چون دست نمی دَهد وصالت
دست من و دامن خیالت...

عرفی شیرازی / شـــعر پارسی

تو با رقیب برو شادمان و دست‌به‌دست
که ما و غصّه رفیقانِ دوش بر دوشیم...

حکیم رشدی / شـــعر پارسی

جهان بی ما بَسی بوده‌ست و باشد
برادر، جُز نکونامی میَندوز‌...

سعدی / شـــعر پارسی

که هر کو به خونِ کیان دست آخت
زمانه به جز خاک جایش نساخت...

فردوسی / شـــعر پارسی

ز کویَت رفتم و الماس طاقت بر جگر بستم
تو با اغیار خوش بنشین که من بارِ سفر بستم

صائب تبریزی / شـــعر پارسی

بگفتا دل ز مِهرش کی کُنی پاک؟
بگفت آنگه که باشم خُفته در خاک

نظامی / شـــعر پارسی

آنچه می‌گویم به قدر فهم تُست
مُردم اندر حسرت فهم دُرست...

مولانا / شـــعر پارسی

دانی از دولت وَصلت چه طلب دارم؟ هیچ
یاد تو مصلحت خویش ببُرد از یادم...

سعدی / شـــعر پارسی

در پی آن همه خون
که بر این خاک چکید،
ننگ مان باد این جان
شرم مان باد این نان
ما نشستیم و تماشا کردیم...

فریدون مشیری / شـــعر پارسی

جوابِ تلخ چه داری؟ بگوی و باک مَدار
که شَهد محض بود چون تو بر دهان آری

سعدی / شـــعر پارسی

‏نَذر کردم گر از این غَم به درآیم روزی
تا درِ میکده شادان و غزل‌خوان بروم

حافظ / شـــعر پارسی

اَلقصه پی شکست ما بسته صَفی
مرگ از طرفی و زندگی از طرفی

ابوسعید ابوالخیر / شـــعر پارسی

مَجال خواب نمی‌باشدم
ز دستِ خیال...

سعدی / شـــعر پارسی

جواب نامه‌ام از بس ز جانان دیر می‌آید
جوان گر می‌رود قاصد ز کویش پیر می‌آید

معلوم شبستری / شـــعر پارسی

چو گنجشکی‌ست مرغ جان به دست طفل حیرانی
که بیش از جان عزیزش دارد، اما می‌کُشد زودش

محتشم کاشانی / شـــعر پارسی

سایه‌ی بید گُزیدم که ز صحرا بِرَهم
بید مجنون شد و آن هم ره صحرا برداشت

میرشوقی / شـــعر پارسی

در بند آن نیَم که به دشنام یا دعاست
یادش بخیر هر که مرا یاد می‌کند

نجیب کاشانی / شـــعر پارسی

سوال ما نبود غیر آرزویِ محال
نشسته‌ایم بر آن در که وا نخواهد شد

کلیم کاشانی / شـــعر پارسی

از بس در انتظارت مُردم به هر سرِ راه
با آنکه یک شهیدم صد جا مزار دارم

نصیری همدانی / شـــعر پارسی