جرم‌انگاری «حقیقت»، در جمهوری اسلامی
✍️مطهره گونه‌ای
۲۴ مارس، «روز جهانی حق دانستن حقیقت» است. هنگامی که صاحبان ایدئولوژی تبدیل به صاحبان قدرت می‌شوند، «حقیقت» را هم به انقیاد خود درمی‌آورند؛ یعنی اربابان قدرت، تعریفی برساخته و دروغین از حقیقت را بر شهروندان جامعه تحمیل می‌کنند و اگر فردی این «کذب بدل به حقیقت» را انکار کند، غیرخودی شناخته شده و مطرود می‌شود.
رژیم‌های استبدادی ایدئولوژیک، اولاً باور به منحصر به‌فرد بودن انسان‌ها و تکثر اندیشه آن‌ها ندارند و در راستای سلب آن، اصالت «حقیقت» را کتمان می‌کنند و خود را مسلط بر جان و مال و زندگی مردم می‌دانند. ثانیاً بر این باور موهوم استوارند که «آزادی»، از جمله آزادی بیان، موجب از دست رفتن نظم حاکم و در نهایت به وجود آمدن هرج‌ومرج می‌شود. بنابراین هم از برملا شدن حقیقتِ جاری در حاکمیت می‌هراسند – چرا که شالوده‌ی استبداد را تهدید می‌کند – و هم با تمامی قوا و توان، مقابل آن می‌ایستند.
جمهوری اسلامی نیز ۴۶ سال است که این حق را از مردم دریغ داشته است: از کارنامه‌ی سیاه دهه‌ی ۶۰ و گورهای دسته‌جمعی خاوران تا پرونده‌ی قتل‌های زنجیره‌ای؛ از انتخابات ۸۸ تا شلیک دو موشک به هواپیمای اوکراینی؛ از فجایع رخ‌داده در زمان کرونا و دستورالعمل و حکم خامنه‌ای مبنی بر ممنوعیت ورود واکسن و از دست رفتن جان انسان‌ها، تا قتل سبعانه و وحشیانه‌ی مهسا امینی و نیکا شاکرمی؛ و تمام حقایقی که زیر قالی بقای خود پنهان کرده است.
نظامی که نه‌تنها حقیقت را کتمان می‌کند، بلکه آن را وارونه و دگرگون جلوه می‌دهد یا متوسل به «شبه‌حقیقت»ها توسط بارش رسانه‌ای گسترده می‌شود، تا مردم آن چیزی را باور کنند و بدانند که او می‌خواهد. اگر هم فعالان سیاسی و مدنی در صدد افشای حقیقت برآیند، آن‌ها را تحت اتهام نشر اکاذیب یا تبلیغ علیه نظام سرکوب می‌کند. بدین ترتیب، در تمامی ارکان قدرت، این فریب «حقیقت‌سازی» یا «انکار» آن وجود دارد.
خامنه‌ای، که خود را ولی‌امر مسلمین جهان می‌داند، در تمامی این سال‌ها حتی در یک نشست خبری هم حضور نیافته؛ چرا که از پاسخ‌گویی عاجز و هراسان است. در سخنرانی‌های مونولوگ خود نیز صرفاً به تحکیم همان موهومات به نام حقیقت می‌پردازد و مخاطبان «متحدالشکل» پیرامون خود را هم «مردم» می‌پندارد، حال آن‌که فردیت و منحصر بودن خویش را در شخص و نظامی ایدئولوژیک خلاصه کرده‌اند.
اما جامعه‌ی شبکه‌ای، محصول گسترش فراگیر اینترنت و رسانه‌های جمعی، مردم را از حقیقت و بیان آن باز نمی‌دارد؛ اگرچه نظام فریب‌کار و متوهم جمهوری اسلامی، آن را به انحای گوناگون منکوب کند.
زنده باد نام و یاد تمام کسانی که علیرغم شمشیر آخته‌ی سرکوب استبداد دینی، از افشای حقیقت و روشنگری افکار عمومی سرباز نزدند.
ـ مطهره گونه‌ای دانشجوی اخراجی و فعال سیاسی است که در آستانه دفاع از پایان‌نامه دکترای دندانپزشکی بود. او ایستادگی و شرافت را به سر خم کردن ترجیح داد و اخراج و زندانی شد و اخیرا پس از تحمل ۶ ماه حبس آزاد شد.
#روز_جهانی_حق_دانستن_حقیقت #دانستن_حق_مردم_است
#نه_به_دروغ
#مطهره_گونه‌ای #مهسا_امینی #هواپیمای_اوکراینی #نیکا_شاکرمی #دهه_شصت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
✍️مطهره گونه‌ای
۲۴ مارس، «روز جهانی حق دانستن حقیقت» است. هنگامی که صاحبان ایدئولوژی تبدیل به صاحبان قدرت می‌شوند، «حقیقت» را هم به انقیاد خود درمی‌آورند؛ یعنی اربابان قدرت، تعریفی برساخته و دروغین از حقیقت را بر شهروندان جامعه تحمیل می‌کنند و اگر فردی این «کذب بدل به حقیقت» را انکار کند، غیرخودی شناخته شده و مطرود می‌شود.
رژیم‌های استبدادی ایدئولوژیک، اولاً باور به منحصر به‌فرد بودن انسان‌ها و تکثر اندیشه آن‌ها ندارند و در راستای سلب آن، اصالت «حقیقت» را کتمان می‌کنند و خود را مسلط بر جان و مال و زندگی مردم می‌دانند. ثانیاً بر این باور موهوم استوارند که «آزادی»، از جمله آزادی بیان، موجب از دست رفتن نظم حاکم و در نهایت به وجود آمدن هرج‌ومرج می‌شود. بنابراین هم از برملا شدن حقیقتِ جاری در حاکمیت می‌هراسند – چرا که شالوده‌ی استبداد را تهدید می‌کند – و هم با تمامی قوا و توان، مقابل آن می‌ایستند.
جمهوری اسلامی نیز ۴۶ سال است که این حق را از مردم دریغ داشته است: از کارنامه‌ی سیاه دهه‌ی ۶۰ و گورهای دسته‌جمعی خاوران تا پرونده‌ی قتل‌های زنجیره‌ای؛ از انتخابات ۸۸ تا شلیک دو موشک به هواپیمای اوکراینی؛ از فجایع رخ‌داده در زمان کرونا و دستورالعمل و حکم خامنه‌ای مبنی بر ممنوعیت ورود واکسن و از دست رفتن جان انسان‌ها، تا قتل سبعانه و وحشیانه‌ی مهسا امینی و نیکا شاکرمی؛ و تمام حقایقی که زیر قالی بقای خود پنهان کرده است.
نظامی که نه‌تنها حقیقت را کتمان می‌کند، بلکه آن را وارونه و دگرگون جلوه می‌دهد یا متوسل به «شبه‌حقیقت»ها توسط بارش رسانه‌ای گسترده می‌شود، تا مردم آن چیزی را باور کنند و بدانند که او می‌خواهد. اگر هم فعالان سیاسی و مدنی در صدد افشای حقیقت برآیند، آن‌ها را تحت اتهام نشر اکاذیب یا تبلیغ علیه نظام سرکوب می‌کند. بدین ترتیب، در تمامی ارکان قدرت، این فریب «حقیقت‌سازی» یا «انکار» آن وجود دارد.
خامنه‌ای، که خود را ولی‌امر مسلمین جهان می‌داند، در تمامی این سال‌ها حتی در یک نشست خبری هم حضور نیافته؛ چرا که از پاسخ‌گویی عاجز و هراسان است. در سخنرانی‌های مونولوگ خود نیز صرفاً به تحکیم همان موهومات به نام حقیقت می‌پردازد و مخاطبان «متحدالشکل» پیرامون خود را هم «مردم» می‌پندارد، حال آن‌که فردیت و منحصر بودن خویش را در شخص و نظامی ایدئولوژیک خلاصه کرده‌اند.
اما جامعه‌ی شبکه‌ای، محصول گسترش فراگیر اینترنت و رسانه‌های جمعی، مردم را از حقیقت و بیان آن باز نمی‌دارد؛ اگرچه نظام فریب‌کار و متوهم جمهوری اسلامی، آن را به انحای گوناگون منکوب کند.
زنده باد نام و یاد تمام کسانی که علیرغم شمشیر آخته‌ی سرکوب استبداد دینی، از افشای حقیقت و روشنگری افکار عمومی سرباز نزدند.
ـ مطهره گونه‌ای دانشجوی اخراجی و فعال سیاسی است که در آستانه دفاع از پایان‌نامه دکترای دندانپزشکی بود. او ایستادگی و شرافت را به سر خم کردن ترجیح داد و اخراج و زندانی شد و اخیرا پس از تحمل ۶ ماه حبس آزاد شد.
#روز_جهانی_حق_دانستن_حقیقت #دانستن_حق_مردم_است
#نه_به_دروغ
#مطهره_گونه‌ای #مهسا_امینی #هواپیمای_اوکراینی #نیکا_شاکرمی #دهه_شصت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
March 25