خموش وصف دل اندر بیان نمی‌گنجد
اگر به هر سر مویی دو صد زبان داری

مولانا / شـــعر پارسی

نخواستم که بگویم حدیث عشق و چه حاجت
که آب دیده‌ی سرخم بگفت و چهره‌ی زردم...

سعدی / شـــعر پارسی

اصلاً فرض که بعضی
نان از سفره و
کلمه از کتاب و
شکوفه از انار و
تبسم از لبان‌مان گرفته‌اند،
با رویاهامان چه می‌کنند؟

سیدعلی صالحی / شـــعر پارسی

شب‌های بی‌توام، شبِ گور است در خیال
ور بی تو بامداد کنم، روز محشر است

سعدی / شـــعر پارسی

جَهد کردم که دل به کَس ندهم
چه توان کرد با دو دیده‌ی باز؟

زینهار از بَلای تیرِ نظر
که چو رفت از کمان نیاید باز...

سعدی / شـــعر پارسی

چون دست نمی دَهد وصالت
دست من و دامن خیالت...

عرفی شیرازی / شـــعر پارسی

جهان بی ما بَسی بوده‌ست و باشد
برادر، جُز نکونامی میَندوز‌...

سعدی / شـــعر پارسی

آنچه می‌گویم به قدر فهم تُست
مُردم اندر حسرت فهم دُرست

مولانا / شـــعر پارسی

مرا گوئی چه سر داری، سرِ سودای او دارم
به خاک پایِ او کامید خاک پای او دارم

خاقانی / شـــعر پارسی

دانی از دولت وَصلت چه طلب دارم؟ هیچ
یاد تو مصلحت خویش ببُرد از یادم...

سعدی / شـــعر پارسی

بگذار سر به سینه‌ی من تا بگویمت
اندوه چیست، عشق کدامست، غم کجاست

فریدون مشیری / شـــعر پارسی

با خستگی بساز که ما را ز روزگار
زخم آمده‌ست حاصل و مرهم نیامده‌ست

خاقانی / شـــعر پارسی

دورِ فلکی یکسَره بر مِنْهَجِ عدل است
خوش باش که ظالم نَبَرد راه به منزل

📃 مِنْهَجِ: طریق، راه

حافظ / شـــعر پارسی

چه خوش بودی دِلا
گر روی او هرگز نمی‌دیدی...

وحشی بافقی / شـــعر پارسی

صَبر کن حافظ به سختی روز و شب
عاقبت روزی بیابی کام را...

حافظ / شـــعر پارسی

گر آرزوی وصلش پیرم کُند مکن عیب
عیب است از جوانی کاین آرزو ندارد

شهریار / شـــعر پارسی

یک بار هم ای عشقِ من
از عقل میندیش

بگذار که دِل حل بکند
مسئله‌ها را...

محمدعلی بهمنی / شـــعر پارسی

چون دلم زنده نباشد؟
که تو در وِی، جانی...

سعدی / شـــعر پارسی