#علامه_دهخدا در تعریف خیمه‌شب‌بازی مینویسد : خیمه‌شب بازی نوعی نمایش است برای سرگرم کردن تماشاگران که بالای جعبه فردی قرار میگیرد و با تعدادی نخ که هر یک به بدن عروسکی وصل است عروسکها را به ورجه وورجه وا میدارد
داستان #انتخابات و رأی مردم در ایران هم چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن گویی همان داستان خیمه شب بازی‌ست که یک نفر به میل خود بسته به زمان و مکان و حوادث عروسک‌هایی را فقط برای سرگرم کردن مردم به حرکت وا میدارد و در عمل نه تنها تغییری در زندگی و معیشت مردم به وجود نمی‌آید بلکه هربار شرایط بدتر و سخت‌تر نیز میشود و گروه‌های اقتدارگرا در حکومت نشان دادند که اهل کوتاه آمدن در برابر رأی و خواستۀ مردم نیستند ...
اگرچه در نظام گذشته هم کسانی چون دکتر #مصدق یا دکتر #الهیار_صالح توانستند به مجلس راه یابند اما انتخابات در آن رژیم هم پر از دروغ و تقلب بود و غالب کسانی که به مجلس شورا راه می یافتند باید به نوکری و چاکری شاه افتخار میکردند ، پس از انقلاب و با تغییر نظام بجز چند انتخابات اولیه که به دلیل عدم تسلط کامل آقایان به حکومت‌داری چند نفری از منتقدین به مجلس خبرگان و شورای ملی راه یافته بودند بعد از آن اکثریت قریب چاکرانی بودند که هر بار مردم را فریب دادند و به تماشای خیمه شب بازی مضحکی نشاندند که یک سردار سپاه به طور علنی به مهندسی آن در سال ٨٨ اعتراف میکند ...
سرکوب شدید و خشن اعتراضات در گوشه کنار کشور هم به بحران مشروعیت نظام دامن زده مردم را به حکومت بی‌اعتماد کرده ، خبر بدتر اینکه این بی‌اعتمادی دو طرفه است و نظام هم نه تنها به مردم اعتماد ندارد بلکه مردم را به عنوان یک تهدید برای خودش قلمداد میکند و تقویت نیروهای امنیتی و ضدشورش گواه این مدعاست
#پوپر میگوید تنها دو نوع حکومت وجود دارد : یک ) حکومت هایی که بدون خشونت و خونریزی و از طریق انتخابات از قدرت خلع می‌شوند و سقوط میکنند . دو ) حکومت‌هایی که فقط توسط انقلاب‌های خونین میتوان آنها را از قدرت خلع کرد و به زیر کشید پوپر آنها را حکومت‌های استبدادی یا دیکتاتوری مینامد
@Library_Telegram
داستان #انتخابات و رأی مردم در ایران هم چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن گویی همان داستان خیمه شب بازی‌ست که یک نفر به میل خود بسته به زمان و مکان و حوادث عروسک‌هایی را فقط برای سرگرم کردن مردم به حرکت وا میدارد و در عمل نه تنها تغییری در زندگی و معیشت مردم به وجود نمی‌آید بلکه هربار شرایط بدتر و سخت‌تر نیز میشود و گروه‌های اقتدارگرا در حکومت نشان دادند که اهل کوتاه آمدن در برابر رأی و خواستۀ مردم نیستند ...
اگرچه در نظام گذشته هم کسانی چون دکتر #مصدق یا دکتر #الهیار_صالح توانستند به مجلس راه یابند اما انتخابات در آن رژیم هم پر از دروغ و تقلب بود و غالب کسانی که به مجلس شورا راه می یافتند باید به نوکری و چاکری شاه افتخار میکردند ، پس از انقلاب و با تغییر نظام بجز چند انتخابات اولیه که به دلیل عدم تسلط کامل آقایان به حکومت‌داری چند نفری از منتقدین به مجلس خبرگان و شورای ملی راه یافته بودند بعد از آن اکثریت قریب چاکرانی بودند که هر بار مردم را فریب دادند و به تماشای خیمه شب بازی مضحکی نشاندند که یک سردار سپاه به طور علنی به مهندسی آن در سال ٨٨ اعتراف میکند ...
سرکوب شدید و خشن اعتراضات در گوشه کنار کشور هم به بحران مشروعیت نظام دامن زده مردم را به حکومت بی‌اعتماد کرده ، خبر بدتر اینکه این بی‌اعتمادی دو طرفه است و نظام هم نه تنها به مردم اعتماد ندارد بلکه مردم را به عنوان یک تهدید برای خودش قلمداد میکند و تقویت نیروهای امنیتی و ضدشورش گواه این مدعاست
#پوپر میگوید تنها دو نوع حکومت وجود دارد : یک ) حکومت هایی که بدون خشونت و خونریزی و از طریق انتخابات از قدرت خلع می‌شوند و سقوط میکنند . دو ) حکومت‌هایی که فقط توسط انقلاب‌های خونین میتوان آنها را از قدرت خلع کرد و به زیر کشید پوپر آنها را حکومت‌های استبدادی یا دیکتاتوری مینامد
@Library_Telegram