شده‌ام سپند حسنت
وطنم میان آتش...

مولانا / شـــعر پارسی

مَرا هَم جان تویی، هَم زندگانی...

نظامی / شـــعر پارسی

سخن این است که ما بی‌تو نخواهیم حیات
بشنو ای پیک خبرگیر و سخن بازرسان

حافظ / شـــعر پارسی

به حسن تو نباشد یار دیگر
درآ ای ماه خوبان بار دیگر

مرا غیر تماشای جمالت
مبادا در دو عالم کار دیگر

مولانا / شـــعر پارسی

ما با امید صبح وصال تو زنده‌ایم
ما را ز هول این شب هجران نگاه دار

هوشنگ ابتهاج / شـــعر پارسی

تو آبِ حیاتی
همه خلقان ماهی...

مولانا / شـــعر پارسی

تارهای بی‌کوک و
کمانِ بادِ ول‌نگار
باران را
گو بی‌آهنگ ببار!
غبارآلوده، از جهان
تصویری باژگونه در آب‌گینه‌ی بی‌قرار
باران را
گو بی‌مقصود ببار!

احمد شاملو / شـــعر پارسی

یک پنجره برای من کافیست ...
از اینه بپرس نام نجات دهنده‌ات را ...

فروغ فرخزاد / شـــعر پارسی

به دو صد بام برآیم به دو صد دام درآیم
چه کنم آهوی جانم سر صحرای تو دارد

مولانا / شـــعر پارسی

آینه کیست تا تو را در دلِ خویش جا دهد؟

مولانا / شـــعر پارسی

هستم ز غمش چنان پریشان که مپرس
زان سان شده‌ام بی سر و سامان که مپرس

مولانا / شـــعر پارسی

این بار تیر مرگ به افسونت ایستاد
وقتی که چشم های تو ،‌فرمان ایست داد

بوی کدام برگِ غنیمت شنیده بود
این باد فتنه،دست به غارت که می گشاد

شیرازه ی امید ،‌که از هم گسسته شد
یک برگ نیم سوز به دست من اوفتاد

نامت سیاه مشقِ ورق پاره ی من است
هم رو سفید دفتر سودا از این سواد !

تا کی هوای من به سرت افتد و مرا
با جامه های کاغذی ام آوری به یاد

در بی نهایت است که شاید به هم رسند
یکروز این دو خط موازی در امتداد

تا خویش را دوباره ببینم ، هر آینه
چشم تو باد و آينه ی دیگرم مباد

بر جای جای دشنه ی او بوسه می دهم
هیچم اگر چه عشق جز این زخم ها نداد

غمگین در آستانه ی کولاك مانده ام
تا کی بدل به نعره شود مویه های باد

حسین منزوى / شـــعر پارسی

زدی آتشم به جان و ز منت خبر نباشد
خبرت شود زمانی که ز من اثر نباشد!

مولانا / شـــعر پارسی

جان ببر آنجا که دِلَم بُرده‌ای...

مولانا / شـــعر پارسی

عطر نام تو که در پردهٔ جان پیچیده‌ست
سینه را ساخته از یاد تو سرشارترین

فریدون مشیری / شـــعر پارسی

از کوتهی ماست که دیوار بلند است

صائب تبریزی / شـــعر پارسی

اثر: استاد علی حدادی

خوبی از بد مَطَلَب زآنکه ندارد، به سرشت
همچنان نیست بدی در گُهر آنکه نکوست

حاجب شیرازی / شـــعر پارسی

آتش عشق تو در جان خوش‌تر است
جان ز عشقت آتش‌افشان خوشتر است

عطار / شـــعر پارسی

من زخم تو را به هیچ مرهم ندهم
یک موی تو را به هر دو عالم ندهم

مولانا / شـــعر پارسی