دل به مجنون شدن خویش در آیینه نبند
صبر کن، عاشق دیوانه‌ترت می‌آید

کاظم بهمنی / شـــعر پارسی

نَبضِ مَرا بِگير و ببَر نامِ خويش را؛
تا خون بَدل به باده شَوَد دَر رَگانِ مَن

حسين منزوی / شـــعر پارسی

لحظه وصل به يك چشم زدن می‌گذرد
اين فراق است كه هر ثانيه اش يكسال است

محمد شیخی / شـــعر پارسی

تهدید نکن سینه ی ما را به جهنم
دریا زده از خیسی باران نهراسد

صائب تبریزی / شـــعر پارسی

من خراب نگه نرگس شهلای توام
بی خود از بادهٔ جام و می مینای توام
 
تو به تحریک فلک فتنهٔ دوران منی
من به تصدیق نظر محو تماشای توام

فروغی بسطامی / شـــعر پارسی

هرگز ایمن ز مار ننشستم
که بدانستم آنچه خصلت اوست

زخم دندان دشمنی بَتَر است
که نماید به چشم مردم دوست

سعدی / شـــعر پارسی

تو هستی من شدی از آنی همه من
من نیست شدم در تو از آنم همه تو

مولانا / شـــعر پارسی

شعر من شرح پریشانی زلفی است شگفت
که پریشان کندم گر نه پریشان گویم

آنچه فرزانه به آزادی و زنهار نگفت
من دیوانه به زنجیر و به زندان گویم

شهریار / شـــعر پارسی

بی تو این دیده کجا میل به دیدن دارد
قصه عشق مگر بی تو شنیدن دارد..!

شهریار / شـــعر پارسی

ما سپر انداختیم گر تو کمان می‌کشی
گو دل ما خوش مباش گر تو بدین دلخوشی

سعدی / شـــعر پارسی

بس که از کرده پشیمان شده‌ام در هر کار
نتوان گفت کزین بعد چه‌ها خواهم کرد

عارف قزوینی / شـــعر پارسی

طالبا بشنو که بانگ آتشست
تا نپنداری که این گفتار ماست

طالبا بگذر از این اسرار خود
سر طالب پرده اسرار ماست

مولانا / شـــعر پارسی

پاییز... ای مسافرِ خاک آلوده
در دامنت چه چیز نهان داری؟

جز برگهای مرده و خشکیده
دیگر چه ثروتی به جهان داری؟

فروغ فرخزاد / شـــعر پارسی

کار من از لعنت و از آه و از نفرین گذشت
بعد من با هر کسی هستی بمان تا آخرش!

سعید شیروانی / شـــعر پارسی

تا به کِی باشی و من پِی به حضورت نبرم؟
آرزوی منی ای کاش به گورت نبرم

کاظم بهمنی / شـــعر پارسی

جوانی‌ام همه دلشوره‌های پیری بود
شگفت!
پیرم و حس میکنم جوان شده‌ام

محمدعلی بهمنی / شـــعر پارسی

جان به جانان کی رسد جانان کجا و جان کجا
ذره است این، آفتاب است، آن کجا و این کجا

دست ما گیرد مگر در راه عشقت جذبه‌ای
ورنه پای ما کجا وین راه بی‌پایان کجا

هاتف اصفهانی / شـــعر پارسی

هرگز نیاید در نظر نقشی ز رویت خوبتر
شمسی ندانم یا قمر، حوری ندانم یا پری

امیرخسرو دهلوی / شـــعر پارسی

عالَم اگر ازبهرِ تو می‌آرایند،
مَگْرای بدان که عاقلان نگرایند؛

بسیار چو تو روند و بسیار آیند.
بربای نصیبِ خویش کِتْ بربایند...

خیام / شـــعر پارسی

ای جان و ای دو دیده بینا چگونه‌ای
وی رشک ماه و گنبد مینا چگونه‌ای

ای ما و صد چو ما ز پی تو خراب و مست
ما بی‌تو خسته‌ایم تو بی‌ما چگونه‌ای

مولانا / شـــعر پارسی