‌
روز جهانی زن، فرصتی است برای مرور تاریخ مبارزات زنان در سراسر جهان؛ اما در ایران، این روز یادآور یکی از مهم‌ترین و سرنوشت‌سازترین اعتراضات زنان علیه نابرابری و اجبار است. در روزهای پس از انقلاب ۱۳۵۷، زنان ایران با امید به دستاوردهای جدید برای آزادی و برابری، به خیابان‌ها آمدند، اما خیلی زود با موجی از سرکوب و محدودیت‌های تازه مواجه شدند.

در هشت مارس ۱۳۵۷، هزاران زن ایرانی با راهپیمایی در خیابان‌های تهران و دیگر شهرها علیه حجاب اجباری و محدودیت‌های تازه اعتراض کردند. اما این اعتراضات با خشونت طرفداران حکومت جدید سرکوب شد. شعار «یا روسری یا توسری» که آن روزها بر سر زنان فریاد زده شد، آغازگر دهه‌ها فشار بر زنان ایرانی بود.

با وجود این سرکوب‌ها، مبارزات زنان متوقف نشد. بسیاری از زنان شاغل، دانشگاهیان و معلمان در برابر تحمیل حجاب اجباری مقاومت کردند و برای حفظ حقوق خود ایستادگی کردند. اما در نهایت، حکومت اسلامی با تصویب قوانین سختگیرانه، از جمله ممنوعیت ورود زنان بی‌حجاب به ادارات دولتی در تیرماه ۱۳۵۹ و تعیین مجازات برای عدم رعایت حجاب در سال ۱۳۶۳، محدودیت‌های خود را قانونی کرد.

با گذشت دهه‌ها از آن روزها، مبارزه زنان ایرانی برای حقوق و آزادی‌هایشان همچنان ادامه دارد. از اعتراضات خیابانی گرفته تا جنبش‌های مدنی، زنان ایران هرگز سکوت نکرده‌اند. امروز، هشت مارس نه فقط یک روز جهانی، بلکه نمادی از مقاومت زنان ایرانی در برابر نابرابری، تبعیض و سرکوب است. یادآوری این تاریخ، تعهدی است برای حمایت از آزادی و برابری زنان، در ایران و سراسر جهان.

#روز_جهانی_زن #۸_مارس_روز_جهانی_زن #زن #حجاب_اجبارى #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

برپاخیر برای زن، زندگی، آزادی…

من و تو و دِگر دوباره ما شویم…

.
از صفحه ساناز باقری
sanazcartoon
.
#روز_جهانی_زن
#هشت_مارس
#زنان
#روز_زن
#زن_زندگی_آزادی #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

چقدر یک انسان می‌تواند قوی باشد؟ ماه منیر، این زن دادخواه مادری که یاد فرزند بیگناهش را زنده نگه می‌داشت و به هر قیمتی دنبال دادخواهیش بود. حالا حتی از فعالیت در شبکه‌های اجتماعی منع شده است.
او میزبان مردم بر مزار کیان بود، با قتل پویا مولایی‌راد توسط حکومت و مدتی حصر خانگی ماه‌منیر، حکومت تلاش کرد تا ارتباط مردم را با این خانواده دادخواه قطع کند.
اما هرگز این زن شجاع را فراموش نمی‌کنیم. زنی که جسد فرزند دلبندش را در یخ نگهداری کرد تا توسط مأموران حکومت دزدیده نشود و روز بعد در مراسم تشییع پیکر او با صلابت و با تمرکز علیه قاتلان افشاگری کرد.
چقدر این زن قوی است...

روز جهانی زن را به همه مادران دادخواه ایران تبریک می‌گوییم که با نوع شهامت و ایستادگی خود به این واژه‌ها معنایی دوباره بخشیدند.

تصویرسازی از شبنم ادیبان
shabidesign

#ماه_منیر_مولایی_راد #کیان_پیرفلک #روز_جهانی_زن #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادران دادخواه کردستان، روز جهانی زن، برابر با هشت مارس را گرامی داشتند. آن‌ها با در دست داشتن تصاویر ناهید شیرپیشه (مادر دادخواه جاویدنام پویا بختیاری) و مینا سلطانی (مادر جاویدنام شهریار محمدی)، همبستگی خود با این عزیزان را اعلام کردند.

روز جهانی زن، فرصتی است برای یادآوری زنان مقاوم و مبارز ایران‌زمین به خصوص مادران دادخواه ایران و زنان زندانی و جاویدنامان ....

#روز_جهانی_زن #ناهید_شیرپیشه #مینا_سلطانی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز روز جهانی زن است. در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، زنان با شجاعت در برابر دیکتاتور مقاومت می‌کنند. تصاویری از برگزاری چندین همایش منتشر شده که در آن زنان بدون رعایت حجاب اجباری حضور داشته‌اند.
تجربه زیسته شما در خیابان‌های ایران چیست؟
شما همراهان توانا چگونه از مبارزه زنان برای دست‌یابی به حقوق برابر حمایت می‌کنید؟

طرح از اسد بیناخواهی
https://tavaana.org/8march_day/

#یاری_مدنی_توانا
#روز_جهانی_زن
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زن_زندگی_آزادی

@Tavaana_TavaanaTech

کانون نویسندگان ایران، فه مناسبت روز جهانی زن، بیانیه‌ای به شرح زیر منتشر کرد:

گرامی باد هشتم مارس، روز جهانی زنان

از هشتم مارس ١۸۵٧ که زنان کارگر پارچه‌باف در آمريکا به مبارزه برای احقاق خود برخاستند تا امروز، بیش از یک قرن است که زنان در گوشه گوشه‌ی جهان رویای آزادی را زیسته‌اند. در ایران، از دوره‌ی مشروطه که پایه‌های اولین تشکل‌های زنان شکل گرفت تا بعدها که در حلقه‌هایی همچون «انجمن حر‌ّیت زنان» در سال ۱۲۸۶ اعلام وجود کرد، زنان روشنفکرِ آزادیخواه، همواره بر حق تشکل‌یابی پای فشرده‌اند. آزادی و برابری دیگر نه یک رؤیا، که بخشی از زیست روزمره‌ی زنانِ سرزمین ما شده است که در دانشگاه‌ها، محیط‌های کاری، در ورزش، سینما، ادبیات، موسیقی، رقص، خوانندگی و حتی در خانواده و خیابان به شکل‌های گوناگون رخ می‌نماید. هر چه بیشتر بر حقوق مدنی و آزادی‌های سیاسی و اجتماعی زنان سد زده می‌شود، از آن‌سو مقاومت روزمره‌ی زنان بیش از پیش و گام به گام آن را عقب می‌راند تا آن‌جا که در سال‌های اخیر مبارزه‌ی ‌زنان با حاکمیت، برای تمامی گروه‌های آزادی‌خواه و برابری‌خواه، اسم رمز آزادی شده است تا اثبات بیش از پیش این قول معروف باشد که «معیار آزادی یک جامعه، آزادی زنان آن جامعه است.»
نماد سلطه‌ی حاکمیت از ابتدای تأسیس، تحمیل حجاب به زنان بود و با این ابزار سعی در بیرون راندن آنان از عرصه‌ی اجتماع داشت. حجاب پیش از هر چیز زنان شاغل را که در کارخانه‌ها، ادارات، بیمارستان‌ها، مدارس و دانشگاه‌ها و... مشغول کار بودند هدف گرفت و ذره‌ذره دامنه‌ی این تحمیل را به کوچه و خیابان هم رساند. ناامنی فضاهای عمومی برای زنان در نظام ‌مردسالار با قوانین زن‌ستیزانه‌ی حکومتی دست به دست هم داده است تا جایی که در یک سال گذشته، همچون سال‌های پیش از آن، با بازداشت، از کار بیکارکردن، تهدید و ممنوع الخروجی فعالان زن سعی در خاموش کردن صدای زنان داشته است. همچنان که کوشید با تصویب طرحی موسوم به «حجاب و عفاف»، حجاب اجباری را در محدوده‌ی قانون تعریف کند تا شاید از این طریق محملی برای تحمیل بیش از پیش حجاب بیابد اما مقاومت پرشور زنان مانع از ابلاغ آن شد و قانونی که این همه در بوق و کرنا کرده بودند، همچنان روی دست حاکمیت باقی ماند. هنوز هم در عرصه‌‌ی اجتماعی پوشش زنان کنترل می‌شود و حاکمیت خواسته‌ی خود را بر زنان تحمیل می‌کند اما زنان خیابان‌ها را از آن خود کرده‌اند و با مقاومتی مثال‌زدنی نمونه‌ی اعلایی از حق‌خواهی را به نمایش گذاشته‌اند. در مقابله با اختیارِ پوشش زنان، حاکمیت از هیچ حربه‌ای فروگذار نکرد؛ طبقاتی کردن امر حجاب، قرار دادن زنان در تنگنای اقتصادی به‌خاطر نوع پوشش، عدم مجازات آزارگران جنسی و عدم حمایت از زنان در خشونت‌های خانگی، تا آن‌جا پیش رفت که هر روز اخبار تازه‌ای از زن‌کشی با نام نادرست «قتل ناموسی» منتشر می‌شود. اخراج زنان مخالفِ اجبارِ حجاب از عرصه‌های هنری همچون سینما، تئاتر، موسیقی یا حتی اخراج از آموزش و پرورش و... از دیگر دست‌اندازهایی است که حاکمیت سعی دارد با آن خواسته‌ی زنان را در آزادی و برابری‌خواهی خاموش کند؛ امری که تاکنون موفق نشده است.
زنان نه تنها خواهان پوشش اختیاری -جلوه‌‌ای از واقعیت آزادی و حق زن بر بدن خویش- هستند که خواهان برابری در تمامی عرصه‌های حقوقی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی‌اند. دستمزدهای پایین زنان کارگر، عدم دستیابی زنان به سطوح بالای مدیریتی، نابرابری در مسائل حقوقی خانواده همچون حق ارث، طلاق، حضانت فرزندان، مقابله با کودک‌همسری همه و همه خواسته‌هایی است که زنان در پی دستیابی آنند. جنبش رهایی زن عرصه‌ی دائمی نبرد زنان با آپارتاید جنسی به جنبشی چنان قدرتمند تبدیل شده است که رهایی زن وزنه‌ای مهم در اوضاع سیاسی ایران به شمار می‌آید.
کانون نویسندگان ایران ضمن گرامی‌داشت هشتم مارس، خواهان آزادی و برابری زنان با مردان در تمامی عرصه‌های حقوقی، اجتماعی و اقتصادی و سیاسی است و با تأکید بر تشکل‌یابی جنبش‌های زنان، بر این باوراست که با تحقق «آزادی بیان بی‌هیچ حصر و استثنا برای همگان»، دستیابی به آزادی و حقوق برابرانه‌ی زنان میسر خواهد شد.

کانون نویسندگان ایران
۱۷ اسفند ۱۴۰۳

#روز_جهانی_زن #زن_زندگی_آزادی #حقوق_برابر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آیا شکایت بین‌المللی از جمهوری اسلامی به دلیل نقض حقوق زنان ممکن است؟


قتل ناموسی در ایران تبدیل به بحران شده و کسانی که به این قتل‌های شنیع دست می‌زنند آگاه‌اند که مجازات سنگینی تحمل نخواهند کرد و از انجام این جنایات هراسی ندارند. در موارد بسیاری قاتلان درباره مجازات این قتل تحقیق کرده‌اند و با علم به اینکه مجازات سنگینی در پی ندارد دست به قتل زده‌اند؛ مثل پدر رومینا اشرفی. حال که قوانین جمهوری اسلامی از قاتلانی که دست به قتل‌های ناموسی می‌زنند حمایت می‌کند، آیا امکان شکایت بین‌المللی از جمهوری اسلامی به دلیل نقض حقوق زنان و کودکان، وجود دارد؟

سایت:
https://tavaana.org/complaint_ir/
در یوتیوب:
https://youtu.be/nUTAISorjPM

این ویدیو، بخشی از میزگرد «کالبدشکافی قتل‌های ناموسی در ایران» است.

https://tavaana.org/fa/Live_HonorKilling

#قتل_ناموسی #جنایت_ناموسی #یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زن_زندگی_آزادی
#روز_جهانی_زن

@Tavaana_TavaanaTech

‌
کریستن سن خاورشناس بزرگ دانمارکی

زن در ایران باستان در زندگی خصوصی و اجتماعی از آزادی کامل برخوردار بود.

- به بهانه ی روزجهانی زن

«کریستن سن» خاورشناس بزرگ دانمارکی می‌گويد :
رفتار مردان نسبت به زنان در ایران باستان همراه با نزاکت بود. زن چه در زندگی خصوصی و چه در زندگی اجتماعی از آزادی کامل برخوردار بود. در مورد آزادی در ازدواج هیچ چیزی مستندتر و موجه‌تر از رفتار خود زرتشت نسبت به دختر کوچکش «پروچیستا» نیست.
زرتشت به دختر کوچکش پروچیستا می‌فرماید :

«پروچیستا من جاماسب را که مرد دانشمندی است (وزیر گشتاسب و ستاره شناس معروف زمان) برای همسری تو برگزیدم [ پیشنهاد می دهم ]؛ تو با خرد مقدس خود مشورت کن و ببین که آیا او را شایسته ی همسری خود می‌دانی یا نه؟!»

- برگرفته از مقاله‌ی استوره ی زندگی زرتشت، از ژاله آموزگار

#روز_زن #هشتم_مارس #روز_جهانی_زن #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

آننا دائمی، زندانی سیاسی سابق، در روز جهانی زن، تصویری از دو تن از زندانیان سیاسی زن را منتشر کرد و نوشت:

‏هشت مارس، روز جهانی زنان را به زنان سراسر جهان تبریک می‌گویم.
این روز، فقط یک یادآوری نیست، بلکه تعهدی دوباره است به مبارزه‌ای که هنوز پایان نیافته؛ مبارزه‌ای که زنان زیادی در آن، جان یا آزادی خود را از دست داده‌اند اما هیچ‌گاه متوقف نشده است. در این روز، یادآوری نام #زینب_جلالیان و #مریم_اکبری‌منفرد ضروری است.
زینب جلالیان و مریم اکبری‌منفرد بیش از ۱۵ سال است که بدون حتی یک روز مرخصی، در زندان‌های جمهوری اسلامی محبوس و تحت فشار و آزار قرار دارند. اما نه سکوت کردند، نه تسلیم شدند. آن‌ها می‌توانستند درخواست عفو و بخشودگی کنند، می‌توانستند طبق خواسته نهادهای امنیتی از مبارزه و مقاومت دست بردارند و راهی برای رهاییِ خود پیدا کنند، اما چنین نکردند. آن‌ها، با تمام سختی‌ها و با وجود از دست دادن بهترین سال‌های عمرشان، همچنان بر سر آرمان‌هایشان ایستاده‌اند.
مریم، با وجود اینکه مادر سه کودک بود، مبارزه را انتخاب کرد، انتخابی که برای او، بهای سنگینی داشت؛ او بیش از ۱۵ سال است که بدون حتی یک روز مرخصی در زندان به سر میبرد. اما همان‌طور که زنان بسیاری در تاریخ نشان داده‌اند، مادر بودن هیچ‌گاه به معنای کنار گذاشتن مبارزه نبوده است. زینب در حالی که تنها ۲۵ سال داشت بازداشت شد و خواسته‌ها و رویاهای شخصی خود را فدای مبارزه و مقاومت کرد و بیش از ۱۷ سال است که بدون مرخصی در زندان به سر میبرد.

اما این مقاومت فقط یک انتخاب شخصی نبود، بلکه ادامه‌ی یک سنت مبارزاتی است که نسل به نسل در میان زنان منتقل شده است. پیش از آن‌ها زنان زیادی به جرم آزادی‌خواهی و عدالت‌طلبی کشته شدند یا به بند کشیده شدند، و پس از آن‌ها نیز زنان دیگری این راه را ادامه داده و میدهند. اما در طول تاریخ ایران زینب جلالیان و مریم اکبری‌منفرد قدیمی‌ترین زنان زندانی سیاسی هستند!

سیستم‌های سرکوبگر همیشه تلاش کرده‌اند زنان را به حاشیه برانند و این دروغ را به جامعه القا کنند که زنان برای سیاست، مبارزه و تغییر ساخته نشده‌اند. اما زینب و مریم، اثبات کرده‌اند که ضعف در زنان نیست، ضعف در جامعه‌ای است که زنان را نمی‌بیند، در سیستمی است که قدرت زنان را به رسمیت نمی‌شناسد و از آن واهمه دارد. آن‌ها در تاریکی زندان، نوری شدند برای زنانی که مبارزه می‌کنند. این همان چیزی است که حکومت‌ها از آن هراس دارند؛ اینکه مبارزه زنان، هرگز و حتی پشت دیوارهای زندان نیز متوقف نمی‌شود.

آن‌ها فقط دو زندانی نیستند، بلکه دو صفحه‌ی زنده از تاریخ سرکوب و مقاومت زنان در ایران‌اند. زنانی که در برابر شکنجه، بی‌عدالتی و تحقیر ایستادند و نشان دادند که نه‌تنها ناتوان نیستند، بلکه سرشار از توانایی و قدرتی هستند که همواره سرکوب شده است. مریم اکبری منفرد و زینب جلالیان فقط دو نام نیستند؛ آن‌ها تپش‌های زنده‌ی مقاومت زنان‌اند. آن‌ها ثابت کردند که حتی پشت دیوارهای بلند زندان هم می‌توان ایستادگی کرد می‌توان شکست‌ناپذیر ماند.

#زن_زندگی_آزادی #روز_جهانی_زن #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech