چهارشنبه‌سوری‌تان به شادی!
چهارشنبه‌سوری از سنت‌های وابسته به جشن بزرگ نوروز و گویا آغازگر این جشن است که از غروب آخرین سه‌شنبه‌ی ماه اسفند، با برافروختن بوته‌هایی از آتش، به‌صورت جمعی و در فضای باز آغاز می‌شود و تا پس از نیمه‌شب با شادمانی، پریدن از روی آتش‌ها و نیز سنت‌هایی جنبی چون آتش‌بازی و قاشق‌زنی به‌پایان می‌رسد.
برخی «سور» در این واژه را در معنایِ جشن، شادمانی، نشاط و عیش گرفته‌اند و برخی «سوری» را به معنایِ سرخ می‌دانند، چون در این جشن آتشِ سرخ افروخته می‌شود. واژه‌ی سوری در اصل «پهلوی» نیز به معنیِ سرخ است. برای نمونه، سُهرِوَرد به معنیِ گل سرخ است.
گویا نامِ نخستِ این مراسم «جشنِ سوری» بوده و واژه‌ی چهارشنبه بعدها واردِ این نام شده است. نیز، برخی شواهد و قراین موجود، مانند رواج واژه چارشمبه‌سُرخی در شهر اصفهان و استفاده از واژه‌ی سور به‌جای سرخ در بسیاری از گویش‌های رایج در فلات ایران (پشتو، لری، بختیاری و کردی) درستیِ دیدگاه دوم را تقویت می‌نماید. برخی نام‌های محلی این جشن عبارتند از: گول چارشَمبه (اردبیل)، گوله ـ گوله چارشمبه (گیلان)، کوله چوارشمبه (کردستان) و چوارشمبه‌کولی (قروه).
در قدیمی‌ترین اشاره به «شب سوری» در قرن چهارم در تاریخ بخارا اشاره‌ای به روز چهارشنبه نیست ولی از واژه «عادت قدیم» استفاده شده است که نشان‌دهنده‌ی پیشینه‌ی این جشن است: «و چون امیر منصور بن نوح به مُلک بنشست، اندر ماه شوال سال سیصد و پنجاه، به جوی مولیان، فرمود تا آن سرای را دیگر بار عمارت کردند و هر چه هلاک و ضایع شده بود بهتر از آن به حاصل کردند. آن‌گاه امیر به سرای بنشست و هنوز سال تمام نشده بود که چون شبِ سوری، چنان‌که عادت قدیم است، آتشی عظیم افروختند. پاره‌ای از آن بجست و سقف سرای درگرفت و دیگر باره جمله سرای بسوخت...».
این گمان هم که برافروختن آتش در این روز یادمان عبور سیاوش از آتش است مطرح بوده. چون در برخی منابع از نحوست روز چهارشنبه سخن رفته است.
به‌گفته‌ی ابوریحان بیرونی، هرمزد یکم، شاهنشاه ساسانی، دستور داده بود در نوروز، مکان‌های مهم را با آتش پاکیزه کنند زیرا معتقد بود که عناصر ناسالم در هوا وجود دارند.
چهارشنبه‌سوری با آیینها و جشنهای گوناگونی در سراسر سرزمین ایران فرهنگی برگزار می‌شوند که دارای مشابهت‌های زیادی با هم هستند. مهم‌ترینِ این آیینها جمع‌آوری خار و خاشاک یا توده‌های سوختنیِ دیگر از یکی دو روز پیش از چهارشنبه‌سوری از بیرون شهر ــ یا گاهی از پسماند کشاورزی همان منطقه، مثلاً در #خور برگِ خرما یا در گیلان ساقه‌ی برنج ــ و افروختن آتش در روز مقرر در فضایی همگانی (میدان روستا یا کوچه‌‌هایی مشخص از محله‌های شهری) آن‌هم به شمارِ فرد (یک، سه، پنج یا هفت کومه) است.
آتش‌افروزی در زمان غروب آفتاب یا بعد از آن انجام می‌شود و مردمان از روی آن می‌پَرَند و «سرخی تو از من، زردی من از تو» (یا در بعضی شهرها، شعری محلی با مضمونی مشابه) می‌خوانند. برخی بر این باورند که این کار آنها را از بیماری و زردرویی در سال بعد مصون می‌کند.
در قاشق‌زنی دختران و پسران جوان، چادری بر سر و روی خود می‌کشند تا شناخته نشوند و به در خانه‌ی دوستان و همسایگان خود می‌روند. صاحبخانه از صدای قاشق‌هایی که به کاسه‌ها می‌خورد به در خانه آمده و به کاسه‌های آنان آجیل چهارشنبه‌سوری، شیرینی، شکلات، نقل و پول می‌ریزد. این آیین گویا برگرفته از این باور است که روان نیکِ درگذشتگان در رستاخیز آخر سال به میان زندگان بازگشته و به شکل افرادی که رویشان پوشیده است به خانه‌ی بازماندگان سر می‌زنند و زندگان برای یادبود و برکت به آنان هدیه‌ای می‌دهند.
نوع دیگری از فال گرفتن در چهارشنبه‌سوری فالگوش است که در آن دختران جوان نیت می‌کنند، پشت دیواری می‌ایستند و به سخن رهگذران گوش فرا می‌دهند و سپس با تفسیر این سخنان پاسخ نیت خود را می‌گیرند.
#آیینهای_چهارشنبه_سوری
#چهارشنبه_سوری
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
چهارشنبه‌سوری از سنت‌های وابسته به جشن بزرگ نوروز و گویا آغازگر این جشن است که از غروب آخرین سه‌شنبه‌ی ماه اسفند، با برافروختن بوته‌هایی از آتش، به‌صورت جمعی و در فضای باز آغاز می‌شود و تا پس از نیمه‌شب با شادمانی، پریدن از روی آتش‌ها و نیز سنت‌هایی جنبی چون آتش‌بازی و قاشق‌زنی به‌پایان می‌رسد.
برخی «سور» در این واژه را در معنایِ جشن، شادمانی، نشاط و عیش گرفته‌اند و برخی «سوری» را به معنایِ سرخ می‌دانند، چون در این جشن آتشِ سرخ افروخته می‌شود. واژه‌ی سوری در اصل «پهلوی» نیز به معنیِ سرخ است. برای نمونه، سُهرِوَرد به معنیِ گل سرخ است.
گویا نامِ نخستِ این مراسم «جشنِ سوری» بوده و واژه‌ی چهارشنبه بعدها واردِ این نام شده است. نیز، برخی شواهد و قراین موجود، مانند رواج واژه چارشمبه‌سُرخی در شهر اصفهان و استفاده از واژه‌ی سور به‌جای سرخ در بسیاری از گویش‌های رایج در فلات ایران (پشتو، لری، بختیاری و کردی) درستیِ دیدگاه دوم را تقویت می‌نماید. برخی نام‌های محلی این جشن عبارتند از: گول چارشَمبه (اردبیل)، گوله ـ گوله چارشمبه (گیلان)، کوله چوارشمبه (کردستان) و چوارشمبه‌کولی (قروه).
در قدیمی‌ترین اشاره به «شب سوری» در قرن چهارم در تاریخ بخارا اشاره‌ای به روز چهارشنبه نیست ولی از واژه «عادت قدیم» استفاده شده است که نشان‌دهنده‌ی پیشینه‌ی این جشن است: «و چون امیر منصور بن نوح به مُلک بنشست، اندر ماه شوال سال سیصد و پنجاه، به جوی مولیان، فرمود تا آن سرای را دیگر بار عمارت کردند و هر چه هلاک و ضایع شده بود بهتر از آن به حاصل کردند. آن‌گاه امیر به سرای بنشست و هنوز سال تمام نشده بود که چون شبِ سوری، چنان‌که عادت قدیم است، آتشی عظیم افروختند. پاره‌ای از آن بجست و سقف سرای درگرفت و دیگر باره جمله سرای بسوخت...».
این گمان هم که برافروختن آتش در این روز یادمان عبور سیاوش از آتش است مطرح بوده. چون در برخی منابع از نحوست روز چهارشنبه سخن رفته است.
به‌گفته‌ی ابوریحان بیرونی، هرمزد یکم، شاهنشاه ساسانی، دستور داده بود در نوروز، مکان‌های مهم را با آتش پاکیزه کنند زیرا معتقد بود که عناصر ناسالم در هوا وجود دارند.
چهارشنبه‌سوری با آیینها و جشنهای گوناگونی در سراسر سرزمین ایران فرهنگی برگزار می‌شوند که دارای مشابهت‌های زیادی با هم هستند. مهم‌ترینِ این آیینها جمع‌آوری خار و خاشاک یا توده‌های سوختنیِ دیگر از یکی دو روز پیش از چهارشنبه‌سوری از بیرون شهر ــ یا گاهی از پسماند کشاورزی همان منطقه، مثلاً در #خور برگِ خرما یا در گیلان ساقه‌ی برنج ــ و افروختن آتش در روز مقرر در فضایی همگانی (میدان روستا یا کوچه‌‌هایی مشخص از محله‌های شهری) آن‌هم به شمارِ فرد (یک، سه، پنج یا هفت کومه) است.
آتش‌افروزی در زمان غروب آفتاب یا بعد از آن انجام می‌شود و مردمان از روی آن می‌پَرَند و «سرخی تو از من، زردی من از تو» (یا در بعضی شهرها، شعری محلی با مضمونی مشابه) می‌خوانند. برخی بر این باورند که این کار آنها را از بیماری و زردرویی در سال بعد مصون می‌کند.
در قاشق‌زنی دختران و پسران جوان، چادری بر سر و روی خود می‌کشند تا شناخته نشوند و به در خانه‌ی دوستان و همسایگان خود می‌روند. صاحبخانه از صدای قاشق‌هایی که به کاسه‌ها می‌خورد به در خانه آمده و به کاسه‌های آنان آجیل چهارشنبه‌سوری، شیرینی، شکلات، نقل و پول می‌ریزد. این آیین گویا برگرفته از این باور است که روان نیکِ درگذشتگان در رستاخیز آخر سال به میان زندگان بازگشته و به شکل افرادی که رویشان پوشیده است به خانه‌ی بازماندگان سر می‌زنند و زندگان برای یادبود و برکت به آنان هدیه‌ای می‌دهند.
نوع دیگری از فال گرفتن در چهارشنبه‌سوری فالگوش است که در آن دختران جوان نیت می‌کنند، پشت دیواری می‌ایستند و به سخن رهگذران گوش فرا می‌دهند و سپس با تفسیر این سخنان پاسخ نیت خود را می‌گیرند.
#آیینهای_چهارشنبه_سوری
#چهارشنبه_سوری
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#آیینهای_چهارشنبه_سوری
1 : ایرانیان با افروختن سه یا هفت کپه آتش انرژی‌های منفی را به یکی از سرچشمه‌های انرژي طبیعت سپرده و سال نو را با انرژی مثبت آغاز می‌کنند.
2 : آیین قاشق زنی، دستگیری از یکدیگر و داد و دهش را به یاد ما می‌آورد.
3: آیین کوزه شکستن، بایستگی تازه شده و دگرگونی جهان را به یاد می آورد.
4 : آجیل چهارشنبه سوری از میوه‌های خشک آماده شده و شادی‌افزای واپسین جشن ملی ایرانیان است.
5: فالگوش ایستادن باور به بازگشت فروهرهای درگذشتگان را به یاد می آورد.
6: آیین شال‌اندازی امید به رخدادهای نیک به همراه بسیاری داده‌های پروردگار در سال نو است.
ه❌❌❌❌❌❌❌❌ه
هم‌میهنان گرامی:
پاسداشت سنت‌های خوب باستانی نیکوست، اما رفتار نابجا و زیاده‌روی‌ها، نادرست و ناپسند است.
در بزرگداشت مراسم چهارشنبه سوری، چه نیکوست که همچنان کردار نیاکان‌مان را داشته باشیم و از سرگرمی‌های خطرناک که سبب سوختن و آسیب به جانمان است خودداری کنیم.
با آرزوی پیروزی و شادمانی 🌸💖🌸
#چهارشنبه_سوری
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
1 : ایرانیان با افروختن سه یا هفت کپه آتش انرژی‌های منفی را به یکی از سرچشمه‌های انرژي طبیعت سپرده و سال نو را با انرژی مثبت آغاز می‌کنند.
2 : آیین قاشق زنی، دستگیری از یکدیگر و داد و دهش را به یاد ما می‌آورد.
3: آیین کوزه شکستن، بایستگی تازه شده و دگرگونی جهان را به یاد می آورد.
4 : آجیل چهارشنبه سوری از میوه‌های خشک آماده شده و شادی‌افزای واپسین جشن ملی ایرانیان است.
5: فالگوش ایستادن باور به بازگشت فروهرهای درگذشتگان را به یاد می آورد.
6: آیین شال‌اندازی امید به رخدادهای نیک به همراه بسیاری داده‌های پروردگار در سال نو است.
ه❌❌❌❌❌❌❌❌ه
هم‌میهنان گرامی:
پاسداشت سنت‌های خوب باستانی نیکوست، اما رفتار نابجا و زیاده‌روی‌ها، نادرست و ناپسند است.
در بزرگداشت مراسم چهارشنبه سوری، چه نیکوست که همچنان کردار نیاکان‌مان را داشته باشیم و از سرگرمی‌های خطرناک که سبب سوختن و آسیب به جانمان است خودداری کنیم.
با آرزوی پیروزی و شادمانی 🌸💖🌸
#چهارشنبه_سوری
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma