ماییم که از بادهٔ بی‌جام خوشیم
هر صبح منوریم و هر شام خوشیم

گویند سرانجام ندارید شما
ماییم که بی هیچ سرانجام خوشیم

مولانا / شـــعر پارسی

‌‏نگاهت می‌كنم، خاموش و خاموشی زبان دارد
زبانِ عاشقان، چشم است و چشم، از دل نشان دارد.

هوشنگ ابتهاج / شـــعر پارسی

من شوق رسیدن به قدم‌های تو هستم
یک شهر دلش رفت که من دل به تو بستم

احمد امیرخلیلی / شـــعر پارسی

تو را گُم می‌کنم هر روز
و پیدا می‌کنم هر شب
بدین‌سان خواب‌ها را
با تو زیبا می‌کنم هر شب

محمد‌علی بهمنی / شـــعر پارسی

‌وقتی که دیدم زندگی من دیگر
چیزی نبود
هیچ چیز
بجر تیک تاک ساعت دیواری
آنگاه دانستم که باید، باید،
باید
دیوانه وار دوست
بدارم...

فروغ فرخزاد / شـــعر پارسی

عاشق نشوم، دل ندهم، پس به چه کوشم؟
جز عشق، دگر بهر چه کار است دل ما؟

شفایی اصفهانی / شـــعر پارسی

در تماشایِ تو از بَس کرده‌ام قالب تهی
هر که می‌بیند مرا بی‌جان تصوّر می‌کند

صائب تبریزی / شـــعر پارسی

به اندازهٔ کافی خاطره دارم
تا قهوه‌ام را به‌تنهایی در کافه‌ای بنوشم
که همه آن را خلوت می‌پندارند،
امّا با آنانی که نیستند
شلوغ شده است...

محمود درويش / شـــعر پارسی

در سرم نیست به جز حال و هوای تو و عشق
شادم از اینکه همه حال و هوایم تو شدی

علیرضا آذر / شـــعر پارسی

صد نامه فرستادم صد راه نشان دادم
یا راه نمی‌دانی یا نامه نمی‌خوانی

مولانا / شـــعر پارسی

خوشحالم و خوشحالی‌ام از پاییز است
چون با تو خزان، آه... چه عشق آمیز است
ترکیب «تو» و قرمز و نارنجی و زرد
زیباست و چون مهر تو دل انگیز است.

سهیل پارساتبار / شـــعر پارسی

پس تو کیستی که مرا در منظره‌ی آغوشم به خواب می‌بری؟
کیستی که می‌گذری و یک میلیون آشیل
در پاشنه‌ی تو آواز می‌خوانند؟

بیژن الهی / شـــعر پارسی

پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب
تا در این پرده جز اندیشه‌ی او نگذارم

حافظ / شـــعر پارسی

گر بدانی چقدر تشنه دیدار توام
خواهی آمد عرق آلود به آغوش مرا

صائب تبریزی / شـــعر پارسی

مرا با شمع نسبت نیست در سوز
که او شب سوزد و من در شب و روز!

جامی / شـــعر پارسی

من هرگز چیزی را از تو پنهان نکرده‌ام
حتی پیش‌پاافتاده‌ترین سواحل را
با تو قسمت کرده‌ام
و هر وقت نبوده‌ای سهمت را
از هر برگ و بارانی که بر چترم باریده است
کنار گذاشته‌ام.

عباس صفاری / شـــعر پارسی

مقدار یار هم نفس؛ چون من نداند هیچ کس
ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند اب را

سعدی / شـــعر پارسی

چه دانستم که این سودا مرا زین‌سان کند مجنون
دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون

مولانا / شـــعر پارسی

هزار بار دلم سوخت در غمی مبهم
دلیل سوختنش هر هزار بار یکی‌ست

حامد عسکری / شـــعر پارسی

از لحاظ سِن، از تو بزرگ تر بودم
و در عشق، تو بزرگ تر از من بودى
زنان، وقتى عاشق مى‌شوند، مادر مى‌شوند
و ما مردها،‌ كوچک مى‌شويم
آنقدر كوچک، كه بچه‌هایشان خواهيم شد

غسان كنفانی / شـــعر پارسی