@Naeene_Ma
#صنعت_نایین
رنگرزی یا صباغی
در اواخر دوران #قاجار و اوایل حکومت #پهلوی لباس اکثر مردم بخصوص رعایا خلاصه میشد به یک تنبان بنددار و یک پیراهن و یک لباده از جنس کرباس که مردم #نایین نیز به همین طریق لباس می پوشیدند.
کرباس در کارگاههای خانگی توسط زنان و در سردابه های عمومی که بیشتر در محلات #گودالو و #چهل_دختران قرار داشت بوسیله مردان بافته میشد. کرباس از جنس الیاف پنبه و رنگ اصلی آن سفید و به همین جهت برای تنوع رنگ گاهی آنرا به رنگهای نیلی، قهوه‌ای و لیمویی در می آوردند. برای این تغییرات نیاز به استاد رنگرز، کارگاه، کوره و پاتیل بود که این مهم را عده‌ای از اهالی #سرانو از جمله استاد محمد علی و استاد باقر و استاد جلیل به عهده داشتند، آنان برای رنگ آمیزی بافته های مردم از رنگهای رایج زمان و گیاهی چون ریشه روناس، پوست گردو و اسپرک استفاده میکردند. این شغل نیز مانند شغلهای سنتی دیگر در #نائین_ما جایی و نامی ندارد. البته نباید آنرا با کارگاههای رنگرزی پشم قالی مربوط ساخت بلکه منظور، کارگاههایی است که سابقأ برای رنگرزی الیاف و پارچه‌های نخی اختصاص داشت.
در راسته #بازار_قدیم شهر سه کارگاه رنگرزی و چند کارگاه در درون محلات #سرای_نو و #نوگاباد دایر و فعال بود. در پایان مشاغلی چون نمد مالی، کلاه دوزی، گلیم بافی، ندافی، گیوه دوزی، سراجی، عصاری، خراطی، گرمابه داری نیز روزگاری در این شهر وجود داشته و عده‌ای به این مشاغل سرگرم بوده اند و استادان ماهری در هر یک از این حرفه ها بوده اند که گمنام زیسته و گمنام مرده اند و در هیچ کجا نامی و یادی از آنها نیست و نمی شنویم و همچنان که خود رفته‌اند ، بیشتر این کسب و هنرها نیز رفته است.
✍استاد حسین میرزابیگی نایینی
👌کاش مسئولین مربوطه بخصوص میراث فرهنگی در راستای معرفی این مشاغل به آیندگان و گردشگران واحداث کارگاههای ذکر شده حداقل به صورت نمادین در #نائین #شهر_هزاره_های_تاریخی اقداماتی جدی را انجام دهند.
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#صنعت_نایین
رنگرزی یا صباغی
در اواخر دوران #قاجار و اوایل حکومت #پهلوی لباس اکثر مردم بخصوص رعایا خلاصه میشد به یک تنبان بنددار و یک پیراهن و یک لباده از جنس کرباس که مردم #نایین نیز به همین طریق لباس می پوشیدند.
کرباس در کارگاههای خانگی توسط زنان و در سردابه های عمومی که بیشتر در محلات #گودالو و #چهل_دختران قرار داشت بوسیله مردان بافته میشد. کرباس از جنس الیاف پنبه و رنگ اصلی آن سفید و به همین جهت برای تنوع رنگ گاهی آنرا به رنگهای نیلی، قهوه‌ای و لیمویی در می آوردند. برای این تغییرات نیاز به استاد رنگرز، کارگاه، کوره و پاتیل بود که این مهم را عده‌ای از اهالی #سرانو از جمله استاد محمد علی و استاد باقر و استاد جلیل به عهده داشتند، آنان برای رنگ آمیزی بافته های مردم از رنگهای رایج زمان و گیاهی چون ریشه روناس، پوست گردو و اسپرک استفاده میکردند. این شغل نیز مانند شغلهای سنتی دیگر در #نائین_ما جایی و نامی ندارد. البته نباید آنرا با کارگاههای رنگرزی پشم قالی مربوط ساخت بلکه منظور، کارگاههایی است که سابقأ برای رنگرزی الیاف و پارچه‌های نخی اختصاص داشت.
در راسته #بازار_قدیم شهر سه کارگاه رنگرزی و چند کارگاه در درون محلات #سرای_نو و #نوگاباد دایر و فعال بود. در پایان مشاغلی چون نمد مالی، کلاه دوزی، گلیم بافی، ندافی، گیوه دوزی، سراجی، عصاری، خراطی، گرمابه داری نیز روزگاری در این شهر وجود داشته و عده‌ای به این مشاغل سرگرم بوده اند و استادان ماهری در هر یک از این حرفه ها بوده اند که گمنام زیسته و گمنام مرده اند و در هیچ کجا نامی و یادی از آنها نیست و نمی شنویم و همچنان که خود رفته‌اند ، بیشتر این کسب و هنرها نیز رفته است.
✍استاد حسین میرزابیگی نایینی
👌کاش مسئولین مربوطه بخصوص میراث فرهنگی در راستای معرفی این مشاغل به آیندگان و گردشگران واحداث کارگاههای ذکر شده حداقل به صورت نمادین در #نائین #شهر_هزاره_های_تاریخی اقداماتی جدی را انجام دهند.
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#شعر
توصیف نایین
دوستان توصیف نایین را ندانم تا کنون بشنیده اید
یا که ابناء قدیمی را در این شهر کویری دیده اید
شهر نایین شامل هفت کوی و برزن است
مسکن و ماوای هر پیر و جوان ، مرد و زن است
کوی اول اندر اینجا کوی کلوان بوده است
لاجرم این اولین کو یا کلیدبان بوده است
دومین کویی که در نایین بود در مسجد است
زانکه این کو جایگاه بهترین مسجد است
بعد باب المسجد اینجا کوی نوگاباد هست
در حدود اندکی این کوی هم آباد هست
نام دیگر کوی نایین برزن پنجاهه است
چارمین کوی است کاینجا کنار واحه است
کوی پنجم هست اینجا برزن چهل دختران
که در آنجا غیب گشتند چهل تن از دختران
کوی ششم هم سرای نو بدان بنیاد شد
در زمان اندکی این کوی هم آباد شد
هفتمین کوی قدیمی کوی سنگ آمد پدید
کوی گودآلو بگویند از قدیم و از جدید
هر محل دارد یکی میدان خوش نقش و نگار
از برای روضه ی آل عبا آید به کار
شغل مردم اندر اینجا صنعت قالی بُوَد
از عبا بافی کنون سردابها خالی بُوَد
بعضی از این مردمان هم کارمند دولتند
از برای قوت و روزی دایماً در زحمتند
آب اگر می داشت نایین بود مانند بهشت
می توان در دشت و صحرا بهترین محصول کشت
زعفران شهر ما بسیار عطرآگین بُوَد
بهترین زعفرانها حاصل نایین بُوَد
✍محمد علی رزاقی نایینی
#رزاقی
#نایین #شهر_هزاره_های_تاریخی
#هفت_محل #بافت_قدیم
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#شعر
توصیف نایین
دوستان توصیف نایین را ندانم تا کنون بشنیده اید
یا که ابناء قدیمی را در این شهر کویری دیده اید
شهر نایین شامل هفت کوی و برزن است
مسکن و ماوای هر پیر و جوان ، مرد و زن است
کوی اول اندر اینجا کوی کلوان بوده است
لاجرم این اولین کو یا کلیدبان بوده است
دومین کویی که در نایین بود در مسجد است
زانکه این کو جایگاه بهترین مسجد است
بعد باب المسجد اینجا کوی نوگاباد هست
در حدود اندکی این کوی هم آباد هست
نام دیگر کوی نایین برزن پنجاهه است
چارمین کوی است کاینجا کنار واحه است
کوی پنجم هست اینجا برزن چهل دختران
که در آنجا غیب گشتند چهل تن از دختران
کوی ششم هم سرای نو بدان بنیاد شد
در زمان اندکی این کوی هم آباد شد
هفتمین کوی قدیمی کوی سنگ آمد پدید
کوی گودآلو بگویند از قدیم و از جدید
هر محل دارد یکی میدان خوش نقش و نگار
از برای روضه ی آل عبا آید به کار
شغل مردم اندر اینجا صنعت قالی بُوَد
از عبا بافی کنون سردابها خالی بُوَد
بعضی از این مردمان هم کارمند دولتند
از برای قوت و روزی دایماً در زحمتند
آب اگر می داشت نایین بود مانند بهشت
می توان در دشت و صحرا بهترین محصول کشت
زعفران شهر ما بسیار عطرآگین بُوَد
بهترین زعفرانها حاصل نایین بُوَد
✍محمد علی رزاقی نایینی
#رزاقی
#نایین #شهر_هزاره_های_تاریخی
#هفت_محل #بافت_قدیم
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma