#علامه_دهخدا در تعریف خیمهشببازی مینویسد : خیمهشب بازی نوعی نمایش است برای سرگرم کردن تماشاگران که بالای جعبه فردی قرار میگیرد و با تعدادی نخ که هر یک به بدن عروسکی وصل است عروسکها را به ورجه وورجه وا میدارد
داستان #انتخابات و رأی مردم در ایران هم چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن گویی همان داستان خیمه شب بازیست که یک نفر به میل خود بسته به زمان و مکان و حوادث عروسکهایی را فقط برای سرگرم کردن مردم به حرکت وا میدارد و در عمل نه تنها تغییری در زندگی و معیشت مردم به وجود نمیآید بلکه هربار شرایط بدتر و سختتر نیز میشود و گروههای اقتدارگرا در حکومت نشان دادند که اهل کوتاه آمدن در برابر رأی و خواستۀ مردم نیستند ...
اگرچه در نظام گذشته هم کسانی چون دکتر #مصدق یا دکتر #الهیار_صالح توانستند به مجلس راه یابند اما انتخابات در آن رژیم هم پر از دروغ و تقلب بود و غالب کسانی که به مجلس شورا راه می یافتند باید به نوکری و چاکری شاه افتخار میکردند ، پس از انقلاب و با تغییر نظام بجز چند انتخابات اولیه که به دلیل عدم تسلط کامل آقایان به حکومتداری چند نفری از منتقدین به مجلس خبرگان و شورای ملی راه یافته بودند بعد از آن اکثریت قریب چاکرانی بودند که هر بار مردم را فریب دادند و به تماشای خیمه شب بازی مضحکی نشاندند که یک سردار سپاه به طور علنی به مهندسی آن در سال ٨٨ اعتراف میکند ...
سرکوب شدید و خشن اعتراضات در گوشه کنار کشور هم به بحران مشروعیت نظام دامن زده مردم را به حکومت بیاعتماد کرده ، خبر بدتر اینکه این بیاعتمادی دو طرفه است و نظام هم نه تنها به مردم اعتماد ندارد بلکه مردم را به عنوان یک تهدید برای خودش قلمداد میکند و تقویت نیروهای امنیتی و ضدشورش گواه این مدعاست
#پوپر میگوید تنها دو نوع حکومت وجود دارد : یک ) حکومت هایی که بدون خشونت و خونریزی و از طریق انتخابات از قدرت خلع میشوند و سقوط میکنند . دو ) حکومتهایی که فقط توسط انقلابهای خونین میتوان آنها را از قدرت خلع کرد و به زیر کشید پوپر آنها را حکومتهای استبدادی یا دیکتاتوری مینامد
@Library_Telegram
داستان #انتخابات و رأی مردم در ایران هم چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن گویی همان داستان خیمه شب بازیست که یک نفر به میل خود بسته به زمان و مکان و حوادث عروسکهایی را فقط برای سرگرم کردن مردم به حرکت وا میدارد و در عمل نه تنها تغییری در زندگی و معیشت مردم به وجود نمیآید بلکه هربار شرایط بدتر و سختتر نیز میشود و گروههای اقتدارگرا در حکومت نشان دادند که اهل کوتاه آمدن در برابر رأی و خواستۀ مردم نیستند ...
اگرچه در نظام گذشته هم کسانی چون دکتر #مصدق یا دکتر #الهیار_صالح توانستند به مجلس راه یابند اما انتخابات در آن رژیم هم پر از دروغ و تقلب بود و غالب کسانی که به مجلس شورا راه می یافتند باید به نوکری و چاکری شاه افتخار میکردند ، پس از انقلاب و با تغییر نظام بجز چند انتخابات اولیه که به دلیل عدم تسلط کامل آقایان به حکومتداری چند نفری از منتقدین به مجلس خبرگان و شورای ملی راه یافته بودند بعد از آن اکثریت قریب چاکرانی بودند که هر بار مردم را فریب دادند و به تماشای خیمه شب بازی مضحکی نشاندند که یک سردار سپاه به طور علنی به مهندسی آن در سال ٨٨ اعتراف میکند ...
سرکوب شدید و خشن اعتراضات در گوشه کنار کشور هم به بحران مشروعیت نظام دامن زده مردم را به حکومت بیاعتماد کرده ، خبر بدتر اینکه این بیاعتمادی دو طرفه است و نظام هم نه تنها به مردم اعتماد ندارد بلکه مردم را به عنوان یک تهدید برای خودش قلمداد میکند و تقویت نیروهای امنیتی و ضدشورش گواه این مدعاست
#پوپر میگوید تنها دو نوع حکومت وجود دارد : یک ) حکومت هایی که بدون خشونت و خونریزی و از طریق انتخابات از قدرت خلع میشوند و سقوط میکنند . دو ) حکومتهایی که فقط توسط انقلابهای خونین میتوان آنها را از قدرت خلع کرد و به زیر کشید پوپر آنها را حکومتهای استبدادی یا دیکتاتوری مینامد
@Library_Telegram
.
#علامه_دهخدا
خواهی که شود بخت تو فرخنده و پيروز
خواهی که شود عيد ِ سعيدت همه نوروز
خواهی که شود طالع تو شمع شبافروز
خواهی که رسد خلعت و انعـام به هر روز
رو مسخرگی پيشه کن و مطربی آموز
امروز به جز مسخره رندان نپسندند
علم و هنر و فضل بزرگان نپسندند
ادراک و کمالات به تهران نپسندند
جز مسخره در مجلس اعيان نپسندند
رو مسخرگی پيشه کن و مطربی آموز
نه درس به کار آيد و نه علم رياضی
نه قاعده مشق و نه مستقبل و ماضی
نه هندسه و رسم و مساحات اراضی
خواهی که شوی مجتهد و مقنی و قاضی
رو مسخرگی پيشه کن و مطربی آموز
صدسال اگر درس بخوانی همه هيچ است
در مدرسه يک عمر بمانی همه هيچ است
خود را به حقيقت برسانی همه هيچ است
جز مسخرگی هرچه بدانی همه هيچ است
رو مسخرگی پيشه کن و مطربی آموز
زنهار از عدليه و قانون مزن دم
گر نان تو تلخ است ز نانواش مزن دم
گر کفش گران است ز کفاش مزن دم
تا هست کباب بره از آش مزن دم
رو مسخرگی پيشه کن و مطربی آموز
خواهی تو اگر راحت و آسوده بمانی
رخش طرب اندر همه تهران بدوانی
خود را به مقامات مشعشع برسانی
هم داد خود از کِهتر و مِهتر بستانی
رو مسخرگی پيشه کن و مطربی آموز
خواهی تو اگر در همه جا راه دهندت
ترفيع مقام و لقب و جاه دهندت
زيبا صنمي خوبتر از ماه دهندت
خواهی که زرو سيم شبانگاه دهندت
رو مسخرگی پيشه کن و مطربی آموز
@Library_Telegram
#علامه_دهخدا
خواهی که شود بخت تو فرخنده و پيروز
خواهی که شود عيد ِ سعيدت همه نوروز
خواهی که شود طالع تو شمع شبافروز
خواهی که رسد خلعت و انعـام به هر روز
رو مسخرگی پيشه کن و مطربی آموز
امروز به جز مسخره رندان نپسندند
علم و هنر و فضل بزرگان نپسندند
ادراک و کمالات به تهران نپسندند
جز مسخره در مجلس اعيان نپسندند
رو مسخرگی پيشه کن و مطربی آموز
نه درس به کار آيد و نه علم رياضی
نه قاعده مشق و نه مستقبل و ماضی
نه هندسه و رسم و مساحات اراضی
خواهی که شوی مجتهد و مقنی و قاضی
رو مسخرگی پيشه کن و مطربی آموز
صدسال اگر درس بخوانی همه هيچ است
در مدرسه يک عمر بمانی همه هيچ است
خود را به حقيقت برسانی همه هيچ است
جز مسخرگی هرچه بدانی همه هيچ است
رو مسخرگی پيشه کن و مطربی آموز
زنهار از عدليه و قانون مزن دم
گر نان تو تلخ است ز نانواش مزن دم
گر کفش گران است ز کفاش مزن دم
تا هست کباب بره از آش مزن دم
رو مسخرگی پيشه کن و مطربی آموز
خواهی تو اگر راحت و آسوده بمانی
رخش طرب اندر همه تهران بدوانی
خود را به مقامات مشعشع برسانی
هم داد خود از کِهتر و مِهتر بستانی
رو مسخرگی پيشه کن و مطربی آموز
خواهی تو اگر در همه جا راه دهندت
ترفيع مقام و لقب و جاه دهندت
زيبا صنمي خوبتر از ماه دهندت
خواهی که زرو سيم شبانگاه دهندت
رو مسخرگی پيشه کن و مطربی آموز
@Library_Telegram