در کتیبه‌های اردشیر بابکان به جای ماند. نویسه های «یادگار زریران» و «درخت آسوریک» نیز به این زبان نبشته شده‌اند.

▫️زبان‌های ایرانشهری

زبان‌های ايرانشهری وابسته به گروه هند و ايرانی (آريايی) خانواده هند و اروپايی _ که زبان های زنده ای چون آلماني، فرانسه، انگليسي، روسي، اسپانيايی و . . . از آن نسب می برند _ هستند. گروه هند و ايرانی خود به دو شاخه هندی و ايرانی بخش می‌شود. زبان‌های شاخه ايرانشهری در سه دوران مورد پژوهش و بررسی قرار می‌گيرند:

- پارسی باستان
پارسی باستان (پارسی کهن) زبانی است که در زمان هخامنشیان با آن گفتگو کرده‌اند و سنگ نبشته‌های بیستون، الوند و تخت جمشید به این زبان است. دبیره ( خط ) این زبان را میخی نامند، زیرا شبیه به میخ است و از چپ به راست نبشته می‌شده است.

- پارسی میانه
پارسی میانه که آن را پهلوی هم می‌خوانند، به خصوص در زمان اشکانیان رواگ داشته است و به دو قسمت می‌شود، یکی پهلوی اشکانی (پارتی) و دیگری پهلوی ساسانی. دبیره این زبان را نیز پهلوی نامند. پهلوی در شمال خاوری ایرانشهر بزرگ رواج داشته و از راست به چپ نبشته می‌شده است.

- پارسی دری
پارسی دری در زمان ساسانیان در خاور و جنوب ایرانشهر به خصوص در پایتخت آنان، مدائن رواج داشته است و پس از تازش اسلام به ایرانشهر به تدریج دگرگونی هایی در آن داده شده است و به ریخت زبان پس از تازش #اسلام به ایرانشهر در آمده و از نیمه دوم سده سوم تازی تا به اکنون ادامه دارد.

دل جهان است ایرانشهر 🔥

پاینده ایران
تا ابد #جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
#پیمان_نوین
🔥
💎