گر متفرق شود خاک من اندر جهان
باد نیارد ربود گرد من از کوی دوست

گر شب هجران مرا تاختن آرد اجل
روز قیامت زنم خیمه به پهلوی دوست

سعدی / شـــعر پارسی

به هم رسیدنمان دیدنش تعجب داشت
و گرنه این نرسیدن که عرف عاشق‌هاست

معین صباغ‌مقدم / شـــعر پارسی

ز شب سیه چه نالم؟ که فروغ صبح رویت
به سپیده سحرگاه و به ماهتاب ماند

رهی معیری / شـــعر پارسی

جز تو یاری نگرفتیم و نخواهیم گرفت
بر همان عهد که بودیم بر آنیم هنوز

ادیب نیشابوری / شـــعر پارسی

‏از شبیخون ِ خمار ِ صبحدم آسوده‌ایم
مستی ِ دنباله‌دار ِ چشم ِ خوبانیم ما

صائب تبریزی / شـــعر پارسی

همچنان با یاد عشقت می‌تپد در سینه دل
مهربانی‌های تو سدّی به راه مردن است

حسین فروتن / شـــعر پارسی

به درمانم نمی‌کوشی؛ مگر نمیدانی دردم؟

حافظ / شـــعر پارسی

درد تو به جان خریدم و دم نزدم
درمان تو را ندیدم و دم نزدم

از حرمت درد تو ننالیدم هیچ
آهسته لبی گزیدم و دم نزدم

قیصر امین‌‌پور / شـــعر پارسی

چه کردی با جهانم که به دور از یادِ تو
قلبم؛ نمی‌لرزد، نمی‌کوبد، نمی‌خندد، نمی‌رقصد...

مجتبی خوش‌زبان / شـــعر پارسی

ای که چشمم زِ فراق تو شبی خواب نرفت
دست من کاش شبی زیرِ سرت خواب رَوَد!

محمدعلی قائدی / شـــعر پارسی

تا نسوزی، عشق را هرگز نمیفهمی که چیست
گاه بخشیدن، گهی آغوش و گه درد و غم است...

بیدل دهلوی / شـــعر پارسی

آنچه پنهان در میان سینه باشد عشق نیست
عاشقان با رسم رسوایی به میدان می‌روند.

شاهرخ‌ مستان / شـــعر پارسی

با آن که دلم از غم هجرت خون است
شادی به غم توام ز غم افزون است

اندیشه کنم هر شب و گویم: یا رب!
هجرانش چنین است، وصالش چون است؟

رودکی / شـــعر پارسی

شانه کمتر زن که ترسم بشکند آن تار زلف
تار زلف توست اما رشته‌ی جان من است...

نياز اصفهانى / شـــعر پارسی

به غم کسی اسیرم که ز من خبر ندارد
عجب از محبت من که در او اثر ندارد

وحشی بافقی / شـــعر پارسی

گر نیمه شبی مست در آغوش من افتد
چندان به لبش بوسه زنم کز سخن افتد

ملک‌الشعرای‌ بهار / شـــعر پارسی

زندگی باید کرد
گاه با یک دلِ تنگ...

سهراب سپهری / شـــعر پارسی

گیرم که وصال دوست در خواهم یافت
این عمر گذشته را کجا دریابم...

مولانا / شـــعر پارسی

اگر یک تکّه نخ و سوزن داشتم،
خودم را به تو میدوختم!
مثل دکمه‌ی پیراهنت،
باوقار؛ سر برسینه‌‌ات!
خوشبخت‌ترین دکمه‌‌ی دنیا بودم،
درست روی قلبت...

چیستا یثربی / شـــعر پارسی

گر بود اختیار جهانی به دستِ من
می‌ریختم‌ تمام جهان را به پای تو!

ابوالقاسم حالت / شـــعر پارسی