به بهانه دهم می، سالروز ریاست جمهوری #نلسونـماندلا
پیام اصلی جنبش #ضدآپارتاید این بود که آپارتاید باید پایان یابد و #سیاهان آفریقای جنوبی باید به حقوق خود دست یابند. جنبش میبایست اقلیت سفیدپوست آفریقای جنوبی را متقاعد میکرد که آپارتاید پایدار نیست. برای این کار، آنها قدرت خود را به عنوان اکثریت از طریق «نافرمانی» بدون خشونت و عدم همکاری با رژیم، اعمال کردند.
آنها از قدرت اقتصادی خود برای بایکوت کردن اجارهبها، تحریم مصرفکننده و نیز بایکوت کردن کسب و کار سفیدپوستان و نیز سیاهپوستهایی که با رژیم همکاری داشتند استفاده کردند.
اعتصاب #دانشجویان و #کارگران و نیز ممانعت از کار، ازجمله روشهای دیگر بود. بایکوت مصرفکننده، تاکتیک بسیار موثری بود. زیرا این تاکتیک، سفیدپوستان دارای کسب و کار را با سیاستهای دولت پیوند میداد و آنها که زیان میدیدند، دولت را تحت فشار میگذاشتند تا سیاستهای خود را تغییر دهد.
مهمتر از آن، این تاکتیک دفاعی در برابر سرکوب دولت بود. همانگونه که رئیس اطلاعات پلیس میگوید: «اگر نخواهند خرید کنند چه جنایتی مرتکب شدند؟ یک کنش تودهای است، شما چه میتوانید بکنید؟ نمیتوانید همه آنها را به گلوله ببندید و یا همه آنها را زندانی کنید.»
سیاهان آفریقای جنوبی ازهمکاری با مقامات گمارده شده از سوی دولت در شورای شهرکها خودداری میکردند. در سالهای نیمه ۱۹۸۰، موجی از خشونت در شهرکها بالا گرفت و بعضی از نمایندگان سیاهپوست، افسران پلیس و افراد مظنون به خبرچینی به قتل رسیدند.
اقتدار دولت در شهرکها فرو ریخت و سازماندهندگان محلی این خلاء را با کمیتههای خیابانی پر کردند. اگرچه #خشونت به استعفای نمایندگان دولتی درشهرکها شتاب داد ولی از طرف دیگر سبب شد که رژیم با شدت بیشتری به #سرکوب بپردازد در حالی که عملیات #بدونخشونت، پیروزیهای کوچک زیادی به دست میآورد.
https://tavaana.org/fa/node/1778
@Tavaana_TavaanaTech
پیام اصلی جنبش #ضدآپارتاید این بود که آپارتاید باید پایان یابد و #سیاهان آفریقای جنوبی باید به حقوق خود دست یابند. جنبش میبایست اقلیت سفیدپوست آفریقای جنوبی را متقاعد میکرد که آپارتاید پایدار نیست. برای این کار، آنها قدرت خود را به عنوان اکثریت از طریق «نافرمانی» بدون خشونت و عدم همکاری با رژیم، اعمال کردند.
آنها از قدرت اقتصادی خود برای بایکوت کردن اجارهبها، تحریم مصرفکننده و نیز بایکوت کردن کسب و کار سفیدپوستان و نیز سیاهپوستهایی که با رژیم همکاری داشتند استفاده کردند.
اعتصاب #دانشجویان و #کارگران و نیز ممانعت از کار، ازجمله روشهای دیگر بود. بایکوت مصرفکننده، تاکتیک بسیار موثری بود. زیرا این تاکتیک، سفیدپوستان دارای کسب و کار را با سیاستهای دولت پیوند میداد و آنها که زیان میدیدند، دولت را تحت فشار میگذاشتند تا سیاستهای خود را تغییر دهد.
مهمتر از آن، این تاکتیک دفاعی در برابر سرکوب دولت بود. همانگونه که رئیس اطلاعات پلیس میگوید: «اگر نخواهند خرید کنند چه جنایتی مرتکب شدند؟ یک کنش تودهای است، شما چه میتوانید بکنید؟ نمیتوانید همه آنها را به گلوله ببندید و یا همه آنها را زندانی کنید.»
سیاهان آفریقای جنوبی ازهمکاری با مقامات گمارده شده از سوی دولت در شورای شهرکها خودداری میکردند. در سالهای نیمه ۱۹۸۰، موجی از خشونت در شهرکها بالا گرفت و بعضی از نمایندگان سیاهپوست، افسران پلیس و افراد مظنون به خبرچینی به قتل رسیدند.
اقتدار دولت در شهرکها فرو ریخت و سازماندهندگان محلی این خلاء را با کمیتههای خیابانی پر کردند. اگرچه #خشونت به استعفای نمایندگان دولتی درشهرکها شتاب داد ولی از طرف دیگر سبب شد که رژیم با شدت بیشتری به #سرکوب بپردازد در حالی که عملیات #بدونخشونت، پیروزیهای کوچک زیادی به دست میآورد.
https://tavaana.org/fa/node/1778
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
مبارزه ای از زیربنا:جنبش ضد آپارتاید در آفریقای جنوبی
بینش و انگیزه