با کدام بال می‌توان
از زوال روز‌ها و سوز‌ها گریخت!
با کدام اشک می‌توان
پرده بر نگاهِ خیره زمان کشید؟
با کدام دست می توان
عشق را به بند جاودان کشید؟
با کدام دست؟

فروغ فرخزاد / شـــعر پارسی

‏ماهی تنهای تنگم، کاش دست سرنوشت
‏برکه‌ای کوچک به من می‌داد، دریا پیشکش

سجاد سامانی / شـــعر پارسی

بر ما نظری کن که در این شهر غریبیم
بر ما کرمی کن که در این شهر گداییم

مولانا / شـــعر پارسی

نفسم تنگ شده باز هوا می‌خواهم
به چه رویی بنویسم که تو را می‌خواهم

رضا اسم‌خانی / شـــعر پارسی

اول به هزار لطف بنواخت مرا
آخر به هزار غصه بگداخت مرا

مولانا / شـــعر پارسی

غم عشق تُرا چون گنج در دل کرده‌ام پنهان
به این گنج نهانی ساکن ویرانه خواهم شد

هلالی جغتایی / شـــعر پارسی

گفتی که: مرا با تو نه سِرّی، نه سری هست
گر سرّ و سری نیست، نهانی نظری هست

گرداب شکیباییم آموخت که دیدم
گاه از من سودازده سرگشته تری هست

برگی ست که پیچان به کف باد خزان است
گر در همهٔ شهر چو من در به دری هست

گشتند پی فتنه بر هر گوشهٔ این شهر
در گوشهٔ چشمان تو گویا خبری هست

با یاد تو گر آه برآرم، نه غمین است
خوش آن سفر افتد که در او همسفری هست

گفتم که به پای تو گذارم سرِ تسلیم
گفتی که نخواهیم کسی را که سری هست

چون شمع، مگر شعله زبان سخنت بود؟
کز سوز تو سیمین! به غزل ها اثری هست

سیمین بهبهانی / شـــعر پارسی

تو که خفته‌ای به راحت دل تو خبر ندارد
که شب دراز هجران ز قفا سحر ندارد

طبیب اصفهانی / شـــعر پارسی

خزان بو برده از این حال غمگین
نمک بر زخم می‌پاشد هوایش

زهرا عسگری / شـــعر پارسی

‌تا که از جانب معشوقه نباشد کششی
کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد

حافظ / شـــعر پارسی

نه تو آنی که همانی
نه من آنم، که تو دانی...

مولانا / شـــعر پارسی

عمرم به طواف گرد کوی تو گذشت
القصه، در آرزوی تو گذشت

هلالی جغتایی / شـــعر پارسی

خسته‌تر از صدای من، گریهٔ بی‌صدای تو
حیف که مانده پیش من، خاطره‌ات به جای تو...

افشین یداللهی / شـــعر پارسی

‏خنک آن قماربازی که بباخت آن چه بودش
بِنَماند هیچش الّا هوس قمار دیگر

مولانا / شـــعر پارسی

‏گرچه شب تاریک است
دل قوی دار
سحر نزدیک است
‌‌
حمید مصدق / شـــعر پارسی

کو زمزمه‌ی زنجره‌ای در پاییز
یا ناله‌ای از حنجره‌ای در پاییز

ماییم و سکوت تلخی از ناچاری
دلتنگ‌تر از پنجره‌ای در پاییز

سهیل محمودی / شـــعر پارسی

هرجا غمی‌ست، بر دلِ من می‌کند دچار
دانسته روزگار، که مردِ تحمّلم!

طالب آملی / شـــعر پارسی

نیلگون‌چشم فریب‌انگیز رنگ‌آمیز تو
چون سپهر نیلگون دارد سر افسونگری

رهی‌ معیری / شـــعر پارسی

چه قيامت است جانا که به عاشقان نمودی
دل و جان فدای رويت بنما عذار ما را

حافظ / شـــعر پارسی

مرا در کودکی شوق دگر بود
خیالم زین حوادث بی‌خبر بود

پروین اعتصامی / شـــعر پارسی