شب‌های بی‌توام، شبِ گور است در خیال
ور بی تو بامداد کنم، روز محشر است

سعدی / شـــعر پارسی

تو به ناز خفته هرشب ..
ز مَنَت خبر نباشد ...

که زخونِ دیده گریَم ..
ز غمت به رهگذرها ...

اوحدی / شـــعر پارسی

نخواستم که بگویم حدیث عشق و چه حاجت
که آب دیده‌ی سرخم بگفت و چهره‌ی زردم...

سعدی / شـــعر پارسی

جانا ز تو امکانِ نظرپوشی نیست
با غفلتم احتمالِ سرگوشی نیست

گفتی که «ز ما یاد نکردی»، هیهات!
من خود به تو زنده‌ام، فراموشی نیست!

بیدل دهلوی / شـــعر پارسی

هر کس هَوَسِ سخن فروشی داند
من بندهٔ آنم که خموشی داند

مولانا / شـــعر پارسی

تو مپندار کز این در به مَلامت بروم
که گرم تیغ زنی بنده بازوی توام...

سعدی / شـــعر پارسی

میان اهل دل و اهل ریا همین فرق است
که داغ ماست به دل، و داغ او به پیشانی!

عارف قزوینی / شـــعر پارسی

گر بر سر نَفس خود امیری، مَردی
بر کور و کر ار نکته نگیری، مَردی

مَردی نبود فتاده را پای زَدن
گر دست فتاده‌ای بگیری، مَردی...

رودکی / شـــعر پارسی

تا دل از آن تو شد
دیده فرودوختم

هر چه پَسند شماست
بر همه عالم حَرام...

سعدی / شـــعر پارسی

من آن نیم که حلال از حرام نشناسم
شراب با تو حَلال است و آب بی تو حَرام...

سعدی / شـــعر پارسی

گویند صَبر کن که بیاید نگار تو
آن روز صبر رفت که رفت از بَرَم نگار...

قاآنی / شـــعر پارسی

مُطرب روح من تویی
کَشتی نوح من تویی

فَتح و فتوح من تویی
یارِ قدیم و اولین...

مولانا / شـــعر پارسی

گفتم مگر زِ رفتن غایب شوی ز چشمم
آن نیستی که رفتی، آنی که در ضمیری

سعدی / شـــعر پارسی

گر من سخن نگویم در وصف روی و مویَت
آیینه‌ات بگوید پنهان که بی‌نظیری...

سعدی / شـــعر پارسی

تلخ بُود غمِ بشر
وین غم عشق چون شکر

این غم عشق را دگر
بیش به چشم غم مبین...

مولانا / شـــعر پارسی

هر کس هَوَسِ سخن فروشی داند
من بندهٔ آنم که خموشی داند

مولانا / شـــعر پارسی

دیدی آرام، آرام، آرام
دلمان به بی‌کَسی
صدایمان به سکوت
و چشم‌هایمان به تاریکی عادت کرده‌اند! ‌

سیدعلی صالحی / شـــعر پارسی