سالگرد #پرواز نخستین #خلبان ایرانی، احمد نخجوان
احمد نخجوان در سال ۱۲۷۵ هجری شمسی در تهران به دنیا آمد. او پسر مهاجری از اهالی نخجوان قفقاز بود و پدر و پدر بزرگش از سرداران قراقخانه بودند. پدرش «میرپنجعلیخان» از افسران ارشد قراقخانه، نسبت به تعلیم و تربیت فرزند خود توجه ویژهای داشت و به همین جهت فرزندش را به مدارس درجهی اول تهران فرستاد و همچنین برای آموزش فرزند، معلمان خصوصی نیز میگرفت و به دلیل همین توجه ویژه احمد در نوجوانی زبان فرانسه و ادبیات فارسی و همینطور ریاضیات را به خوبی آموخت.
او تحصیلات خود را در ایران و فرانسه به انجام رساند و در سال ۱۲۸۹ وارد مدرسهی قزاقخانه شد. نخجوان در سال ۱۲۹۴ از مدرسهی قزاقخانه فارغالتحصیل شد و به «بریگاد قزاق» پیوست. بریگاد قزاق یا همان نیروی قزاق، نیروی نظامی ویژهای بود که در سال ۱۲۵۸ هجری شمسی به درخواست ناصرالدینشاه و در پی قراردادی بین ایران و روسیه تزاری شکل گرفت. ناصرالدینشاه قاجار که در سفر دوم خود به اروپا انضباط ویژه و قابلیتهای قزاق روس را دیده بود پس از بازگشت به ایران تصمیم گرفت واحدهایی مشابه با آنچه در روسیهی تزاری دیده بود تشکیل دهد. نخجوان در کودتا همکاریای همهجانبه داشت و به درجهی سرهنگ تمامی رسید. او پس از تشکیل قشون متحدالشکل در تیپ پیادهی اول رئیس ستاد تیپ بود و در سال ۱۳۰۲ به دستور وزیر جنگ وقت (سردار سپه) برای آموختن دانش نظامی مدرن رهسپار اروپا شد و موفق شد خلبانی را در دانشکدهی «ایستر» فرانسه به اتمام برساند.
تحصیلات خلبانی نخجوان در سال ۱۳۰۴ پایان پذیرفت و در بهمنماه این سال نخجوان با یک هواپیمای خریداری شده از فرانسه به سمت ایران پرواز کرد و روز ۵ اسفندماه ۱۳۰۴ در فرودگاه قلعهمرعی به زمین نشست. احمد نخجوان اولین خلبان ایرانی است که با یک هواپیمای برث-۱۹ و با پرچم و نشان ایران پرواز کرد و با ۲۰۰ ساعت پرواز مرزهای بینالمللی را درنوردید و در ایران فرود آمد. «قلعهمرغی» نام فرودگاه و پایگاه هوایی در جنوب شهر تهران بود. تا نیمهی اول سال ۱۳۰۱ در تهران جای مشخصی برای فرود هواپیما ساخته نشده بود و در تیرماه ۱۳۰۱ که انگلیسیها درخواست اعزام دو فروند #هواپیما به تهران کردند دولت به فکر تخصیص زمینی مناسب برای فرود هواپیماها افتاد که این زمین در قلعهمرغی و در ۸ مرداد ۱۳۰۱ به بهرهبرداری رسید.
احمد نخجوان اولین رئیسهوایی ایران شد و تا سال ۱۳۱۵ در این سمت باقی ماند. او در این مدت چند بار از این کار برکنار شد اما هر بار به کار برگردانده شد. نخجوان در سال ۱۳۰۷ به درجهی سرتیپی رسید. احمد نخجوان در سال ۱۳۱۸ کفیل وزارت جنگ در کابینهی دکتر متیندفتری شد و در سال ۱۳۱۹ به درجهی سرلشکری رسید. او تا ۸ شهریور ۱۳۲۰ در سمت کفالت وزارت جنگ باقی ماند. او در زمان رضا شاه پس از اینکه به دنبال حملهی شوروی و انگلیس به ایران نتوانست مقاومتی کند و دستور آزادی سربازان وظیفه زیر پرچم از پادگانها را صادر کرد بابت این تصمیم مورد غضب رضاشاه قرار گرفت و بازداشت شد و به جای او سرلشکر محمد نخجوان (امیر موثق) کفالت وزارت جنگ را عهدهدار شد.
او از اتهاماتش وقتی تبرئه شد که دیگر رضاشاه کشور را ترک کرده و استعفا داده بود. احمد نخجوان تا ۲۵ شهریور در #زندان بود و پس از رفتن رضاشاه در کابینهی محمدعلی فروغی وزیر جنگ شد. پس از این نیز برای مدتی بازرس و رئیس دفتر نظامی محمدرضا شاه شد. نخجوان در سالهای ۱۳۲۲ و ۱۳۲۳ و در دو نوبت دوباره رئیس هواپیمایی شد و در سال ۱۳۲۶ بازنشست شد. #احمدنخجوان در سال ۱۳۴۵ درگذشت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/qQjV7z
مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
احمد نخجوان در سال ۱۲۷۵ هجری شمسی در تهران به دنیا آمد. او پسر مهاجری از اهالی نخجوان قفقاز بود و پدر و پدر بزرگش از سرداران قراقخانه بودند. پدرش «میرپنجعلیخان» از افسران ارشد قراقخانه، نسبت به تعلیم و تربیت فرزند خود توجه ویژهای داشت و به همین جهت فرزندش را به مدارس درجهی اول تهران فرستاد و همچنین برای آموزش فرزند، معلمان خصوصی نیز میگرفت و به دلیل همین توجه ویژه احمد در نوجوانی زبان فرانسه و ادبیات فارسی و همینطور ریاضیات را به خوبی آموخت.
او تحصیلات خود را در ایران و فرانسه به انجام رساند و در سال ۱۲۸۹ وارد مدرسهی قزاقخانه شد. نخجوان در سال ۱۲۹۴ از مدرسهی قزاقخانه فارغالتحصیل شد و به «بریگاد قزاق» پیوست. بریگاد قزاق یا همان نیروی قزاق، نیروی نظامی ویژهای بود که در سال ۱۲۵۸ هجری شمسی به درخواست ناصرالدینشاه و در پی قراردادی بین ایران و روسیه تزاری شکل گرفت. ناصرالدینشاه قاجار که در سفر دوم خود به اروپا انضباط ویژه و قابلیتهای قزاق روس را دیده بود پس از بازگشت به ایران تصمیم گرفت واحدهایی مشابه با آنچه در روسیهی تزاری دیده بود تشکیل دهد. نخجوان در کودتا همکاریای همهجانبه داشت و به درجهی سرهنگ تمامی رسید. او پس از تشکیل قشون متحدالشکل در تیپ پیادهی اول رئیس ستاد تیپ بود و در سال ۱۳۰۲ به دستور وزیر جنگ وقت (سردار سپه) برای آموختن دانش نظامی مدرن رهسپار اروپا شد و موفق شد خلبانی را در دانشکدهی «ایستر» فرانسه به اتمام برساند.
تحصیلات خلبانی نخجوان در سال ۱۳۰۴ پایان پذیرفت و در بهمنماه این سال نخجوان با یک هواپیمای خریداری شده از فرانسه به سمت ایران پرواز کرد و روز ۵ اسفندماه ۱۳۰۴ در فرودگاه قلعهمرعی به زمین نشست. احمد نخجوان اولین خلبان ایرانی است که با یک هواپیمای برث-۱۹ و با پرچم و نشان ایران پرواز کرد و با ۲۰۰ ساعت پرواز مرزهای بینالمللی را درنوردید و در ایران فرود آمد. «قلعهمرغی» نام فرودگاه و پایگاه هوایی در جنوب شهر تهران بود. تا نیمهی اول سال ۱۳۰۱ در تهران جای مشخصی برای فرود هواپیما ساخته نشده بود و در تیرماه ۱۳۰۱ که انگلیسیها درخواست اعزام دو فروند #هواپیما به تهران کردند دولت به فکر تخصیص زمینی مناسب برای فرود هواپیماها افتاد که این زمین در قلعهمرغی و در ۸ مرداد ۱۳۰۱ به بهرهبرداری رسید.
احمد نخجوان اولین رئیسهوایی ایران شد و تا سال ۱۳۱۵ در این سمت باقی ماند. او در این مدت چند بار از این کار برکنار شد اما هر بار به کار برگردانده شد. نخجوان در سال ۱۳۰۷ به درجهی سرتیپی رسید. احمد نخجوان در سال ۱۳۱۸ کفیل وزارت جنگ در کابینهی دکتر متیندفتری شد و در سال ۱۳۱۹ به درجهی سرلشکری رسید. او تا ۸ شهریور ۱۳۲۰ در سمت کفالت وزارت جنگ باقی ماند. او در زمان رضا شاه پس از اینکه به دنبال حملهی شوروی و انگلیس به ایران نتوانست مقاومتی کند و دستور آزادی سربازان وظیفه زیر پرچم از پادگانها را صادر کرد بابت این تصمیم مورد غضب رضاشاه قرار گرفت و بازداشت شد و به جای او سرلشکر محمد نخجوان (امیر موثق) کفالت وزارت جنگ را عهدهدار شد.
او از اتهاماتش وقتی تبرئه شد که دیگر رضاشاه کشور را ترک کرده و استعفا داده بود. احمد نخجوان تا ۲۵ شهریور در #زندان بود و پس از رفتن رضاشاه در کابینهی محمدعلی فروغی وزیر جنگ شد. پس از این نیز برای مدتی بازرس و رئیس دفتر نظامی محمدرضا شاه شد. نخجوان در سالهای ۱۳۲۲ و ۱۳۲۳ و در دو نوبت دوباره رئیس هواپیمایی شد و در سال ۱۳۲۶ بازنشست شد. #احمدنخجوان در سال ۱۳۴۵ درگذشت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/qQjV7z
مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
tavaana.org
سالگرد پرواز نخستین خلبان ایرانی، احمد نخجوان | Tavaana Article
توانا - احمد نخجوان در سال ۱۲۷۵ هجری شمسی در تهران به دنیا آمد. او پسر مهاجری از اهالی نخجوان قفقاز بود و پدر و پدر بزرگش از سرداران قراقخانه بودند.