📕#شهریار
✍#نیکلا_ماکیاولی
📝#محمود_محمود

شهریار / نیکلا ماکیاولی

شهریار اثر نیکولو ماکیاولی، نویسنده و سیاستمدار ایتالیایی، بی‌گمان پرخواننده‌ترین، بحث‌انگیزترین و بدنام‌ترین اثر سیاسی همه زمان‌هاست. شهریار که در سال ۱۵۱۳ میلادی به رشته تحریر در آمد و تا سال ۱۵۳۲ به چاپ نرسید، موضوع بحث تفسیرهای متنوعی بوده است. از نوشته‌های سیاسی وی باید به دو اثر وی که دریچه‌ تازه‌ای رو به جهان سیاست باز کرد، اشاره کرد: گفتارها و شهریار. گفتارها درباره مملکت‌هایی است که به روش جمهوری اداره می‌شوند و شهریار درباره حکومت‌هایی است که به شکل پادشاهی اداره می‌شوند. ماکیاولی شهریار را در دوران سخت زندگی خود نوشت و پس از نوشتن کتاب، آن را به لورنسو مدیچی پیشکش کرد؛ به امید این‌که شغلی به دست آورد. این کتاب در سال ۱۵۵۹ در فهرست کتاب‎های ممنوعه پاپ گنجانده و نویسنده آن ماکیاولی شیطان نامیده شد.

این رساله مختصر از ۲۶ فصل (باب) تشکیل شده که هر فصل توصیه‌‌، نصیحت و تجربه‌ای است از مملکت‌داری؛ توالی منطقی آن فوق‌العاده دقیق است و طرح آن بدون وقفه و بدون انحراف از موضوع بسط می‌یابد. عناوین این فصول عبارتند از:
• فصل یکم: شهریاری‌ها بر چند گونه‌اند و شیوه‌های فراچنگ آوردنشان
• فصل دوم: درباره شهریاری‌های ارث‌برده
• فصل سوم: درباره شهریاری‌های پیوندی
• فصل چهارم: در باب مملکت داریوش که به تصرف اسکندر مقدونی درآمد
• فصل پنجم: در باب شیوه حکومت بر آن شهرها یا شهریاری‌ها که پیش از آن با قانون خود می‌زیسته‌اند
• فصل ششم: در باب آن شهریاری‌ها که به نیرو و هنر خود گیرند
• فصل هفتم: در باب شهریاری‌های نوبنیاد که به بازو و بخت دیگران گیرند
• فصل هشتم: در باب آنان که با تبهکاری به شهریاری رسند
• فصل نهم: در باب شهریاری های انتخابی
• فصل دهم: در باب ارزیابی قدرت شهریاری‌ها
• فصل یازدهم: در باب ممالکی که در تحت حکمرانی کلیسا است
• فصل دوازدهم: در باب گونه‌های سپاه و سپاهیان مزدور
• فصل سیزدهم: در باب سپاهیان کمکی، آمیخته و بومی
• فصل چهاردهم: شهریار و لشکرآرایی
• فصل پانزدهم: در باب آن‌چه مایه ستایش و نکوهش بهر مردمان است به ویژه شهریاران
• فصل شانزدهم: در باب بخشندگی و تنگ‌چشمی
• فصل هفدهم: در باب سنگدلی و نرمدلی و این‌که مهرانگیزی بهتر یا ترس‌انگیزی
• فصل هجدهم: در باب شیوه درست پیمانی شهریاران
• فصل نوزدهم: در باب پرهیز از خوار و نفرت‌انگیزشدن
• فصل بیستم: در باب سودمندی یا زیانمندی دژها و دیگر چاره‌اندیشی‌ها که شهریاران کنند
• فصل بیست و یکم: شهریار چگونه باید رفتار کند تا نام نیک کسب نماید
• فصل بیست و دوم: در باب رایزنان ویژه شهریار
• فصل بیست و سوم: چگونه از چاپلوسان می‌باید پرهیخت
• فصل بیست و چهارم: چرا شهریاران ایتالیا ممالکشان را از دست دادند
• فصل بیست و پنجم: در کارهای بشری بخت تا کجا دست‌اندرکار است و چگونه با آن می‌توان ستیزید
• فصل بیست و ششم: فراخوانشی به رهانیدن ایتالیا از چنگال بربران
در فصول اول تا نهم که به پرسش «پادشاهیها بر چندگونه‌اند و به چه شیوه‌هایی به دست می‌آیند» پاسخ داده می‌شود، روندهای مختلف تشکیل پادشاهیها بررسی می‌شود.
فصل دهم از توانایی کلی دولت برای پیکار با دشمن خارجی سخن می‌گوید و فصل یازدهم به نوع خاصی از پادشاهی اختصاص دارد، یعنی پادشاهی دولتهای کلیسا که قوانین حاکم بر زندگی دولتهای دیگر در آنها اثری ندارد. مهمتر از این در فصول سوم تا پنجم، فتح ایالات تازه به دست یک دولت جاافتاده و سازمان‌یافته را بررسی می‌کند؛ در حالی‌که فصول ششم تا نهم از تشکیل یک شبه پادشاهی مانند پادشاهیهای فرانچسکو اسفورتسا و سزار بورژیا سخن می‌گوید.
با فصول دوازدهم تا چهاردهم وارد مسائل بزرگ کلی می‌شویم که مربوط به زندگی درونی دولت است و سرانجام به یک مسئله تنها خلاصه می‌شود: تشکیل نیروهای مسلح. در اینجاست که ماکیاولی، پس از انتقاد تند و گزنده از سپاهیان مزدور می‌کوشد تا برای یک دولت ضرورت داشتن «سپاههای ملی» را که «از رعایا، شهروندان یا از خود خدمتگزاران شهریار تشکیل شده باشد» نشان دهد.
#درخواستی
https://telegram.me/Library_Telegram