🟣🟣🟣 وزارت نیرو؛ برخی متخصصان حوزه آب، چاخویان و نبردی نابرابر علیه پایداری سرزمین

🔹 چندی پیش مجله تلگرامی صدای پای آب به آدرس @sedayepayeab1 لیست برخی از کارشناسان و تصمیم سازان وزارت نیرو و شرکت های مشاور را منتشر کرد؛ افرادی که برخی از آن ها با وجود تخصص های بالا در خدمت ساختار آبسالار کمر به نابودی سرزمین بسته اند. محسن فاتحی پژوهنده تاریخ در یادداشتی با اشاره به نقش #چاخویان به عنوان کارشناسان منابع آب به نقش مخرب این افراد در نابودی تمدن ها و جنگ نابرابر در قالب سلطه بر آب به منظور شکست دیگر اقوام اشاره کرد. با توجه به نقش مخرب چاخویان در خدمت سلطه گران و همانند سازی عملکرد این افراد با برخی کارشناسان منابع آب حامی پروژه های انتقال آب؛ یادداشت #محسن_فاتحی خواندنی است:

🔹 «چاخو» هرچند واژۀ غریبی است اما در قدیم «چاخویان» شأن و منزلت زیادی داشته‌اند. چاخو همان «چاهخو» است که بزرگان گمان می‌برند بلکه تصحیف «چاهجو» باشد، یعنی به همان دلایلی که ملک‌الشعرا در مورد نُسّاخ آورده است، شاید نقطه از زیر به زبر رفته باشد، کسی هم از طرفداران فضل‌الله استرآبادی و محمود پسیخانی نبوده که بخروشد بر این تحریف. اما چیزی که من دیدم و ردّش را زدم همان «چاخو» ذکر شده است بیشتر در کتب قدیم به‌خصوص در جنگ‌ها که چاخویان همراه سپاه بودند و وقتی کار محاصره به ماه‌ها می‌کشید دست به کار می‌شدند و با دانشی که از پدرانشان میراث داشتند مسیر ورود آب‌های زیرزمینی به قلعه را کشف می‌کردند، در همان مسیر چاه حفر می‎‌کردند سپس رو به قلعه و چاه اصلی آب آشامیدنی نقب می‌زدند و به چاه می‌رسیدند و آن را با گل و لای و سنگ می‌انباشتند و به هفته نمی‌رسید که ساکنان قلعه از بی‌آبی تسلیم می‌شدند.

🔹 این چاخویان در حقیقت مقنیان قهار روزگار بودند یا به قول اسفزاری در روضات‌الجنات «کاریزکنان» که آب را بو می‌کشیدند و به قول صاحب مروج‌الذهب حتی از روی حرکت مورچگان از وجود آب و عمق آن آگاه می‌شدند، به همین خاطر مبارکشاه در آداب‌الحرب تیشه و کج بیل و کلنگ را در ردیف ملزومات حرب آورده است.

🔹 وقتی شاهرخ پشت قلعۀ اوک سیستان بود و از جنگ منجنیق و قرابغراها کاری پیش نبرد، همین چاخویان بودند که نقب زدند به چاه قلعه و اوک سقوط کرد در کمتر از یک روز.

🔹 گاهی هم چاخویان در هردو طرف مجادله بوده‌اند، یعنی هم سپاهِ حمله‌ور از آنها بهره می‌برد و هم سپاهِ محصور و بسته به تجربه و فن چاخویان بود که در آن اعماق زمین، زیر پای سپاهیان، چگونه از پس دشمنانشان برآیند. وقتی اتابک شیرگیر یکی از قلاع اسماعیلیه را حصر داده بود، چاخویان نقب زدند به قلعه و در زیر زمین بودند که چاخویان اسماعیلیان در قلعه متوجه صدای تیشه و کلنگ شدند و به مهارت شروع کردند نقب زدن در همان مسیر و یک روز بعد دو گروه چاخویان به هم رسیدند و جنگ درگرفت در اعماق زمینِ الموت. جنگ مزدبگیران با آرزومندان. این جنگ چاخویان در آن اعماق بسیار غم‌انگیز است ... نه صدایی به بیرون می‌رود، نه کسی به فریادشان می‌رسد، نه راه برگشتی وجود دارد ... زخم می‌زنی و زخم می‌خوری، و اگر بمیری حتی جنازه‌ات را کسی نخواهد یافت.   

@sedayepayeab1

#تغییر_به_نفع_مردم
#آب، #زن ، #زندگی، #آزادی
#رو_به_میهن ، #پشت_به_دشمن
#نه_به_انتقال_آب_کارون