اطلاعاتی عمومی درباره #میانمار (#برمه)، مردم #روهینگیا و پرونده مطالب اخیر درباره سرکوب آنان
◄میانمار کشوری است در جنوب شرقی آسیا، هم‌مرز با تایلند، لائوس، چین، هندوستان، بنگلادش و خیلج بنگلادش. پیشتر عنوان آن برمه بوده است.
میانمار حدود ۵۱,۵ میلیون نفر جمعیت دارد. پایتخت آن از سال ۲۰۰۵ نایپیداو است. پایتخت پیشین یانگون (نام قدیم: رانگون) حدود ۵,۲ میلیون جمعیت دارد و بزرگترین شهر کشور محسوب می‌شود.
میانمار از اقوام مختلف تشکیل شده است. اکثریت از قوم برمه‌ای هستند (بین ۶۰ تا ۷۰ درصد). تقسیم‌بندی قومیتی با تقسیم‌بندی مذهبی درآمیخته است. اکثریت مردم (بین ۸۰ تا ۹۰ درصد) بودایی هستند. مسیحیان و مسلمانان حدودا شمار یکسانی دارند، هر یک بین ۴ تا ۶ درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند. یک اقلیت کم‌شمار هندومذهب هم در میانمار وجود دارد.
برمه در قرن ۱۹ زیر سلطه انگلستان درآمد. کشور سرانجام در سال ۱۹۴۸ مستقل شد. از آن زمان، حوادث کشور را درگیری‌های قومی و حکومت‌های نظامی رقم می‌زنند. در قرن ۲۱ به تدریج گام‌هایی به سمت تقسیم قدرت با غیرنظامیان برداشته شد و دیکتاتوری نظامی رسما در سال ۲۰۱۰ پایان یافت. نظامیان اما همچنان نقش عمده‌ای را در هیئت حاکمه دارند.
اقتصاد کشور با رانت‌خواری و فساد درآمیخته و رانت‌خواری مانع عمده پیشرفت روند دموکراتیزاسیون است. نظامیان حضور خود را در صحنه قدرت با ناآرامی‌ها در میان اقلیت‌ها که خواهان خودمختاری هستند، موجه می‌کنند. آنها برای رانت‌خواری مبلغ یک تمامیت‌خواهی ناسیونالیستی قوم مسلط هستند که همپیوند با آن سرکوب اقلیت‌ها و اقوام است.
◄مردمی که با عنوان روهینگیا نامیده می‌شوند و هویتشان به مسلمان بودن تقلیل داده شده، از ستمدیده‌ترین گروه‌های قومی در جهان هستند. آنها جزو اقوام رسمی میانمار محسوب نمی‌شوند، در نتیجه تابعیت میانماری ندارند. حق ندارند زمین داشته باشند، حق تحصیل ندارند، گذرنامه ندارند، در داخل کشور هم امکان مسافرتشان محدود است. آنانی که در میانمار زندگی می‌کنند حدود یک میلیون و صد هزار نفر هستند، عمدتا در ایالت راخین (غرب کشور) زندگی می‌کنند و یا اینجا و آنجا پراکنده شده‌اند. بخش بزرگی روهینگیایی‌ها که زمانی در میانمار می‌زیستند اکنون به دیگر کشورها در آسیای جنوبی و مناطق دیگر رفته‌اند و زندگی‌شان عمدتا با مشقت و فقر می‌گذرد.
قدرت مرکزی در میانمار مردم روهینگیا را بنگالی می‌خواند و چون اکنون می‌توان سرکوب اسلام‌گرایان را خوب در داخل و خارج فروخت، مقاومت آنها را تروریستی نامیده و با سرکوب شدید قصد راندن همه آنها را به بنگلادش دارد.
در روند به اصطلاح "دموکراتیک شدن" در دوره اخیر اسمی از به رسمیت شناختن حقوق آنان، حتا در حد ساده شهروندی، در میان نبوده است. "دموکراتیک شدن" در میانمار تنها به معنای تجدید سهم‌بندی در توزیع امتیازها میان نخبگان دسته‌های مختلف بوده است.
خانم #آنگ_سان_سو_چی، هم که اکنون رهبر ملی کشور محسوب می‌شود و زمانی نماد مقاومت در برابر نظامیان و دفاع از حقوق بشر دانسته می‌شد، جزئی از همین بازی برای توزیع قدرت است. قضیه او باز هم تکرارکننده این درس است: شاخص دفاع از حقوق بشر، دفاع از کسانی است که در نظام مستقر امتیازها بی‌حق و بی‌امتیاز هستند...
https://www.radiozamaneh.com/357642
—------
◄ برای دریافت فیلترشکن «سایفون» زمانه، یک ایمیل خالی ارسال کنید به:
zamaneh@psiphon3.com
—------
◄ کانال زمانه در تلگرام:
https://telegram.me/radiozamaneh
◄ زمانه در اینستاگرام:
http://www.instagram.com/radiozamaneh
◄ زمانه در توئیتر
https://twitter.com/radiozamaneh
◄میانمار کشوری است در جنوب شرقی آسیا، هم‌مرز با تایلند، لائوس، چین، هندوستان، بنگلادش و خیلج بنگلادش. پیشتر عنوان آن برمه بوده است.
میانمار حدود ۵۱,۵ میلیون نفر جمعیت دارد. پایتخت آن از سال ۲۰۰۵ نایپیداو است. پایتخت پیشین یانگون (نام قدیم: رانگون) حدود ۵,۲ میلیون جمعیت دارد و بزرگترین شهر کشور محسوب می‌شود.
میانمار از اقوام مختلف تشکیل شده است. اکثریت از قوم برمه‌ای هستند (بین ۶۰ تا ۷۰ درصد). تقسیم‌بندی قومیتی با تقسیم‌بندی مذهبی درآمیخته است. اکثریت مردم (بین ۸۰ تا ۹۰ درصد) بودایی هستند. مسیحیان و مسلمانان حدودا شمار یکسانی دارند، هر یک بین ۴ تا ۶ درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند. یک اقلیت کم‌شمار هندومذهب هم در میانمار وجود دارد.
برمه در قرن ۱۹ زیر سلطه انگلستان درآمد. کشور سرانجام در سال ۱۹۴۸ مستقل شد. از آن زمان، حوادث کشور را درگیری‌های قومی و حکومت‌های نظامی رقم می‌زنند. در قرن ۲۱ به تدریج گام‌هایی به سمت تقسیم قدرت با غیرنظامیان برداشته شد و دیکتاتوری نظامی رسما در سال ۲۰۱۰ پایان یافت. نظامیان اما همچنان نقش عمده‌ای را در هیئت حاکمه دارند.
اقتصاد کشور با رانت‌خواری و فساد درآمیخته و رانت‌خواری مانع عمده پیشرفت روند دموکراتیزاسیون است. نظامیان حضور خود را در صحنه قدرت با ناآرامی‌ها در میان اقلیت‌ها که خواهان خودمختاری هستند، موجه می‌کنند. آنها برای رانت‌خواری مبلغ یک تمامیت‌خواهی ناسیونالیستی قوم مسلط هستند که همپیوند با آن سرکوب اقلیت‌ها و اقوام است.
◄مردمی که با عنوان روهینگیا نامیده می‌شوند و هویتشان به مسلمان بودن تقلیل داده شده، از ستمدیده‌ترین گروه‌های قومی در جهان هستند. آنها جزو اقوام رسمی میانمار محسوب نمی‌شوند، در نتیجه تابعیت میانماری ندارند. حق ندارند زمین داشته باشند، حق تحصیل ندارند، گذرنامه ندارند، در داخل کشور هم امکان مسافرتشان محدود است. آنانی که در میانمار زندگی می‌کنند حدود یک میلیون و صد هزار نفر هستند، عمدتا در ایالت راخین (غرب کشور) زندگی می‌کنند و یا اینجا و آنجا پراکنده شده‌اند. بخش بزرگی روهینگیایی‌ها که زمانی در میانمار می‌زیستند اکنون به دیگر کشورها در آسیای جنوبی و مناطق دیگر رفته‌اند و زندگی‌شان عمدتا با مشقت و فقر می‌گذرد.
قدرت مرکزی در میانمار مردم روهینگیا را بنگالی می‌خواند و چون اکنون می‌توان سرکوب اسلام‌گرایان را خوب در داخل و خارج فروخت، مقاومت آنها را تروریستی نامیده و با سرکوب شدید قصد راندن همه آنها را به بنگلادش دارد.
در روند به اصطلاح "دموکراتیک شدن" در دوره اخیر اسمی از به رسمیت شناختن حقوق آنان، حتا در حد ساده شهروندی، در میان نبوده است. "دموکراتیک شدن" در میانمار تنها به معنای تجدید سهم‌بندی در توزیع امتیازها میان نخبگان دسته‌های مختلف بوده است.
خانم #آنگ_سان_سو_چی، هم که اکنون رهبر ملی کشور محسوب می‌شود و زمانی نماد مقاومت در برابر نظامیان و دفاع از حقوق بشر دانسته می‌شد، جزئی از همین بازی برای توزیع قدرت است. قضیه او باز هم تکرارکننده این درس است: شاخص دفاع از حقوق بشر، دفاع از کسانی است که در نظام مستقر امتیازها بی‌حق و بی‌امتیاز هستند...
https://www.radiozamaneh.com/357642
—------
◄ برای دریافت فیلترشکن «سایفون» زمانه، یک ایمیل خالی ارسال کنید به:
zamaneh@psiphon3.com
—------
◄ کانال زمانه در تلگرام:
https://telegram.me/radiozamaneh
◄ زمانه در اینستاگرام:
http://www.instagram.com/radiozamaneh
◄ زمانه در توئیتر
https://twitter.com/radiozamaneh
رادیو زمانه
در میانمار چه می‌گذرد؟ | رادیو زمانه
اطلاعاتی عمومی درباره میانمار (برمه)، مردم روهینگیا و پرونده مطالب اخیر درباره سرکوب آنان