@Naeene_Ma
#عبا
تا صد سال پیش در میان ایرانیان عبا ارج و قربی داشت و پوششی برای مردان بخصوص میانسالان و پیران محسوب میشد از این رو در بافت آن چه از نظر رنگ و جنس، چه از نظر دوخت و ضخامت توجه خاصی میشد. عبای نازک و ظریف برای #اعیان و تجار و کسبه، عبای مویی برای #کشاورزان و عبای ضخیم برای #چوپان ها و #ساربانان بافته میشد.
در گذشته دو نوع عبا تهیه میشد که نوع زمستانی آن ضخیم و محکم بود تا از نفوذ سرما جلوگیری کند. عمر هر عبا ۳۰ الی ۴۰ سال بوده به شرط آنکه از بید خوردگی آن جلوگیری شود.
عبا را عموما از #پشم گوسفند و #کرک شتر تهیه میکردند به این صورت که ابتدا موها را از کرک جدا میکردند که به اصطلاح موکشی میگفتند و این کار عموما توسط زنان انجام میگرفت، سپس توسط حلاجان، کرک موکشی شده حلاجی میشد و بوسیله زنان چرخ ریس تبدیل به نخ میشد، آنگاه عبابافان آن را بافته و پس از پرزگیری و تلطیف آن را اطو کرده و به صورت طاقه به بازار عرضه می کردند و توسط عبادوزان به اندازه قد و قواره خریدار دوخته میشد.
کرک شتر از آن جهت که رنگش #طبیعی و خودرنگ است احتیاج به رنگ آمیزی نداشته، مرغوبتر و گرانتر است. ولی عبای پشم گوسفند با رنگهای #گیاهی و شیمیایی بوده و قیمت کمتری دارند.
تعداد کارگاههای برجا مانده در نایین بخصوص در محله #محمدیه از نقش مؤثر این حرفه در تأمین معاش اهالی در گذشته حکایت میکند. اما چه سود که امروزه از پانصد دستگاه عبابافی که تا چند سال پیش مشغول کار بوده تنها تعداد انگشت شماری از آن باقی مانده و این خود بیانگر این نکته است که این صنعت در حال احتراض و زوال است.
✍ استاد عبدالحمید مرزوق
👌امید که ارگانهای مربوط به حفظ این هنرها و صنایع چون میراث‌فرهنگی، تدابیر بیشتری بیندیشند و امتیازاتی را به این صنایع اختصاص دهند تا از نابودی آنها جلوگیری شود.
#فرهنگ_نایین #عبابافی #صنایع_دستی #هنر
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#عبا
تا صد سال پیش در میان ایرانیان عبا ارج و قربی داشت و پوششی برای مردان بخصوص میانسالان و پیران محسوب میشد از این رو در بافت آن چه از نظر رنگ و جنس، چه از نظر دوخت و ضخامت توجه خاصی میشد. عبای نازک و ظریف برای #اعیان و تجار و کسبه، عبای مویی برای #کشاورزان و عبای ضخیم برای #چوپان ها و #ساربانان بافته میشد.
در گذشته دو نوع عبا تهیه میشد که نوع زمستانی آن ضخیم و محکم بود تا از نفوذ سرما جلوگیری کند. عمر هر عبا ۳۰ الی ۴۰ سال بوده به شرط آنکه از بید خوردگی آن جلوگیری شود.
عبا را عموما از #پشم گوسفند و #کرک شتر تهیه میکردند به این صورت که ابتدا موها را از کرک جدا میکردند که به اصطلاح موکشی میگفتند و این کار عموما توسط زنان انجام میگرفت، سپس توسط حلاجان، کرک موکشی شده حلاجی میشد و بوسیله زنان چرخ ریس تبدیل به نخ میشد، آنگاه عبابافان آن را بافته و پس از پرزگیری و تلطیف آن را اطو کرده و به صورت طاقه به بازار عرضه می کردند و توسط عبادوزان به اندازه قد و قواره خریدار دوخته میشد.
کرک شتر از آن جهت که رنگش #طبیعی و خودرنگ است احتیاج به رنگ آمیزی نداشته، مرغوبتر و گرانتر است. ولی عبای پشم گوسفند با رنگهای #گیاهی و شیمیایی بوده و قیمت کمتری دارند.
تعداد کارگاههای برجا مانده در نایین بخصوص در محله #محمدیه از نقش مؤثر این حرفه در تأمین معاش اهالی در گذشته حکایت میکند. اما چه سود که امروزه از پانصد دستگاه عبابافی که تا چند سال پیش مشغول کار بوده تنها تعداد انگشت شماری از آن باقی مانده و این خود بیانگر این نکته است که این صنعت در حال احتراض و زوال است.
✍ استاد عبدالحمید مرزوق
👌امید که ارگانهای مربوط به حفظ این هنرها و صنایع چون میراث‌فرهنگی، تدابیر بیشتری بیندیشند و امتیازاتی را به این صنایع اختصاص دهند تا از نابودی آنها جلوگیری شود.
#فرهنگ_نایین #عبابافی #صنایع_دستی #هنر
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma