🍀دوست داشتن خویشتن، سنگ بنایی محکم برای عشق والا🍀
🌻این گفته قدیمی به ما می‌گوید که ما نمی‌توانیم دیگران را دوست بداریم اگر ابتدا خودمان را دوست نداشته باشیم. این امر حقیقت دارد. حتی اگر عشق در کل این کتاب به عنوان لحاظ حس مثبت بین و در میان افراد تعریف شود، این حس مثبت مشترک بین آگاهی دهنده و مورد آگاهی (بین من و خودم) اساس و پایه اشکال دیگر عشق به شمار می رود. ما نیاز به پذیرش کامل خودمان به عنوان شرکایی ارزشمند برای به اشتراک گذاشتن احساس مثبت داریم قبل از آن که به صورت آزادانه از ثمرات متعدد بازتاب حس مثبت که می‌توانیم با دیگران به صورت مشترک داشته باشیم لذت ببریم.
🌻مانند همه اشکال دیگر بازتاب حس مثبت، عشق نسبت به خود نیازمند امنیت و ارتباط است. هر یک از این دو مانع ممکن است بر سر راه قرار بگیرند. برای برخی افراد، هر دو مانع باهم ادغام می‌شوند و به نظر غیرقابل حل می‌رسند. اولین مانع خود کوچک بینی و یا بی‌ارزش شماردن خود برای مخاطب عشق یا مورد پذیرش قرار گرفتن است. در یک سطح ضمنی و غیرکلامی، شما ممکن است ویژگی‌های خوبتان را ناچیز بشمارید و در بین نقص‌هایتان گرفتار شوید.
🌻شما ممکن است احساس کنید که پر کردن این خلأ در شخصیت شما قبل از این که کاملاً خودتان را دوست بدارید و بپذیرید نیاز است. شما ممکن است تصور کنید که: "اگر من... بودم...." . شما می‌توانیم جاهای خالی را با هر یک از حدس‌های معمولتان پر کنید، ایده آل‌هایی که بر اساس آن‌ها خودتان را مورد قضاوت قرار می‌دهید: .....لاغرتر، مهربان تر، ثروتمند تر، ....."و بعد می‌توانید انتظار بکشید. شما می‌توانید عشق را از خود پس بزنید تا زمانی که این پیش شرط‌های به زبان نیامده را رعایت کرده باشید. ولی انتظار هرگز به پایان نمی‌رسد و خود عشق ورزی هرگز جریان نمی‌یابد.
🌻مانع دیگر نسبت به #خود_عشق_ورزی -بزرگ بینی و یا اعتقاد به این است که فرد خاص تر است و یا استحقاق بیشتری نسبت به دیگران دارد. و گاهی در مقیاس با دیگران شما خیلی خودشان را تحویل نمی‌گیرید ولی با این وجود خودشان را به خصوص قادر و یا پیروز می‌دانند. عزت نفس شما بالاست. این یک مانع غیر مستقیم برای دور زدن است چون به عنوان عشق به خود تغییر قیافه می دهد.
با این وجود که این احساس مثبت است ، ولی وقتی که دیدگاه‌های مثبت نسبت به خودتان را از شواهد ضد و نقیض محافظت می‌کنید، نوعی خودشیفتگی شکننده ایجاد می‌شود. اگر چه خودشیفتگی به این صورت اغلب به عنوان خود شیفنگی مفرط در نظر گرفته می‌شود، ولی چیز دیگری است. اعتقاد به این که شما استحقاق و درک خاصی دارید و یا اعجاب بر انگیز هستید سبب می‌شود که کوتاهی‌ها و نقص‌هایی که هر کسی با آن روبروست در زمانی که زندگی اجتماعی را به پیش می‌برد، از حد خارج شده و تبدیل به تهدید و یا توهین به شخصیت شما شوند. اگر این نقص و مانعی برای شماست، خوشحالی شما بستگی به این دارد که آیا دیگران با شما به شیوه درستی برخورد می‌کنند و یا شکل درستی از احترام نسبت به شما را با نادیده گرفتن نقص‌هایتان ارائه می‌دهند. در حقیقت، خود بزرگ نمایی اغلب یک دفاع است-یک زره دفاعی که دیدگاهی منفی تر از خود را پوشش می‌دهد-و در خفا نوعی خود کوچک نمایی است.
هر دو مانع بر سر احساس امنیت و ارتباط که برای خود عشق ورزی لازم هستند-خود کوچک نمایی و خود بزرگنمایی- مانع از این حس عقلانی یکسان و وحدانیت می‌شود. در اصل، و در سطح معنوی، هیچ توپوگرافی و هیچ سلسله مراتبی وجود ندارد که برخی افراد را شایسته‌تر و باصلاحیت تر رده بندی کند. حقیقت این است که شما مادون و مافوق دیگران به شمار نمی‌روید. ورای اختلالات مغزی، همه افراد اساساً یکسان هستند وقتی که توانایی تفکر، احساس و میل به دریافت عشق را در نظر می‌گیرید. همه به طور یکسانی ارزش پذیرش، احترام و عشق را با وجود کمبودهای متعددشان دارند. شما هم در این مورد استثنا نیستید. همانند هر کس دیگری، شما استحقاق عشق را دارید. 🌺🍃
#منبع_عشق_والا (LOVE 2.0) نویسنده: #دکتر_باربارا_فردریکسون
@tavanafarinld
🆔 @sayehsokhan
🌻این گفته قدیمی به ما می‌گوید که ما نمی‌توانیم دیگران را دوست بداریم اگر ابتدا خودمان را دوست نداشته باشیم. این امر حقیقت دارد. حتی اگر عشق در کل این کتاب به عنوان لحاظ حس مثبت بین و در میان افراد تعریف شود، این حس مثبت مشترک بین آگاهی دهنده و مورد آگاهی (بین من و خودم) اساس و پایه اشکال دیگر عشق به شمار می رود. ما نیاز به پذیرش کامل خودمان به عنوان شرکایی ارزشمند برای به اشتراک گذاشتن احساس مثبت داریم قبل از آن که به صورت آزادانه از ثمرات متعدد بازتاب حس مثبت که می‌توانیم با دیگران به صورت مشترک داشته باشیم لذت ببریم.
🌻مانند همه اشکال دیگر بازتاب حس مثبت، عشق نسبت به خود نیازمند امنیت و ارتباط است. هر یک از این دو مانع ممکن است بر سر راه قرار بگیرند. برای برخی افراد، هر دو مانع باهم ادغام می‌شوند و به نظر غیرقابل حل می‌رسند. اولین مانع خود کوچک بینی و یا بی‌ارزش شماردن خود برای مخاطب عشق یا مورد پذیرش قرار گرفتن است. در یک سطح ضمنی و غیرکلامی، شما ممکن است ویژگی‌های خوبتان را ناچیز بشمارید و در بین نقص‌هایتان گرفتار شوید.
🌻شما ممکن است احساس کنید که پر کردن این خلأ در شخصیت شما قبل از این که کاملاً خودتان را دوست بدارید و بپذیرید نیاز است. شما ممکن است تصور کنید که: "اگر من... بودم...." . شما می‌توانیم جاهای خالی را با هر یک از حدس‌های معمولتان پر کنید، ایده آل‌هایی که بر اساس آن‌ها خودتان را مورد قضاوت قرار می‌دهید: .....لاغرتر، مهربان تر، ثروتمند تر، ....."و بعد می‌توانید انتظار بکشید. شما می‌توانید عشق را از خود پس بزنید تا زمانی که این پیش شرط‌های به زبان نیامده را رعایت کرده باشید. ولی انتظار هرگز به پایان نمی‌رسد و خود عشق ورزی هرگز جریان نمی‌یابد.
🌻مانع دیگر نسبت به #خود_عشق_ورزی -بزرگ بینی و یا اعتقاد به این است که فرد خاص تر است و یا استحقاق بیشتری نسبت به دیگران دارد. و گاهی در مقیاس با دیگران شما خیلی خودشان را تحویل نمی‌گیرید ولی با این وجود خودشان را به خصوص قادر و یا پیروز می‌دانند. عزت نفس شما بالاست. این یک مانع غیر مستقیم برای دور زدن است چون به عنوان عشق به خود تغییر قیافه می دهد.
با این وجود که این احساس مثبت است ، ولی وقتی که دیدگاه‌های مثبت نسبت به خودتان را از شواهد ضد و نقیض محافظت می‌کنید، نوعی خودشیفتگی شکننده ایجاد می‌شود. اگر چه خودشیفتگی به این صورت اغلب به عنوان خود شیفنگی مفرط در نظر گرفته می‌شود، ولی چیز دیگری است. اعتقاد به این که شما استحقاق و درک خاصی دارید و یا اعجاب بر انگیز هستید سبب می‌شود که کوتاهی‌ها و نقص‌هایی که هر کسی با آن روبروست در زمانی که زندگی اجتماعی را به پیش می‌برد، از حد خارج شده و تبدیل به تهدید و یا توهین به شخصیت شما شوند. اگر این نقص و مانعی برای شماست، خوشحالی شما بستگی به این دارد که آیا دیگران با شما به شیوه درستی برخورد می‌کنند و یا شکل درستی از احترام نسبت به شما را با نادیده گرفتن نقص‌هایتان ارائه می‌دهند. در حقیقت، خود بزرگ نمایی اغلب یک دفاع است-یک زره دفاعی که دیدگاهی منفی تر از خود را پوشش می‌دهد-و در خفا نوعی خود کوچک نمایی است.
هر دو مانع بر سر احساس امنیت و ارتباط که برای خود عشق ورزی لازم هستند-خود کوچک نمایی و خود بزرگنمایی- مانع از این حس عقلانی یکسان و وحدانیت می‌شود. در اصل، و در سطح معنوی، هیچ توپوگرافی و هیچ سلسله مراتبی وجود ندارد که برخی افراد را شایسته‌تر و باصلاحیت تر رده بندی کند. حقیقت این است که شما مادون و مافوق دیگران به شمار نمی‌روید. ورای اختلالات مغزی، همه افراد اساساً یکسان هستند وقتی که توانایی تفکر، احساس و میل به دریافت عشق را در نظر می‌گیرید. همه به طور یکسانی ارزش پذیرش، احترام و عشق را با وجود کمبودهای متعددشان دارند. شما هم در این مورد استثنا نیستید. همانند هر کس دیگری، شما استحقاق عشق را دارید. 🌺🍃
#منبع_عشق_والا (LOVE 2.0) نویسنده: #دکتر_باربارا_فردریکسون
@tavanafarinld
🆔 @sayehsokhan