Forwarded from گفتوشنود
در پی حمله مرگبار به گردشگران هندو در منطقه پهلگام کشمیر تحت کنترل هند، تنشهای تاریخی میان هند و پاکستان بار دیگر شعلهور شدهاند؛ این بار تا آستانهی رویارویی نظامی. تحلیلگران هشدار میدهند که اگر روند فعلی مهار نشود، دو قدرت هستهای جنوب آسیا ممکن است وارد یکی از خطرناکترین بحرانهای چند دهه اخیر شوند.
حملهای که جرقه زد
در تاریخ ۲۲ آوریل، پنج مهاجم مسلح با حمله به گروهی از گردشگران در منطقهی توریستی بایساران، ۲۶ تن را که بیشترشان از زائران هندو بودند، به قتل رساندند. مهاجمان ظاهراً پس از پرسش از قربانیان درباره دینشان، افراد غیرمسلمان را هدف قرار دادند. در ابتدا گروه «جبهه مقاومت» که با شبهنظامیان پاکستانی مرتبط دانسته میشود مسئولیت حمله را بر عهده گرفت، اما سپس این ادعا را پس گرفت.
دولت هند بهسرعت انگشت اتهام را بهسوی پاکستان نشانه رفت و اقداماتی بیسابقه از جمله تعلیق معاهدهی تاریخی آبهای ایندوس و بستن مرزها را در پیش گرفت.
قطع آب؛ ابزار جدید جنگ
یکی از ابعاد نگرانکننده بحران اخیر، تعلیق یکجانبه معاهدهی آبهای ایندوس توسط هند است. این معاهده از سال ۱۹۶۰ تحت نظارت بانک جهانی، توزیع منابع آبی میان دو کشور را تنظیم میکرد. رود سند که شریان حیاتی پاکستان محسوب میشود، اکنون به ابزار فشار سیاسی تبدیل شده است. پاکستان هشدار داده که هرگونه تلاش برای قطع یا انحراف جریان آب، «اعلان جنگ» تلقی خواهد شد.
هشدار درباره حمله نظامی قریبالوقوع
در جدیدترین واکنش، عطاءالله طارر، وزیر اطلاعات پاکستان، اعلام کرد که اطلاعات موثقی در اختیار دارند که نشان میدهد هند طی ۲۴ تا ۳۶ ساعت آینده حملهای نظامی را تدارک دیده است. این هشدار باعث آمادهباش نیروهای پاکستانی شده و واکنش فوری شورای امنیت ملی این کشور را در پی داشته است.
ریشههای دینی بحران
در بطن این درگیریها، شکاف عمیق مذهبی میان هندوهای هند و مسلمانان پاکستان نهفته است. تقسیم هند در سال ۱۹۴۷، که به جدایی پاکستان به عنوان کشوری با اکثریت مسلمان انجامید، زخمهایی تاریخی برجای گذاشت که هنوز التیام نیافتهاند. کشمیر، تنها منطقهی با جمعیت عمدتاً مسلمان در هند، همواره محل منازعه و بیاعتمادی دو کشور بوده است.
افزایش ملیگرایی هندو در دولت فعلی هند و نفوذ گروههای اسلامگرا در پاکستان، شکاف دینی را تشدید کردهاند. حملهی اخیر نه تنها تلفات انسانی بهبار آورد، بلکه بار دیگر مذهب را به ابزار خشونت بدل کرد و زمینهساز نفرتپراکنی بیشتر در رسانهها و شبکههای اجتماعی شد.
خطر در پیش
اگرچه هر دو کشور در گذشته بحرانهایی مشابه را از طریق فشارهای دیپلماتیک پشتسر گذاشتهاند، اما بهنظر میرسد این بار ماجرا بهدلیل ابعاد مذهبی، شدت بیشتری یافته است. ابزار شدن منابع حیاتی چون آب، تضعیف معاهدات تاریخی، و زبان تهدید، همگی حاکی از آناند که صلح در جنوب آسیا بار دیگر در وضعیت شکنندهای قرار گرفته است.
نتیجهگیری:
در دنیایی که جنگهای مذهبی باید به تاریخ سپرده شده باشند، تقابل مذهبی در جنوب آسیا همچنان آتشی زیر خاکستر است. اگر راهی برای کاهش تنشهای دینی و بازسازی اعتماد میان هند و پاکستان پیدا نشود، آیندهای پرآشوب و خطرناک در انتظار منطقه خواهد بود.
#هند #پاکستان #بحران_مذهبی #اختلاف_دینی #جنگ #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
حملهای که جرقه زد
در تاریخ ۲۲ آوریل، پنج مهاجم مسلح با حمله به گروهی از گردشگران در منطقهی توریستی بایساران، ۲۶ تن را که بیشترشان از زائران هندو بودند، به قتل رساندند. مهاجمان ظاهراً پس از پرسش از قربانیان درباره دینشان، افراد غیرمسلمان را هدف قرار دادند. در ابتدا گروه «جبهه مقاومت» که با شبهنظامیان پاکستانی مرتبط دانسته میشود مسئولیت حمله را بر عهده گرفت، اما سپس این ادعا را پس گرفت.
دولت هند بهسرعت انگشت اتهام را بهسوی پاکستان نشانه رفت و اقداماتی بیسابقه از جمله تعلیق معاهدهی تاریخی آبهای ایندوس و بستن مرزها را در پیش گرفت.
قطع آب؛ ابزار جدید جنگ
یکی از ابعاد نگرانکننده بحران اخیر، تعلیق یکجانبه معاهدهی آبهای ایندوس توسط هند است. این معاهده از سال ۱۹۶۰ تحت نظارت بانک جهانی، توزیع منابع آبی میان دو کشور را تنظیم میکرد. رود سند که شریان حیاتی پاکستان محسوب میشود، اکنون به ابزار فشار سیاسی تبدیل شده است. پاکستان هشدار داده که هرگونه تلاش برای قطع یا انحراف جریان آب، «اعلان جنگ» تلقی خواهد شد.
هشدار درباره حمله نظامی قریبالوقوع
در جدیدترین واکنش، عطاءالله طارر، وزیر اطلاعات پاکستان، اعلام کرد که اطلاعات موثقی در اختیار دارند که نشان میدهد هند طی ۲۴ تا ۳۶ ساعت آینده حملهای نظامی را تدارک دیده است. این هشدار باعث آمادهباش نیروهای پاکستانی شده و واکنش فوری شورای امنیت ملی این کشور را در پی داشته است.
ریشههای دینی بحران
در بطن این درگیریها، شکاف عمیق مذهبی میان هندوهای هند و مسلمانان پاکستان نهفته است. تقسیم هند در سال ۱۹۴۷، که به جدایی پاکستان به عنوان کشوری با اکثریت مسلمان انجامید، زخمهایی تاریخی برجای گذاشت که هنوز التیام نیافتهاند. کشمیر، تنها منطقهی با جمعیت عمدتاً مسلمان در هند، همواره محل منازعه و بیاعتمادی دو کشور بوده است.
افزایش ملیگرایی هندو در دولت فعلی هند و نفوذ گروههای اسلامگرا در پاکستان، شکاف دینی را تشدید کردهاند. حملهی اخیر نه تنها تلفات انسانی بهبار آورد، بلکه بار دیگر مذهب را به ابزار خشونت بدل کرد و زمینهساز نفرتپراکنی بیشتر در رسانهها و شبکههای اجتماعی شد.
خطر در پیش
اگرچه هر دو کشور در گذشته بحرانهایی مشابه را از طریق فشارهای دیپلماتیک پشتسر گذاشتهاند، اما بهنظر میرسد این بار ماجرا بهدلیل ابعاد مذهبی، شدت بیشتری یافته است. ابزار شدن منابع حیاتی چون آب، تضعیف معاهدات تاریخی، و زبان تهدید، همگی حاکی از آناند که صلح در جنوب آسیا بار دیگر در وضعیت شکنندهای قرار گرفته است.
نتیجهگیری:
در دنیایی که جنگهای مذهبی باید به تاریخ سپرده شده باشند، تقابل مذهبی در جنوب آسیا همچنان آتشی زیر خاکستر است. اگر راهی برای کاهش تنشهای دینی و بازسازی اعتماد میان هند و پاکستان پیدا نشود، آیندهای پرآشوب و خطرناک در انتظار منطقه خواهد بود.
#هند #پاکستان #بحران_مذهبی #اختلاف_دینی #جنگ #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
Forwarded from گفتوشنود
ابتدا وجدانش را اعدام کرد!
خالق اثر
رضا عقیلی
#حکومت_ایدئولوژیک #نه_به_اعدام #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
ابتدا وجدانش را اعدام کرد!
خالق اثر
رضا عقیلی
#حکومت_ایدئولوژیک #نه_به_اعدام #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
Forwarded from گفتوشنود
ایران در میان سه کشور اول با بالاترین آمار مرگ و ناپدیدشدگان در مسیر مهاجرت
بحران بیصدا اما جاری؛ چطور به این جایگاه رسیدیم؟
در تازهترین گزارش سازمان بینالمللی مهاجرت وابسته به سازمان ملل متحد، ایران در کنار لیبی و میانمار بهعنوان یکی از سه کشور با بالاترین آمار مرگ و مفقودی در مسیرهای مهاجرت معرفی شده است. بنا بر این گزارش، از سال ۲۰۱۴ تاکنون بیش از ۷۲ هزار مهاجر در مسیرهای مختلف جان خود را از دست دادهاند یا ناپدید شدهاند، و نیمی از این موارد به کشورهایی چون ایران، لیبی و میانمار بازمیگردد؛ کشورهایی که طی سالهای اخیر با بحرانهای داخلی و سرکوب گسترده مواجه بودهاند.
اما ایران چگونه به چنین جایگاهی رسیده است؟ بررسی موجهای مهاجرت از ایران در یک دهه اخیر، تصویری روشنتر از عمق این بحران انسانی ارائه میدهد:
موج پس از اعتراضات ۱۳۸۸
اعتراضات پس از انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۳۸۸، به سرکوب گسترده و بازداشتهای دستهجمعی منجر شد. بسیاری از کنشگران سیاسی، روزنامهنگاران و فعالان مدنی کشور را ترک کردند. آغاز روندی که در سالهای بعد شدت گرفت.
موج مهاجرت اقتصادی در دهه ۱۳۹۰
با تشدید تحریمهای بینالمللی، رکود اقتصادی، افزایش تورم، کاهش ارزش پول ملی و گسترش بیکاری، بخش قابلتوجهی از طبقه متوسط و متخصصان برای یافتن آیندهای بهتر کشور را ترک کردند. پزشکان، مهندسان، اساتید دانشگاه و حتی کارگران ماهر در جستجوی امنیت شغلی و حداقلهای رفاه، راهی کشورهای دیگر شدند.
موج مهاجرت پس از خیزشهای اخیر (۱۴۰۱–۱۴۰۲)
خیزش سراسری پس از جانباختن مهسا امینی، فصل جدیدی از سرکوب و مهاجرت اجباری را رقم زد. فعالان سیاسی، دانشجویان، هنرمندان، کنشگران حقوق زنان و اقلیتها بار دیگر هدف دستگاه امنیتی قرار گرفتند. موجی از پناهجویی شکل گرفت که دامنه آن از ترکیه تا آلمان و کانادا گسترده شد.
مهاجرت اقلیتهای دینی و قومی
اقلیتهایی مانند بهاییان، مسیحیان نوکیش، دراویش، اهل سنت و همچنین اقوامی چون کردها، بلوچها و عربها، سالهاست تحت فشار سیستماتیک قرار دارند. در بسیاری از موارد، آنان چارهای جز ترک کشور نیافتهاند. بسیاری از آنها قربانیان مستقیم همین «مرگ در مسیر مهاجرت» هستند.
جنگی خاموش، بدون اعلام رسمی
در حالی که دولت ایران وجود بحران مهاجرت را انکار میکند و حتی بسیاری از مهاجران را «خائن» یا «فراری» مینامد، آمار مرگ و ناپدید شدن ایرانیان در مسیرهای مهاجرت بهویژه در مرزهای ترکیه، یونان و کشورهای حوزه بالکان نشان میدهد با پدیدهای مشابه «جنگ داخلی» مواجهایم؛ جنگی بدون اعلام، اما با تمامی مؤلفههای آن: ناامنی، سرکوب، فقر گسترده، ترس از آینده، و تخریب بافت اجتماعی.
سکوت جامعه جهانی؟
در حالی که توجه جهانی عمدتاً معطوف به بحرانهایی مانند جنگ اوکراین یا آوارگان سوری است، وضعیت مهاجران ایرانی در رسانههای بینالمللی کمتر بازتاب مییابد. مرگ ایرانیان در مرزها، مفقود شدن آنها در دریا یا بازداشتشدنشان در کمپهای پناهجویان، اغلب بیصدا رخ میدهد و بیصدا هم فراموش میشود.
در نهایت، آمار سازمان ملل تنها یک عدد نیست؛ آینهای است از جامعهای که هر روز در حال خالی شدن از نخبگان، معترضان، اقلیتها و حتی مردم عادیست. سرزمینی که جنگ در آن رسماً اعلام نشده، اما مهاجرت اجباری، گواهی است بر عمق بحرانِ ناپیدای آن.
#مهاجرت #همزیستی #مدارا #حقوق_اقلیت #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
بحران بیصدا اما جاری؛ چطور به این جایگاه رسیدیم؟
در تازهترین گزارش سازمان بینالمللی مهاجرت وابسته به سازمان ملل متحد، ایران در کنار لیبی و میانمار بهعنوان یکی از سه کشور با بالاترین آمار مرگ و مفقودی در مسیرهای مهاجرت معرفی شده است. بنا بر این گزارش، از سال ۲۰۱۴ تاکنون بیش از ۷۲ هزار مهاجر در مسیرهای مختلف جان خود را از دست دادهاند یا ناپدید شدهاند، و نیمی از این موارد به کشورهایی چون ایران، لیبی و میانمار بازمیگردد؛ کشورهایی که طی سالهای اخیر با بحرانهای داخلی و سرکوب گسترده مواجه بودهاند.
اما ایران چگونه به چنین جایگاهی رسیده است؟ بررسی موجهای مهاجرت از ایران در یک دهه اخیر، تصویری روشنتر از عمق این بحران انسانی ارائه میدهد:
موج پس از اعتراضات ۱۳۸۸
اعتراضات پس از انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۳۸۸، به سرکوب گسترده و بازداشتهای دستهجمعی منجر شد. بسیاری از کنشگران سیاسی، روزنامهنگاران و فعالان مدنی کشور را ترک کردند. آغاز روندی که در سالهای بعد شدت گرفت.
موج مهاجرت اقتصادی در دهه ۱۳۹۰
با تشدید تحریمهای بینالمللی، رکود اقتصادی، افزایش تورم، کاهش ارزش پول ملی و گسترش بیکاری، بخش قابلتوجهی از طبقه متوسط و متخصصان برای یافتن آیندهای بهتر کشور را ترک کردند. پزشکان، مهندسان، اساتید دانشگاه و حتی کارگران ماهر در جستجوی امنیت شغلی و حداقلهای رفاه، راهی کشورهای دیگر شدند.
موج مهاجرت پس از خیزشهای اخیر (۱۴۰۱–۱۴۰۲)
خیزش سراسری پس از جانباختن مهسا امینی، فصل جدیدی از سرکوب و مهاجرت اجباری را رقم زد. فعالان سیاسی، دانشجویان، هنرمندان، کنشگران حقوق زنان و اقلیتها بار دیگر هدف دستگاه امنیتی قرار گرفتند. موجی از پناهجویی شکل گرفت که دامنه آن از ترکیه تا آلمان و کانادا گسترده شد.
مهاجرت اقلیتهای دینی و قومی
اقلیتهایی مانند بهاییان، مسیحیان نوکیش، دراویش، اهل سنت و همچنین اقوامی چون کردها، بلوچها و عربها، سالهاست تحت فشار سیستماتیک قرار دارند. در بسیاری از موارد، آنان چارهای جز ترک کشور نیافتهاند. بسیاری از آنها قربانیان مستقیم همین «مرگ در مسیر مهاجرت» هستند.
جنگی خاموش، بدون اعلام رسمی
در حالی که دولت ایران وجود بحران مهاجرت را انکار میکند و حتی بسیاری از مهاجران را «خائن» یا «فراری» مینامد، آمار مرگ و ناپدید شدن ایرانیان در مسیرهای مهاجرت بهویژه در مرزهای ترکیه، یونان و کشورهای حوزه بالکان نشان میدهد با پدیدهای مشابه «جنگ داخلی» مواجهایم؛ جنگی بدون اعلام، اما با تمامی مؤلفههای آن: ناامنی، سرکوب، فقر گسترده، ترس از آینده، و تخریب بافت اجتماعی.
سکوت جامعه جهانی؟
در حالی که توجه جهانی عمدتاً معطوف به بحرانهایی مانند جنگ اوکراین یا آوارگان سوری است، وضعیت مهاجران ایرانی در رسانههای بینالمللی کمتر بازتاب مییابد. مرگ ایرانیان در مرزها، مفقود شدن آنها در دریا یا بازداشتشدنشان در کمپهای پناهجویان، اغلب بیصدا رخ میدهد و بیصدا هم فراموش میشود.
در نهایت، آمار سازمان ملل تنها یک عدد نیست؛ آینهای است از جامعهای که هر روز در حال خالی شدن از نخبگان، معترضان، اقلیتها و حتی مردم عادیست. سرزمینی که جنگ در آن رسماً اعلام نشده، اما مهاجرت اجباری، گواهی است بر عمق بحرانِ ناپیدای آن.
#مهاجرت #همزیستی #مدارا #حقوق_اقلیت #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
Forwarded from گفتوشنود
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به نظر شما چه چیزی اجازه میدهد، کسی که خود را عالم دینی مینامد، با انگزدن به دیگران توهین کند؟
«ناموس»، «غیرت»، «شرف» و «وطن» مفاهیمی نیستند که به میل افراد مصادره شوند.
چه چیزی به یک روحانی اجازه میدهد که به نام دین، به قهرمان ملی توهین کند؟
آیا لباس روحانیت مجوز فحاشی است؟
علی دایی، سالها با افتخار پرچم ایران را بالا برده؛ او حالِ مردمش را درک میکند.
آیا انتخاب نوع پوشش هر دختری، مجوز برداشتن مرزهای اخلاق و توهین به او و خانوادهاش است؟
آیا دین، اجازه انگزنی و تحقیر میدهد؟
شما بعنوان هموطن ایرانی این کلمات را معنی کنید:
ناموس، غیرت، وطن، روحانی، شرف
#آزادی_عقیده #توهین #آخوند #علی_دایی #بندرعباس #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
به نظر شما چه چیزی اجازه میدهد، کسی که خود را عالم دینی مینامد، با انگزدن به دیگران توهین کند؟
«ناموس»، «غیرت»، «شرف» و «وطن» مفاهیمی نیستند که به میل افراد مصادره شوند.
چه چیزی به یک روحانی اجازه میدهد که به نام دین، به قهرمان ملی توهین کند؟
آیا لباس روحانیت مجوز فحاشی است؟
علی دایی، سالها با افتخار پرچم ایران را بالا برده؛ او حالِ مردمش را درک میکند.
آیا انتخاب نوع پوشش هر دختری، مجوز برداشتن مرزهای اخلاق و توهین به او و خانوادهاش است؟
آیا دین، اجازه انگزنی و تحقیر میدهد؟
شما بعنوان هموطن ایرانی این کلمات را معنی کنید:
ناموس، غیرت، وطن، روحانی، شرف
#آزادی_عقیده #توهین #آخوند #علی_دایی #بندرعباس #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
Forwarded from گفتوشنود
علی حسینی، امامجمعه دیر ، درباره انفجار بندرعباس گفت کسانی که در آن کشته شدند «خداوند ثواب مجاهدان در راه خود را به آنها عنایت میکند.» او در واکنش به اعتراضات افزود: «اینها دنبال فتنه و خالی کردن دل مردم هستند. ما باید بیدار و در مقابل اخبار جعلی هوشیار باشیم.»
🔹️کاربری نوشته:
حاجآقا اومده میگه اونایی که تو انفجار بندرعباس کشته شدن، ثواب مجاهد راه خدا میبرن! خب حاجآقا، ما که میدونیم اینا که بهخاطر ندانم کاری شماها از دست رفتن، کارگر بودن، نون زن و بچهشونو درمیآوردن. حالا چون یه عده بالا سری بیکفایت، مواد خطرناک و نظامی رو قایمکی تو یه بندر تجاری انبار کردن و صداش هم درنیومده، این بند و بساط راه افتاده. بهجای اینکه کسی پاسخگو باشه، دارن با وعده بهشت و ثواب، صورت مسئله رو پاک میکنن. این فیلمو قبلا هم دیدیم، از ماجرای هواپیمای اوکراینی گرفته تا اعدامای خلخالی. همیشه یکی دیگه تاوان اشتباههای شما رو میده، فقط همین؟شهید میشن و میرن بهشت!
ولی خب، نه ما یادمون میره، نه اون خانوادههایی که عزیزاشونو همینجوری از دست دادن.
ثواب بهشت، جای پاسخگویی به فاجعه باز هم از خدا خرج کردید.
#گفتگو_توانا
@Dialogue1402
🔹️کاربری نوشته:
حاجآقا اومده میگه اونایی که تو انفجار بندرعباس کشته شدن، ثواب مجاهد راه خدا میبرن! خب حاجآقا، ما که میدونیم اینا که بهخاطر ندانم کاری شماها از دست رفتن، کارگر بودن، نون زن و بچهشونو درمیآوردن. حالا چون یه عده بالا سری بیکفایت، مواد خطرناک و نظامی رو قایمکی تو یه بندر تجاری انبار کردن و صداش هم درنیومده، این بند و بساط راه افتاده. بهجای اینکه کسی پاسخگو باشه، دارن با وعده بهشت و ثواب، صورت مسئله رو پاک میکنن. این فیلمو قبلا هم دیدیم، از ماجرای هواپیمای اوکراینی گرفته تا اعدامای خلخالی. همیشه یکی دیگه تاوان اشتباههای شما رو میده، فقط همین؟شهید میشن و میرن بهشت!
ولی خب، نه ما یادمون میره، نه اون خانوادههایی که عزیزاشونو همینجوری از دست دادن.
ثواب بهشت، جای پاسخگویی به فاجعه باز هم از خدا خرج کردید.
#گفتگو_توانا
@Dialogue1402
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
بخشی کوتاه از مصاحبه خانم نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل، که در آن درباره ضرورت زندگی کردن ارزشهای دموکراسی، مدارا، گفتگو و پذیرش دیگری در بین گروههای مخالف جمهوری اسلامی سخن میگوید و بر اهمیت آن در گذار از نظام استبداد دینی و رسیدن به نظامی دموکراتیک تاکید میکند.
مصاحبه کامل را در یوتیوب ببینید، خانم محمدی در بخشهای دیگر این گفتگو به نکات مهم دیگری اشاره میکند:
https://youtu.be/YtfixBcmtqQ?feature=shared
#نرگس_محمدی #گفتگو #مدارا #رواداری #دموکراسی #استبداد_دینی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مصاحبه کامل را در یوتیوب ببینید، خانم محمدی در بخشهای دیگر این گفتگو به نکات مهم دیگری اشاره میکند:
https://youtu.be/YtfixBcmtqQ?feature=shared
#نرگس_محمدی #گفتگو #مدارا #رواداری #دموکراسی #استبداد_دینی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from گفتوشنود
روحی روشنی، متفکر و نویسنده بهائی، در سال ۱۳۰۲ در اسکو، آذربایجان، متولد شد. پس از درگذشت پدر در کودکی، همراه با مادرش به تهران مهاجرت کرد و تحصیلات خود را در رشته علوم انسانی در دانشگاه تهران ادامه داد. او با ارائه پایاننامهای با عنوان «مارکسیسم و کمونیسم» در سال ۱۳۲۵ فارغالتحصیل شد و سپس در وزارت فرهنگ و وزارت کشاورزی مشغول به کار گردید.
روشنی در دوران فعالیتهایش، کتاب «خاتمیت» را تألیف کرد که در آن به تفسیر مفهوم خاتمیت در اسلام پرداخت. این کتاب با واکنشهای تند از سوی محافل مذهبی مواجه شد و تهدیدهایی علیه او به دنبال داشت. پس از انقلاب اسلامی، فشارها بر بهائیان افزایش یافت و روحی روشنی نیز از این قاعده مستثنی نبود.
در ۱۳ دیماه ۱۳۵۸، او در تهران توسط افرادی ناشناس ربوده شد و از آن پس هیچ اطلاعی از سرنوشتش در دست نیست. روحی روشنی نمونهای از بهائیانی است که در دوران پس از انقلاب، به دلیل اعتقادات مذهبیشان، با آزار و اذیتهای فراوانی مواجه شدند.
بیشتر در اینباره در وبسایت توانا بخوانید
https://tavaana.org/roohi_roushani/
#روحی_روشنی #بهائیان_ایران #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
روحی روشنی، متفکر و نویسنده بهائی، در سال ۱۳۰۲ در اسکو، آذربایجان، متولد شد. پس از درگذشت پدر در کودکی، همراه با مادرش به تهران مهاجرت کرد و تحصیلات خود را در رشته علوم انسانی در دانشگاه تهران ادامه داد. او با ارائه پایاننامهای با عنوان «مارکسیسم و کمونیسم» در سال ۱۳۲۵ فارغالتحصیل شد و سپس در وزارت فرهنگ و وزارت کشاورزی مشغول به کار گردید.
روشنی در دوران فعالیتهایش، کتاب «خاتمیت» را تألیف کرد که در آن به تفسیر مفهوم خاتمیت در اسلام پرداخت. این کتاب با واکنشهای تند از سوی محافل مذهبی مواجه شد و تهدیدهایی علیه او به دنبال داشت. پس از انقلاب اسلامی، فشارها بر بهائیان افزایش یافت و روحی روشنی نیز از این قاعده مستثنی نبود.
در ۱۳ دیماه ۱۳۵۸، او در تهران توسط افرادی ناشناس ربوده شد و از آن پس هیچ اطلاعی از سرنوشتش در دست نیست. روحی روشنی نمونهای از بهائیانی است که در دوران پس از انقلاب، به دلیل اعتقادات مذهبیشان، با آزار و اذیتهای فراوانی مواجه شدند.
بیشتر در اینباره در وبسایت توانا بخوانید
https://tavaana.org/roohi_roushani/
#روحی_روشنی #بهائیان_ایران #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
Forwarded from گفتوشنود
ناصر رفیعی، مدرس حوزه علمیه و سخنران دفتر علی خامنهای، با استناد به روایات مذهبی گفت: «اگر کسی دخترش را خوشحال کند گویا بردهای را در راه خدا آزاد کرده است.» او افزود: «پدران باید به دختران خود بیشتر توجه کنند و بیشتر محبت نمایند تا مبادا دختران دچار لغزش شوند.»
‼️این سخنان بازتولید کننده یکی از کلیشههای رایج جنسیتی در سنت پدرسالارانه است؛ اینکه دختران موجوداتی آسیبپذیر، نیازمند مراقبت ویژه و لطیفتر از پسراناند.
چنین نگاهی، بهجای پذیرش برابری ذاتی انسانها، دختر را به موقعیتی نیازمند لطف و توجه خاص فرومیکاهد، و ناخودآگاه جایگاه او را تابعی از قدرت و رحمت پدر معرفی میکند.
در این روایت، ارزشگذاری بر احساسات دختر، نه از سر حقوق برابر، بلکه با وعده پاداش الهی صورت میگیرد و این خود، دامیست در لباس دین که روابط انسانی را از بنیان اخلاقی و عاطفی تهی و آن را به نوعی بدهبستان معنوی تبدیل میکند.
از سوی دیگر، تشبیه خوشحال کردن دختر به «آزاد کردن برده» حامل یک استعاره سنتی است، که بهنوعی تایید ضمنی بر وجود و پذیرش نهاد بردهداری در متن روایتهای دینی دارد. در دنیای امروز که بردهداری صراحتا نقض کرامت انسانی تلقی میشود، تکرار و استناد به چنین مفاهیمی بدون نقد این پدیده مذموم تاریخی، تداومبخش باور به این امر و نگاه تبعیضآمیز است.
#برده_داری #کرامت_انسانی #گفتمان_دینی #کلیشه_جنسیتی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
ناصر رفیعی، مدرس حوزه علمیه و سخنران دفتر علی خامنهای، با استناد به روایات مذهبی گفت: «اگر کسی دخترش را خوشحال کند گویا بردهای را در راه خدا آزاد کرده است.» او افزود: «پدران باید به دختران خود بیشتر توجه کنند و بیشتر محبت نمایند تا مبادا دختران دچار لغزش شوند.»
‼️این سخنان بازتولید کننده یکی از کلیشههای رایج جنسیتی در سنت پدرسالارانه است؛ اینکه دختران موجوداتی آسیبپذیر، نیازمند مراقبت ویژه و لطیفتر از پسراناند.
چنین نگاهی، بهجای پذیرش برابری ذاتی انسانها، دختر را به موقعیتی نیازمند لطف و توجه خاص فرومیکاهد، و ناخودآگاه جایگاه او را تابعی از قدرت و رحمت پدر معرفی میکند.
در این روایت، ارزشگذاری بر احساسات دختر، نه از سر حقوق برابر، بلکه با وعده پاداش الهی صورت میگیرد و این خود، دامیست در لباس دین که روابط انسانی را از بنیان اخلاقی و عاطفی تهی و آن را به نوعی بدهبستان معنوی تبدیل میکند.
از سوی دیگر، تشبیه خوشحال کردن دختر به «آزاد کردن برده» حامل یک استعاره سنتی است، که بهنوعی تایید ضمنی بر وجود و پذیرش نهاد بردهداری در متن روایتهای دینی دارد. در دنیای امروز که بردهداری صراحتا نقض کرامت انسانی تلقی میشود، تکرار و استناد به چنین مفاهیمی بدون نقد این پدیده مذموم تاریخی، تداومبخش باور به این امر و نگاه تبعیضآمیز است.
#برده_داری #کرامت_انسانی #گفتمان_دینی #کلیشه_جنسیتی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
Forwarded from گفتوشنود
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
مدیریت بحران به سبک جمهوری اسلامی:
در پی حادثه تلخ بندرعباس، تصاویر منتشرشده در شبکههای اجتماعی نشان میدهد که عدهای با پرچم منتسب به بارگاه امام هشتم شیعیان در محل حادثه حاضر شده و به عزاداری و نوحهخوانی پرداختند.
جمهوری اسلامی سالهاست بهجای پاسخگویی درباره قصور و ناکارآمدی در مدیریت بحرانها، با بهرهگیری ابزاری از باورهای دینی و مذهبی مردم، تلاش میکند بر زخمهای باز جامعه سرپوش بگذارد.
بسیاری از مومنان به دین همواره استفاده از نمادهای مقدس و مذهبی را برای پنهانکردن بیکفایتی نظام حاکم، توهین به ایمان مردم دانستهاند.
#بندرعباس #مدیریت_بحران #سوء_استفاده_مذهبی #امام_رضا #جمهوری_اسلامی #پاسخگویی #نوحه_خوانی #عزاداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
مدیریت بحران به سبک جمهوری اسلامی:
در پی حادثه تلخ بندرعباس، تصاویر منتشرشده در شبکههای اجتماعی نشان میدهد که عدهای با پرچم منتسب به بارگاه امام هشتم شیعیان در محل حادثه حاضر شده و به عزاداری و نوحهخوانی پرداختند.
جمهوری اسلامی سالهاست بهجای پاسخگویی درباره قصور و ناکارآمدی در مدیریت بحرانها، با بهرهگیری ابزاری از باورهای دینی و مذهبی مردم، تلاش میکند بر زخمهای باز جامعه سرپوش بگذارد.
بسیاری از مومنان به دین همواره استفاده از نمادهای مقدس و مذهبی را برای پنهانکردن بیکفایتی نظام حاکم، توهین به ایمان مردم دانستهاند.
#بندرعباس #مدیریت_بحران #سوء_استفاده_مذهبی #امام_رضا #جمهوری_اسلامی #پاسخگویی #نوحه_خوانی #عزاداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
Forwarded from گفتوشنود
دونالد ترامپ، رئیسجمهوری ایالات متحده، روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت، در مراسمی در باغ رز کاخ سفید به مناسبت روز ملی دعا، فرمان اجرایی تشکیل «کمیسیون آزادی مذهبی» را امضا کرد.
اعضای این کمیسیون عبارتند از دن پاتریک، معاون فرماندار تگزاس، بن کارسون، وزیر پیشین مسکن و شهرسازی و دکتر فیل مکگراو، مجری مشهور برنامههای گفتگومحور تلویزیونی.
کاخ سفید اعلام کرد هدف از این کمیسیون تهیه گزارشی درباره «پایههای آزادی مذهبی در آمریکا، راهبردهایی برای افزایش آگاهی و پاسداشت کثرتگرایی مذهبی مسالمتآمیز کشور، تهدیدات فعلی علیه آزادی مذهبی و برنامههایی برای حفظ و تقویت این آزادی برای نسلهای آینده» خواهد بود.
بر اساس اطلاعیه رسمی، محورهای کلیدی فعالیت این کمیسیون شامل «حقوق والدین در آموزش مذهبی فرزندان، انتخاب مدرسه، حمایت از آزادی وجدان، مقابله با حملات به عبادتگاهها، آزادی بیان نهادهای مذهبی و استقلال سازمانهای مذهبی» خواهد بود.
رییسجمهور ترامپ در این مراسم تاکید کرد که دولت او متعهد به حفاظت از آزادیهای مذهبی برای همه آمریکاییها است و ایجاد این کمیسیون گامی عملی در این مسیر خواهد بود.
در اطلاعیه کاخ سفید تأکید شده است که کمیسیون جدید به دفتر امور مذهبی و شورای سیاست داخلی کاخ سفید در تهیه و پیشنهاد اقدامات اجرایی یا قانونگذاری برای تضمین آزادی مذهبی مشاوره خواهد داد.
پرزیدنت ترامپ در این مراسم تاکید کرد: «ما از آزادی مذهبی مردم در داخل و خارج کشور حمایت خواهیم کرد و مقابل آزار و اذیت دینی در سرتاسر جهان میایستیم.»
#آزادی_مذهبی #آمریکا #آزادی_عقیده #آزادی_دین #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
دونالد ترامپ، رئیسجمهوری ایالات متحده، روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت، در مراسمی در باغ رز کاخ سفید به مناسبت روز ملی دعا، فرمان اجرایی تشکیل «کمیسیون آزادی مذهبی» را امضا کرد.
اعضای این کمیسیون عبارتند از دن پاتریک، معاون فرماندار تگزاس، بن کارسون، وزیر پیشین مسکن و شهرسازی و دکتر فیل مکگراو، مجری مشهور برنامههای گفتگومحور تلویزیونی.
کاخ سفید اعلام کرد هدف از این کمیسیون تهیه گزارشی درباره «پایههای آزادی مذهبی در آمریکا، راهبردهایی برای افزایش آگاهی و پاسداشت کثرتگرایی مذهبی مسالمتآمیز کشور، تهدیدات فعلی علیه آزادی مذهبی و برنامههایی برای حفظ و تقویت این آزادی برای نسلهای آینده» خواهد بود.
بر اساس اطلاعیه رسمی، محورهای کلیدی فعالیت این کمیسیون شامل «حقوق والدین در آموزش مذهبی فرزندان، انتخاب مدرسه، حمایت از آزادی وجدان، مقابله با حملات به عبادتگاهها، آزادی بیان نهادهای مذهبی و استقلال سازمانهای مذهبی» خواهد بود.
رییسجمهور ترامپ در این مراسم تاکید کرد که دولت او متعهد به حفاظت از آزادیهای مذهبی برای همه آمریکاییها است و ایجاد این کمیسیون گامی عملی در این مسیر خواهد بود.
در اطلاعیه کاخ سفید تأکید شده است که کمیسیون جدید به دفتر امور مذهبی و شورای سیاست داخلی کاخ سفید در تهیه و پیشنهاد اقدامات اجرایی یا قانونگذاری برای تضمین آزادی مذهبی مشاوره خواهد داد.
پرزیدنت ترامپ در این مراسم تاکید کرد: «ما از آزادی مذهبی مردم در داخل و خارج کشور حمایت خواهیم کرد و مقابل آزار و اذیت دینی در سرتاسر جهان میایستیم.»
#آزادی_مذهبی #آمریکا #آزادی_عقیده #آزادی_دین #گفتگو_توانا
@Dialogue1402