نشر سایه سخن
🌀 نگران نباشید، وضع، آنقدرها هم بد نیست! در جلسات فلسفه توضیح می‌دادم که امروز وضع دنیا، برخلاف آنچه که اغلب می پنداریم، به هیچ وجه بدتر از صد سال یا هزار سال قبل نیست، بلکه به‌مراتب بسیار بهتر است، چه از نظر اقتصادی، چه فرهنگی، چه سیاسی و چه حتی اخلاقی -…
آقای کریمی این مطلب رو در پاسخ به این پست نوشتند:
پاسخ به مطلب "وضع آنقدرها هم بد نیست"
درود بر شما
در آغاز سخن باید بگویم من نه سخنران هستم و نه جامعه یا زیست شناس، یک شهروند هستم که از خواندن این مطلب شگفت زده شدم.
آنگونه که من برداشت کردم، پیشفرض نویسنده محترم این مطلب، اشرف مخلوقات بودن انسان است و اینکه هرآنچه در زمین است برای انسان خلق شده و با توجه به این مطلب اینکه چه بلایی به سر زمین و دیگر ساکنان آن میاوریم مهم نیست و مهمترین مسئله بهتر شدن شرایط زندگی نوع بشر است، پس همه چیز خوب است و نیازی به نگرانی نیست.
کوتاه سخن می گویم از سال ۱۹۰۰ تا کنون ۴۶۹ گونه از مهره داران زمین به دلیل دخالت اشرف مخلوقات از بین رفته در حالیکه در شرایط عادی باید تنها ۹ گونه منقرض می شد.
آخرین نمونه آن مرگ چندین هزار پرنده از گونه های مختلف در شمال کشورمان بود.
از تغییر اقلیم به دلیل دخالت انسان بگذریم.
با تمام این تفاسیر آیا جای نگرانی نیست و من الان متهم به سیاه نمایی هستم؟
____________
آقای عنایتی هم نظرشون رو لطف کردند و ارسال کردند:
با درود و قدردانی از انعکاس بازخوردها در کانال‌تان!
و با خواندن بازخورد آقای کریمی درباره‌ی انتشار مطلب؛ @نگران نباشید، وضع آنقدرها هم بدنیست !وسوسه شدم درک و دریافتم را برای‌تان بنویسم؛
من تعارضی در بازخورد دو مطلب منتشره نمی‌بینم‌و هر دو مطلب را هم‌پوشان یکدیگر و زندگی‌ساز دیدم اما با بیانی دیگر!
و از مطلب @نگران نباشید...
پیام امید به زندگی و در پی‌آن #راهی_برای_افزایش_توجه به زندگی را دریافتم.🌻
شاید منشاء دردسرها و مصیبت‌هایی که ما در این دوران بانام بهره‌وری از رشد-تکنولوژی و آزادی نصیب‌مان می‌شود، از استفاده‌ی نامناسبی است که با ابزارهای رسانه‌ا‌‌ی هم‌چون تلویزیون... تا تکنیک‌های عصراینترنت؛ از فیس‌بوک و وایبر و تلگرام ...تا واتس‌آپ ... می‌کنیم. و چنان دچار گیجی و ترس و رنج و وابستگی شدیم که محروم از دیدار یکدیگر و ملاقات و دیدوبازدیدها و حتی به مرور در حال فراموشی از شنیدن صدای هم‌دیگر به‌واسطه‌ی تلفن! و همه‌ی ارتباط‌مان به‌وسیله‌ی فضای مجازی شده است! و انگاری بقیه را فراموش کرده‌ایم! فضایی که بیش‌تر موج #قضاوت‌ها و #مقایسه‌هایی است که احساس #ترس و #رنج و #ناامیدی‌مان را بیش‌تر و بیش‌تر می‌کند، و شاید مارا از تماشای واقعیت‌ها به‌دور! و هرگز نارسایی‌ها و ناکافی‌ای‌ها و تبعیض‌ها و مشکلات را انکار نمی‌کنم؛ اما این یک‌سوی‌گی در دیدن ناخوشایندی‌ها چه کمکی بهما می‌کند؟ و از سبقت‌گرفتن در پی‌جویی اخبار و احوال ناخوشایند چه میزان امیدوار می‌شویم؟ و به چه تقاضا و راهبردی می‌رسیم؟ تاچه اندازه زندگی‌مان را بهبود می‌بخشد؟ از اطلاعاتی که منبع تولید آن‌را نمی‌دانیم چه خیری می‌بریم؟ از جابجایی و انتقال آن‌ها به هم‌دیگر چه چیزی بهما افزوده می‌شود؟ و ... ؟
من این #توجه را دوست دارم چون؛ فکر می‌کنم کمک می‌کند به پرهیز از توسعه‌ی خشونت، خشونتی که خودمان به دست خودمان خلق می‌کنیم، شاید چنین توجهی مارا ترغیب کند به یافتن چگونگی و نحوه بهتر باخودمان ارتباط برقرار کردن و در پی‌آن ساختن جامعه‌ای با الگوی #ارتباط_محبت‌آمیز، جامعه‌ای که یکایک‌مان در دنیا جستجویش می‌کنیم🌻 و جمله‌ام را با «بیاییم خودمان تغییری شویم، که در دنیا جستجویش می‌کنیم» گاندی پایان می‌دهم. و برای همین امیدوارم.🌻
مرتضی-عنایتی
پاسخ به مطلب "وضع آنقدرها هم بد نیست"
درود بر شما
در آغاز سخن باید بگویم من نه سخنران هستم و نه جامعه یا زیست شناس، یک شهروند هستم که از خواندن این مطلب شگفت زده شدم.
آنگونه که من برداشت کردم، پیشفرض نویسنده محترم این مطلب، اشرف مخلوقات بودن انسان است و اینکه هرآنچه در زمین است برای انسان خلق شده و با توجه به این مطلب اینکه چه بلایی به سر زمین و دیگر ساکنان آن میاوریم مهم نیست و مهمترین مسئله بهتر شدن شرایط زندگی نوع بشر است، پس همه چیز خوب است و نیازی به نگرانی نیست.
کوتاه سخن می گویم از سال ۱۹۰۰ تا کنون ۴۶۹ گونه از مهره داران زمین به دلیل دخالت اشرف مخلوقات از بین رفته در حالیکه در شرایط عادی باید تنها ۹ گونه منقرض می شد.
آخرین نمونه آن مرگ چندین هزار پرنده از گونه های مختلف در شمال کشورمان بود.
از تغییر اقلیم به دلیل دخالت انسان بگذریم.
با تمام این تفاسیر آیا جای نگرانی نیست و من الان متهم به سیاه نمایی هستم؟
____________
آقای عنایتی هم نظرشون رو لطف کردند و ارسال کردند:
با درود و قدردانی از انعکاس بازخوردها در کانال‌تان!
و با خواندن بازخورد آقای کریمی درباره‌ی انتشار مطلب؛ @نگران نباشید، وضع آنقدرها هم بدنیست !وسوسه شدم درک و دریافتم را برای‌تان بنویسم؛
من تعارضی در بازخورد دو مطلب منتشره نمی‌بینم‌و هر دو مطلب را هم‌پوشان یکدیگر و زندگی‌ساز دیدم اما با بیانی دیگر!
و از مطلب @نگران نباشید...
پیام امید به زندگی و در پی‌آن #راهی_برای_افزایش_توجه به زندگی را دریافتم.🌻
شاید منشاء دردسرها و مصیبت‌هایی که ما در این دوران بانام بهره‌وری از رشد-تکنولوژی و آزادی نصیب‌مان می‌شود، از استفاده‌ی نامناسبی است که با ابزارهای رسانه‌ا‌‌ی هم‌چون تلویزیون... تا تکنیک‌های عصراینترنت؛ از فیس‌بوک و وایبر و تلگرام ...تا واتس‌آپ ... می‌کنیم. و چنان دچار گیجی و ترس و رنج و وابستگی شدیم که محروم از دیدار یکدیگر و ملاقات و دیدوبازدیدها و حتی به مرور در حال فراموشی از شنیدن صدای هم‌دیگر به‌واسطه‌ی تلفن! و همه‌ی ارتباط‌مان به‌وسیله‌ی فضای مجازی شده است! و انگاری بقیه را فراموش کرده‌ایم! فضایی که بیش‌تر موج #قضاوت‌ها و #مقایسه‌هایی است که احساس #ترس و #رنج و #ناامیدی‌مان را بیش‌تر و بیش‌تر می‌کند، و شاید مارا از تماشای واقعیت‌ها به‌دور! و هرگز نارسایی‌ها و ناکافی‌ای‌ها و تبعیض‌ها و مشکلات را انکار نمی‌کنم؛ اما این یک‌سوی‌گی در دیدن ناخوشایندی‌ها چه کمکی بهما می‌کند؟ و از سبقت‌گرفتن در پی‌جویی اخبار و احوال ناخوشایند چه میزان امیدوار می‌شویم؟ و به چه تقاضا و راهبردی می‌رسیم؟ تاچه اندازه زندگی‌مان را بهبود می‌بخشد؟ از اطلاعاتی که منبع تولید آن‌را نمی‌دانیم چه خیری می‌بریم؟ از جابجایی و انتقال آن‌ها به هم‌دیگر چه چیزی بهما افزوده می‌شود؟ و ... ؟
من این #توجه را دوست دارم چون؛ فکر می‌کنم کمک می‌کند به پرهیز از توسعه‌ی خشونت، خشونتی که خودمان به دست خودمان خلق می‌کنیم، شاید چنین توجهی مارا ترغیب کند به یافتن چگونگی و نحوه بهتر باخودمان ارتباط برقرار کردن و در پی‌آن ساختن جامعه‌ای با الگوی #ارتباط_محبت‌آمیز، جامعه‌ای که یکایک‌مان در دنیا جستجویش می‌کنیم🌻 و جمله‌ام را با «بیاییم خودمان تغییری شویم، که در دنیا جستجویش می‌کنیم» گاندی پایان می‌دهم. و برای همین امیدوارم.🌻
مرتضی-عنایتی