رَشک می‌آید مرا از جامه بر اندام تو
با تو ای گل جای در یک پیرهن باید مرا...

رهی / شـــعر پارسی

فصل گل و طرف جویبار و لب کِشت
با یک دو سه تازه دلبری حورسرشت

پیش آر قدح ‌که باده‌نوشان صبوح
آسوده زِ مسجدند و فارغ زِ بهشت

خیام / شـــعر پارسی

هُمای بر همه مُرغان از آن شرف دارد
که استخوان خورد و جانور نیازارد...

سعدی / شـــعر پارسی

دل به امّیدِ صدایی که مگر در تو رسد
ناله‌ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد...

حافظ / شـــعر پارسی

گر توانی که بجویی دلم، امروز بجوی
وَر نه بسیار بجویی و نیابی بازم...

سعدی / شـــعر پارسی

مَجال من همین باشد
که پنهان عشق او وَرزم

کنار و بوس و آغوشش
چه گویم چون نخواهد شد...

حافظ / شـــعر پارسی

‏گفتم ای دوست، تو هَم گاه به یادم بودی؟
‏گفت من نام تو را نیز نمی‌دانستم...

سجاد سامانی / شـــعر پارسی

عاشق آن نیست که هر لحظه زند لاف محبت
مَرد آن‌ست که لب بندد و بازو بگشاید...

قاآنی / شـــعر پارسی

سلام بر آنان
که در ما چیزی را دوست داشتند
که خودمان آن را ندیدیم
و دوست نداشتیم...

محمود درویش / شـــعر پارسی

موی بشکافی به عیبِ دیگران
ور بپرسم عیبِ تو، کوری در آن...

عطار / شـــعر پارسی

گر من بروم ، تو با که آرام کنی ؟
هَمنام من اِی دوست که را نام کنی...؟

مولانا / شـــعر پارسی

من از تو روی نخواهم به دیگری آورد
که زشت باشد هر روز قبله دگرم

بلای عشق تو بر من چنان اَثر کرده‌ست
که پند عالم و عابد نمی‌کند اثرم

قیامتم که به دیوان حَشر پیش آرند
میان آن همه تشویش در تو می‌نگرم...

سعدی / شـــعر پارسی

‏به کَسی ندارم اُلفت، ز جهانیان به‌ جز تو
اگرم تو هم برانی، سَر بی‌کَسی سلامت...

رضایی کاشی / شـــعر پارسی

تواضع گر چه محبوبست و فضل بیکران دارد
نباید کرد بیش از حَد که هیبت را زیان دارد...

سعدی / شـــعر پارسی

جَهد کردم که دل به کَس ندهم
چه توان کرد با دو دیده باز؟

زینهار از بَلای تیر نظر
که چو رفت از کمان نیاید باز...

سعدی / شـــعر پارسی

کاشکی پنجه‌ی من
در شب گیسوی پر پیچ تو
راهی می‌جست...

حمید مصدق / شـــعر پارسی