گفتم بهار کو؟
تابوتی در غروب نشانم داد
بر شانههای مردان
در شیون زنان
با لالهای که سرخ و سراسیمه رسته بود
از لای درز آن.
منصور اوجی / شـــعر پارسی
تابوتی در غروب نشانم داد
بر شانههای مردان
در شیون زنان
با لالهای که سرخ و سراسیمه رسته بود
از لای درز آن.
منصور اوجی / شـــعر پارسی
دیدی آرام، آرام، آرام
دلمان به بیکَسی
صدایمان به سکوت
و چشمهایمان به تاریکی عادت کردهاند!
سیدعلی صالحی / شـــعر پارسی
دلمان به بیکَسی
صدایمان به سکوت
و چشمهایمان به تاریکی عادت کردهاند!
سیدعلی صالحی / شـــعر پارسی
چون لاله به نوروز قدح گیر بدست
با لالهرخی اگر تُرا فرصت هست
مِی نوش به خرّمی، که این چرخ کبود
ناگاه تُرا چو خاک گرداند پَست...
خیام / شـــعر پارسی
با لالهرخی اگر تُرا فرصت هست
مِی نوش به خرّمی، که این چرخ کبود
ناگاه تُرا چو خاک گرداند پَست...
خیام / شـــعر پارسی
ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم
ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب
ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار
گر نکوبی شیشهی غم را به سنگ
هفت رنگش میشود هفتاد رنگ.
فریدون مشیری / شـــعر پارسی
ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب
ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار
گر نکوبی شیشهی غم را به سنگ
هفت رنگش میشود هفتاد رنگ.
فریدون مشیری / شـــعر پارسی
ﻧﻤﯽﺁﯾﯽ، ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻧﯽ، ﻧﻤﯽﺟﻮﯾﯽ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ
ﺧﺪﺍ ﻧﺎﮐﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﺩﻝ، ﺭﻧﺠﺸﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﮕﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ؟!
ﺻﺎﺋﺐ ﺗﺒﺮﯾﺰی / شـــعر پارسی
ﺧﺪﺍ ﻧﺎﮐﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﺩﻝ، ﺭﻧﺠﺸﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﮕﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ؟!
ﺻﺎﺋﺐ ﺗﺒﺮﯾﺰی / شـــعر پارسی
درین شهرِ پر از جنجالِ و غوغایی از آن شادم
که با خیلِ غمش خلوتسرای دیگری دارم
مهدی اخوانثالث / شـــعر پارسی
که با خیلِ غمش خلوتسرای دیگری دارم
مهدی اخوانثالث / شـــعر پارسی