Forwarded from عکس نگار
تعداد بسيار كمي از زندانيان زندان آشويتس در لهستان موفق شدند كه از آن قتلگاهِ آدمسوزي جان سالم بدر ببرند و زنده بمانند.
يكي از آنها دكتر #ويكتور_فرانكل بود.
ويكتور فرانكل پس از اتمام جنگ و آزادي از آن زندان مخوف و با توجه به خودكشيها و فجايع زيادي كه با چشم خودش ديده بود از نظر روانشناسي بسيار متبحر شده بود و چند وقتي هم در نظام آموزشي در آلمان به عنوان مدير مدرسه فعاليت كرد.
او در آغاز هر سال تحصیلی برای معلمان مدرسه این نامه را میفرستاد:
کسی هستم که از یک اردوگاه اسیران جان سالم به در برده است. چشمانم چیزهایی دیده که چشم هیچ انسانی نباید میدیده...
اتاقهای گازی را ديدم كه توسط بهترين و ماهرترين مهندسين ساختمان ساخته شده بودند. بهترين و متخصصترين پزشكاني را ديدم كه كودكان را به شكل ماهرانهاي مسموم ميكردند. نوزادانی که توسط آمپولهای پرستارانی مـُردند که بهـترين پرستاران بودند!
انسانهایی که توسط فارغالتحصیلان دبیرستانها و دانشگاهها سوزانده شدند!
به "آموزش" به این دلیل مَشکوکم!
چیزی که از شما میخواهم این است که:
برای انسان شدن دانشآموزان تلاش کنید و تلاش شما موجب تربیت جانورانِ دانشمند و بیماران روانیِ ماهر نشود!
خواندن، نوشتن، ریاضیات و... زمانی اهمیت پیدا میکند که به انسان شدن کودکان کمک کنيد و اين كليد انسان بودن اين كودكان در آينده ميباشد.
پزشك شدن، مهندس شدن، متخصص شدن، كار سختي نيست و ميشود با چند سال درس خواندن به آن رسيد و چه بسا امروز ما در جامعه هم پزشكان زيادي داريم و هم مهندسين زيادي داريم.
اما بزرگترين ثروت ما "انسانيت" و "اخلاق" ماست كه با هـيچ مدركي قابل مقايسه نيست. براي بدست آوردن آن تلاش كنيم كه پس از مرگ هم جاودانه خواهد بود.
دوم سپتامبر سالروز درگذشت دکتر #ویکتور_فرانکل (۱۹۹۷-۱۹۰۵)
روانپزشک و عصبشناس اتریشی، ادامهدهنده راه یونگ و پدیدآورنده "معنا درمانی" بود.
کتاب ”انسان در جستجوی معنا” که کتابی فوقالعاده درباره خود نویسنده و زنده ماندنش در اردوگاههای کار آلمان نازیست، معروفترین کتاب وی در ایران است.
🆔 @sayehsokhan
يكي از آنها دكتر #ويكتور_فرانكل بود.
ويكتور فرانكل پس از اتمام جنگ و آزادي از آن زندان مخوف و با توجه به خودكشيها و فجايع زيادي كه با چشم خودش ديده بود از نظر روانشناسي بسيار متبحر شده بود و چند وقتي هم در نظام آموزشي در آلمان به عنوان مدير مدرسه فعاليت كرد.
او در آغاز هر سال تحصیلی برای معلمان مدرسه این نامه را میفرستاد:
کسی هستم که از یک اردوگاه اسیران جان سالم به در برده است. چشمانم چیزهایی دیده که چشم هیچ انسانی نباید میدیده...
اتاقهای گازی را ديدم كه توسط بهترين و ماهرترين مهندسين ساختمان ساخته شده بودند. بهترين و متخصصترين پزشكاني را ديدم كه كودكان را به شكل ماهرانهاي مسموم ميكردند. نوزادانی که توسط آمپولهای پرستارانی مـُردند که بهـترين پرستاران بودند!
انسانهایی که توسط فارغالتحصیلان دبیرستانها و دانشگاهها سوزانده شدند!
به "آموزش" به این دلیل مَشکوکم!
چیزی که از شما میخواهم این است که:
برای انسان شدن دانشآموزان تلاش کنید و تلاش شما موجب تربیت جانورانِ دانشمند و بیماران روانیِ ماهر نشود!
خواندن، نوشتن، ریاضیات و... زمانی اهمیت پیدا میکند که به انسان شدن کودکان کمک کنيد و اين كليد انسان بودن اين كودكان در آينده ميباشد.
پزشك شدن، مهندس شدن، متخصص شدن، كار سختي نيست و ميشود با چند سال درس خواندن به آن رسيد و چه بسا امروز ما در جامعه هم پزشكان زيادي داريم و هم مهندسين زيادي داريم.
اما بزرگترين ثروت ما "انسانيت" و "اخلاق" ماست كه با هـيچ مدركي قابل مقايسه نيست. براي بدست آوردن آن تلاش كنيم كه پس از مرگ هم جاودانه خواهد بود.
دوم سپتامبر سالروز درگذشت دکتر #ویکتور_فرانکل (۱۹۹۷-۱۹۰۵)
روانپزشک و عصبشناس اتریشی، ادامهدهنده راه یونگ و پدیدآورنده "معنا درمانی" بود.
کتاب ”انسان در جستجوی معنا” که کتابی فوقالعاده درباره خود نویسنده و زنده ماندنش در اردوگاههای کار آلمان نازیست، معروفترین کتاب وی در ایران است.
🆔 @sayehsokhan