«دیوارنگاری برای روز جهانى کارگر،
١٢ ارديبهشت و فراخوان به اعتصابات و اعتراضات سراسری در اعتراض به حکم اعدام توماج صالحی و اعتراض به فقر، فساد و گرونی 

تهران، ١٠ اردیبهشت، بوستان آب وآتش»

- ارسالی مخاطبان

#توماج_صالحی #اعتصابات_سراسری #روز_جهانی_کارگر #فقر_فساد_گرونی #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ستار بهشتی و محمد حسینی و بسیاری از جان‌باختگان راه آزادی، کارگر بودند. امروز اول می، روز جهانی کارگر است و گوهر عشقی، مادر ستار، در این پیام ویدیویی روز کارگر را تبریک می‌گوید و بیان می‌دارد که برای احقاق حقوق کارگران راهی جز مبارزه با این رژیم خونخوار نداریم.

#روز_جهانی_کارگر #ستار_بهشتی #گوهر_عشقی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ابراهیم عباسی منجزی، فعال کارگری و از کارگران مجتمع صنعتی هفت‌تپه، در تجمع #روز_جهانی_کارگر که امروز ۱۲ اردیبهشت و به‌رغم مخالفت و ممانعت مقامات برگزار شد، گفت: «موی زنان را می‌بییند اما فساد اقتصادی را ندیدند و نمی‌بینند.»
او به بابک زنجانی اشاره می‌کند که با وجود فساد کلان اقتصادی مشمول عفو شده است.

آقای عباسی همچنین درباره حقوق کارگران، خصوصی‌(خصولتی)سازی، تاریخچه روز کارگر و مشکلات کارگران سخن گفت.

بازگشت #اسماعیل_بخشی، کارگر اخراجی هفت‌تپه، به کار و واگذاری این کارخانه به شرکت طرح توسعه از جمله مطالبات محوری کارگران در این تجمع بود.
لازم به ذکر است، اسماعیل بخشی نماینده کارگران هفت تپه، پنج سال است که از کار اخراج شده است.

#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

به گزارش مرکز آمار مجموعه فعالان حقوق‌بشر در ایران، در یک سال گذشته ۱۶۸۰ کارگر به دلیل فقدان ایمنی کار در محل کار جان خود را از دست داده‌اند۔
مسئول مستقیم مرگ کارگران جمهوری اسلامی است۔

کلاه ایمنی‌ای که فقیر بود

طرح از بهنام محمدی

https://tavaana.org/labor_day_in_iran/

#کارگر #ایمنی #روز_جهانی_کارگر #حقوق_کارگران #فقر #کارتون #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

سه تشکل صنفی کارگری و فرهنگی بر تداوم جنبش زن زندگی آزادی


سه تشکل کارگران و فرهنگیان ایران در قطعنامه‌ای مشترک به مناسبت روز جهانی کارگر، خواسته‌های اساسی خود را در ۱۰ بند اعلام کردند.

سه تشکل صنفی «شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران»، «سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه» و «اتحادیه آزاد کارگران ایران» روز ۱۲ اردیبهشت، اول ماه مه، قطعنامه‌ای مشترک منتشر کردند.

در آغاز متن قطعنامه آمده است:
«امروز اربابان قدرت و ثروت، ما را در وضعیتی قرار داده‌اند که استثمار، غارت و خشونت تنها ابزار فرمانروایی آنهاست. در این حکمرانی دینی سرمایه محور، انسان هیچ موجودیت به رسمیت شناخته‌شده‌ای ندارد؛ آنچه در این مناسبات اجتماعی مادیت یافته، مرگ زندگی است.»


#یاری_مدنی_توانا
#حقوق_کارگران
#روز_جهانی_کارگر

@Tavaana_TavaanaTech

فردا اول ماه می، روز جهانی کارگر است. توجه به حقوق کارگران آنقدر اهمیت دارد که اول ماه می به یاد کارگران معترضی که در چنین روزی در سال ۱۸۸۶ در شیکاگو دست به اعتراض زدند، روز جهانی کارگر نامیده شده.
در ادامه یکی دیگر از جنبش‌های کارگری را بررسی می‌کنیم:

هفت‌خوان: فرانسیس پرکینز و خیزش خیاطان

مردم در نهایت استیصال فریاد می‌زدند: «نَپَر! نَپَر!»
در طبقه نهم، زنی دست‌هایش را در هوا تکان می‌داد؛ از شدت هیاهو و هراس لحظه‌ای بهت‌زده در جای خود میخکوب شد و سپس خود را به پایین پرتاب کرد. سایر دختران به یکدیگر چسبیده بودند و یکی پس از دیگری به دنبال او پایین پریدند. پیکرهای بی‌جان آن‌ها پس‌ از برخورد شدید با زمین متلاشی می‌شد، در حالی که برخی‌ از کالبدها هنوز در آتش می‌سوختند.

تنها ده دقیقه قبل‌ از آغاز حریق، آن‌ها دستمزد خود را دریافت کرده بودند و مشتاقانه برای پایان هفته برنامه‌ریزی می‌کردند که یکباره حریق کوچکی‌ از زیر یکی‌ از ماشین‌‌های خیاطی آغاز شد و خیلی سریع به پارچه‌‌هایی که روی هم انباشته شده بود، سرایت کرد. آتش سپس به نیمکت‌‌های چوبی رسید و آن‌ها را سوزاند و طولی نکشید که شعله‌‌های آتش تمام کارخانه را فراگرفت.

گریز‌ از این مهلکه غیرممکن بود؛ در‌های خروجی به پلکان اضطراری را با زنجیر قفل کرده بودند تا مانع‌ از دسترسی غیرمجاز به ساختمان شوند و تعداد افراد داخل ساختمان‌ به مراتب از ظرفیت آسانسورها بیش‌تر بود. نشریه تایمز نوشت:
«پریدن یا سوختن؛ تنها گزینه‌‌های ممکن»، و افزود «پنجاه کالبد سوخته‌ از طبقه نهم به بیرون منتقل شد».

روزانه صد‌ها دختر جوان آرمان‌گرای یهودی که‌ از یهودی‌ستیزی و یهودی‌کشی در روسیه گریخته بودند به نیویورک می‌رسیدند تا در این کارگاه‌ها کار کنند یا‌ از سر اجبار به تن‌فروشی تن در دهند. آن‌ها در قبال هفته‌ای ۴ دلار دستمزد روزانه ۱۲ ساعت در کارگاه‌های پرتراکم تنگ هم می‌نشستند و با چرخ خیاطی دوزندگی می‌کردند؛ علاوه بر این، مکلف بودند برای مصرف برق اضافه، سوزن‌‌های شکسته و حتی صندلی‌‌هایی که به هنگام کار روی آن‌ها می‌نشستند مبالغ گزافی به صاحب کارگاه پرداخت کنند. رقابت در صنعت تولید پوشاک شدید و عرضه نیروی کار به مراتب افزون بر تقاضا بود؛ چنانچه کارگری جرئت می‌کرد‌ از قبول شرایط دشوار کار سر باز بزند، صدها نفر داوطلب در بازار بودند که جای او را پر کنند.

بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/frances-perkins/

#laborday
#مطالعه_موردی #نه_به_جمهوری_اسلامی #روز_جهانی_کارگر
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پیام پروین محمدی به مناسبت اول ماه مه: «به خیابان می‌آییم تا چرخه زندگی را به نفع خود تغییر دهیم»

پروین محمدی، کارگر بازنشسته کارخانجات صنایع فلزی و عضو هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، به مناسبت اول ماه مه (۱۱ اردیبهشت – روز جهانی کارگر) پیامی ویدیویی منتشر کرد.

او در این پیام با گرامی‌داشت مبارزات تاریخی کارگران از جمله خاستگاه آن در اسپانیا در سال ۱۸۵۶، از ادامه ظلم و استثمار بر طبقه کارگر در جهان و ایران سخن گفت. محمدی با اشاره به اینکه خواست «۸ ساعت کار در روز» نتیجه مبارزات تاریخی کارگران بوده، تأکید کرد که امروز با کاهش سطح دستمزدها و بی‌ارزش‌سازی پول، کارگران مجبورند در چندین شیفت کار کنند و اضافه‌کاری‌های فرساینده انجام دهند تا صرفاً زنده بمانند.

او وضعیت شغلی کارگران را «بردگی مدرن» خواند و قراردادهای موقت، سفیدامضا و ساعتی را عامل ناامنی شغلی، اضطراب دائمی و از بین رفتن آرامش فردی دانست. محمدی محل‌های کار را «قتلگاه» توصیف کرد که هر روز در آن‌ها کارگران قربانی سودجویی و بی‌توجهی کارفرمایان می‌شوند.

در ادامه، وی به وضعیت بحرانی اجتماعی، اقتصادی و زیستی کشور پرداخت و از کمبود بهداشت، دارو، آب، گاز و برق، و همچنین سایه جنگ و مرگ سخن گفت.

پروین محمدی با تأکید بر لزوم تغییر این وضعیت، اعلام کرد: «ما می‌توانیم و باید چرخه زندگی را به نفع خود تغییر دهیم. در روز ۱۱ اردیبهشت به خیابان خواهیم آمد و تمام مصائب و بلایای ناشی از سیاست‌های حاکمان را فریاد خواهیم زد.»

او پیام خود را با شعارهایی چون «زنده باد آزادی، برابری، رفاه و شادی» و «گرامیداشت روز جهانی کارگر» به پایان رساند.


#روز_جهانی_کارگر #کارگر #کارگران #حقوق_کارگران #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

کوکب بداغی، معلم و فعال صنفی سکن ایذه، در روز جهانی کارگر در مطلبی یاد شهرام محمدی، کارگر فداکار پتروشیمی مارون را گرامی داشت.

متن ایشان به شرح زیر است:

«به نام ایران
درد دارد در دنیای امروز، کارگران و معلمان برای دستیابی به حقوق اولیه‌ی خود، مجازات شوند، اخراج و زندان را تجربه کنند.
آنجا که صدای اعتراض زنان و مردان کارگر به گوش می‌رسد، یاد می‌کنیم از قهرمانان بی‌صدا که با تلاش‌های خستگی‌ناپذیر خود، امید را در برابر چشم‌هایمان ساختند؛ همان قشری که نماد شرافت، تلاش و فداکاری‌اند.
ای کاش به‌جای شمارش تاول‌های دستانشان، زخم‌های بی‌شمار دلشان را التیام بخشند.
ده سال پیش، درست نهم تیرماه ۱۳۹۴، یک کارگر فداکار به نام شهرام محمدی از شهرستان ایذه، در پتروشیمی مارون ماهشهر، زمانی که نفس کشیدن صدها کارگر به شماره افتاد و تنها یک جرقه‌ی کوچک با انفجاری مهیب فاصله داشت، جان خود را در دل آتش فدای هم‌قطارانش کرد، تا انسانیت و ایثار در عصر سردی و بی‌مهری نمیرد و از فاجعه‌ای خانمان‌سوز جلوگیری کند.
جان داد و جان بخشید، و این آخرین درس شهرام محمدی برای ما بود.
اگر بگویم هر کارگر یک قهرمان است، بیراه نگفته‌ام.
شهرام محمدی با شکوه، در میان مردم قدردان ایذه بدرقه شد، و این فداکاری تا به امروز از چشم مسئولان پنهان ماند.
ما، معلمان، کارگران، پرستاران، بازنشستگان، هم‌پیمانیم با مردم دردمندمان ایران. برای آینده‌ای مبارزه می‌کنیم که صدای دموکراسی شنیده شود.
ما صدای دردیم، و بهایش آزادی‌ست.
ما صدای دردیم که نامش آزادی‌ست.
روز جهانی کارگر، فرصتی‌ست برای یکی‌شدن و پیوستن به دریای پُرمهر ایران؛
به جاودانگیِ «زن، زندگی، آزادی» که هنوز در دل‌هایمان زنده است.
«زن، زندگی، آزادی» تنها شعار نیست، بلکه اراده‌ای سترگ برای تغییر است و پیشرفت.
ما ایرانیم و وارث دردهای بیشمار؛
صدای ما، صدای تغییر است.
امیدمان در تلاش‌های مشترک‌مان خواهد بود که ثمره‌اش می‌شود ایران باشکوه و فردایی روشن.
انفجار اسکله‌ی شهید رجایی به ما آموخت که هنوز در مسیر تحقق حقوق بشر، چالش‌های فراوانی وجود دارد که باید به‌طور قاطع با بی‌عدالتی و ضعف مدیریتی مقابله کرد.
و البته با هم، برای ایرانی آبادتر و آزادتر تلاش می‌کنیم.
ما برای یکی‌شدن و پیوستن به این دریای سراسر عشق و دوستی، زیر چتر آزادی، آبادانی و صلح، یک دلدادگی مشترک داریم که کانون قدرت ماست.
در حادثه‌ی دردناک و تلخ بندرعباس، این دلدادگی به نمایش گذاشته شد.
همدلی و اتحادمان، این دردهای مشترک، روزی قفل‌های تحجر و ستم را خواهد شکست.
بی‌ شک ما وارثان دردهای بیشماریم.
روز کارگر را گرامی می‌داریم؛
امید که در مسیر عدالت، توسعه و انسانیت، پیشرو باشیم.
کوکب بداغی پگاه – ایذه»

#کوکب_بداغی #شهرام_محمدی #کارگر #روز_جهانی_کارگر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بیانیه‌ی سه زندانی سیاسی به مناسبت روز جهانی کارگر – ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ / زندان قزل‌حصار

ما، سه زندانی سیاسی در زندان قزل‌حصار، در آستانه‌ی روز جهانی کارگر، با قلبی آکنده از اندوه و خشم، مراتب تأثر عمیق خود را از فاجعه‌ی جنایت‌بار انفجار اسکله رجایی بندرعباس اعلام می‌داریم. در این حادثه‌ هولناک، ده‌ها تن جان‌باختند، صدها تن زخمی و مفقود شدند، و خساراتی سنگین بر زندگی مردم و زیرساخت‌های کشور وارد شد. ما به خانواده‌های داغدار این قربانیان تسلیت می‌گوییم و در سوگ آن‌ها شریکیم.

بر اساس گزارش‌های رسمی و تأیید نهادهای مطلع، قربانیان این فاجعه عمدتاً از کارگران زحمتکش اسکله، رانندگان، اپراتورهای جرثقیل، و سایر نیروهای خدماتی بودند که بی‌هیچ تقصیری و تنها به‌سبب بی‌مسئولیتی مطلق حاکمیت، جان باختند. جمهوری اسلامی، با دپوی محموله‌ای بسیار خطرناک در بندر بدون رعایت کوچک‌ترین پروتکل‌های ایمنی و حتی بدون اظهارنامه گمرکی، مرتکب جنایتی سازمان‌یافته شد؛ جنایتی که نتیجه‌ی آن، کشتار کارگران بی‌دفاع و ویرانی گسترده بود.

یازدهم اردیبهشت، برابر با اول ماه مه، روز جهانی کارگر را با یاد آنانی گرامی می‌داریم که سال‌هاست در زیر بار فشارهای خردکننده‌ی اقتصادی و سرکوب بی‌وقفه‌ی رژیم کارگرستیز جمهوری اسلامی، ایستاده‌اند و رنج آزادی را بر جان خریده‌اند.

این حقیقتی انکارناپذیر است که چرخ‌های اقتصاد کشور با دستان پُرتوان کارگران می‌چرخد. با این حال، از نخستین روزهای استقرار جمهوری اسلامی، حاکمان این نظام کوشیدند با واژگانی فریبنده همچون «مستضعف» و «قشر آسیب‌پذیر»، کارگران را ابزاری برای مشروعیت‌سازی قدرت خویش قرار دهند. اما دیری نپایید که ماهیت واقعی این نظام برملا شد: رژیمی غارتگر، سرکوب‌گر و فاسد که خود را به طبقه‌ای از ثروتمندان بی‌وجدان و بی‌اخلاق بدل ساخت؛ کسانی که به‌صراحت حقوق اساسی کارگران را لگدمال کردند.

سرکوب سیستماتیک اعتراضات کارگری، پرونده‌سازی‌های امنیتی، اتهام‌زنی و بازداشت فعالان سندیکایی، گواه روشن دشمنی این حکومت با هرگونه کنش‌گری مستقل و آزادی‌خواهانه است. آنان تاب شنیدن هیچ صدای حق‌طلبانه‌ای را ندارند، چرا که این صداها پایه‌های سلطه‌ی استبدادی‌شان را به لرزه درمی‌آورد.
اما ستم تنها به سرکوب صنفی و فقر محدود نمی‌شود. جانِ کارگر در این سرزمین، ارزان‌ترین کالاست. در نبود ایمنی شغلی، نبود نظارت، و بی‌توجهی آشکار به استانداردهای محیط کار، هر سال صدها کارگر در معادن، ساختمان‌ها، کارگاه‌ها و کارخانه‌ها، قربانی حوادث فاجعه‌بار می‌شوند؛ بی‌آنکه رسانه‌ای شوند یا پاسخی از مقصران بخواهند.

ما یاد کارگران جان‌باخته‌ی اسکله رجایی، معادن طبس، شازند، قروه، دامغان و دیگر نقاط کشور را با دلی اندوه‌بار و فریادی خشم‌آلود گرامی می‌داریم؛ و به خانواده‌های داغدارشان درود می‌فرستیم. همچنین، بر زخم‌های عمیق آنانی که دچار آسیب‌ جسمی و معلولیت شدند، دست مهربانی و دادخواهی می‌کشیم. این جان‌های عزیز، نه بر اثر حادثه، که قربانی سودجویی، بی‌کفایتی و بی‌تفاوتی حاکمان شدند.

ما، سه زندانی سیاسی که خود از دل طبقه‌ی کارگر برخاسته‌ایم و با گوشت و پوست، رنج این ستم‌ سیستماتیک را زیسته‌ایم، ضمن گرامی‌داشت این روز جهانی، حمایت قاطع خود را از اعتصابات کارگری در سراسر کشور اعلام می‌داریم. ما اعتصاب را حق مسلم و ابزاری مشروع برای احقاق حقوق می‌دانیم.

از مردم آزاده، اقشار مختلف جامعه و فعالان اجتماعی می‌خواهیم که دوشادوش کارگران اعتصابی بایستند، صدای آن‌ها باشند، و نگذارند مطالبات به حق‌شان در هیاهوی تبلیغات حکومتی گم شود.

ما باور داریم که پیوند جنبش کارگری با جنبش‌های معلمان، زنان، جوانان و آزادی‌خواهان، بنیان‌های استبداد را فروخواهد ریخت و راه رهایی ملت را هموار خواهد کرد.

با امید به ساختن ایرانی آزاد، آباد و شایسته با دستان توانمند کارگران، جایی که انسان در سایه‌ی آزادی، کرامت و عدالت، به خوشبختی دست یابد.

زرتشت احمدی راغب – آرشام رضایی – رضا محمدحسینی
زندان قزل‌حصار – ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴


#بیانیه #روز_جهانی_کارگر #زرتشت_احمدی_زرتشت #آرشام_رضایی #رضا_محمدحسینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز چهارشنبه اول ماه می روز جهانی کارگر است.
جمهوری اسلامی با هدف کنترل اعتراضات کارگری، در چنین روزی کنکور سراسری برگزار کرده و تمام شهرها با حضور نیروهای سرکوبگر مانع برگزاری تجمعات کارگری شده است.
هنوز آمار واقعی کشته‌شدگان و آسیب‌دیدگان بندرعباس اعلام نشده. کارگرانی که حین انجام کار به قتل رسیده‌اند. با این حال بر اساس آمار اعلام‌شده سالانه بیش از ۴۰۰۰ کارگر حین انجام کار کشته شده‌اند. این کارگرها بیمه داشته‌اند و نام‌شان در سازمان تامین اجتماعی ثبت شده اما در واقعیت چه بسا کارگران فصلی کارگرانی که بیمه نداشته‌اند کارگران روزمزدی که حین انجام کار جان خود را از دست داده‌اند و نام‌شان هم هیچ کجا ثبت نشده باشد.
روز جهانی کارگر در ایران
طرح از رضا عقیلی
https://tavaana.org/laborday_in_iran/

#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #روز_جهانی_کارگر

@Tavaana_TavaanaTech