#وداع_در_ژوئن نمایشنامه‌ای است از نویسنده اهل روسیه، #الکساندر_وامپیلوف که اسماعیل شفیعی (-۱۳۴۵) آن را ترجمه کرده‌است. وامپیلوف از نام‌داران نمایشنامه‌نویسی اواخر دهه شصت و اوایل هفتاد روسیه است.
به اعتقاد تئاترشناسان «وامپیلوف با بازگشت به سوی زیبایی‌شناسی چخوف، سمت‌وسوی توسعه‌ی نمایشنامه‌نویسی دو دهه‌ی بعدی را تعیین کرد». پیدایش وامپیلوف در عرصه‌ی نمایشنامه‌نویسی روسیه، خط پایانی بود بر فرمان‌نامه‌نویسی‌های حزب حاکم کمونیست، که طی آن‌ها علاوه بر تعیین محتوای نمایشنامه‌ها، سبک رئالیسم سوسیالیستی را به‌عنوان تنها سبک قابل قبول برای هنر کشور تعیین کرده بود. وامپیلوف با بازگشت به سمت زاویه دید چخوف به انسان‌ها و نیز بازسازی سبک رئالیسم جادویی وی در آثارش، عملاً از فرمان نامه‌های حزب سرپیچی کرد و با این رنسانس ادبی روح تازه‌ای به کالبد نمایشنامه‌نویسی روسیه دمید. نمایشنامه‌نویسی در این دوره به‌شدت دچار تکرار مکررات شده بود، زیرا نمایشنامه‌نویسان مأمور نگارش درباره‌ی شخصیت‌های موردعلاقه‌ی حزب کمونیست و موضوعات تعیین‌شده توسط آنان بودند.
#کتاب_کوله_پشتی
@ketabekoolehposhti
به اعتقاد تئاترشناسان «وامپیلوف با بازگشت به سوی زیبایی‌شناسی چخوف، سمت‌وسوی توسعه‌ی نمایشنامه‌نویسی دو دهه‌ی بعدی را تعیین کرد». پیدایش وامپیلوف در عرصه‌ی نمایشنامه‌نویسی روسیه، خط پایانی بود بر فرمان‌نامه‌نویسی‌های حزب حاکم کمونیست، که طی آن‌ها علاوه بر تعیین محتوای نمایشنامه‌ها، سبک رئالیسم سوسیالیستی را به‌عنوان تنها سبک قابل قبول برای هنر کشور تعیین کرده بود. وامپیلوف با بازگشت به سمت زاویه دید چخوف به انسان‌ها و نیز بازسازی سبک رئالیسم جادویی وی در آثارش، عملاً از فرمان نامه‌های حزب سرپیچی کرد و با این رنسانس ادبی روح تازه‌ای به کالبد نمایشنامه‌نویسی روسیه دمید. نمایشنامه‌نویسی در این دوره به‌شدت دچار تکرار مکررات شده بود، زیرا نمایشنامه‌نویسان مأمور نگارش درباره‌ی شخصیت‌های موردعلاقه‌ی حزب کمونیست و موضوعات تعیین‌شده توسط آنان بودند.
#کتاب_کوله_پشتی
@ketabekoolehposhti