آبان از راه رسید و داغ دل مادران داغدار تازه شد.
آبان ۹۸، جمهوری اسلامی در خاموشی و قطع اینترنت، به روایتی ۱۵۰۰ نفر از شهروندان را کشت و جوی خون در خیابان‌ها جاری کرد.
جنایتی بزرگ که از یاد نخواهیم برد.

اما نرود یادت...
آن روز که خندانی
آن روز که از شادی، باران بهارانی
آن روز که آزادی
آن روز که: -باور کن!
آن روز که شوریده، رقصنده‌ی میدانی
آن روز که خونْ ارزان بر خاک نمی‌ریزد
آن روز که جان جان جان... با قهقهه می‌خوانی
آن روز که: -ما بردیم!
بزم‌ست به برزن‌ها
می‌چرخی وُ پاکوبان
غرق بوسه‌بارانی
آن روز که نزدیک‌ست
آن روز که یادش خوش:
آغوش پس از آغوش... ریسه‌‌های طولانی
آن روز ولی از ما یادی به میان آور
رفتیم غریبانه:
بی‌صدا وُ پنهانی
از یاد نبر خون را، خونی که شتک می‌زد
خونی که از آن آمد فردات چراغانی
یک جرعه بنوش آن روز
با خنده بنوش آن روز
یاد مردگانی که
زنده‌اند وُ می‌دانی
کجایید ای شهیدان خدایی

شعر یادآر/ علی اسدالهی

استوری مادران #پژمان_منتظری، #امیر_الوندی_مهر، #حمیدرضا_قبولی، #ابراهیم_کتابدار، #علیرضا_انجوی

یاد همه جان‌باختگان آبان ۹۸ گرامی باد

#آبان۹۸ #آبان_ادامه_دارد #آبان_خونین #آبان_ماه_پایان #دادخواهی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech