#اندکی_تامل
#کارگران_ژاپنی در تهران مشغول به کار هستند ... این زیرنویس عکسی‌ست که در سال ١٣۵۴ در یکی از روزنامه های ایران چاپ شده اما خوب چرخ روزگار چرخید و کار به جایی رسید که ژاپنی‌ها حتی برای پذیرش کارگران ایرانی هزار شرط و شروط میگذارند
ژاپن اما تنها کشوری نیست که در طول ۴٠ سال اخیر به اندازۀ چهل هزار سال نوری از ما پیشی گرفته است ، زمانی که ایرانی‌ها در کارخانه ایران ناسیونال در کار تولید و مونتاژ پیکان بودند مردم #کره_جنوبی در کارخانه #کیا دلشان به تولید دوچرخه خوش بود اما امروز همان کره و همان کیا ، خودروهایی میسازد که در بازارهای آمریکا به فروش میرسد ، میگویند که سود خالص دو شرکت #ال‌جی و #سامسونگ کره از کل فروش نفت ایران بالاتر است !!
تا همین 40 سال پیش #چین هم حرفی برای گفتن نداشت و کشوری بود فقیر ، پرجمعیت ، هر لحظه در آستانۀ مصیبتی تازه اما #چین بدبخت دیروز ، امروز به جایی رسیده که از سوزن خیاطی تا ماهواره را میسازد و ما هم دلمان خوش است که از درون لپ‌لپ‌هایی که برای بچه‌ها میخریم کدام یک از اسباب بازی های چینی درمی آید ... چینی‌ها تا همین سه چهار دهه پیش حتی یک کیلومتر اتوبان نداشتند و اینک یکی از بزرگترین شبکه های بزرگراهی دنیا متعلق به چین است
#مالزی هم ماجرایی مشابه دارد ، ٢۵ سال پیش که دکتر ماهاتیر محمد مطب خود در آمریکا را به مقصد دفتر نخست وزیری مالزی ترک کرد روی تابلوی کوچکی بر در مطبش نوشت : دکتر برای معالجه به کشورش رفته و به زودی بازمیگردد ... و به زودی هم برگشت زیرا برای رساندن کشوری که اکثر از مردمانش بالای درخت زندگی میکردند به آنجایی که هم اکنون هست تنها ٢۵ سال تلاش و برنامه‌ریزی کافی بود که مالزیایی‌ها و معمار کشور نوین شان توانستند به آن دست یابند
#امارات_متحده هم نمونه‌ای دیگر است ، امارات هر چند کشوری صنعتی که دارای فناوری‌های خاص خود باشد نیست اما شیوخ عرب توانستند در کوتاه زمانی یک صحرای لم یزرع را به یکی از مراکز بزرگ تجاری - توریستی جهان تبدیل کنند ، یکی از ایرانیانی که از ده‌ها سال پیش در دوبی قهوه‌خانه داشت و هنوز هم دارد تعریف میکرد که تا ٣۵ سال پیش اهالی دوبی کنار ساحل می‌رفتند و به دریا نگاه میکردند تا ببینند لنج‌های ایرانی کی از راه میرسند تا برایشان آب شیرین بیاورند ... ولی امروز !!
ادامه دادن این فهرست کار چندان مشکلی نیست و افزودن نام کشورهای دیگری مثل هند، ترکیه، سنگاپور و آذربایجان و ارمنستان و ... چیزی جز حسرت بیشتر به دنبال نخواهد داشت ... ما هم در این میان یا واقعا نمی‌فهمیم یا خود را به نفهمی زده‌ایم و هنوز در بحث‌های کلان هم به اجماع نرسیده‌ایم ، هنوز بر سر این دعواست که اقتصادمان چه الگویی داشته باشد ، هنوز بعد از ۴٠ سال حکومتداری مانند الاغ در تعریف جمهوریت و اسلامیت بحث و جدل میکنیم ک درباره نقش و میزان مداخله حکومت در زندگی فردی افراد اختلاف نظر داریم ، هنوز در پیچ سنت و مدرنیته گیر کرده‌ایم و همایش برگزار میکنیم ..ـ شاید در شرایط فعلی گفتن چنین حرفی البته بیشتر به جک شباهت داشته باشد ولی باور کنید ما هم می‌توانیم اگر بخواهیم.
@Library_Telegram
#کارگران_ژاپنی در تهران مشغول به کار هستند ... این زیرنویس عکسی‌ست که در سال ١٣۵۴ در یکی از روزنامه های ایران چاپ شده اما خوب چرخ روزگار چرخید و کار به جایی رسید که ژاپنی‌ها حتی برای پذیرش کارگران ایرانی هزار شرط و شروط میگذارند
ژاپن اما تنها کشوری نیست که در طول ۴٠ سال اخیر به اندازۀ چهل هزار سال نوری از ما پیشی گرفته است ، زمانی که ایرانی‌ها در کارخانه ایران ناسیونال در کار تولید و مونتاژ پیکان بودند مردم #کره_جنوبی در کارخانه #کیا دلشان به تولید دوچرخه خوش بود اما امروز همان کره و همان کیا ، خودروهایی میسازد که در بازارهای آمریکا به فروش میرسد ، میگویند که سود خالص دو شرکت #ال‌جی و #سامسونگ کره از کل فروش نفت ایران بالاتر است !!
تا همین 40 سال پیش #چین هم حرفی برای گفتن نداشت و کشوری بود فقیر ، پرجمعیت ، هر لحظه در آستانۀ مصیبتی تازه اما #چین بدبخت دیروز ، امروز به جایی رسیده که از سوزن خیاطی تا ماهواره را میسازد و ما هم دلمان خوش است که از درون لپ‌لپ‌هایی که برای بچه‌ها میخریم کدام یک از اسباب بازی های چینی درمی آید ... چینی‌ها تا همین سه چهار دهه پیش حتی یک کیلومتر اتوبان نداشتند و اینک یکی از بزرگترین شبکه های بزرگراهی دنیا متعلق به چین است
#مالزی هم ماجرایی مشابه دارد ، ٢۵ سال پیش که دکتر ماهاتیر محمد مطب خود در آمریکا را به مقصد دفتر نخست وزیری مالزی ترک کرد روی تابلوی کوچکی بر در مطبش نوشت : دکتر برای معالجه به کشورش رفته و به زودی بازمیگردد ... و به زودی هم برگشت زیرا برای رساندن کشوری که اکثر از مردمانش بالای درخت زندگی میکردند به آنجایی که هم اکنون هست تنها ٢۵ سال تلاش و برنامه‌ریزی کافی بود که مالزیایی‌ها و معمار کشور نوین شان توانستند به آن دست یابند
#امارات_متحده هم نمونه‌ای دیگر است ، امارات هر چند کشوری صنعتی که دارای فناوری‌های خاص خود باشد نیست اما شیوخ عرب توانستند در کوتاه زمانی یک صحرای لم یزرع را به یکی از مراکز بزرگ تجاری - توریستی جهان تبدیل کنند ، یکی از ایرانیانی که از ده‌ها سال پیش در دوبی قهوه‌خانه داشت و هنوز هم دارد تعریف میکرد که تا ٣۵ سال پیش اهالی دوبی کنار ساحل می‌رفتند و به دریا نگاه میکردند تا ببینند لنج‌های ایرانی کی از راه میرسند تا برایشان آب شیرین بیاورند ... ولی امروز !!
ادامه دادن این فهرست کار چندان مشکلی نیست و افزودن نام کشورهای دیگری مثل هند، ترکیه، سنگاپور و آذربایجان و ارمنستان و ... چیزی جز حسرت بیشتر به دنبال نخواهد داشت ... ما هم در این میان یا واقعا نمی‌فهمیم یا خود را به نفهمی زده‌ایم و هنوز در بحث‌های کلان هم به اجماع نرسیده‌ایم ، هنوز بر سر این دعواست که اقتصادمان چه الگویی داشته باشد ، هنوز بعد از ۴٠ سال حکومتداری مانند الاغ در تعریف جمهوریت و اسلامیت بحث و جدل میکنیم ک درباره نقش و میزان مداخله حکومت در زندگی فردی افراد اختلاف نظر داریم ، هنوز در پیچ سنت و مدرنیته گیر کرده‌ایم و همایش برگزار میکنیم ..ـ شاید در شرایط فعلی گفتن چنین حرفی البته بیشتر به جک شباهت داشته باشد ولی باور کنید ما هم می‌توانیم اگر بخواهیم.
@Library_Telegram
📕 پیکار بزرگ؛ ژاپن و جهان خارج
✍ ادوین پامر هویت
جنگ روسیه و ژاپن (۱۹۰۴-۱۹۰۵) نبرد نظامی گسترده و خونباری بود که به علت جاه طلبی‌های امپراتوری ژاپن و امپراتوری روسیه در #منچوری و شبه جزیره #کره درگرفت.
این جنگ رسماً بر سر مالکیت شهر #پورت_آرتور و شبه جزیره #لیائودونگ و خط آهن از پورت آرتور به #هاربین درگرفت.
#نبرد_پورت_آرتور
#پورت_آرتور بندری استراتژیک در جنوب شرق آسیا بود که #روسها ظاهراً آن را از #چین اجاره کرده بودند.
در ۱۰ فوریه ۱۹۰۴ نیروی دریایی #ژاپن، با حمله‌ای غافلگیرکننده دو ناو روسی را در این بندر غرق کردند.
#نبرد_موکدن
نظامیان ژاپنی پس از تصرف پورت آرتور، در ۱۰ مارس ۱۹۰۵ به شهر موکدن در ایالت #منچوری چین حمله کردند. سرانجام، روسها با از دست دادن بسیاری از سربازان خود مجبور به ترک این شهر مهم منچوری شدند.
#نبرد_تسوشیما
ناوگان روسیه در ۲۷ مه ۱۹۰۵ به آبهای کره رسید. دریاسالار روسیه وارد تنگه تسوشیما شد. نیروی دریایی ژاپن با وارد کردن تلفات سنگین به روسها؛ آنها را به سختی شکست دادند.
#پیمان_پورت_اسموتس
۵ سپتامبر ۱۹۰۵؛ ژاپن و روسیه به دعوت #روزولت؛ پیمان صلحی به نام پیمان پورت‌اسموتس امضاء کردند.
#پورت_آرتور با نواحی اطرافش و نیمه جنوبی جزیرهٔ ساخالین به #ژاپن واگذار شد و روسیه از ادعا در مورد کره و منچوری صرف نظر کرد.
#کره به تحت‌الحمایگی ژاپن درآمد و روسیه در دخالت در کره منع شد.
ژاپن در #منچوری که متعلق به چین بود باقی ماند.
@Library_Telegram
✍ ادوین پامر هویت
جنگ روسیه و ژاپن (۱۹۰۴-۱۹۰۵) نبرد نظامی گسترده و خونباری بود که به علت جاه طلبی‌های امپراتوری ژاپن و امپراتوری روسیه در #منچوری و شبه جزیره #کره درگرفت.
این جنگ رسماً بر سر مالکیت شهر #پورت_آرتور و شبه جزیره #لیائودونگ و خط آهن از پورت آرتور به #هاربین درگرفت.
#نبرد_پورت_آرتور
#پورت_آرتور بندری استراتژیک در جنوب شرق آسیا بود که #روسها ظاهراً آن را از #چین اجاره کرده بودند.
در ۱۰ فوریه ۱۹۰۴ نیروی دریایی #ژاپن، با حمله‌ای غافلگیرکننده دو ناو روسی را در این بندر غرق کردند.
#نبرد_موکدن
نظامیان ژاپنی پس از تصرف پورت آرتور، در ۱۰ مارس ۱۹۰۵ به شهر موکدن در ایالت #منچوری چین حمله کردند. سرانجام، روسها با از دست دادن بسیاری از سربازان خود مجبور به ترک این شهر مهم منچوری شدند.
#نبرد_تسوشیما
ناوگان روسیه در ۲۷ مه ۱۹۰۵ به آبهای کره رسید. دریاسالار روسیه وارد تنگه تسوشیما شد. نیروی دریایی ژاپن با وارد کردن تلفات سنگین به روسها؛ آنها را به سختی شکست دادند.
#پیمان_پورت_اسموتس
۵ سپتامبر ۱۹۰۵؛ ژاپن و روسیه به دعوت #روزولت؛ پیمان صلحی به نام پیمان پورت‌اسموتس امضاء کردند.
#پورت_آرتور با نواحی اطرافش و نیمه جنوبی جزیرهٔ ساخالین به #ژاپن واگذار شد و روسیه از ادعا در مورد کره و منچوری صرف نظر کرد.
#کره به تحت‌الحمایگی ژاپن درآمد و روسیه در دخالت در کره منع شد.
ژاپن در #منچوری که متعلق به چین بود باقی ماند.
@Library_Telegram
#شیائوپنگ برای چین چه کرد و #کاسترو برای کوبا چه ارمغانی داشت ؟؟ تفاوت دو سوسیالیسم کوبایی و چینی باهم چه بود ؟؟ سوسیالیسم در معنای کلی از ایجاد یک اقتصاد بازار که در سیطرهٔ کامل بخش دولتی است حمایت میکند
🔖 سفر ما به #کوبا درست چند هفته قبل از مرگ فرمانده #فیدل انجام شد و ناخوشی کاسترو در عکس‌های تازه منتشرشدۀ او آشکار بود اما همانقدر که باورمندان به سیاست‌های انقلاب تقریبا ۶۰ سالۀ کوبا از بیماری کاسترو ناراحت بودند جوانانی که خود را قربانیان سرکوب ۴ دهه‌ای او می‌دانستد شاد به نظر می‌آمدند !!
🔖 البته اگر #فیدل بر اجرای الگوی اقتصادی سوسیالیستی خود اصرار نمیکرد سالها پیش صدای نارضایتی مردم را می‌شنید ، مردمی که خود را به دریا می‌‌انداختند تا از ساختار به بن‌بست رسیدۀ کوبا فرار کنند و زنانی که به خاطر فقر تن‌فروشی میکردند و جوانانی که تمام وقت خود را در قمارخانه‌ها و میخانه‌ها می گذراندند بهترین نشانه بودند تا کاسترو عمق یک فاجعه را درک کند . در کوبا دولت تمام کارها را برای خودش برداشته و همۀ آنها را هم بد انجام داده ، از آموزش و پرورش گرفته تا اقتصاد و تولید و تجارت ، کوبا تازه دارد به بخش خصوصی اجازه میدهد که دکۀ ساندویچی تأسیس کنند و سلمانی راه بیندازد باورش سخت است اما تازه چند سالیست که مردم کوبا گوشی موبایل دست میگیرند
🔖 آنطرف در #چین که نظامی بسته‌تر از کوبا داشت #شیائوپنگ با درک درست از شرایط ، اصلاحات اقتصادی را در پیش گرفت و زمینه ساز تحولاتی شد که چند سال بعد کشورش را به ابرقدرتی واقعی در عرصه اقتصاد تبدیل کرد ، سیاست‌های حزب کمونیست چین هنوز بر نظریۀ #مارکسیسم استوار است و حتی بسیاری از مفاهیم نظریه مارکسیستی را هم توسعه داده اما تنها با اصلاح ساختار اقتصاد خود از #دولتی به #خصوصی کشوری را که تا چند دهه پیش 200 میلیون گرسنه داشت به قدرتی تبدیل کردند که شانه به شانۀ اقتصاد اول دنیا حرکت میکند اما کار کوبا به کجا رسیده و کجای اقتصاد جهان ایستاده ؟؟ تفاوت کوبایی که کاسترو بعد از ۵ دهه از خود به جا گذاشت با آن کوبا که در اوج محبوبیت به رهبری آن رسیده بود واقعا چیست ؟؟ از پسر فروشنده‌ای یک زیرسیگاری با تصویری از فیدل را خریدم ، به او گفتم : باید عاشق او باشی ... فقط خندید ، لبخندی تلخ که چندان برایم غریبه نبود ، از وطن من پرسید برای درک حس او گفتم : کشور دوست شما ایران ، گفت : هرکس به کوبا بیاید دوست ماست ...
➕ کسی چه میداند شاید اگر #چگوارا کشته نمیشد امروز او هم بجای قهرمانی اسطوره‌ای همچون فیدل دیکتاتوری بی‌رحم لقب میگرفت و دیگر جاودانگی در کار نبود اما چقدر خوب که #چه قبل از رسیدن به قدرت جاودانه شد.
@Library_Telegram
🔖 سفر ما به #کوبا درست چند هفته قبل از مرگ فرمانده #فیدل انجام شد و ناخوشی کاسترو در عکس‌های تازه منتشرشدۀ او آشکار بود اما همانقدر که باورمندان به سیاست‌های انقلاب تقریبا ۶۰ سالۀ کوبا از بیماری کاسترو ناراحت بودند جوانانی که خود را قربانیان سرکوب ۴ دهه‌ای او می‌دانستد شاد به نظر می‌آمدند !!
🔖 البته اگر #فیدل بر اجرای الگوی اقتصادی سوسیالیستی خود اصرار نمیکرد سالها پیش صدای نارضایتی مردم را می‌شنید ، مردمی که خود را به دریا می‌‌انداختند تا از ساختار به بن‌بست رسیدۀ کوبا فرار کنند و زنانی که به خاطر فقر تن‌فروشی میکردند و جوانانی که تمام وقت خود را در قمارخانه‌ها و میخانه‌ها می گذراندند بهترین نشانه بودند تا کاسترو عمق یک فاجعه را درک کند . در کوبا دولت تمام کارها را برای خودش برداشته و همۀ آنها را هم بد انجام داده ، از آموزش و پرورش گرفته تا اقتصاد و تولید و تجارت ، کوبا تازه دارد به بخش خصوصی اجازه میدهد که دکۀ ساندویچی تأسیس کنند و سلمانی راه بیندازد باورش سخت است اما تازه چند سالیست که مردم کوبا گوشی موبایل دست میگیرند
🔖 آنطرف در #چین که نظامی بسته‌تر از کوبا داشت #شیائوپنگ با درک درست از شرایط ، اصلاحات اقتصادی را در پیش گرفت و زمینه ساز تحولاتی شد که چند سال بعد کشورش را به ابرقدرتی واقعی در عرصه اقتصاد تبدیل کرد ، سیاست‌های حزب کمونیست چین هنوز بر نظریۀ #مارکسیسم استوار است و حتی بسیاری از مفاهیم نظریه مارکسیستی را هم توسعه داده اما تنها با اصلاح ساختار اقتصاد خود از #دولتی به #خصوصی کشوری را که تا چند دهه پیش 200 میلیون گرسنه داشت به قدرتی تبدیل کردند که شانه به شانۀ اقتصاد اول دنیا حرکت میکند اما کار کوبا به کجا رسیده و کجای اقتصاد جهان ایستاده ؟؟ تفاوت کوبایی که کاسترو بعد از ۵ دهه از خود به جا گذاشت با آن کوبا که در اوج محبوبیت به رهبری آن رسیده بود واقعا چیست ؟؟ از پسر فروشنده‌ای یک زیرسیگاری با تصویری از فیدل را خریدم ، به او گفتم : باید عاشق او باشی ... فقط خندید ، لبخندی تلخ که چندان برایم غریبه نبود ، از وطن من پرسید برای درک حس او گفتم : کشور دوست شما ایران ، گفت : هرکس به کوبا بیاید دوست ماست ...
➕ کسی چه میداند شاید اگر #چگوارا کشته نمیشد امروز او هم بجای قهرمانی اسطوره‌ای همچون فیدل دیکتاتوری بی‌رحم لقب میگرفت و دیگر جاودانگی در کار نبود اما چقدر خوب که #چه قبل از رسیدن به قدرت جاودانه شد.
@Library_Telegram
#برجام #ایران #آمریکا #چین #توافق #اقتصاد_ایران
#چین مهم ترین و بزرگترین صادر کننده کالا و دریافت کننده پول در #دنیا به حساب می آید ( یک اقتصاددان می خواند صادرکننده #تورم_منفی ) و در طرف مقابل #آمریکا به عنوان بزرگترین وارد کننده کالا و خدمات در دنیا، و صادر کننده پول - #دلار - به تجارت جهانی ست (یک #اقتصاددان می خواند صادر کننده تورم مثبت)؛ با رشد اقتصادی پیش بینی شده برای چین، بنظر می رسد در سال 2025 اقتصاد چین گوی رقابت را نسبت به اقتصاد آمریکا ربوده و به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان قد علم کند. به دلایل متعددی که از حوصله این بحث خارج است، این موضوع با توجه به مقدمه گفته شده، نابود کننده تجارت جهانی و اقتصاد آمریکا خواهد بود.
#آمریکا هر کاری می کند تا این روند را متوقف کند و مقامات آمریکا نهایت تلاش خود را می کنند تا اجازه تداوم رشد اقتصادی چین را ندهند، گزینه های پیش رو شامل تحریم، گزینه نظامی و محدود کردن ورود انرژی یا کالای اولیه به چین با روش های اقتصادی است، دو گزینه اول منتفی ست، به دلیل قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی چین و سرمایه گذاری های بزرگی که چینی ها در آمریکا انجام داده اند، گزینه سوم اما گزینه ظریفی بنظر می رسد، اینکه چین امکان اینکه روی واردات انرژی برنامه ریزی بدون ریسک داشته باشد را از دست بدهد.
در دنیا سه کشور مهم صادر کننده انرژی وجود دارد که جزو متحدین آمریکا به حساب نمی آیند و در واقع آمریکا تسلط کافی بر منابع و تصمیمات آنها ندارد، روسیه، ونزوئلا و ایران؛ روسیه به خودی خود شریک اقتصادی کم ریسکی برای چین محسوب نمی شود، و به نوعی با آمریکا در موضوع مهار چین منافع مشترک منطقه ای نیز دارد، گزینه دوم ونزوئلا ست، که صادرات نفت و انرژی از ونزوئلا به چین کاملا غیر اقتصادی ست و در نهایت در صورت وقوع، اجازه تولید با قیمت های رقابتی را از چین به دلیل افزایش هزینه تولید می گیرد، در دنیا تنها کشوری که متحد آمریکا نیست، و امکان صادرات اقتصادی نفت و انرژی به این کشور را دارد، #ایران است.
نظر نگارنده این است که ایالات متحده آمریکا هر کاری می کند تا صادرات ایران را به چین محدود کند، چه با بهانه تحریم، چه #برجام ، آمریکا نیاز دارد با ایران در این موضوع توافق کند. به عنوان یک تحلیلگر اقتصادی، انتظار دستیابی به یک توافق، یا ایجاد یک فهم مشترک متقابل را در ماه های آینده بسیار زیاد تلقی می کنم.
در اخبار این روزها، درخواست #ترامپ برای خروج شرکت های آمریکایی از چین، نزدیکی روابط #آمریکا با #روسیه ، و همچنین حمایت همه جانبه چین از واردات نفت از ایران، شاهدی بر این تحلیل تلقی می شود.
#شهاب_موسوی
@Library_Telegram
#چین مهم ترین و بزرگترین صادر کننده کالا و دریافت کننده پول در #دنیا به حساب می آید ( یک اقتصاددان می خواند صادرکننده #تورم_منفی ) و در طرف مقابل #آمریکا به عنوان بزرگترین وارد کننده کالا و خدمات در دنیا، و صادر کننده پول - #دلار - به تجارت جهانی ست (یک #اقتصاددان می خواند صادر کننده تورم مثبت)؛ با رشد اقتصادی پیش بینی شده برای چین، بنظر می رسد در سال 2025 اقتصاد چین گوی رقابت را نسبت به اقتصاد آمریکا ربوده و به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان قد علم کند. به دلایل متعددی که از حوصله این بحث خارج است، این موضوع با توجه به مقدمه گفته شده، نابود کننده تجارت جهانی و اقتصاد آمریکا خواهد بود.
#آمریکا هر کاری می کند تا این روند را متوقف کند و مقامات آمریکا نهایت تلاش خود را می کنند تا اجازه تداوم رشد اقتصادی چین را ندهند، گزینه های پیش رو شامل تحریم، گزینه نظامی و محدود کردن ورود انرژی یا کالای اولیه به چین با روش های اقتصادی است، دو گزینه اول منتفی ست، به دلیل قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی چین و سرمایه گذاری های بزرگی که چینی ها در آمریکا انجام داده اند، گزینه سوم اما گزینه ظریفی بنظر می رسد، اینکه چین امکان اینکه روی واردات انرژی برنامه ریزی بدون ریسک داشته باشد را از دست بدهد.
در دنیا سه کشور مهم صادر کننده انرژی وجود دارد که جزو متحدین آمریکا به حساب نمی آیند و در واقع آمریکا تسلط کافی بر منابع و تصمیمات آنها ندارد، روسیه، ونزوئلا و ایران؛ روسیه به خودی خود شریک اقتصادی کم ریسکی برای چین محسوب نمی شود، و به نوعی با آمریکا در موضوع مهار چین منافع مشترک منطقه ای نیز دارد، گزینه دوم ونزوئلا ست، که صادرات نفت و انرژی از ونزوئلا به چین کاملا غیر اقتصادی ست و در نهایت در صورت وقوع، اجازه تولید با قیمت های رقابتی را از چین به دلیل افزایش هزینه تولید می گیرد، در دنیا تنها کشوری که متحد آمریکا نیست، و امکان صادرات اقتصادی نفت و انرژی به این کشور را دارد، #ایران است.
نظر نگارنده این است که ایالات متحده آمریکا هر کاری می کند تا صادرات ایران را به چین محدود کند، چه با بهانه تحریم، چه #برجام ، آمریکا نیاز دارد با ایران در این موضوع توافق کند. به عنوان یک تحلیلگر اقتصادی، انتظار دستیابی به یک توافق، یا ایجاد یک فهم مشترک متقابل را در ماه های آینده بسیار زیاد تلقی می کنم.
در اخبار این روزها، درخواست #ترامپ برای خروج شرکت های آمریکایی از چین، نزدیکی روابط #آمریکا با #روسیه ، و همچنین حمایت همه جانبه چین از واردات نفت از ایران، شاهدی بر این تحلیل تلقی می شود.
#شهاب_موسوی
@Library_Telegram
#اندکی_تفکر
#کارگران_ژاپنی در تهران مشغول به کار هستند ... این زیرنویس عکسی‌ست که در سال ١٣۵۴ در یکی از روزنامه های ایران چاپ شده اما خوب چرخ روزگار چرخید و کار به جایی رسید که ژاپنی‌ها حتی برای پذیرش کارگران ایرانی هزار شرط و شروط میگذارند
ژاپن اما تنها کشوری نیست که در طول ۴٠ سال اخیر به اندازۀ چهل هزار سال نوری از ما پیشی گرفته است ، زمانی که ایرانی‌ها در کارخانه ایران ناسیونال در کار تولید و مونتاژ پیکان بودند مردم #کره_جنوبی در کارخانه #کیا دلشان به تولید دوچرخه خوش بود اما امروز همان کره و همان کیا ، خودروهایی میسازد که در بازارهای آمریکا به فروش میرسد ، میگویند که سود خالص دو شرکت #ال‌جی و #سامسونگ کره از کل فروش نفت ایران بالاتر است !!
تا همین 40 سال پیش #چین هم حرفی برای گفتن نداشت و کشوری بود فقیر ، پرجمعیت ، هر لحظه در آستانۀ مصیبتی تازه اما #چین بدبخت دیروز ، امروز به جایی رسیده که از سوزن خیاطی تا ماهواره را میسازد و ما هم دلمان خوش است که از درون لپ‌لپ‌هایی که برای بچه‌ها میخریم کدام یک از اسباب بازی های چینی درمی آید ... چینی‌ها تا همین سه چهار دهه پیش حتی یک کیلومتر اتوبان نداشتند و اینک یکی از بزرگترین شبکه های بزرگراهی دنیا متعلق به چین است
#مالزی هم ماجرایی مشابه دارد ، ٢۵ سال پیش که دکتر ماهاتیر محمد مطب خود در آمریکا را به مقصد دفتر نخست وزیری مالزی ترک کرد روی تابلوی کوچکی بر در مطبش نوشت : دکتر برای معالجه به کشورش رفته و به زودی بازمیگردد ... و به زودی هم برگشت زیرا برای رساندن کشوری که اکثر از مردمانش بالای درخت زندگی میکردند به آنجایی که هم اکنون هست تنها ٢۵ سال تلاش و برنامه‌ریزی کافی بود که مالزیایی‌ها و معمار کشور نوین شان توانستند به آن دست یابند
#امارات_متحده هم نمونه‌ای دیگر است ، امارات هر چند کشوری صنعتی که دارای فناوری‌های خاص خود باشد نیست اما شیوخ عرب توانستند در کوتاه زمانی یک صحرای لم یزرع را به یکی از مراکز بزرگ تجاری - توریستی جهان تبدیل کنند ، یکی از ایرانیانی که از ده‌ها سال پیش در دوبی قهوه‌خانه داشت و هنوز هم دارد تعریف میکرد که تا ٣۵ سال پیش اهالی دوبی کنار ساحل می‌رفتند و به دریا نگاه میکردند تا ببینند لنج‌های ایرانی کی از راه میرسند تا برایشان آب شیرین بیاورند ... ولی امروز !!
ادامه دادن این فهرست کار چندان مشکلی نیست و افزودن نام کشورهای دیگری مثل هند، ترکیه، سنگاپور و آذربایجان و ارمنستان و ... چیزی جز حسرت بیشتر به دنبال نخواهد داشت ... ما هم در این میان یا واقعا نمی‌فهمیم و یا خودمان را به نفهمی زده‌ایم و هنوز در بحث‌های کلان به اجماع هم نرسیده‌ایم ، هنوز بر سر این دعواست که اقتصادمان چه الگویی داشته باشد ، هنوز بعد از ۴٠ سال حکومتداری مانند الاغ در تعریف جمهوریت و اسلامیت بحث و جدل میکنیم یا دربارۀ نقش و میزان مداخله حکومت در زندگی فردی افراد اختلاف داریم ، هنوز در پیچ سنت و مدرنیته گیر کرده‌ایم و همایش برگزار میکنیم ... البته شاید در شرایط فعلی گفتن چنین حرفی بیشتر به جک شباهت داشته باشد ولی باور کنید ما هم می‌توانیم اگر بخواهیم.
@Library_Telegram
#کارگران_ژاپنی در تهران مشغول به کار هستند ... این زیرنویس عکسی‌ست که در سال ١٣۵۴ در یکی از روزنامه های ایران چاپ شده اما خوب چرخ روزگار چرخید و کار به جایی رسید که ژاپنی‌ها حتی برای پذیرش کارگران ایرانی هزار شرط و شروط میگذارند
ژاپن اما تنها کشوری نیست که در طول ۴٠ سال اخیر به اندازۀ چهل هزار سال نوری از ما پیشی گرفته است ، زمانی که ایرانی‌ها در کارخانه ایران ناسیونال در کار تولید و مونتاژ پیکان بودند مردم #کره_جنوبی در کارخانه #کیا دلشان به تولید دوچرخه خوش بود اما امروز همان کره و همان کیا ، خودروهایی میسازد که در بازارهای آمریکا به فروش میرسد ، میگویند که سود خالص دو شرکت #ال‌جی و #سامسونگ کره از کل فروش نفت ایران بالاتر است !!
تا همین 40 سال پیش #چین هم حرفی برای گفتن نداشت و کشوری بود فقیر ، پرجمعیت ، هر لحظه در آستانۀ مصیبتی تازه اما #چین بدبخت دیروز ، امروز به جایی رسیده که از سوزن خیاطی تا ماهواره را میسازد و ما هم دلمان خوش است که از درون لپ‌لپ‌هایی که برای بچه‌ها میخریم کدام یک از اسباب بازی های چینی درمی آید ... چینی‌ها تا همین سه چهار دهه پیش حتی یک کیلومتر اتوبان نداشتند و اینک یکی از بزرگترین شبکه های بزرگراهی دنیا متعلق به چین است
#مالزی هم ماجرایی مشابه دارد ، ٢۵ سال پیش که دکتر ماهاتیر محمد مطب خود در آمریکا را به مقصد دفتر نخست وزیری مالزی ترک کرد روی تابلوی کوچکی بر در مطبش نوشت : دکتر برای معالجه به کشورش رفته و به زودی بازمیگردد ... و به زودی هم برگشت زیرا برای رساندن کشوری که اکثر از مردمانش بالای درخت زندگی میکردند به آنجایی که هم اکنون هست تنها ٢۵ سال تلاش و برنامه‌ریزی کافی بود که مالزیایی‌ها و معمار کشور نوین شان توانستند به آن دست یابند
#امارات_متحده هم نمونه‌ای دیگر است ، امارات هر چند کشوری صنعتی که دارای فناوری‌های خاص خود باشد نیست اما شیوخ عرب توانستند در کوتاه زمانی یک صحرای لم یزرع را به یکی از مراکز بزرگ تجاری - توریستی جهان تبدیل کنند ، یکی از ایرانیانی که از ده‌ها سال پیش در دوبی قهوه‌خانه داشت و هنوز هم دارد تعریف میکرد که تا ٣۵ سال پیش اهالی دوبی کنار ساحل می‌رفتند و به دریا نگاه میکردند تا ببینند لنج‌های ایرانی کی از راه میرسند تا برایشان آب شیرین بیاورند ... ولی امروز !!
ادامه دادن این فهرست کار چندان مشکلی نیست و افزودن نام کشورهای دیگری مثل هند، ترکیه، سنگاپور و آذربایجان و ارمنستان و ... چیزی جز حسرت بیشتر به دنبال نخواهد داشت ... ما هم در این میان یا واقعا نمی‌فهمیم و یا خودمان را به نفهمی زده‌ایم و هنوز در بحث‌های کلان به اجماع هم نرسیده‌ایم ، هنوز بر سر این دعواست که اقتصادمان چه الگویی داشته باشد ، هنوز بعد از ۴٠ سال حکومتداری مانند الاغ در تعریف جمهوریت و اسلامیت بحث و جدل میکنیم یا دربارۀ نقش و میزان مداخله حکومت در زندگی فردی افراد اختلاف داریم ، هنوز در پیچ سنت و مدرنیته گیر کرده‌ایم و همایش برگزار میکنیم ... البته شاید در شرایط فعلی گفتن چنین حرفی بیشتر به جک شباهت داشته باشد ولی باور کنید ما هم می‌توانیم اگر بخواهیم.
@Library_Telegram
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 شکنجه های وحشتناک اویغورها در چین
اویغورها از اقوام تُرک‌تبار ساکن ایالت خودگردان #سین_کیانگ یا تُرکستان شرقی ( #اویغورستان ) به مرکزیت #اورومچی ، در شمال غرب #چین هستند. تاریخ اویغور به بیش از چهارهزار سال پیش، به زمان هخامنشیان و اشکانیان بر می‌گردد. هنگامیکه این منطقه بخشی از شاهنشاهی ایران بود.
یکی از فرماندهان سپاه صدر اسلام که تا داخل قلمرو چین پیش رفت، و با اسکان اعراب در این منطقه کوشید چهره نژادی آن را نیز عوض کند. اما مهاجرت گسترده ایرانیانی که از هجوم اعراب به این منطقه گریختند ترکیب نژادی آن را همچنان ایرانی/ سغدی نگه داشت.
منطقهٔ خودمختار و اویغورنشین سین‌کیانگ دارای منابع غنی گاز طبیعی و ذخایر معدنی است. همچنین این منطقه به مانند دروازهٔ تجارت و انرژی چین با آسیای میانه محسوب میشود.
اویغورها و قزاق‌های ساکن این استان در معرض ظلم و شکنجه سازمان‌یافته و خطر کشتار به سبب دفاع از فرهنگ، هویت و ارزش‌های دینی خود، می‌باشند. تُرکستان خاوری به یک زندان روباز تبدیل شده و جمهوری خلق چین در پی پاکسازی اسلام و هویت اقوام بومی این سرزمین می‌باشد.
@hychy
اویغورها از اقوام تُرک‌تبار ساکن ایالت خودگردان #سین_کیانگ یا تُرکستان شرقی ( #اویغورستان ) به مرکزیت #اورومچی ، در شمال غرب #چین هستند. تاریخ اویغور به بیش از چهارهزار سال پیش، به زمان هخامنشیان و اشکانیان بر می‌گردد. هنگامیکه این منطقه بخشی از شاهنشاهی ایران بود.
یکی از فرماندهان سپاه صدر اسلام که تا داخل قلمرو چین پیش رفت، و با اسکان اعراب در این منطقه کوشید چهره نژادی آن را نیز عوض کند. اما مهاجرت گسترده ایرانیانی که از هجوم اعراب به این منطقه گریختند ترکیب نژادی آن را همچنان ایرانی/ سغدی نگه داشت.
منطقهٔ خودمختار و اویغورنشین سین‌کیانگ دارای منابع غنی گاز طبیعی و ذخایر معدنی است. همچنین این منطقه به مانند دروازهٔ تجارت و انرژی چین با آسیای میانه محسوب میشود.
اویغورها و قزاق‌های ساکن این استان در معرض ظلم و شکنجه سازمان‌یافته و خطر کشتار به سبب دفاع از فرهنگ، هویت و ارزش‌های دینی خود، می‌باشند. تُرکستان خاوری به یک زندان روباز تبدیل شده و جمهوری خلق چین در پی پاکسازی اسلام و هویت اقوام بومی این سرزمین می‌باشد.
@hychy
✅🔴 درباره قرارداد با #چین؛ منتظر مجلس نباشید؛ مجلس احتمالا کاره‌ای نیست
🔻قرارداد ۲۵ساله با چین، از رگ‌گردن به ما نزدیک‌تر است
▪️یکی از اصلی‌ترین اخبار روزهای اخیر ، قرارداد همکاری ۲۵ساله ایران و چین است.
1️⃣ همه منتظرند تا این قرارداد به مجلس بیاید تا جزئیات بیش‌تری از آن بدانند. انتظارشان هم درست است چراکه طبق اصل ۷۷ قانون‌اساسی موافقت‌نامه‌های بین‌المللی باید به تصویب مجلس برسد.
▫️اما همین حالا، آب پاکی را روی دست همه بریزم: این قرارداد قرار نیست به مجلس بیاید یا اگر بیاید، در سرنوشت آن اثری نخواهد داشت.
▫️به بند نهم قرارداد ایران و چین بنگرید؛ که چنین است: «این سند از تاریخ امضا به مدت ۲۵سال معتبر خواهد بود.» یعنی این قرارداد بدون تصویب مجلس دو کشور و بلافاصله پس از امضا، لازم‌الاجرا خواهد بود.
▫️به عبارت دیگر، این قرارداد قانون اساسی کشور را دور زده است.
2️⃣ آیا این قرارداد به این روش برای ما لازم‌الاجرا است؟ بله؛ به‌این‌دلیل‌که طبق ماده ۱۲ کنوانسیون حقوق معاهدات بین‌المللی، یکی از روش‌های لازم‌الاجراشدن معاهدات بین‌المللی، امضاشدن معاهده از سوی نمایندگان دو طرف است- البته اگر در متن معاهده مورد نظر چنین قیدی گنجانده شده باشد.
▫️اما اجراشدن یک قرارداد ۲۵ساله، تنها با یک امضا، احتمالا باید بی‌سابقه باشد.
3️⃣ خب؛ حالا آیا ما می‌توانیم به دلیل ناسازگای این بند با قانون اساسی، قرارداد با چین را اجرا نکنیم؟
▫️خیلی سخت است؛ چرا که اصولا طبق حقوق بین‌الملل، دولت‌ها نمی‌توانند با استناد به قوانین داخلی‌شان، تعهدات بین‌المللی‌شان را اجرا نکنند.
4️⃣ اما هنوز یک راه برای ما باز است. بنابر کنوانسیون حقوق معاهدات، اگر پیوستن یک دولت به یک معاهده بین‌المللی، همراه باشد با اثر نقض آشکار مقررات بنیادین داخلی درباره پیوستن به معاهده‌های بین‌المللی، آن دولت می‌تواند به بی‌اعتباری آن معاهده استناد کند.
5️⃣ اما چند مساله این‌جا مطرح است؛
▫️نخست آن‌که؛ هنوز نمی‌دانیم آیا این سند امضا شده یا خیر؛ دست‌گاه‌های حاکمیت که تاکنون از شفاف‌سازی درباره این موضوع پرهیز کرده‌اند.
▫️دوم آن‌که؛ برای آن‌که استناد به بی‌اعتباری یک معاهده به‌دلیل مغایرت با قانون اساسی، اثر داشته باشد باید توسط دولت اعلام شود نه مردم.
یعنی اگر دولتی به چنین قراردادی عمل کند، حق استناد به بی‌اعتباری معاهده برای همیشه از بین می‌رود.
6️⃣ آیا در مجموعه قوای رسمی کشور برای دورشدن از این قرارداد اراده‌ای هست؟
▫️این افکار عمومی هستند که باید دولت را ناگزیر کنند که یا از امضای این قرارداد در این وضعیت که به معنای دور زدن قانون اساسی است، جلوگیری کند یا اگر تاکنون قرارداد را امضا کرده تا دیر نشده، به بی‌اعتباری معاهده استناد کند- توپ در زمین مردم است.روزاروز
@hychy
🔻قرارداد ۲۵ساله با چین، از رگ‌گردن به ما نزدیک‌تر است
▪️یکی از اصلی‌ترین اخبار روزهای اخیر ، قرارداد همکاری ۲۵ساله ایران و چین است.
1️⃣ همه منتظرند تا این قرارداد به مجلس بیاید تا جزئیات بیش‌تری از آن بدانند. انتظارشان هم درست است چراکه طبق اصل ۷۷ قانون‌اساسی موافقت‌نامه‌های بین‌المللی باید به تصویب مجلس برسد.
▫️اما همین حالا، آب پاکی را روی دست همه بریزم: این قرارداد قرار نیست به مجلس بیاید یا اگر بیاید، در سرنوشت آن اثری نخواهد داشت.
▫️به بند نهم قرارداد ایران و چین بنگرید؛ که چنین است: «این سند از تاریخ امضا به مدت ۲۵سال معتبر خواهد بود.» یعنی این قرارداد بدون تصویب مجلس دو کشور و بلافاصله پس از امضا، لازم‌الاجرا خواهد بود.
▫️به عبارت دیگر، این قرارداد قانون اساسی کشور را دور زده است.
2️⃣ آیا این قرارداد به این روش برای ما لازم‌الاجرا است؟ بله؛ به‌این‌دلیل‌که طبق ماده ۱۲ کنوانسیون حقوق معاهدات بین‌المللی، یکی از روش‌های لازم‌الاجراشدن معاهدات بین‌المللی، امضاشدن معاهده از سوی نمایندگان دو طرف است- البته اگر در متن معاهده مورد نظر چنین قیدی گنجانده شده باشد.
▫️اما اجراشدن یک قرارداد ۲۵ساله، تنها با یک امضا، احتمالا باید بی‌سابقه باشد.
3️⃣ خب؛ حالا آیا ما می‌توانیم به دلیل ناسازگای این بند با قانون اساسی، قرارداد با چین را اجرا نکنیم؟
▫️خیلی سخت است؛ چرا که اصولا طبق حقوق بین‌الملل، دولت‌ها نمی‌توانند با استناد به قوانین داخلی‌شان، تعهدات بین‌المللی‌شان را اجرا نکنند.
4️⃣ اما هنوز یک راه برای ما باز است. بنابر کنوانسیون حقوق معاهدات، اگر پیوستن یک دولت به یک معاهده بین‌المللی، همراه باشد با اثر نقض آشکار مقررات بنیادین داخلی درباره پیوستن به معاهده‌های بین‌المللی، آن دولت می‌تواند به بی‌اعتباری آن معاهده استناد کند.
5️⃣ اما چند مساله این‌جا مطرح است؛
▫️نخست آن‌که؛ هنوز نمی‌دانیم آیا این سند امضا شده یا خیر؛ دست‌گاه‌های حاکمیت که تاکنون از شفاف‌سازی درباره این موضوع پرهیز کرده‌اند.
▫️دوم آن‌که؛ برای آن‌که استناد به بی‌اعتباری یک معاهده به‌دلیل مغایرت با قانون اساسی، اثر داشته باشد باید توسط دولت اعلام شود نه مردم.
یعنی اگر دولتی به چنین قراردادی عمل کند، حق استناد به بی‌اعتباری معاهده برای همیشه از بین می‌رود.
6️⃣ آیا در مجموعه قوای رسمی کشور برای دورشدن از این قرارداد اراده‌ای هست؟
▫️این افکار عمومی هستند که باید دولت را ناگزیر کنند که یا از امضای این قرارداد در این وضعیت که به معنای دور زدن قانون اساسی است، جلوگیری کند یا اگر تاکنون قرارداد را امضا کرده تا دیر نشده، به بی‌اعتباری معاهده استناد کند- توپ در زمین مردم است.روزاروز
@hychy
📕 آن سوی دیوار
✍ آرتور آر. کروبر
🔄 آزاده اکبری
#اقتصاد
#ملل
#چین
چین اقتصاد جهان را فتح کرده است و در کنار ایالات متحده به ابرقدرت اقتصادی تبدیل شده که هر حرکت و تصمیم گیری این کشور، پیامدهای آشکاری در عرصه های تجاری و اقتصادی جهان دارد. در ایران نیز چین هم شریک تجاری بزرگی محسوب میشود و هم از نظر سیاسی اتحاد استراتژیکی با این کشور برقرار کرده ایم. اما همچنان کلیشه هایی از اقتصاد و ساختار داخلی چین در نظر ما است که باید با توجه به واقعیتهای روز آ نها را از ذهن بزداییم و با واقع بینی به سراغ همکاری و تجارت با این غول آسیایی برویم.
@Library_Telegram
✍ آرتور آر. کروبر
🔄 آزاده اکبری
#اقتصاد
#ملل
#چین
چین اقتصاد جهان را فتح کرده است و در کنار ایالات متحده به ابرقدرت اقتصادی تبدیل شده که هر حرکت و تصمیم گیری این کشور، پیامدهای آشکاری در عرصه های تجاری و اقتصادی جهان دارد. در ایران نیز چین هم شریک تجاری بزرگی محسوب میشود و هم از نظر سیاسی اتحاد استراتژیکی با این کشور برقرار کرده ایم. اما همچنان کلیشه هایی از اقتصاد و ساختار داخلی چین در نظر ما است که باید با توجه به واقعیتهای روز آ نها را از ذهن بزداییم و با واقع بینی به سراغ همکاری و تجارت با این غول آسیایی برویم.
@Library_Telegram