#اندکی_تفکر
🔴 شرکت نفت #روسیه اعلام کرد که به دلیل تحریمهای آمریکا از پروژههای نفتی ایران خارج خواهد شد ، این شرکت برای توسعه دو میدان نفتی ( آبان و پایدار غرب ) با ایران قرارداد امضا کرده بود
آیا این خبر تعجب آور است ؟؟ همۀ ما این ادعا که روسیه شریک #راهبردی ایران در منطقه و جهان است را بارها از دهان مقامات جمهوری اسلامی شنیدهایم ولی آیا این ادعا اصلا صحت دارد ؟؟
فرض کنید ایرانیان از همین امروز مانند یک کشور #نرمال در صحنۀ بینالمللی رفتار کنند و به کشوری بیدردسر برای جهانیان تبدیل شوند ، دیگر نه با غزه و لبنان و یمن و سوریه و اسرائیل کار داشته باشند و نه در این کشورها هزینه کنند ، کسی هم با ایران مشکلی نداشته باشد که آنرا تحریم کند یا مانند عربستان و اسرائیل بخواهد در امور آن اختلال ایجاد کند ، شرکتهای ژاپنی و اروپایی برای سرمایه گذاری و دادن تکنولوژیهای روز به ایران تردید نداشته باشند و ایران به جای یک قطب نظامی و امنیتی در #منطقه ، به قطبی تأثیر گذار در تولید انرژی جهان تبدیل شود ، نفت و گاز مورد نیاز اروپاییها و ژاپنیها را تامین کند و سایر اقلام خود را نیز به همه جای دنیا صادر کند و در نهایت مردم هم مانند مردمان سایر کشورها در رفاهی نسبی زندگی کنند مثل مردم مالزی ، کره ، تایوان یا قطر ..
خب ؟ مشکل کجاست ؟ چرا اینطور نشد و نمیشود ؟ چرا به قول #ظریف ما انتخاب کردهایم که طور دیگری زندگی کنیم ؟؟ چرا دغدغۀ آینده و اضطراب بخشی از زندگی همۀ ما شده است ؟؟؟ پاسخ به این سوالات دلایل متنوعی دارد اما بدون شک یکی از اصلیترین مسببان حال فعلی ما همین #روسیه است
روسیه تنها سه چیز برای فروش دارد :
گاز ، نفت ، سلاح
در اکثر جنگها و نزاعهای منطقهای که در جریان است مانند بحران یمن ، سوریه ، عراق افغانستان و … که ایران هم (ماشالله) در تمام عرصهها حضور فعال دارد بیشتر سلاحهایی که استفاده میشوند روسی هستند ، به روایتی تعداد کلاشینکوفهای روسی در داخل یمن از جمعیت این کشور بیشتر است ، پس اگر ایران سر به راه باشد قطعا این فروش بالای اسلحه هم با افت محسوسی همراه خواهد شد
اروپاییها بزرگترین مصرفکنندۀ نفت و گاز جهان هستند که عمدۀ نیازشان را از روسیه تامین میکنند و درست به همین دلیل بود که در زمان تنش میان اکراین و روسیه ، اتحادیۀ اروپا برخلاف میل خود نتوانست روسیه را تحریم کند زیرا به یاد سرمای زمستان و نیاز خود به گاز روسها افتاد ، خوب اگر ایران کشور نرمال و بیدردسری بود که با یک لوله گاز مستقیم نیاز اروپاییها را تامین میکرد دیگر آنها دلیلی برای باج به پوتین نداشتند .
🔴 اگر فروش اسلحه ، نفت و گاز پایین بیاید روسیه دیگر ابرقدرت نیست چون اقتصاد این کشور بسیار بیشتر از ما وابسته به نفت است مثلا آیا شما تاکنون کالای Made in Russia در بازار دیدهاید ؟؟ پس اگر ایران به شرایطی که گفتیم برسد قطعا روسیه دیگر نمیتواند به راحتی در منطقه جولان بدهد و باید سر براه شود لذا به نظر میرسد نخستین مانع در مسیر توسعه و پیشرفت ایران ، عطش قدرت و توسعه طلبی #پوتین باشد . هر چند نباید به او خرده گرفت چون روسها هم مانند تمام کشورها اول به دنبال تامین #منافع حداکثری خودشان هستند پس طبیعتا از تمام اهرمها بهره میبرند ... مشکل اصلی سیاستهای ماست که به جای تامین منافع #ملی در تامین #منافع_نظام خلاصه شده است.
@Library_Telegram
🔴 شرکت نفت #روسیه اعلام کرد که به دلیل تحریمهای آمریکا از پروژههای نفتی ایران خارج خواهد شد ، این شرکت برای توسعه دو میدان نفتی ( آبان و پایدار غرب ) با ایران قرارداد امضا کرده بود
آیا این خبر تعجب آور است ؟؟ همۀ ما این ادعا که روسیه شریک #راهبردی ایران در منطقه و جهان است را بارها از دهان مقامات جمهوری اسلامی شنیدهایم ولی آیا این ادعا اصلا صحت دارد ؟؟
فرض کنید ایرانیان از همین امروز مانند یک کشور #نرمال در صحنۀ بینالمللی رفتار کنند و به کشوری بیدردسر برای جهانیان تبدیل شوند ، دیگر نه با غزه و لبنان و یمن و سوریه و اسرائیل کار داشته باشند و نه در این کشورها هزینه کنند ، کسی هم با ایران مشکلی نداشته باشد که آنرا تحریم کند یا مانند عربستان و اسرائیل بخواهد در امور آن اختلال ایجاد کند ، شرکتهای ژاپنی و اروپایی برای سرمایه گذاری و دادن تکنولوژیهای روز به ایران تردید نداشته باشند و ایران به جای یک قطب نظامی و امنیتی در #منطقه ، به قطبی تأثیر گذار در تولید انرژی جهان تبدیل شود ، نفت و گاز مورد نیاز اروپاییها و ژاپنیها را تامین کند و سایر اقلام خود را نیز به همه جای دنیا صادر کند و در نهایت مردم هم مانند مردمان سایر کشورها در رفاهی نسبی زندگی کنند مثل مردم مالزی ، کره ، تایوان یا قطر ..
خب ؟ مشکل کجاست ؟ چرا اینطور نشد و نمیشود ؟ چرا به قول #ظریف ما انتخاب کردهایم که طور دیگری زندگی کنیم ؟؟ چرا دغدغۀ آینده و اضطراب بخشی از زندگی همۀ ما شده است ؟؟؟ پاسخ به این سوالات دلایل متنوعی دارد اما بدون شک یکی از اصلیترین مسببان حال فعلی ما همین #روسیه است
روسیه تنها سه چیز برای فروش دارد :
گاز ، نفت ، سلاح
در اکثر جنگها و نزاعهای منطقهای که در جریان است مانند بحران یمن ، سوریه ، عراق افغانستان و … که ایران هم (ماشالله) در تمام عرصهها حضور فعال دارد بیشتر سلاحهایی که استفاده میشوند روسی هستند ، به روایتی تعداد کلاشینکوفهای روسی در داخل یمن از جمعیت این کشور بیشتر است ، پس اگر ایران سر به راه باشد قطعا این فروش بالای اسلحه هم با افت محسوسی همراه خواهد شد
اروپاییها بزرگترین مصرفکنندۀ نفت و گاز جهان هستند که عمدۀ نیازشان را از روسیه تامین میکنند و درست به همین دلیل بود که در زمان تنش میان اکراین و روسیه ، اتحادیۀ اروپا برخلاف میل خود نتوانست روسیه را تحریم کند زیرا به یاد سرمای زمستان و نیاز خود به گاز روسها افتاد ، خوب اگر ایران کشور نرمال و بیدردسری بود که با یک لوله گاز مستقیم نیاز اروپاییها را تامین میکرد دیگر آنها دلیلی برای باج به پوتین نداشتند .
🔴 اگر فروش اسلحه ، نفت و گاز پایین بیاید روسیه دیگر ابرقدرت نیست چون اقتصاد این کشور بسیار بیشتر از ما وابسته به نفت است مثلا آیا شما تاکنون کالای Made in Russia در بازار دیدهاید ؟؟ پس اگر ایران به شرایطی که گفتیم برسد قطعا روسیه دیگر نمیتواند به راحتی در منطقه جولان بدهد و باید سر براه شود لذا به نظر میرسد نخستین مانع در مسیر توسعه و پیشرفت ایران ، عطش قدرت و توسعه طلبی #پوتین باشد . هر چند نباید به او خرده گرفت چون روسها هم مانند تمام کشورها اول به دنبال تامین #منافع حداکثری خودشان هستند پس طبیعتا از تمام اهرمها بهره میبرند ... مشکل اصلی سیاستهای ماست که به جای تامین منافع #ملی در تامین #منافع_نظام خلاصه شده است.
@Library_Telegram
#برجام #ایران #آمریکا #چین #توافق #اقتصاد_ایران
#چین مهم ترین و بزرگترین صادر کننده کالا و دریافت کننده پول در #دنیا به حساب می آید ( یک اقتصاددان می خواند صادرکننده #تورم_منفی ) و در طرف مقابل #آمریکا به عنوان بزرگترین وارد کننده کالا و خدمات در دنیا، و صادر کننده پول - #دلار - به تجارت جهانی ست (یک #اقتصاددان می خواند صادر کننده تورم مثبت)؛ با رشد اقتصادی پیش بینی شده برای چین، بنظر می رسد در سال 2025 اقتصاد چین گوی رقابت را نسبت به اقتصاد آمریکا ربوده و به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان قد علم کند. به دلایل متعددی که از حوصله این بحث خارج است، این موضوع با توجه به مقدمه گفته شده، نابود کننده تجارت جهانی و اقتصاد آمریکا خواهد بود.
#آمریکا هر کاری می کند تا این روند را متوقف کند و مقامات آمریکا نهایت تلاش خود را می کنند تا اجازه تداوم رشد اقتصادی چین را ندهند، گزینه های پیش رو شامل تحریم، گزینه نظامی و محدود کردن ورود انرژی یا کالای اولیه به چین با روش های اقتصادی است، دو گزینه اول منتفی ست، به دلیل قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی چین و سرمایه گذاری های بزرگی که چینی ها در آمریکا انجام داده اند، گزینه سوم اما گزینه ظریفی بنظر می رسد، اینکه چین امکان اینکه روی واردات انرژی برنامه ریزی بدون ریسک داشته باشد را از دست بدهد.
در دنیا سه کشور مهم صادر کننده انرژی وجود دارد که جزو متحدین آمریکا به حساب نمی آیند و در واقع آمریکا تسلط کافی بر منابع و تصمیمات آنها ندارد، روسیه، ونزوئلا و ایران؛ روسیه به خودی خود شریک اقتصادی کم ریسکی برای چین محسوب نمی شود، و به نوعی با آمریکا در موضوع مهار چین منافع مشترک منطقه ای نیز دارد، گزینه دوم ونزوئلا ست، که صادرات نفت و انرژی از ونزوئلا به چین کاملا غیر اقتصادی ست و در نهایت در صورت وقوع، اجازه تولید با قیمت های رقابتی را از چین به دلیل افزایش هزینه تولید می گیرد، در دنیا تنها کشوری که متحد آمریکا نیست، و امکان صادرات اقتصادی نفت و انرژی به این کشور را دارد، #ایران است.
نظر نگارنده این است که ایالات متحده آمریکا هر کاری می کند تا صادرات ایران را به چین محدود کند، چه با بهانه تحریم، چه #برجام ، آمریکا نیاز دارد با ایران در این موضوع توافق کند. به عنوان یک تحلیلگر اقتصادی، انتظار دستیابی به یک توافق، یا ایجاد یک فهم مشترک متقابل را در ماه های آینده بسیار زیاد تلقی می کنم.
در اخبار این روزها، درخواست #ترامپ برای خروج شرکت های آمریکایی از چین، نزدیکی روابط #آمریکا با #روسیه ، و همچنین حمایت همه جانبه چین از واردات نفت از ایران، شاهدی بر این تحلیل تلقی می شود.
#شهاب_موسوی
@Library_Telegram
#چین مهم ترین و بزرگترین صادر کننده کالا و دریافت کننده پول در #دنیا به حساب می آید ( یک اقتصاددان می خواند صادرکننده #تورم_منفی ) و در طرف مقابل #آمریکا به عنوان بزرگترین وارد کننده کالا و خدمات در دنیا، و صادر کننده پول - #دلار - به تجارت جهانی ست (یک #اقتصاددان می خواند صادر کننده تورم مثبت)؛ با رشد اقتصادی پیش بینی شده برای چین، بنظر می رسد در سال 2025 اقتصاد چین گوی رقابت را نسبت به اقتصاد آمریکا ربوده و به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان قد علم کند. به دلایل متعددی که از حوصله این بحث خارج است، این موضوع با توجه به مقدمه گفته شده، نابود کننده تجارت جهانی و اقتصاد آمریکا خواهد بود.
#آمریکا هر کاری می کند تا این روند را متوقف کند و مقامات آمریکا نهایت تلاش خود را می کنند تا اجازه تداوم رشد اقتصادی چین را ندهند، گزینه های پیش رو شامل تحریم، گزینه نظامی و محدود کردن ورود انرژی یا کالای اولیه به چین با روش های اقتصادی است، دو گزینه اول منتفی ست، به دلیل قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی چین و سرمایه گذاری های بزرگی که چینی ها در آمریکا انجام داده اند، گزینه سوم اما گزینه ظریفی بنظر می رسد، اینکه چین امکان اینکه روی واردات انرژی برنامه ریزی بدون ریسک داشته باشد را از دست بدهد.
در دنیا سه کشور مهم صادر کننده انرژی وجود دارد که جزو متحدین آمریکا به حساب نمی آیند و در واقع آمریکا تسلط کافی بر منابع و تصمیمات آنها ندارد، روسیه، ونزوئلا و ایران؛ روسیه به خودی خود شریک اقتصادی کم ریسکی برای چین محسوب نمی شود، و به نوعی با آمریکا در موضوع مهار چین منافع مشترک منطقه ای نیز دارد، گزینه دوم ونزوئلا ست، که صادرات نفت و انرژی از ونزوئلا به چین کاملا غیر اقتصادی ست و در نهایت در صورت وقوع، اجازه تولید با قیمت های رقابتی را از چین به دلیل افزایش هزینه تولید می گیرد، در دنیا تنها کشوری که متحد آمریکا نیست، و امکان صادرات اقتصادی نفت و انرژی به این کشور را دارد، #ایران است.
نظر نگارنده این است که ایالات متحده آمریکا هر کاری می کند تا صادرات ایران را به چین محدود کند، چه با بهانه تحریم، چه #برجام ، آمریکا نیاز دارد با ایران در این موضوع توافق کند. به عنوان یک تحلیلگر اقتصادی، انتظار دستیابی به یک توافق، یا ایجاد یک فهم مشترک متقابل را در ماه های آینده بسیار زیاد تلقی می کنم.
در اخبار این روزها، درخواست #ترامپ برای خروج شرکت های آمریکایی از چین، نزدیکی روابط #آمریکا با #روسیه ، و همچنین حمایت همه جانبه چین از واردات نفت از ایران، شاهدی بر این تحلیل تلقی می شود.
#شهاب_موسوی
@Library_Telegram
#یک_دقیقه_مطالعه
سوابق فرهنگی و تاریخی #ایران و #روسیه در نمایشگاهی با نام کاغذ سرخ در تهران به نمایش گذاشته شده که در آن اسناد، نقشههای تاریخی، سیاستهای فرهنگی شوروی و تاثیر آن بر تاریخ معاصر و فرهنگ ایران بررسی میشود و آدرس نمایشگاه در اینترنت موجود است.
برای ما ایرانیان که یک دورۀ طولانی طعم همسایگی با روسیه را چشیدهایم و عطش سیریناپذیر این کشور در دخالت در امور ایران را تجربه کردیم دیدن این نمایشگاه بسیار پرمعناست، از پیشروی و قتلعام وحشیانه ارتش تزارها در خاک ایران در اوایل قرن نوزدهم، عهدنامههای گلستان و ترکمانچای، لیاخوف روسی و بمباران مجلس نوپای شورای ملی، تلاش استالین برای جدا کردن آذربایجان و از همه مهمتر تاثیرات بسیار شور افکار کمونیسم روسی بر تحولات فکری و سیاسی حکومت ایران در ۵٠ سال اخیر بهای سنگینی ست که ایرانیان در راه این همسایگی دست و پا گیر پرداختند و حتی امروز که بیش از دو دهه از فرو ریختن مرزهای خاکی ایران با روسیه میگذرد همچنان سنگینی حضور مسکو در فضای سیاست تهران به شدت احساس میشود ... اما به زنجیر کشیدن ملتها مردم روسیه را خوشبخت نکرد زیرا هنگامی که نظامیان شوروی در پایگاههای نظامی خود در نقاط مختلف جهان، از کوبا تا آنگولا جولان میدادند ساکنان نگونبخت مسکو و لنینگراد باید در صفوف طولانی منتظر دریافت روغن و صابون میایستادند و هر روز در حسرت شکاف به وجود آمده میان سطح زندگی خودشان با شهروندان نیمۀ غربی اروپا و آمریکا آه میکشیدند.
#ماکسیم_گورکی نویسنده شهیر روس در کتاب «افکار نابهنگام» دربارۀ اوضاع و احوال آن روزهای شوروی مینویسد : ما فرزندان روسیهٔ سالهای وحشتناکی هستیم که هرگز فراموش نخواهند شد زیرا نه تنها برنامههای تسلیحاتی، نظامی و فضایی در اولویت نخست بودجهبندی کشور قرار دارند بلکه تنها بخش از اقتصاد شوروی که بر اساس ( اقتصاد بازار ) اداره میشود و مصرفکنندگان آن میتوانند مثل غربیها بگویند نه نه نه این آن چیزی نیست که ما میخواهیم بعد همان تسلیحاتی که مطبوعشان است انتخاب کنند نظامیان هستند.
@Library_Telegram
سوابق فرهنگی و تاریخی #ایران و #روسیه در نمایشگاهی با نام کاغذ سرخ در تهران به نمایش گذاشته شده که در آن اسناد، نقشههای تاریخی، سیاستهای فرهنگی شوروی و تاثیر آن بر تاریخ معاصر و فرهنگ ایران بررسی میشود و آدرس نمایشگاه در اینترنت موجود است.
برای ما ایرانیان که یک دورۀ طولانی طعم همسایگی با روسیه را چشیدهایم و عطش سیریناپذیر این کشور در دخالت در امور ایران را تجربه کردیم دیدن این نمایشگاه بسیار پرمعناست، از پیشروی و قتلعام وحشیانه ارتش تزارها در خاک ایران در اوایل قرن نوزدهم، عهدنامههای گلستان و ترکمانچای، لیاخوف روسی و بمباران مجلس نوپای شورای ملی، تلاش استالین برای جدا کردن آذربایجان و از همه مهمتر تاثیرات بسیار شور افکار کمونیسم روسی بر تحولات فکری و سیاسی حکومت ایران در ۵٠ سال اخیر بهای سنگینی ست که ایرانیان در راه این همسایگی دست و پا گیر پرداختند و حتی امروز که بیش از دو دهه از فرو ریختن مرزهای خاکی ایران با روسیه میگذرد همچنان سنگینی حضور مسکو در فضای سیاست تهران به شدت احساس میشود ... اما به زنجیر کشیدن ملتها مردم روسیه را خوشبخت نکرد زیرا هنگامی که نظامیان شوروی در پایگاههای نظامی خود در نقاط مختلف جهان، از کوبا تا آنگولا جولان میدادند ساکنان نگونبخت مسکو و لنینگراد باید در صفوف طولانی منتظر دریافت روغن و صابون میایستادند و هر روز در حسرت شکاف به وجود آمده میان سطح زندگی خودشان با شهروندان نیمۀ غربی اروپا و آمریکا آه میکشیدند.
#ماکسیم_گورکی نویسنده شهیر روس در کتاب «افکار نابهنگام» دربارۀ اوضاع و احوال آن روزهای شوروی مینویسد : ما فرزندان روسیهٔ سالهای وحشتناکی هستیم که هرگز فراموش نخواهند شد زیرا نه تنها برنامههای تسلیحاتی، نظامی و فضایی در اولویت نخست بودجهبندی کشور قرار دارند بلکه تنها بخش از اقتصاد شوروی که بر اساس ( اقتصاد بازار ) اداره میشود و مصرفکنندگان آن میتوانند مثل غربیها بگویند نه نه نه این آن چیزی نیست که ما میخواهیم بعد همان تسلیحاتی که مطبوعشان است انتخاب کنند نظامیان هستند.
@Library_Telegram
Telegram
attach 📎
#روسیه_و_هوادارانش
روسها و هواران خارجی و ایرانی آنها می گویند که اوکراین با همکاری غرب در حال بر هم زدن امنیت روسیه بود و در واقع کشور مهاجم را تبرئه می کنند.
خب صدام هم همین توجیه را در حمله به ایران داشت و می گفت انقلاب ایران با توجه به جمعیت بالای شیعیان عراق و همچنین نظریه صدور انقلاب توسط حاکمان ایران یک خطر بالقوه امنیتی برای کشور عراق است و با همین بهانه به ایران حمله کرد.
آیا حق با صدام بود برای شروع جنگ؟ آیا حق با پوتین است؟ کمی تحلیلها را از فاز شرق پرستی خارج کنیم. ببینیم واقعیت چیست.
حق با هیچ کشور مهاجمی نیست.
روسیه اگر عرضه داشت با سیاست صحیح کشورهای همسایه خود را جذب می نمود. وقتی کشوری و یا حاکمی دافعه اش بیشتر از جاذبه است، خب کشورهای همسایه چه گناهی دارند؟
قطعا می روند سراغ قدرتهایی که هم جاذبه دارند و هم منافع آنها را بیشتر از آن کشور همسایه براورده می کنند.
حق طبیعی هر ملتی است که روش سیاسی خودش را انتخاب کند بدون دخالت دیگران.
مردم اوکراین هم روسیه و سیاستهایش را قبول ندارند و در یک رای گیری آزاد بدون نظارت استصوابی و حذف به چیزی که دوست داشتند رای دادند.
✍ مهدی غفاری
@Library_Telegram
روسها و هواران خارجی و ایرانی آنها می گویند که اوکراین با همکاری غرب در حال بر هم زدن امنیت روسیه بود و در واقع کشور مهاجم را تبرئه می کنند.
خب صدام هم همین توجیه را در حمله به ایران داشت و می گفت انقلاب ایران با توجه به جمعیت بالای شیعیان عراق و همچنین نظریه صدور انقلاب توسط حاکمان ایران یک خطر بالقوه امنیتی برای کشور عراق است و با همین بهانه به ایران حمله کرد.
آیا حق با صدام بود برای شروع جنگ؟ آیا حق با پوتین است؟ کمی تحلیلها را از فاز شرق پرستی خارج کنیم. ببینیم واقعیت چیست.
حق با هیچ کشور مهاجمی نیست.
روسیه اگر عرضه داشت با سیاست صحیح کشورهای همسایه خود را جذب می نمود. وقتی کشوری و یا حاکمی دافعه اش بیشتر از جاذبه است، خب کشورهای همسایه چه گناهی دارند؟
قطعا می روند سراغ قدرتهایی که هم جاذبه دارند و هم منافع آنها را بیشتر از آن کشور همسایه براورده می کنند.
حق طبیعی هر ملتی است که روش سیاسی خودش را انتخاب کند بدون دخالت دیگران.
مردم اوکراین هم روسیه و سیاستهایش را قبول ندارند و در یک رای گیری آزاد بدون نظارت استصوابی و حذف به چیزی که دوست داشتند رای دادند.
✍ مهدی غفاری
@Library_Telegram