امروز یکشنبه #مهرشید
۱۷ فروردین ۱۴۰۴ خورشیدی
#جشن_سروشگان
هفدهمین روز از هر ماه در گاه شماری ایرانی #سروش نام دارد و هفدهم فروردین نخستین روز سروش سال ، هنگام جشن سروشگان یا جشن هفده روز است.
ایرانیان در این روز به عبادت و نیایش پروردگار پرداخته و به زیارتگاه میرفتند. سروش در میان ایزدان نخستین کسی است که زبان به ستایش خداوند و نیایش امشا «سپندان» گشود ، نخستین کسی که مراسم مذهبی به جای آورد و پنج گاتهای زرتشت را بسرود.
ایزد سروش بر آن است تا نیروهای اهریمنی چون (خشم) ،(کنده یا مستی)،(بوشاسب یا خواب و تنبلی) و مهمتر از همه (دروغ) را از میان ببرد.
#ابوریحان_بیرونی مینویسد:
سروش اولین کسی است که مردم را برای ستایش پروردگار به زمزمه کردن امر کرده است در این روز دعا و عبادت کردن و به معبد رفتن بسیار نیک است.
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱۷ فروردین ۱۴۰۴ خورشیدی
#جشن_سروشگان
هفدهمین روز از هر ماه در گاه شماری ایرانی #سروش نام دارد و هفدهم فروردین نخستین روز سروش سال ، هنگام جشن سروشگان یا جشن هفده روز است.
ایرانیان در این روز به عبادت و نیایش پروردگار پرداخته و به زیارتگاه میرفتند. سروش در میان ایزدان نخستین کسی است که زبان به ستایش خداوند و نیایش امشا «سپندان» گشود ، نخستین کسی که مراسم مذهبی به جای آورد و پنج گاتهای زرتشت را بسرود.
ایزد سروش بر آن است تا نیروهای اهریمنی چون (خشم) ،(کنده یا مستی)،(بوشاسب یا خواب و تنبلی) و مهمتر از همه (دروغ) را از میان ببرد.
#ابوریحان_بیرونی مینویسد:
سروش اولین کسی است که مردم را برای ستایش پروردگار به زمزمه کردن امر کرده است در این روز دعا و عبادت کردن و به معبد رفتن بسیار نیک است.
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امرووز سه شنبه #بهرام_شید
۱۹ فروردین ۱۴۰۴ خورشیدی
جشن "فروردینگان" (فرودگ)
جشنی برای شادی روان درگذشتگان در آیین ایران باستان
📖در گاهشماری ایران باستان در هر ماہ، در روزی ڪه با نام آن ماہ همنام بود، جشنی برگزار میشد كه بیگمان برای زندگی اجتماعی انسانها سودمند بوده و پيش رفت روز افزون جامعه را به همراه داشته است.
در همهی اين جشنها آرمانهايی سپنت و ورجاوند چون ستايش پروردگار ، گردهمآيی، شادی و داد و دهش ديده میشود.
نخستين جشن ماهانه در هر سال، جشن فروردينگان نام دارد كه روز فروردين از ماه فروردين برابر با نوزدهم فروردین است و به آن «فُرودگ» هم میگويند.
روز و ماہ فروردین به چم فروهرها (به معنی روان درگذشتگان) و این جشن در روزگار باستان، جشن فروهرها یا روان درگذشته بود.
ایرانیان پیشین بر این باور بودند ڪه بایستی در این روز پذیرایی شایانی از روان نیاڪان خود بنمایند.
این روز را اکنون برخی از ایرانیان برای گرامیداشت فرورهای پاڪان و روان ورجاوند نیاڪان و گذشتگان خویش جشن باشڪوهی گرفته و با آیینی ویژہ این جشن را برگزار مینمایند.
"ابوریحان بیرونی" دربارہ این جشن چنین در"آثارالباقیه" نوشته است:
«ایرانیان در هنگام فروردگان در خانهے مردہ و بالای بام خانه، در فارس و خوارزم، برای پذیرایی روان مردہ خوراڪی میگذارند و بوی خوش بخور میڪنند.»
اين جشن، در پيوند با فروهر(روان) پاک درگذشتگان و نياكان است، از اينرو ایرانيان، برای شادی روان و فَروَهر درگذشتگان خود، به آرامگاهها میروند.
در اين جشن، هر فردی گُل، گياه، ميوه، «لُرک» (تركيبی از ميوههای خشک مانند، خرما، انجير، سنجد، كشمش، بادام، برگهخشک ميوهها) با خود میآورد.
بانوان آش، سيرُگ، سيرو سِداب و ديگر خوراكیها را آماده میكنند.
باشندگان با نيايشهای خود و با روشن كردن شمع و گذاشتن مواد خوشبو كننده بر روی آتش، بر روان و فروهر درگذشتگان درود میفرستند.
#جشن_فروردینگان خجسته و همایون باد.🌺
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱۹ فروردین ۱۴۰۴ خورشیدی
جشن "فروردینگان" (فرودگ)
جشنی برای شادی روان درگذشتگان در آیین ایران باستان
📖در گاهشماری ایران باستان در هر ماہ، در روزی ڪه با نام آن ماہ همنام بود، جشنی برگزار میشد كه بیگمان برای زندگی اجتماعی انسانها سودمند بوده و پيش رفت روز افزون جامعه را به همراه داشته است.
در همهی اين جشنها آرمانهايی سپنت و ورجاوند چون ستايش پروردگار ، گردهمآيی، شادی و داد و دهش ديده میشود.
نخستين جشن ماهانه در هر سال، جشن فروردينگان نام دارد كه روز فروردين از ماه فروردين برابر با نوزدهم فروردین است و به آن «فُرودگ» هم میگويند.
روز و ماہ فروردین به چم فروهرها (به معنی روان درگذشتگان) و این جشن در روزگار باستان، جشن فروهرها یا روان درگذشته بود.
ایرانیان پیشین بر این باور بودند ڪه بایستی در این روز پذیرایی شایانی از روان نیاڪان خود بنمایند.
این روز را اکنون برخی از ایرانیان برای گرامیداشت فرورهای پاڪان و روان ورجاوند نیاڪان و گذشتگان خویش جشن باشڪوهی گرفته و با آیینی ویژہ این جشن را برگزار مینمایند.
"ابوریحان بیرونی" دربارہ این جشن چنین در"آثارالباقیه" نوشته است:
«ایرانیان در هنگام فروردگان در خانهے مردہ و بالای بام خانه، در فارس و خوارزم، برای پذیرایی روان مردہ خوراڪی میگذارند و بوی خوش بخور میڪنند.»
اين جشن، در پيوند با فروهر(روان) پاک درگذشتگان و نياكان است، از اينرو ایرانيان، برای شادی روان و فَروَهر درگذشتگان خود، به آرامگاهها میروند.
در اين جشن، هر فردی گُل، گياه، ميوه، «لُرک» (تركيبی از ميوههای خشک مانند، خرما، انجير، سنجد، كشمش، بادام، برگهخشک ميوهها) با خود میآورد.
بانوان آش، سيرُگ، سيرو سِداب و ديگر خوراكیها را آماده میكنند.
باشندگان با نيايشهای خود و با روشن كردن شمع و گذاشتن مواد خوشبو كننده بر روی آتش، بر روان و فروهر درگذشتگان درود میفرستند.
#جشن_فروردینگان خجسته و همایون باد.🌺
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma