#ازشما از خانم #دلشاد:
من یک زنم از نوع "خانه دار"ش . نه اینکه خانه ای درتملک من باشد یا مالک زمینی باشم، نه.
من گاهی خانه ای دارم اجاره ای با دنیایی دلشوره ی اجاره آخر ماه, گاهی همسری با کوهی از تلخی و بی توجهی و بچه هایی که مدام رسیدگی می خواهند .
شغل ندارم, بیکارم و شاید این بزرگترین جرم من باشد برای اینکه همه ی مسئولیت ها را بدوش بکشم, بدون اینکه هیچ حقی برای من قایل شوند, با کمترین وجهه اجتماعی....
من یک زن "خانه" دار نیستم که با خیال راحت از آینده هر تحقیری را تحمل نکنم وبه زندگی مشترک بی فرجام خاتمه بدهم. من "خانه دار"م, و با هر مشقتی باید بگذارنم بخندم و بخندانم...
روز زن بر همه زن های "خانه دار" وغیر "خانه دار" مبارک🌺
________________________
آقای حسین چنین نوشتند:
شما یک زن خانه دار تنها نیستید. شما یک قهرمان در خانه هستید.
________________________
خانم #سارا نوشتند:
سلام. در خصوص پیام خانم دلشاد خواستم بگم که آیا ایشون فکر میکنن اگه امکانات مالی خوبی داشتند وضعشون بهتر بود،میتونستن براحتی تصمیم به تغییر زندگی بگیرن!! زنهای خیلی زیادی هستند که با وجود تحصیلات بالا و درآمد خوب همین احساس ایشون رو دارند در هر موقعیتی که باشی وقتی غمگینی و افسردگی میکنی نمیتونی فرصت های پیش روی خودت رو ببینی. گاهی لازمه که با ترس ها هر چقدر هم که بزرگ هستن روبرو شد بجای اینکه نقش قربانی رو بازی کرد. هیچ منجی بجز خود آدم وجود نداره و هیچ کس تو این دنیا آدمای غمگین و ضعیف رو نمیتونه تحمل کنه. پس باید به این خواهر بزرگوار بگم که خودت دست به کار شو و هنرمند زندگی خودت باش
________________________
خانم #اکرم نوشتند:
سلام شب خوش
در ارتباط با موضوع خانم دلشاد میخواستم بگم که آشنایی من با تئوری انتخاب باعث شد که شهامت این را پیدا کنم تا نقش قربانی را بازی نکنم. وقتی همه تلاشت را میکنی تا در زندگی با شریک زندگی ات رابطه ای موثر برقرار کنی و این اتفاق نمی افتد میتوان انتخاب دیگری داشت تا به احساس بهتری برسی. در سن ۵۲ سالگی تصمیم به متارکه گرفتم و با این که کار راحتی نبود با آن روبرو شدم و بسیار خوش حالم که حاضر نشدم بقیه عمرم را با احساس بدبختی و ناتوانی بگذرانم.
________________________________
... این پست با پیام های تبریک شما کاملتر خواهد شد. 🙏🌹
🆔 @SayehSokhan
من یک زنم از نوع "خانه دار"ش . نه اینکه خانه ای درتملک من باشد یا مالک زمینی باشم، نه.
من گاهی خانه ای دارم اجاره ای با دنیایی دلشوره ی اجاره آخر ماه, گاهی همسری با کوهی از تلخی و بی توجهی و بچه هایی که مدام رسیدگی می خواهند .
شغل ندارم, بیکارم و شاید این بزرگترین جرم من باشد برای اینکه همه ی مسئولیت ها را بدوش بکشم, بدون اینکه هیچ حقی برای من قایل شوند, با کمترین وجهه اجتماعی....
من یک زن "خانه" دار نیستم که با خیال راحت از آینده هر تحقیری را تحمل نکنم وبه زندگی مشترک بی فرجام خاتمه بدهم. من "خانه دار"م, و با هر مشقتی باید بگذارنم بخندم و بخندانم...
روز زن بر همه زن های "خانه دار" وغیر "خانه دار" مبارک🌺
________________________
آقای حسین چنین نوشتند:
شما یک زن خانه دار تنها نیستید. شما یک قهرمان در خانه هستید.
________________________
خانم #سارا نوشتند:
سلام. در خصوص پیام خانم دلشاد خواستم بگم که آیا ایشون فکر میکنن اگه امکانات مالی خوبی داشتند وضعشون بهتر بود،میتونستن براحتی تصمیم به تغییر زندگی بگیرن!! زنهای خیلی زیادی هستند که با وجود تحصیلات بالا و درآمد خوب همین احساس ایشون رو دارند در هر موقعیتی که باشی وقتی غمگینی و افسردگی میکنی نمیتونی فرصت های پیش روی خودت رو ببینی. گاهی لازمه که با ترس ها هر چقدر هم که بزرگ هستن روبرو شد بجای اینکه نقش قربانی رو بازی کرد. هیچ منجی بجز خود آدم وجود نداره و هیچ کس تو این دنیا آدمای غمگین و ضعیف رو نمیتونه تحمل کنه. پس باید به این خواهر بزرگوار بگم که خودت دست به کار شو و هنرمند زندگی خودت باش
________________________
خانم #اکرم نوشتند:
سلام شب خوش
در ارتباط با موضوع خانم دلشاد میخواستم بگم که آشنایی من با تئوری انتخاب باعث شد که شهامت این را پیدا کنم تا نقش قربانی را بازی نکنم. وقتی همه تلاشت را میکنی تا در زندگی با شریک زندگی ات رابطه ای موثر برقرار کنی و این اتفاق نمی افتد میتوان انتخاب دیگری داشت تا به احساس بهتری برسی. در سن ۵۲ سالگی تصمیم به متارکه گرفتم و با این که کار راحتی نبود با آن روبرو شدم و بسیار خوش حالم که حاضر نشدم بقیه عمرم را با احساس بدبختی و ناتوانی بگذرانم.
________________________________
... این پست با پیام های تبریک شما کاملتر خواهد شد. 🙏🌹
🆔 @SayehSokhan