#زن #ناقص_العقل #مرد #ناقص_الشعور
زن ومرد ازنظر میزان عقل یکسانند و عیبی درعقل زن نیست بلکه نقصان دارد عیب غیراز نقصان است عیب یعنی کاستی اولیه وذاتی درحالیکه نقصان کاستی ثانویه واکتسابی وتحت تاثیر عوامل دیگر است زن ناقص العقل است وباید باشد ناقص العقل است چون وافرالشعور بوده واحساس وعاطفه بالاتری نسبت به مرد دارد واین عاطفه اضافی توانایی عقل زن را میکاهد تابتواند کارهایی راکه فقط به وسیله احساس انجام می شود عملی کند کارهایی چون سنگ صبور بودن برای همسر خسته وملول از بار مسوولیت زندگی، تحمل سختیهای تربیت وپرورش فرزندان و اسوه ایثار وگذشت وعامل سکینه مندی زندگی مشترک خانواده و... اینهاکارها ولوازم زندگی وبقای سلامت خانواده وجامعه است که اگر زن مثل مرد می بود در دنیا هرج ومرج میشد. به همان اندازه که عقل دردنیا ارزش بوده ولازمه زندگی است به همان اندازه احساس لازم است امااین احساس باید در زن بیشتر باشد تامرد بتواند مردبماند واین دو نیمه مکمل هم بتوانند به دنیا رنگ آبادانی دهند. نقص دردین زن با هدف تداوم نسل پاک بشری است تا با هر بار خانه تکانی محل پرورش اشرف مخلوقات، بتواند وسیله اهداکننده انسان سالم وتوانمند به جامعه باشد و بار درد ورنجش را هر ماه زن ناقص العقل عاشق فرزند تحمل میکند وگله ای هم ندارد پس ناقص العقل بودن زن افتخاری است برای او همانطور که ناقص الشعور احساس بودن برای مرد افتخار است و نیاز زن به وی به عنوان تکیه گاه قوام زندگی با این نقص در شعور یااحساس وکارآمدی عقل تامین می شود. خدا راشاکریم از این خلقت زیبا وکارامدش که واقعا باید گفت فتبارک الله احسن الخالقین.
دنیا با زن ناقص العقل ومرد ناقص الشعور زیبا وکارآمد است. هرکدام باید درجای خود وفطرت خلقتی خود نگه داشت.
واقعا نگاه غلط و یک جانبه و محدود وبسته برخی مسلمین به نصوص دینی همانند نگاه همان کسانی است که تحت عنوان شعار دفاع از حقوق زن، میراث ارزشمند فقه اسلامی را که از قطعاتی منسجم ومرتبط به هم شکل گرفته ازهم گسیخته می نگرند واصل حکم رارهاکرده وفرع رابزرگنمایی میکنند عام رارهاکرده فقط خاص را مینمایانند. همان کاری که بامباحث ارث ،نفقه،مهریه،شهادت و... میکنند. درارث اصل آیات ارث راکه بیشتر درجهت احیا وابقای حق میراث زنان نازل شد نادیده گرفته و قاعده للذکر مثل حظ الانثیین که استثنایی برکل قوانینش است را برجسته نموده ووانمودمیکنندزن نصف مردارث می برد درحالیکه لفظ آیه می فرمایدمردبه اندازه دوزن می برد واین دو گفتمان متفاوت است وتفاوتش راباقطعه دیگرفقه که وجوب نفقه زنان برمردان است بایدفهمید آنجا که شارع هیچ زنی راملزم به دادن نفقه خودش نکرده چه رسد به دیگران مگردرشرایط خاص. وبرعکس نفقه اوبر عهده هرمردی که درزندگیش باشداست برعهده شوهریاپدر یابرادر یاعمویا ...نهایتااگرکسی رانداشت برعهده بیت المال است پس ارث حقوق مالی بیشتری برای زن ایجادکرده تامرد، چون زن همان نصف رابرای خودنگه میدارد ولی مردموظف است آن راخرج زنان وفرزندانش کند فتامل! این ایرادنگاه فمینیستی است که قطعات فقه اسلامی درحوزه حقوق زنان راپاره پاره می نگرد وطبعا این مکتب والا رادرجهت پایمالی حقوق زن میبیند. برخی برادران دینی ما بانگرشی مردسالارانه این چنین نصوص دینی راکه مرواریدهای یک رشته اندجداگانه نگریسته وازآنها برداشت میکنند و بااین نگاهشان هم خودشان دچارخود بزرگ بینی به نسبت زنان میشوند وهم زنان جامعه رادچارخطای شناختی نسبت به دین اسلام نموده وازآن گریزان میکنندچرا که اگر مردهاواقعا والاتر اززنان می بودند دیگر زن خطاب آیات واحادیث نمیبود. کاش دربرداشتهایمان همه جانبه تر وحکیمانه تر وباعلم وابزارهای متعدد علمی نصوص دین را به تشنگان حقیقت ومحبوبان خدا معرفی میکردیم درغیراینصورت سکوتمان بهتراست شعارهای فمنیستی چقدر بی اساس و واحساسی است این برداشتهای سطحی وغیراصولی ازنصوص به همان اندازه سست و احساسی است ودردی راازجامعه دوانمیکند بلکه مشکل ساز هم هست به همان اندازه روشنفکری بدون پشتوانه قرآن وسنت. درقرآن کریم از جامعه زنان زنهای نمونه ای چون آسیه ومریم راذکر میکند تامردان بدانند که گاهی زنی چون آسیه دراوج مهدفسادعقیده واخلاق اسوه اخلاق وایمان می شود وزنی چون مریم بدون حضورمردی به عنوان شوهر مردی چون عیسی راپرورش میدهد وزنی چون زن لوط رامثال زن بد آورده تابگویدحتی اگرشوهرش پیامبرباشد زن بد بدمیرود ومردهای خوبی چون انبیا وصحابه ومردان بدی چون فرزندان نوح و قارونها وفرعونها وهامانهاو مردان قوم لوط و... ذکر نموده تاهر مسلمانی بداند که خوب بودن یابد بودن ربطی به مردیازن بودن ندارد و هم زن وهم مرد مستعد خوب یابد بودن هستند وتنوع ماده ونردر جنس انسان بودن آنهاتاثیرنداردهردوانسانند ومورداکرام خالقشان ونگاه مردسالارانه یافمنیستی به این دو نوع اکرام شده الهی،نوعی تفکر نژادپرستانه ست.
سرکار خانم ژیلا مرادپور
زن ومرد ازنظر میزان عقل یکسانند و عیبی درعقل زن نیست بلکه نقصان دارد عیب غیراز نقصان است عیب یعنی کاستی اولیه وذاتی درحالیکه نقصان کاستی ثانویه واکتسابی وتحت تاثیر عوامل دیگر است زن ناقص العقل است وباید باشد ناقص العقل است چون وافرالشعور بوده واحساس وعاطفه بالاتری نسبت به مرد دارد واین عاطفه اضافی توانایی عقل زن را میکاهد تابتواند کارهایی راکه فقط به وسیله احساس انجام می شود عملی کند کارهایی چون سنگ صبور بودن برای همسر خسته وملول از بار مسوولیت زندگی، تحمل سختیهای تربیت وپرورش فرزندان و اسوه ایثار وگذشت وعامل سکینه مندی زندگی مشترک خانواده و... اینهاکارها ولوازم زندگی وبقای سلامت خانواده وجامعه است که اگر زن مثل مرد می بود در دنیا هرج ومرج میشد. به همان اندازه که عقل دردنیا ارزش بوده ولازمه زندگی است به همان اندازه احساس لازم است امااین احساس باید در زن بیشتر باشد تامرد بتواند مردبماند واین دو نیمه مکمل هم بتوانند به دنیا رنگ آبادانی دهند. نقص دردین زن با هدف تداوم نسل پاک بشری است تا با هر بار خانه تکانی محل پرورش اشرف مخلوقات، بتواند وسیله اهداکننده انسان سالم وتوانمند به جامعه باشد و بار درد ورنجش را هر ماه زن ناقص العقل عاشق فرزند تحمل میکند وگله ای هم ندارد پس ناقص العقل بودن زن افتخاری است برای او همانطور که ناقص الشعور احساس بودن برای مرد افتخار است و نیاز زن به وی به عنوان تکیه گاه قوام زندگی با این نقص در شعور یااحساس وکارآمدی عقل تامین می شود. خدا راشاکریم از این خلقت زیبا وکارامدش که واقعا باید گفت فتبارک الله احسن الخالقین.
دنیا با زن ناقص العقل ومرد ناقص الشعور زیبا وکارآمد است. هرکدام باید درجای خود وفطرت خلقتی خود نگه داشت.
واقعا نگاه غلط و یک جانبه و محدود وبسته برخی مسلمین به نصوص دینی همانند نگاه همان کسانی است که تحت عنوان شعار دفاع از حقوق زن، میراث ارزشمند فقه اسلامی را که از قطعاتی منسجم ومرتبط به هم شکل گرفته ازهم گسیخته می نگرند واصل حکم رارهاکرده وفرع رابزرگنمایی میکنند عام رارهاکرده فقط خاص را مینمایانند. همان کاری که بامباحث ارث ،نفقه،مهریه،شهادت و... میکنند. درارث اصل آیات ارث راکه بیشتر درجهت احیا وابقای حق میراث زنان نازل شد نادیده گرفته و قاعده للذکر مثل حظ الانثیین که استثنایی برکل قوانینش است را برجسته نموده ووانمودمیکنندزن نصف مردارث می برد درحالیکه لفظ آیه می فرمایدمردبه اندازه دوزن می برد واین دو گفتمان متفاوت است وتفاوتش راباقطعه دیگرفقه که وجوب نفقه زنان برمردان است بایدفهمید آنجا که شارع هیچ زنی راملزم به دادن نفقه خودش نکرده چه رسد به دیگران مگردرشرایط خاص. وبرعکس نفقه اوبر عهده هرمردی که درزندگیش باشداست برعهده شوهریاپدر یابرادر یاعمویا ...نهایتااگرکسی رانداشت برعهده بیت المال است پس ارث حقوق مالی بیشتری برای زن ایجادکرده تامرد، چون زن همان نصف رابرای خودنگه میدارد ولی مردموظف است آن راخرج زنان وفرزندانش کند فتامل! این ایرادنگاه فمینیستی است که قطعات فقه اسلامی درحوزه حقوق زنان راپاره پاره می نگرد وطبعا این مکتب والا رادرجهت پایمالی حقوق زن میبیند. برخی برادران دینی ما بانگرشی مردسالارانه این چنین نصوص دینی راکه مرواریدهای یک رشته اندجداگانه نگریسته وازآنها برداشت میکنند و بااین نگاهشان هم خودشان دچارخود بزرگ بینی به نسبت زنان میشوند وهم زنان جامعه رادچارخطای شناختی نسبت به دین اسلام نموده وازآن گریزان میکنندچرا که اگر مردهاواقعا والاتر اززنان می بودند دیگر زن خطاب آیات واحادیث نمیبود. کاش دربرداشتهایمان همه جانبه تر وحکیمانه تر وباعلم وابزارهای متعدد علمی نصوص دین را به تشنگان حقیقت ومحبوبان خدا معرفی میکردیم درغیراینصورت سکوتمان بهتراست شعارهای فمنیستی چقدر بی اساس و واحساسی است این برداشتهای سطحی وغیراصولی ازنصوص به همان اندازه سست و احساسی است ودردی راازجامعه دوانمیکند بلکه مشکل ساز هم هست به همان اندازه روشنفکری بدون پشتوانه قرآن وسنت. درقرآن کریم از جامعه زنان زنهای نمونه ای چون آسیه ومریم راذکر میکند تامردان بدانند که گاهی زنی چون آسیه دراوج مهدفسادعقیده واخلاق اسوه اخلاق وایمان می شود وزنی چون مریم بدون حضورمردی به عنوان شوهر مردی چون عیسی راپرورش میدهد وزنی چون زن لوط رامثال زن بد آورده تابگویدحتی اگرشوهرش پیامبرباشد زن بد بدمیرود ومردهای خوبی چون انبیا وصحابه ومردان بدی چون فرزندان نوح و قارونها وفرعونها وهامانهاو مردان قوم لوط و... ذکر نموده تاهر مسلمانی بداند که خوب بودن یابد بودن ربطی به مردیازن بودن ندارد و هم زن وهم مرد مستعد خوب یابد بودن هستند وتنوع ماده ونردر جنس انسان بودن آنهاتاثیرنداردهردوانسانند ومورداکرام خالقشان ونگاه مردسالارانه یافمنیستی به این دو نوع اکرام شده الهی،نوعی تفکر نژادپرستانه ست.
سرکار خانم ژیلا مرادپور